Spis treści
- Arteriografia
- Arteriografia mózgu
- Arteriografia tętnic kończyn dolnych, nerek
- Arteriografia - jak się przygotować?
- Arteriografia – przeciwwskazania i powikłania
Arteriografia
Arteriografia określana jest mianem badania inwazyjnego, a więc obarczonego pewnym ryzykiem i powikłaniami. To zabieg zaliczany do grupy badań angiograficznych.
Arteriografia jest badaniem radiologicznym. Polega na obrazowaniu przebiegu i światła naczyń pacjenta, któremu uprzednio wprowadza się przez skórę, a następnie przez żyłę, elastyczny cewnik. Za pośrednictwem cewnika do żył trafia środek kontrastowy, dzięki któremu można wykonać bardzo dokładne zdjęcia, na których widać nawet najmniejsze zmiany w naczyniach.
Lekarz obserwując na bieżąco stan naczyń może nawet w trakcie zabiegu poszerzyć tętnicę (angioplastyka).
Arteriografia mózgu
Arteriografia mózgu może być przeprowadzana metodą klasyczną oraz z użyciem rezonansu magnetycznego. Metoda klasyczna jest inwazyjna i przeprowadza się ją tylko w kilku przypadkach:
- podejrzenie tętniaka mózgu,
- podejrzenie krwotoku podpajęczynówkowego,
- zniekształcenie naczyń,
- rozwarstwienie tętnic mózgowych.
Metoda klasyczna, mimo pewnego ryzyka, uznawana jest za bardzo skuteczną z uwagi na dokładność obrazu, która pozwala dostrzec nawet najdrobniejsze zmiany.
Z kolei arteriografia z użyciem rezonansu magnetycznego stosowana jest w przypadku podejrzenia guza mózgu oraz u pacjentów, którzy przeszli udar. Jest metodą nieinwazyjną z uwagi na fakt, iż pacjentowi nie podaje się kontrastu poprzez cewnik, a więc nie ma ryzyka powikłań. Arteriografia wykonana w ten sposób daje medykom obraz całego mózgu. Widoczne są „szkody”, jakie wyrządził udar. Lekarz jest nawet w stanie stwierdzić, które naczynie przyczyniło się do jego wystąpienia.
Zobacz też: Biopsja gruboigłowa - jak wygląda Powikłania, wyniki
Reklama
Arteriografia tętnic kończyn dolnych, nerek
Arteriografia nierzadko stosowana jest do obrazowania nieprawidłowości w obrębie tętnic kończyn dolnych. Badanie to wykorzystywane jest także do diagnozowania i leczenia zwężenia tętnicy nerkowej oraz zatorowości płucnej. Zwłaszcza w tym drugim przypadku szybkie „namierzenie” zwężonej tętnicy płucnej i możliwość podjęcia leczenia mogą uratować pacjentowi życie.
Arteriografia - jak się przygotować?
Arteriografia musi być wykonywana na czczo, zazwyczaj pacjent jest w znieczuleniu ogólnym. Przed badaniem chory musi poinformować lekarza o lekach jakie przyjmuje, a ten zdecyduje o ich dalszym stosowaniu lub odstawieniu.
Badanie trwa maksymalnie dwie godziny. Aby nie doszło do uszkodzenia nerek przez kontrast, dzień przed nim chory powinien wypić przynajmniej około 3 litry płynów, najlepiej wody niegazowanej. Przez dwa dni po wykonaniu arteriografii pacjent również powinien przyjmować duże ilości płynów.
W przypadku nakłucia tętnicy udowej chory musi leżeć przez dobę po badaniu.
Reklama
Arteriografia – przeciwwskazania i powikłania
Lekarz może odmówić wykonania arteriografii w przypadku niektórych chorób serca, w tym ostrego zawału, ostrej lub przewlekłej niewydolności nerek, uczulenia na którykolwiek składnik kontrastu, w tym jod. Przeciwwskazaniem są też niektóre choroby psychiczne, nadciśnienie tętnicze oraz zaburzenia krzepnięcia krwi.
Jednym ze skutków ubocznych arteriografii może być wstrząs anafilaktyczny, czyli gwałtowna reakcja nadwrażliwości na składnik bądź składniki kontrastu. Może pojawić się od kilku do około 30 minut od kontaktu z alergenem i jest stanem zagrażającym życiu pacjenta. Jednym z powikłań jest także krwawienie w miejscu nakłucia.
Czytaj również: Borelioza IgG - norma badania ( wysokie, ujemne IgG)
Oceń artykuł
(liczba ocen 15)
