Przebieg ciąży
Ciąża – objawy, przebieg i komplikacje
Dwie kreski na teście ciążowym mogą być spełnieniem marzeń lub wielkim zaskoczeniem. Bez względu na okoliczności przyszła mama musi dbać o siebie i nowe życie. Należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza, który potwierdzi wynik testu i stosować się do jego zaleceń.
Ciąża – objawy
Ciążę planowaną czy tę całkowicie niespodziewaną można rozpoznać po typowych jej objawach. Jednak należy pamiętać, że każda z kobiet jest inna i inaczej reaguje na zmiany zachodzące w jej organizmie. Niektóre z przyszłych mam od pierwszych tygodni odczuwają dolegliwości, inne dowiadują się o niej dopiero po kilku tygodniach.
Objawy ciąży to przede wszystkim:
- Brak miesiączki
- Plamienie
- Obrzęknięte i bolesne piersi
- Ból brzucha, podobny do bólu menstruacyjnego
- Zawroty głowy
- Mdłości i wymioty
- Zmęczenie i senność
- Wzmożone oddawanie moczu
- Zaparcia i wzdęcia
Ciąża a okres
Krwawienie z pochwy nie zawsze oznacza miesiączkę. Tak też jest w przypadku ciąży. Kobiety bardzo często mylą plamienie implantacyjne z menstruacją, nie przypuszczając, że są
w ciąży.
U tych kobiet, które planowały ciążę i z niecierpliwością czekają na maleństwo krwawienie może być powodem do niepokoju lub pierwszym sygnałem zapłodnienia.
Ponadto krwawienie może oznaczać:
- Zmiany hormonalne
- Krwawienie podkosmówkowe
- Ciążę pozamaciczną
- Łożysko przodujące
- Zaśniad groniasty
- Nadżerkę
- Poronienie
Każde plamienie bądź krwawienie należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu, gdyż wczesna reakcja może zapobiec powikłaniom niebezpiecznym dla matki i dziecka.
Ciąża tydzień po tygodniu
Ciąża trwa 40 tygodni. W każdym z nich dziecko stopniowo rośnie i rozwija się. W organizmie przyszłej mamy również zachodzi wiele zmian. Ciąża podzielona jest na trzy trymestry:
- Pierwszy z nich rozpoczyna 1 tydzień, natomiast kończy 13 tydzień. Ten okres to największe zmiany hormonalne w ciele mamy, dlatego wiąże się z wieloma uciążliwymi objawami jak nudności, wymioty i zawroty głowy. Potwierdzana przez ginekologa w badaniu USG ciąża to 6 tydzień.
- Drugi trymestr rozpoczyna 14 tydzień. Wtedy też maleństwo zaczyna się ruszać i mama po raz pierwszy może poczuć jego obecność. Brzuch staje się coraz większy, a dziecko mierzy od około 10cm na początku trymestru do około 23cm gdy rozpoczyna się 26 tydzień.
- Trzeci, ostatni trymestr to czas intensywnego wzrostu malucha i dużej ruchliwości. 27 tydzień to czas gdy dziecko otwiera oczy, ma już rzęsy, brwi i włosy. Rozpoczyna się także laktacja. 30 tydzień to moment gdy maleństwo zaczyna układać się główką w dół przygotowują się do porodu. Przełomowy jest 37 tydzień ciąży, gdyż wtedy dziecko jest już przygotowane do życia pozałonowego. Mogą rozpocząć się już pierwsze skurcze przepowiadające. Ciążę kończy 40 tydzień. Zdarza się, że do porodu dochodzi zarówno wcześniej, jak i później – nawet w 42 tygodniu.
Ciąża bliźniacza
Ciąża bliźniacza jest często wielką niespodzianką dla przyszłych rodziców. Daje podwójną radość, ale także niesie za sobą ryzyko wielu komplikacji. Od pierwszych tygodni przyszła mama i dzieci muszą być otoczone odpowiednią opieką.
Ciąża mnoga może być wynikiem naturalnego zapłodnienia, jednak częściej występuje przy zapłodnieniu in vitro. Potwierdzeniem jest wykonanie badania USG, na którym widoczne są dwa płody lub słychać bicie dwóch serc.
Bliźnięta mogą być jedno lub dwujajowe:
- Jednojajowe powstają w wyniku zapłodnienia komórki jajowej przez jeden plemnik i są genetycznie identyczne
- Dwujajowe – komórka jajowa zapłodniona jest przez dwa plemniki, a ich genetyka się różni. Ten typ bliźniąt występuje zdecydowanie częściej
Ciąża bliźniacza wymaga częstszych wizyt lekarskich i badań. Na każdą nieprawidłowość należy od razu reagować. Dieta przyszłej mamy także musi być dopasowana do większego zapotrzebowania na witaminy i minerały.
Niestety ze względu obecność dwóch serc zwiększają się również dolegliwości ciążowe. Kobieta może odczuwać silniejsze mdłości, obrzęki, a także szybko przybierać na wadze.
Ciąża pozamaciczna (ciąża ektopowa)
Do ciąży pozamacicznej powstaje w wyniku nieprawidłowego transportu zapłodnionej komórki jajowej do macicy – jedynego miejsca, gdzie może rozwijać się zarodek.
Najczęściej ciąża ektopowa zagnieżdża się w jajowodzie, zdarza się także w jajniku, szyjce macicy bądź jamie brzusznej.
Przyczyny ciąży pozamacicznej:
- Wcześniejsza ciąża pozamaciczna
- Endometrioza
- Blizny na jajowodach, które wynikają z poprzednich operacji
- Uszkodzenie jajowodu
- Zakażenie chlamydiami
- Aborcja
Ciąża pozamaciczna jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia przyszłej mamy, ponieważ może dojść do poważnych uszkodzeń. Urodzenie dziecka, które rozwija się w innym miejscu niż macica jest niemożliwe. Dlatego też jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy ciąży pozamacicznej należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Objawy ciąży pozamacicznej:
- Ból podbrzusza
- Nieregularne krwawienie lub plamienie z dróg rodnych
- Brak pęcherzyka widocznego w badaniu USG
Ciąża pozamaciczna wymaga leczenia. Jeśli zostaje wykryta we wczesnym stadium stosuje się leczenie wyczekujące, gdyż często organizm oczyszcza się sam. W tym czasie niezbędne są częste wizyty lekarskie i badania.
Natomiast gdy nie dochodzi do samooczyszczenia często wdrażane jest leczenie farmakologiczne. W przypadku, gdy jest ono niemożliwe lub uszkodzenia są rozległe stosuje się zabieg chirurgiczny.
Ciąża biochemiczna
Ciąża biochemiczna to ciąża obumarła. Dochodzi do niej poniżej 6 tygodnia, najczęściej na etapie zagnieżdżania się zarodka w macicy.
Rozpoznać ją można po typowych objawach, a także teście ciążowym. Jej jedynym potwierdzeniem jest obecność hormonu beta HCG we krwi. Niestety nie jest widoczna na USG, ponieważ nie doszło do implantacji zarodka.
Przyczynami ciąży biochemicznej mogą być:
- Bardzo poważne wady zarodka
- Choroby, które matka przechodzi tuż po zapłodnieniu (grypa, różyczka, toksoplazmoza)
- Nieprawidłowa budowa narządów rodnych kobiety
- Zbyt niski poziom progesteronu lub żelaza
- Intensywny wysiłek fizyczny
- Zażywanie narkotyków i alkoholu
- Stres
Ciąża biochemiczna dotyczy nawet 50-60% ciąż. Wynika to z tego, iż organizm nie pozwala na rozwój zarodka z ciężkimi wadami genetycznymi.
Kobiety poronienie na tak wczesnym etapie traktują często jak spóźnioną miesiączkę. Organizm sam się oczyszcza i najczęściej nie jest potrzebny zabieg. Konieczna jest natomiast wizyta u ginekologa, który sprawdzi czy na pewno jest wszystko w porządku. Warto skonsultować się także z psychologiem lub skorzystać z pomocy bliskich w tym trudnym czasie.
Wydaje jej się, że czuje ruchy dziecka, a wyniki badań krwi i USG zaprzeczają temu, że jest w stanie błogosławionym. To potwierdzenie na to, jak ogromny wpływ na psychika na ciało.
Kobieta pragnąca mieć dziecko wiadomość o jego braku traktuje jak jego stratę. Pogrąża się w żałobie i dopuszcza do siebie myśli, że jej potomka nigdy nie było. Odwrotnie jest w przypadku pań, które boją się zajścia w ciąży – one odczuwają ulgę.
Każdy z tych przypadków wymaga leczenia psychologicznego lub psychiatrycznego. Niezwykle ważne jest także wsparcie najbliższych – przede wszystkim partnera.