Żeński układ płciowy tworzą narządy wewnętrzne i zewnętrzne. Każdy spełnia określone funkcje w procesie rozrodczym kobiety, ale wszystkie stanowią całość i razem współpracują. Srom, nazywany także wargami sromowymi, jest odpowiednikiem męskiej moszny.
Pełni bardzo ważną funkcję, jest bowiem barierą ochronną dla pochwy i zabezpiecza ją przed urazami mechanicznymi, ale to tylko jedno z zadań warg sromowych.
Reklama
Co to jest srom?
Gdzie jest srom?To zewnętrzny element kobiecego układu płciowego. Jest to pewnego rodzaju mięśniowo-błoniasta struktura. Charakteryzuje ją rozciągliwość i elastyczność. Swoim wyglądem przypomina wargi, dlatego też te fałdy skórne nazywane są wargami sromowymi. To właśnie one otaczają srom.
Tuż za nimi znajduje się przedsionek pochwy, a zatem przestrzeń między wargami sromowymi jest jednocześnie wejściem do pochwy.
Srom pełni znaczącą rolę w żeńskim układzie płciowym. Każda kobieta posiada 2 rodzaje warg sromowych:
- zewnętrzne, pokryte włosami i zdecydowanie grubsze od wewnętrznych,
- wewnętrzne, umiejscowione głębiej i znacznie cieńsze.
Niekiedy w zewnętrznym wyglądzie sromu pojawiają się pewne anomalia. U niektórych kobiet wargi sromowe wewnętrzne wystają poza zewnętrzne. A w niektórych przypadkach wargi zewnętrzne całkowicie przykrywają wewnętrzne. Takie różnice nie są groźne dla zdrowia. Wygląd sromu nie ma żadnego istotnego znaczenia dla jego funkcjonowania.
Reklama
Funkcje sromu kobiecego
Srom pełni wiele funkcji w organizmie kobiety. Oto najważniejsze:
- bariera ochronna dla pochwy przed wirusami i bakteriami,
- zabezpieczenieprzed urazami,
- zatrzymywanie wilgoci,
- utrzymywanie prawidłowej flory bakteryjnej,
- odpowiednie nawilżanie dzięki gruczołom Bartholina, leżących po obu stronach przedsionka pochwy,
- ułatwianie stosunków płciowych dzięki funkcji nawilżania,
- stwarzanie odczucia przyjemności w trakcie kontaktów seksualnych poprzez silne unerwienie.
Wargi sromowe, w przeciwieństwie do pochwy, nie ulegają samooczyszczaniu. Srom wymaga odpowiedniej i systematycznej higieny. Należy myć go przynajmniej raz dziennie. Warto pamiętać, aby ostrożnie stosować kosmetyki do higieny intymnej. Ma to tak duże znaczenie z uwagi na bliskość pochwy. Gruczoły, które odpowiadają za nawilżenie nie powinny mieć zbyt dużego kontaktu ze środkami chemicznymi. Taka higiena wywołuje wręcz odwrotne skutki i w konsekwencji grozi suchością pochwy.
Srom kobiecy narażony jest na zakażenia, a jest to dość niebezpieczne, ponieważ w pobliżu znajduje się pochwa. Niewłaściwa higiena jest nie tylko przyczyną chorób i zaburzeń w funkcjach warg sromowych, ale powoduje również wytwarzanie nieprzyjemnego zapachu. Wydzieliny kobiecego sromu są ochroną dla pochwy, ale bez właściwej higieny mogą być pożywką dla grzybów i bakterii.
Reklama
Budowa sromu
Jak wygląda anatomia sromu? Zbudowany jest z następujących elementów:
- wargi sromowe większe,
- wargi sromowe mniejsze,
- przednie spoidło, wrastające we wzgórek łonowy,
- tylne spoidło,
- wędzidełko warg sromowych,
- łechtaczka,
- napletek łechtaczki, który stanowi część warg sromowych mniejszych.
W okresie dojrzewania srom pokrywa się owłosieniem. Wiele kobiet goli włosy w tym miejscu. Lekarze dość często podkreślają, że jest to raczej niepotrzebny zabieg. Gdyby natura z jakiś powodów nie widziała potrzeby owłosienia w tym miejscu, to by go tam nie było. Te włosy to naturalna bariera dla wirusów i bakterii, a nawet grzybów. W pewien sposób owłosienie chroni dość wrażliwą skórę zarówno warg sromowych, jak i pochwy.
Srom z uwagi na swoje zewnętrzne położenie jest narażony na dość duże ryzyko różnych chorób, głównie o podłożu zapalnym. Ale tę część układu płciowego dotykają również nowotwory. Warto poznać objawy chorób sromu, aby szybko i skutecznie im zapobiegać.
Reklama
Rak sromu
Rak sromu to nowotwór złośliwy warg sromowych. Nie występuje zbyt często, ale częściej pojawia się u starszych kobiet. Ta choroba rozwija się powoli, a w początkowej fazie występuje w formie owrzodzenia lub niewielkiego guzka. Tutaj pojawia się znowu ogromna rola higieny tego miejsca intymnego. Nie tylko chodzi o czystość, ale o możliwości wykrycia i wyczucia takiej zmiany w trakcie codziennego mycia warg sromowych.
Bardzo często dodatkowym objawem jest swędzenie, świąd, pieczenie, ból i mocno odczuwany dyskomfort. Niestety, najczęściej rak sromu rozpoznawany jest już w zaawansowanym stadium. Wszystkie, nawet w najmniejszym stopniu niepokojące objawy, powinny być zawsze skonsultowane przez lekarza. Głównymi badaniami w tym przypadku są: badania cytologiczne, przezpochwowe badanie cytologiczne, wulwoskopia. Każda niepokojąca zmiana jest poddawana badaniom histopatologicznym.
Jak można leczyć raka sromu? Oto podstawowe formy:
- leczenie chirurgiczne- ta forma uzależniona jest od wielkości guza, stanu powiększenia węzłów chłonnych i umiejscowienia ogniska choroby,
- radioterapia - może być traktowana jako niezależny sposób leczenia lub jako uzupełnienie leczenia chirurgicznego,
- chemioterapia - ta metoda jest często stosowana przed operacją, aby zmniejszyć masę guza i przygotować dobre warunki do zabiegu chirurgicznego.
Reklama
Świąd sromu
Świąd sromu najczęściej spowodowany jest niewłaściwą higieną i zaniedbaniami w utrzymaniu czystości warg sromowych. Często jest to też reakcja uczuleniowa na używane kosmetyki do higieny intymnej. Niektóre kobiety źle reagują na konkretne rodzaje podpasek, tamponów czy wkładek higienicznych. Świąd sromu może mieć także podłoże chorobowe, a przyczyną takich zmian są bakterie lub zakażenia grzybicze.
Do najczęstszych objawów należą:
- swędzenie,
- uporczywe pieczenie,
- bóle podbrzusza,
- upławy,
- zmiany skórne,
- gorączka.
W leczeniu świądu nie wystarczą domowe sposoby, na przykład „nasiadówki” z suszonych ziół. Pomocne będą leki wydawane na receptę, antybiotyki czy tabletki dopochwowe, ale tylko lekarz może postawić właściwą diagnozę, przeprowadzić badania i wprowadzić odpowiednie leczenie. Warto stosować antyalergiczne i łagodne kosmetyki do pielęgnacji. Bardzo często lekarze zalecają zmianę diety i wprowadzenie do niej większej ilości produktów mlecznych, które wzbogacają organizm kobiety w probiotyki.
Reklama
Zapalenie sromu
Zapalenie sromu najczęściej pojawia się, gdy naturalne mechanizmy obronne nabłonka ulegają uszkodzeniu i wtedy bakterie, wirusy i grzyby mają prostą drogę do warg sromowych. Objawy zapalenia sromu są podobne do tych, które występują przy świądzie, ale mogą być spowodowane innymi przyczynami, takimi jak:
- zaburzenia hormonalne,
- urazy mechaniczne,
- choroby współistniejące (cukrzyca, żółtaczka, zapalenie nerek czy anemia),
- bakterie,
- wirusy.
Bardzo często otyłość czy nietrzymanie moczu dodatkowo potęgują możliwości zapalenia sromu, ale niezależnie od przyczyny to lekarz decyduje o sposobie leczenia. Podstawowym badaniem jest wymaz z pochwy, który ocenia florę bakteryjną. Jeżeli jej struktura jest zachwiana, łatwo dochodzi do stanu zapalnego. Najczęściej zalecane są leki przeciwzapalne, przeciwświądowe, a także maści dobrane na podstawie wyników wymazu.
Reklama
Żylaki sromu
Żylaki sromu powstają na skutek niewydolności żylnej w miednicy, wzrostu ciśnienia krwi w okolicach miednicy, ucisku na naczynia krwionośne (najczęściej przy endometriozie) czy w przypadku podwyższonego poziomu żeńskich hormonów płciowych. Dodatkowe przyczyny to nadwaga, siedzący tryb życia i szeroko pojęty brak aktywności fizycznej. Najczęściej żylaki sromu pojawiają się u kobiet w ciąży i po porodzie.
Ta choroba objawia się głównie poprzez:
- swędzenie sromu,
- obrzęk warg sromowych,
- zaczerwienienie,
- niewielkiekrwawienie,
- dodatkowe nieprzyjemne dolegliwości w codziennym życiu, jak:ból w pozycji stojącej i ból w czasie siedzenia.
Bardzo często tak prosta czynność, jaką jest założenie nogi na nogę jest niemożliwa do wykonania. Także duży ból sprawia współżycie seksualne. Żylaki sromu niekiedy ustępują po 3 miesiącach od porodu, ale zawsze konieczna jest konsultacja lekarska. Zaniedbania mogą doprowadzić do zakrzepicy żył czy problemów z układem moczowym.
