Aseksualizm
Niektórzy twierdzą, że aseksualizm może być czwartą orientacją seksualną. Aseksualizm co to jest? Jest to nic innego jak brak pociągu seksualnego do żadnej z płci. Coraz częściej można spotkać się w różnych środowiskach z osobami, które przyznają się do aseksualizmu. Jest on niezależny od płci, odczuwają go zarówno kobiety jak i mężczyźni.
Aseksualna osoba
Aseksualista pomimo braku pociągu seksualnego do kogokolwiek czasem nie rezygnuje z seksu. Wielu z nich przeżyło swój pierwszy raz, a nawet uprawiało seks wielokrotnie. Na bazie takich doświadczeń uznają, że seks nie jest dla nich niczym istotnym, nie podnieca ich i nie odczuwają potrzeby uprawiania seksu. Oczywiście zdarzają się osoby aseksualne, które nigdy seksu nie uprawiały.
UWAGA: nie należy łączyć, zestawiać, a także mylić aseksualizmu z celibatem, awersją seksualną czy orientacją ego-dystoniczną. Są to odrębne i niezwiązane ze sobą zagadnienia.
Czytaj też: O zaburzeniach seksualnych bez wstydu
Co to jest aseksualizm?
Niestety podłożem aseksualizmu w wielu przypadkach są negatywne doświadczenia seksualne, czasem nawet traumatyczne przeżycia, ale nie tylko. Jakie są przyczyny aseksualizmu?
- Własne przemyślenia i inne doświadczenia życiowe.
- Osobiste decyzje.
- Purytańskie wychowanie seksualne.
- Przemoc na tle seksualnym – pedofilia, gwałty, molestowanie.
Aseksualizm nabyty – faktem jest, że czasem aseksualna dziewczyna czy aseksualny mężczyzna orientują się, że są osobami aseksualnymi z biegiem lat, po prostu w miarę rozwoju świadomości płciowej nie odczuwają pociągu płciowego lub w wyniku traumatycznych zdarzeń seksualnych decydują się na wstrzemięźliwość płciową.
Aseksualizm – objawy
Aseksualizm nie jest schorzeniem. Według osób, które odczuwają aseksualizm jest on świadomym wyborem, jakiego dokonali. Nie można, więc w jego przypadku mówić o objawach, a raczej o cechach charakteryzujących takie osoby, mogą to być:
- brak pociągu płciowego/seksualnego,
- brak zainteresowania seksem,
- brak podniecenia,
- brak pożądania,
- brak chęci do całowania, czułości, czy nagości z drugą osobą.
Nie znaczy to, że aseksualna osoba nie jest w stanie uprawiać seksu. Ludzie aseksualni w zależności od decyzji jaką powzięli ograniczają swoje kontakty tylko do więzi emocjonalnych z innymi ludźmi lub dla dobra partnera dopuszczają się kontaktów seksualnych, ale na warunkach i poziomach jakie sami ustalają. Są też tacy, którzy dopuszczają całowanie, czy nagość drugie partnera, ale również i tacy, którzy to zupełnie wykluczają.
Zobacz: Problemy z erekcją. Sprawdź, jak je zwalczać
Aseksualizm – rodzaje
Jako, że relacje emocjonalne i seksualne w wiązkach mogą różnie wyglądać, osoby aseksualne rozróżniają kilka rodzajów aseksualizmu:
- demiseksualizm,
- semiseksualizm,
- antydemiseksualizm,
- romantyczność,
- aromantyczność,
- aseksualny fetyszyzm.
Rodzaje te różnią się zaangażowaniem w sfery emocjonalne i seksualne, jedne zakładają łączenie tych sfer, inne zakładają tylko więzi emocjonalne itd.
Aseksualizm – leczenie
Aseksualizm nie jest chorobą więc nie można mówić o leczeniu w jego wypadku. Jeśli decyzja o aseksualizmie została podjęta w wyniku przemocy na tle seksualnym (molestowania, gwałtu czy pedofilii) wskazany jest kontakt z lekarzem specjalistą: psychologiem, psychoterapeutą czy seksuologiem.
Czytaj też: Antykoncepcja - wpływ na wybór partnera
Oceń artykuł
(liczba ocen 18)
