Reklama
Co to jest skrzydlik w oku?
Skrzydlik oka to łagodna narośl na spojówce, której przyczyny powstawania nadal nie są do końca znane. Swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznemu kształtowi skrzydła – mniej lub bardziej regularnemu trójkątowi mającemu swoją podstawę w kąciku oka i zwężającego się ku centralnej części gałki ocznej. Najczęściej powstaje od strony przynosowej, choć zdarzają się również skrzydliki w oku rozrastające się od kącika skroniowego.
Skrzydlik ma postać włóknisto-naczyniowej błony wyrastającej ze zgrubiałej spojówki. Ma więc półprzezroczystą barwę z widocznymi licznymi naczynkami w kolorze intensywnej czerwieni. Zmiana ta ma zawsze łagodny charakter, lecz nieleczona może prowadzić do poważnych powikłań, z zaburzeniami ostrości widzenia, a nawet utratą wzroku włącznie, ponieważ z czasem powoduje bliznowacenie rogówki. Skrzydlik na oku może mieć charakter pierwotny lub nawrotowy.
Zmiany te dzieli się również na:
- prawdziwe – narośl łączy się z rogówką oka na całej swej powierzchni,
- rzekome – łączy się z rogówką jedynie wierzchołkiem, powstaje najczęściej na skutek oparzeń lub owrzodzeń błony oka.
Reklama
Objawy skrzydlika w oku
Skrzydlik to choroba oczu, która z początku może przebiegać bezobjawowo lub dawać jedynie objawy zwykłego podrażnienia gałki ocznej:
- zaczerwienienie oka,
- uczucie dyskomfortu,
- lekki obrzęk,
- chwilowe zaburzenia ostrości widzenia,
- pieczenie i swędzenie oka.
Z czasem jednak na oku widoczna zaczyna być płaska, wychodząca ze spojówki narośl w kształcie trójkąta, podobna do skrzydła owada. Duże i zaawansowane skrzydliki mogą powodować:
- nadwrażliwość na światło lub światłowstręt,
- łzawienie,
- uczucie ciała obcego pod powieką (tzw. „ziarnko piasku”).
Im większy i grubszy skrzydlik, tym poważniejsze są zaburzenia widzenia, szczególnie kiedy narośl zaczyna narastać na źrenicę.
Reklama
Jakie krople na skrzydlik?
Narośl na oku, jaką jest skrzydlik, ma zawsze łagodną postać, jednak daje ona dokuczliwe objawy powodujące uczucie dyskomfortu i zaburzenia ostrości widzenia. Dlatego w przypadku jej wystąpienia konieczne jest podjęcie leczenia. Warto też pamiętać, że nieleczony skrzydlik wrasta w rogówkę, powodując jej bliznowacenie, które może doprowadzić nawet do utraty wzroku. Rodzaj zalecanego leczenia zależy przede wszystkim, jak szybko dolegliwość została zdiagnozowana i jaki jest jej stopień zaawansowania.
Jeśli choroba nie jest zaawansowana i nie powoduje dyskomfortu ani nie wpływa na jakość widzenia, leczy się ją miejscowo – maścią lub kroplami do oczu. Jakie krople są skuteczne, gdy skrzydlik jest niewielki? Zazwyczaj stosuje się te na bazie kortykosteroidów, aby wyeliminować stan zapalny.
Reklama
Operacja skrzydlika
Kiedy narośl jest już duża i grubsza, daje dokuczliwe objawy i zaburza widzenie lub powoduje astygmatyzm, konieczne jest leczenie zabiegowe. Usunięcie skrzydlikato około 20-minutowa operacja wykonywana pod mikroskopem, w warunkach ambulatoryjnych. Przed zabiegiem pacjentowi podaje się znieczulenie miejscowe, najczęściej w formie kropli. Po wycięciu narośli na spojówkę zakłada się rozpuszczalne szwy (niewymagające późniejszego zdejmowania). Zalecane jest stosowanie na ranę maści antybiotykowej przyspieszającej gojenie i zmniejszającej ryzyko wystąpienia zakażenia. Gojenie trwa około 1-2 miesięcy, a w tym czasie należy regularnie stosować leki miejscowe zalecone przez lekarza.
Niestety po takiej prostej operacji skrzydlik często odrasta. Dlatego współcześnie okuliści oprócz wycięcia błony decydują o przeszczepie spojówki. Jest to przeszczep translokacyjny – przemieszcza się spojówkę własną pacjenta.
Jeśli chodzi o skrzydlik oka, zarówno leczenie farmakologiczne, jak i operacja mogą okazać się nie do końca skuteczne. Dlatego po zakończeniu leczenia raz na kwartał należy chodzić na kontrolę do specjalisty, a jego ewentualny nawrót musi być natychmiast skonsultowany z okulistą.
Reklama
Przyczyny skrzydlika
Przyczyny powstawania skrzydlikanie są jednoznacznie określone przez medycynę. Niemniej jednak badania pokazują, że dolegliwość ta dotyka znacznie częściej osób mieszkających w ciepłym klimacie i dużo przebywających na słońcu (w strefie równikowej zapadalność na skrzydlika wynosi 5-15%, w Polsce – niecałe 2%) oraz otwartej przestrzeni. Dlatego przypadłość ta bywa nazywana „okiem surfera”.
Dane te mogą wskazywać na to, że skrzydlik powstaje w wyniku nadmiernej ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe lub nadmiernemu wysuszaniu śluzówki oka (np. przez wiatr czy suche powietrze). Narośl powstaje też częściej u osób obcujących z dymem, kurzem czy różnego rodzaju oparami. Czynnikiem podwyższonego ryzyka jest też płeć męska – kobiety chorują na skrzydlika rzadziej niż mężczyźni.
