Cirrus, 5 mg + 120 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, 14 tabletek.

Działanie i właściwości

Cirrus zawiera dwie substancje czynne: cetyryzyny dichlorowodorek i pseudoefedryny chlorowodorek.

Cetyryzyny dichlorowodorek jest lekiem przeciwalergicznym, natomiast pseudoefedryny chlorowodorek zwęża naczynia krwionośne w błonie śluzowej nosa w wyniku czego zmniejsza przekrwienie błony śluzowej nosa.

Wskazanie do stosowania leku Cirrus

Cirrus, tabletki o przedłużonym uwalnianiu jest wskazany w leczeniu objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takich jak: uczucie zatkania nosa (przekrwienie błony śluzowej nosa), kichanie, wodnista wydzielina z nosa (katar) oraz swędzenie (świąd) nosa i spojówek.

Lek jest przeznaczony do stosowania w przypadkach, gdy pożądane jest zarówno działanie przeciwalergiczne cetyryzyny dichlorowodorku, jak i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa działanie pseudoefedryny chlorowodorku.

Dawkowanie. Ile i jak często przyjmować lek Cirrus?

O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.

Dorośli

Zalecana dawka leku Cirrus u dorosłych to jedna tabletka dwa razy na dobę (rano i wieczorem) w czasie posiłku lub między posiłkami.

U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby dawkę leku Cirrus należy zmniejszyć o połowę (do 1 tabletki na dobę).

Dzieci

Młodzież w wieku 12 do poniżej 18 lat:

jedna tabletka dwa razy na dobę (rano i wieczorem), w czasie posiłków lub między posiłkami.

Dzieci w wieku poniżej 12 lat: stosowanie leku jest przeciwwskazane.

Sposób podania i czas trwania leczenia

Tabletek Cirrus nie wolno przełamywać, rozgryzać, żuć ani kruszyć. Lek należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością płynu.

Jak długo przyjmować lek Cirrus?

Okres stosowania leku Cirrus nie powinien przekraczać okresu występowania objawów i nie powinien być dłuższy niż 2 do 3 tygodni. Lekarz może zalecić stosowanie samej cetyryzyny w kontynuacji leczenia.

Zażycie zbyt dużej dawki leku lub jej pominięcie

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku (przedawkowania), należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Objawy ostrego przedawkowania leku Cirrus to: biegunka, zawroty głowy, zmęczenie, bóle głowy, złe samopoczucie, rozszerzenie źrenicy, zatrzymanie moczu, przyspieszenie czynności serca, zaburzenia rytmu serca, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, uspokojenie, bezdech, utrata przytomności, sine zabarwienie skóry i zapaść sercowo-naczyniowa, bezsenność, omamy, drżenie, drgawki.

Objawy te mogą zagrażać życiu.

Znaczne przedawkowanie leku Cirrus może spowodować psychozę toksyczną z urojeniami i omamami. U niektórych pacjentów mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca, zapaść krążeniowa, drgawki, śpiączka i niewydolność oddechowa.

Objawy te mogą doprowadzić do zgonu.

Leczenie przedawkowania (objawowe i podtrzymujące) powinno być prowadzone w warunkach szpitalnych. Należy pamiętać, że hemodializa usuwa cetyryzynę i pseudoefedrynę z organizmu jedynie w niewielkim stopniu.

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

Kiedy nie stosować leku Cirrus:

• jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne, efedrynę, piperazynę lub jej pochodne, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli u pacjenta występuje bardzo wysokie ciśnienie krwi (ciężkie nadciśnienie tętnicze) lub nadciśnienie tętnicze, którego nie można kontrolować za pomocą leków lub ciężka postać choroby niedokrwiennej serca,
• jeśli u pacjenta występuje ciężka ostra (nagła) lub przewlekła (długoterminowa) choroba nerek, lub niewydolność nerek / schyłkowa niewydolność nerek,
• jeśli u pacjenta występuje niewyrównana nadczynność tarczycy,
• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia rytmu serca,
• jeśli u pacjenta stwierdzono guz chromochłonny rdzenia nadnerczy,
• jeśli u pacjenta stwierdzono jaskrę lub zwiększone ciśnienie śródgałkowe,
• jeśli u pacjenta występuje zatrzymanie moczu,
• jeśli pacjent miał udar mózgu,
• jeśli pacjent należy do grupy wysokiego ryzyka wystąpienia udaru krwotocznego mózgu,
• jeśli pacjent przyjmuje dihydroergotaminę (lek stosowany w migrenie),
• jeśli pacjent przyjmuje obecnie lub przyjmował w ciągu dwóch ostatnich tygodni leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO),
• u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Działania niepożądane i skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, Cirrus może wywoływać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów.

Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Cirrus i natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, jeżeli wystąpią objawy wskazujące na zespół tylnej odwracalnej encefalopatii (PRES) oraz zespół odwracalnego zwężenia naczyń mózgowych (RCVS). Należą do nich:

• silny ból głowy o nagłym początku,
• nudności,
• wymioty,
• splątanie,
• drgawki,
• zmiany widzenia.

Działania niepożądane występujące:

Często (mogą wystąpić u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• nerwowość,
• bezsenność,
• zawroty głowy, bóle głowy,
• senność,
• przyspieszenie czynności serca,
• suchość błony śluzowej jamy ustnej,
• nudności,
• uczucie osłabienia.

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 do 10 na 1 000 pacjentów):

• niepokój,
• pobudzenie.

Rzadko (mogą wystąpić u 1 do 10 na 10 000 pacjentów):

• reakcje nadwrażliwości (w tym wstrząs anafilaktyczny),
• omamy,
• drgawki, drżenie,
• zaburzenia rytmu serca,
• bladość,
• wysokie ciśnienie krwi,
• wymioty,
• zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej, gamma-glutamylotransferazy, zwiększenie stężenia bilirubiny),
• suchość skóry, wysypka, zwiększona potliwość, pokrzywka,
• bolesne lub utrudnione oddawanie moczu.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• zaburzenia psychotyczne,
• zaburzenia smaku,
• incydenty mózgowo-naczyniowe (udar mózgu),
• zapalenie jelita grubego spowodowane niewystarczającym przepływem krwi (niedokrwienne zapalenie jelita grubego),
• wysypka polekowa,
• zapaść krążeniowa (nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi objawiające się silnym osłabieniem, zblednięciem skóry, wzmożoną potliwością, często z utratą przytomności),
• obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, powiek, błon śluzowych, warg, języka i krtani, powodujący trudności w oddychaniu i przełykaniu).

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• ciężkie schorzenia wpływające na naczynia krwionośne w mózgu, znane jako zespół tylnej odwracalnej encefalopatii (PRES) oraz zespół odwracalnego zwężenia naczyń mózgowych (RCVS),
• agresja, stan splątania, obniżony nastrój (depresja), odruchy mimowolne (tiki), euforia, myśli samobójcze,
• zaburzenia czucia skóry (parestezje), niemożność spokojnego usiedzenia w miejscu, uspokojenia się lub odpoczynku (niepokój psychoruchowy), nieprawidłowe, przedłużone skurcze mięśni (dystonia), ruchy mimowolne (dyskineza), utrata pamięci (amnezja), problemy z pamięcią, omdlenie,
• zaburzenia akomodacji (zaburzenia oka), niewyraźne widzenie, nietypowe rozszerzenie źrenic, ból oka, osłabienie widzenia, mimowolne ruchy gałek ocznych, nieprawidłowa tolerancja wzrokowa światła,
• trudności z oddychaniem (duszność),
• zaburzenia erekcji,
• nagła gorączka, zaczerwienienie skóry lub liczne niewielkie krostki (możliwe objawy ostrej uogólnionej osutki krostkowej - AGEP, ang. Acute Generalized Exanthematous Pustulosis) mogą wystąpić w ciągu pierwszych 2 dni stosowania leku Cirrus.
• świąd,
• kołatanie serca, zawał serca, niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie),
• biegunka, dyskomfort w podbrzuszu,
• zmniejszenie przepływu krwi w obrębie nerwu wzrokowego (niedokrwienna neuropatia nerwu wzrokowego),
• trudności w opróżnieniu pęcherza moczowego (zatrzymanie moczu), moczenie,
• ból stawów, ból mięśni,
• obrzęk, złe samopoczucie.

Podczas stosowania wyłącznie cetyryzyny zgłaszano pojedyncze przypadki zapalenia wątroby.

U niektórych osób w czasie stosowania leku Cirrus mogą wystąpić inne działania niepożądane.

Stosowanie leku Cirrus z jedzeniem i piciem

Lek Cirrus można stosować w czasie posiłków lub między posiłkami.

Lek Cirrus a alkohol

Jednoczesne stosowanie cetyryzyny z alkoholem lub innymi substancjami o działaniu hamującym na ośrodkowy układ nerwowy, może dodatkowo osłabiać zdolność reagowania i koncentrację.

Lek Cirrus a prowadzenie pojazdów

W przeprowadzonych badaniach cetyryzyna w zalecanych dawkach nie wykazywała istotnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i sprawność psychofizyczną. U niektórych osób biorących udział w badaniach występowała senność. Cetyryzyna w dawkach większych niż zalecane może wpływać na ośrodkowy układ nerwowy. Jednoczesne stosowanie cetyryzyny z alkoholem lub innymi substancjami o działaniu hamującym na ośrodkowy układ nerwowy, może dodatkowo osłabiać zdolność reagowania i koncentrację. Jednak nie odnotowano ani nie oczekuje się negatywnego wpływu pseudoefedryny.
Dlatego zaleca się, aby pacjenci prowadzący pojazdy, wykonujący potencjalnie niebezpieczne czynności lub obsługujący maszyny zachowali ostrożność, nie stosowali dawki większej niż zalecana i uwzględnili indywidualną reakcję na lek oraz możliwość wystąpienia działań niepożądanych. Pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów, jeśli odczuwają senność lub zawroty głowy.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Cirrus nie należy stosować w okresie ciąży.

Leku Cirrus nie należy stosować w okresie karmienia piersią, gdyż cetyryzyna i pseudoefedryna przenikają do mleka matki.

Przeprowadzone badania na szczurach nie wykazały wpływu na płodność. Brak danych dotyczących wpływu na płodność leku Cirrus u ludzi.

Stosowanie z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Niektóre leki, jeśli będą przyjmowane razem z lekiem Cirrus, mogą wywołać działania niepożądane.

Nie należy stosować leku Cirrus z następującymi lekami:

• leki zwane inhibitorami monoaminooksydazy, stosowane w depresji. Podczas jednoczesnego przyjmowania leku Cirrus może wystąpić zwiększenie ciśnienia tętniczego, a nawet przełom nadciśnieniowy. Wystąpienie tego działania niepożądanego jest możliwe w okresie dwóch tygodni po zakończeniu leczenia takimi lekami, dlatego nie należy stosować leku Cirrus podczas stosowania inhibitorów monoaminooksydazy i w ciągu dwóch tygodni po ich odstawieniu.
• dihydroergotamina (lek stosowany w migrenie).

Przed zastosowaniem leku Cirrus należy poradzić się lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:

• linezolid (antybiotyk),
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, jak np. imipramina, amitryptylina, doksepina,
• leki zwężające naczynia krwionośne, jak np. bromokryptyna, pergolid, lizuryd, kabergolina, ergotamina,
• leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, jak np. fenylopropanolamina, fenylefryna, efedryna,
• leki zmniejszające łaknienie, jak np. fentermina, mazindol,
• leki psychostymulujące, jak np. amfetamina i jej pochodne,
• leki obniżające ciśnienie krwi, takie jak metylodopa, guanetydyna i rezerpina oraz leki zaliczane do tzw. leków blokujących receptory beta-adrenergiczne (np. atenolol, bisoprolol). Lek Cirrus może osłabiać działanie tych leków.
• leki zwane glikozydami sercowymi, takie jak digoksyna lub digitoksyna, stosowane w leczeniu niewydolności serca,
• leki hamujące czynność ośrodkowego układu nerwowego, np. leki uspokajające,
• leki zobojętniające sok żołądkowy (leki zawierające, np. wodorotlenek glinu lub magnezu) oraz inhibitory pompy protonowej (leki stosowane w leczeniu choroby wrzodowej, jak np. omeprazol). Należy pamiętać, że leki te zwiększają szybkość wchłaniania pseudoefedryny.
• halogenowane środki do znieczulenia ogólnego, jak np. halotan,
• kaolin (lek stosowany w biegunce) zmniejsza szybkość wchłaniania pseudoefedryny,
• teofilina (lek stosowany m.in. w astmie oskrzelowej),
• rytonawir (lek stosowany w zakażeniu wirusem HIV).

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, którzy przyjmują równocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), np. kwas acetylosalicylowy, paracetamol, ibuprofen, naproksen.

Podczas stosowania leku Cirrus może wystąpić zmniejszenie przepływu krwi w obrębie nerwu wzrokowego. W razie wystąpienia nagłej utraty wzroku należy przerwać stosowanie leku Cirrus i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się po pomoc medyczną.

Co zawiera lek? Skład

Substancjami czynnymi leku są: cetyryzyny dichlorowodorek i pseudoefedryny chlorowodorek.

Każda tabletka zawiera 5 mg cetyryzyny dichlorowodorku w postaci o natychmiastowym uwalnianiu oraz 120 mg pseudoefedryny chlorowodorku w postaci o przedłużonym uwalnianiu.

Pozostałe składniki to:

• W skład warstwy o natychmiastowym uwalnianiu wchodzą: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
• W skład warstwy o przedłużonym uwalnianiu wchodzą: hypromeloza, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
• W skład otoczki Opadry Y-1-7000 white wchodzą: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E171) i makrogol 400.

Ważne informacje i ostrzeżenia przed użyciem

Przed rozpoczęciem stosowania leku Cirrus należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku Cirrus, jeśli:

• pacjent jest chory na cukrzycę,
• pacjent ma nadczynność tarczycy,
• pacjent ma nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie tętnicze krwi), a zwłaszcza jeśli jednocześnie stosuje niesteroidowe leki przeciwzapalne,
• u pacjenta występuje choroba niedokrwienna serca lub zaburzenia rytmu serca, takie jak częstoskurcz,
• u pacjenta występuje umiarkowana niewydolność nerek lub niewydolność wątroby,
• pacjent jest w podeszłym wieku,
• pacjent przyjmuje leki sympatykomimetyczne (takie jak: zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, zmniejszające łaknienie, psychostymulujące, np. amfetamina i jej pochodne), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwnadciśnieniowe, alkohol lub leki hamujące czynność ośrodkowego układu nerwowego oraz powodujące pogorszenie sprawności, glikozydy nasercowe, takie jak digoksyna lub digitoksyna,
• u pacjenta występuje rozrost gruczołu krokowego lub trudności w oddawaniu moczu,
• u pacjenta występują czynniki ryzyka udaru krwotocznego mózgu (takie jak jednoczesne stosowanie innych leków zwężających naczynia krwionośne (np. bromokryptyny, pergolidu, lizurydu, kabergoliny, ergotaminy) lub jakiegokolwiek innego zmniejszającego przekrwienie leku o działaniu udrażniającym nos (np. fenylopropanolaminy, fenylefryny, efedryny) podawanego drogą doustną lub donosową), ponieważ skurcz naczyń krwionośnych i wzrost ciśnienia tętniczego zwiększają ryzyko udaru krwotocznego mózgu,
• u pacjenta występuje ryzyko stanów nadkrzepliwości, np. w przebiegu chorób zapalnych jelit,
• u pacjenta występują stany, w których działanie przeciwcholinergiczne jest niepożądane, szczególnie dotyczy to pacjentów z czynnikami ryzyka wystąpienia zatrzymania moczu (np. urazy rdzenia kręgowego, przerost gruczołu krokowego, rozrost gruczołu krokowego lub niedrożność pęcherza moczowego), ponieważ lek Cirrus może zwiększać ryzyko zatrzymania moczu,

Jeśli u pacjenta wystąpi gorączka z uogólnionym rumieniem skóry i wysypką krostkową, należy przerwać przyjmowanie leku Cirrus i skontaktować się z lekarzem lub niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną.

Podczas stosowania leku Cirrus może wystąpić nagły ból brzucha lub krwawienie z odbytu w wyniku stanu zapalnego jelita grubego (niedokrwienne zapalenia jelita grubego). Jeśli wystąpią takie objawy dotyczące przewodu pokarmowego, należy przerwać stosowanie leku Cirrus i niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza lub zgłosić się po pomoc medyczną.

Po zastosowaniu leków zawierających pseudoefedrynę zgłaszano przypadki zespołu tylnej odwracalnej encefalopatii (PRES) oraz zespołu odwracalnego zwężenia naczyń mózgowych (RCVS). PRES i RCVS to rzadkie schorzenia, które mogą wiązać się ze zmniejszonym dopływem krwi do mózgu.
W przypadku wystąpienia objawów, które mogą być objawami PRES lub RCVS, należy natychmiast przerwać stosowanie leku Cirrus i natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, którzy przyjmują jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), ponieważ zarówno NLPZ, jak i pseudoefedryna mogą zwiększać ciśnienie tętnicze.

Przed zastosowaniem leku Cirrus należy skontaktować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występującej w przeszłości.

Lek Cirrus może wpływać na wyniki alergicznych testów skórnych. Dlatego testy skórne należy przeprowadzać po upływie 3 dni od odstawienia leku.

Stwierdzano przypadki nadużywania pseudoefedryny, podobnie jak w przypadku innych substancji działających pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy.

W przypadku stosowania pseudoefedryny przez zawodowych sportowców, należy pamiętać, że jej stosowanie może spowodować pozytywny wynik badania antydopingowego.

Stosowanie leku Cirrus u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z niewydolnością nerek. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek dawkę leku Cirrus należy zmniejszyć do jednej tabletki na dobę. U pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek nie należy stosować leku Cirrus. Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.

Stosowanie leku Cirrus u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z niewydolnością wątroby. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby dawkę leku Cirrus należy zmniejszyć do jednej tabletki na dobę. Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, którzy przyjmują równocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), np. kwas acetylosalicylowy, paracetamol, ibuprofen, naproksen.

Podczas stosowania leku Cirrus może wystąpić zmniejszenie przepływu krwi w obrębie nerwu wzrokowego. W razie wystąpienia nagłej utraty wzroku należy przerwać stosowanie leku Cirrus i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się po pomoc medyczną.

Lek Cirrus zawiera laktozę i sód

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Jak przechowywać lek Cirrus?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.