Skierowania to dokumenty, uprawniające do wizyt u lekarzy specjalistów w ramach ubezpieczenia zdrowotnego, gwarantowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
Publiczny system ochrony zdrowia oparty jest na zasadzie indywidualnych skierowań do lekarzy i tylko w przypadkach, określonych przez przepisy prawa ten obowiązek nie jest konieczny. Nie należy do nich jednak skierowanie do dermatologa.
Skierowanie do dermatologa
Przepisy Ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U.2019.1373 z dnia 2019.07.24) dokładnie wskazują potrzebę posiadania skierowania do lekarza dermatologa, generalnie nie przewidując od tej zasady wyjątków.
Wspomniana ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej publicznej określa zasady funkcjonowania tego sektora służby zdrowia w zakresie:
- warunków udzielania i rodzaju świadczeń, które są finansowane ze środków publicznych,
- zasad i trybu finansowania tych świadczeń,
- zasad sprawowania nadzoru nad realizacją świadczeń publicznych.
Odpowiedź na pytanie czy do dermatologa trzeba mieć skierowanie brzmi całkowicie twierdząco. Bez tego dokumentu żadna dermatologiczna poradnia specjalistyczna nie przyjmie pacjenta w ramach NFZ. Porady w zakresie schorzeń o podłożu dermatologicznym są dość powszechne.
Ten rodzaj chorób dotyka sporą liczbę osób, zarówno dorosłych jak i dzieci. Często to czas odgrywa znaczącą rolę w procesie całego leczenia. Lekarze podkreślają, iż krótka procedura oczekiwania na pierwszą wizytę to klucz do szybkiego wyzdrowienia i uniknięcia niepotrzebnych komplikacji.
Rzecznik Praw Obywatelskich już od dawna kieruje do właściwych resortów Ministerstwa Zdrowia apele o zniesienie obowiązku posiadania skierowania, rozważając czy potrzebne skierowanie do dermatologa nie utrudnia procesu diagnostyki i całego leczenia. Pacjent najpierw musi uzyskać skierowanie, potem zapisać się do poradni i cierpliwie czekać na wyznaczony termin. Niekiedy proces ten trwa nawet do kilku tygodni.
Skierowanie jest zawsze wystawiane w formie papierowej lub elektronicznej (art.59aa ust.1 ww. ustawy). W stanach nagłych świadczenia zdrowotne są udzielane bez wymaganego skierowania (art. 60 ww. ustawy). Tę formę świadczeń zdrowotnych realizują z reguły szpitale w sytuacjach konieczności udzielenia natychmiastowej porady medycznej.
Reklama
Czy do dermatologa potrzebne jest skierowanie?
Art. 57 ust.1 ww. ustawy stanowi, iż ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne finansowane ze środków publicznych są udzielanie na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
Zasada obowiązuje w przypadku wizyt u lekarzy różnych specjalności, za wyjątkiem (art.57 ust.2 ww. ustawy):
- ginekologa i położnika,
- dentysty,
- wenerologa,
- onkologa,
- psychiatry.
Brak skierowania do dermatologa NFZ nie należy do tych kategorii porad lekarskich. Narodowy Fundusz Zdrowia widzi potrzebę skierowań do poradni dermatologicznych. Wymaga to jednak wizyty u lekarza rodzinnego (POZ), który może taki dokument wystawić.
Zarówno Ministerstwo Zdrowia, jaki i Narodowy Fundusz Zdrowia stoją na stanowisku, iż wiele dolegliwości medycznych z zakresu dermatologii mogą zdiagnozować lekarze pierwszego kontaktu i tym samym wdrożyć odpowiednie leczenie, bez dalszych skierowań do specjalistycznych poradni.
Według polityki NFZ pozwala to na zmniejszenie liczby chorych, kierowanych do dermatologa, a tym samym skrócenie kolejek w poradniach. Pacjenci nie zawsze zgadzają się z tym twierdzeniem i oczekują specjalistycznej porady medycznej, przeprowadzonej przez lekarza o określonej specjalizacji.
Reklama
Dermatolog bez skierowania
Czy jest potrzebne skierowanie do dermatologa dla każdego pacjenta? Przepisy ustawy wyraźnie określają katalog osób, korzystających z ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, które nie potrzebują skierowania do żadnego specjalisty, w tym także i do dermatologa online.
Art.57 ust.2 w punktach 8-15 ww. ustawy stanowi, iż skierowanie nie jest wymagane do świadczeń:
- dla osób chorych na gruźlicę,
- dla osób zakażonych wirusem HIV,
- dla inwalidów wojennych i wojskowych, osób represjonowanych, kombatantów, żołnierzy zastępczej służby wojskowej, osób represjonowanych z powodów politycznych czy deportowanych do pracy przymusowej,
- dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych,
- dla osób zgłaszających się z powodu uzależnienia,
- dla osób zgłaszających się z powodu współuzależnienia,
- dla uprawnionych żołnierzy i pracowników, w zakresie leczenia urazów,
- dla dzieci i młodzieży w ramach świadczeń psychologicznych, terapeutycznych i środowiskowych.
Ustawodawca nie reguluje problematyki, czy trzeba mieć skierowanie do dermatologa w ramach prywatnej służby zdrowia. Wizyty u specjalistów poza świadczeniami publicznych poradni specjalistycznych nie wymagają skierowań w żadnym przypadku. Wystarczy zapisać się na konsultację, zapłacić i skorzystać z fachowej pomocy dermatologicznej.
Reklama
Ile jest ważne skierowanie do dermatologa?
Ustawa nie określa terminu ważności żadnego skierowania, w tym także skierowań do dermatologa. Druk skierowania nie zawiera danych, dotyczących liczby dni ważności tego dokumentu, a także nie zawiera daty obowiązywania druku.
Narodowy Fundusz Zdrowia przedstawia stanowisko, iż każde skierowanie jest tak długo ważne, jak długo istnieją przesłanki uzasadniające potrzebę leczenia. Poradnie dermatologiczne obejmują pacjentów opieką przez cały czas trwania problemu zdrowotnego, który był przesłanką wystawienia indywidualnego skierowania. Lekarz dermatolog, prowadzący konkretnego pacjenta, ma prawo do wyznaczania kolejnych wizyt, bez potrzeby dostarczania nowych skierowań.
Osoba ubezpieczona w ramach świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, rejestrująca do lekarza dermatologa NFZ skierowanie, musi pamiętać o 2 zasadach:
- na podstawie jednego skierowania można zarejestrować się tylko do jednej specjalistycznej placówki medycznej w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia,
- oryginał skierowania w postaci papierowej należy dostarczyć do poradni w terminie 14 dni roboczych od dnia dokonania wpisu na listę oczekujących, pod rygorem skreślenia z tej listy (art.20 ust.2a ww. ustawy).