Scyntygrafia kości jest podstawowym badaniem przedstawiającym metabolizm tkanki kostnej. W metodzie tej podaje się pacjentowi specjalny związek chemiczny, który ma w cząstce, tzw. radioizotop, czyli odmianę pierwiastka samorzutnie ulegającej przemianie promieniotwórczej.
Kolejno, zarejestrowaniu ulega rozmieszczenie oraz poziom radioaktywności wcześniej otrzymanego związku w organizmie badanego.
Scyntygrafia kości
Podawana pacjentowi niewielka ilość związku chemicznego, zbiera się w miejscach, w których doszło do podwyższenia metabolizmu tkanki kostnej. Radioizotop osadza się tam, gdzie miał miejsce najsilniejszy rozpad kości, a także w obrębach stanu zapalnego.
Urządzenie diagnostyczne, którym przeprowadza się badanie scyntygraficzne kości nosi nazwę gammakamera lub kamera scyntygraficzna. Sprzęt wyposażony jest w detektor o szerokim zasięgu widzenia, w którym znajduje się specjalny kryształ scyntylacyjny, wysyłający błyski świetlne.
Czytaj też: Ból kości i stawów - jak ich uniknąć?
Badanie scyntygraficzne jest o wiele skuteczniejsze od tradycyjnego RTG. Taki wniosek nasuwa się już po samym porównaniu ich czułości:
- scyntygrafia kości – ok. 97%,
- RTG – ok. 50%,
Badanie scyntygraficzne kości
Jak wygląda badanie? Całe badanie trwa około 3-4 godziny. Co ważne, nie wymaga ono szczególnego, wcześniejszego przygotowania.
Co warto wiedzieć przed przystąpieniem do badania?
- nie trzeba być na czczo,
- do samego badania nie trzeba się rozbierać,
- badanie jest w pozycji leżącej (na brzuchu lub plecach),
- nie należy mieć na sobie metalowych elementów, takich jak: klamry, paski, biżuteria,
- w czasie badania należy mieć wyłączony telefon komórkowy,
- radioizotop otrzymywany jest w postaci dożylnej,
- przed samym badaniem należy oddać mocz,
- po wstrzyknięciu izotopu wskazane jest wypicie 1-2l płynów – pomaga to otrzymać wyraźniejszy obraz kości w trakcie badania,
- scyntygrafii kośćca kosztuje ok. 400zł
Scyntygrafia kości – wyniki
Wyniki scyntygraficznego badania kości są zapisywane w pamięci komputera, a lekarz, który prowadzi badanego ma do dyspozycji wydruki zdjęć wraz ze szczegółowym opisem. Na zdjęciu znajduje się sylwetka pacjenta, a dokładniej obrys ciała z wyraźnym zaznaczeniem całego układu kostnego. Punktami zaznaczone są miejsca chorobowe – dla przykładu u osób z przerzutami nowotworowymi ciemnymi kropkami różnych rozmiarów wskazane są miejsca, w których doszło do przerzutu.
Zobacz też: Choroba Pageta
Scyntygrafia kości – skutki uboczne
Scyntygrafia kości ma nieliczne skutki uboczne. Jednym z nich może być uczulenie na radioznacznik, jednak zdarza się to naprawdę bardzo sporadycznie. Poza wymienioną nadwrażliwością nie podano innych, bezwzględnych ograniczeń, które uniemożliwiłyby poddanie się badaniu. Szczególną ostrożność powinny zachować kobiety w ciąży, a lekarz, który skieruje je na scyntygrafię, powinien mieć konkretny powód swojej decyzji. Badanie mogą wykonywać osoby w każdym wieku, ponieważ stopień napromieniowania pacjenta jest bardzo niewielki.
