Angina to choroba wirusowa czy bakteryjna?
Anginą nazywa się ostre zapalenie gardła oraz migdałków podniebiennych. Ostra postać zakażenia oznacza, że objawy pojawiają się nagle, od razu są mocno nasilone, ale ustępują po stosunkowo krótkim czasie, czyli nie są przetrwałe. Z anginą przede wszystkim kojarzą się ropne naloty na ścianie gardła, mające postać białych lub żółtawych grudek. Warto jednak wiedzieć, że jest objaw charakterystyczny dla anginy bakteryjnej, a oprócz niej występuje jeszcze drugi rodzaj – angina wirusowa, wywoływana przez inne drobnoustroje. U pacjentów dorosłych zdecydowana większość przypadków anginy (ponad 90 proc.) ma właśnie podłoże wirusowe. U dzieci występuje ona rzadziej, choć i u najmłodszych pacjentów ponad 70 proc. stanów zapalnych gardła wywoływanych jest przez wirusy. Od tego, czy u pacjenta występuje angina bakteryjna czy wirusowa, zależy jej przebieg oraz postępowanie terapeutyczne.
Reklama
Jakie są przyczyny anginy wirusowej?
Bezpośrednią przyczyną zachorowania jest przeniknięcie do wnętrza organizmu chorobotwórczych wirusów. Za rozwój anginy odpowiadają najczęściej:
- rynowirusy,
- koronawirusy,
- adenowirusy,
- wirus RSV (z ang. respiratory syncytial virus).
Bez odpowiednich badań trudno jest stwierdzić, czy u pacjenta występuje angina adenowirusowa czy np. wywołana wirusem RSV. Z reguły jednak takie szczegółowe określanie jej podłoża nie jest konieczne, by podjąć odpowiednie leczenie. Do zarażenie anginą wirusową – czy to u dziecka czy u osoby dorosłej – dochodzi poprzez kontakt z chorym, drogą kropelkową. Najczęstszą przyczyną pośrednią jest spadek odporności organizmu, który może mieć związek z różnymi okolicznościami: ubogą dietą, niedoborem słońca i witaminy D, zmęczeniem itp. Najwięcej przypadków anginy wirusowej rozpoznaje się późną jesienią, zimą i wczesną wiosną, kiedy w Polsce jest mało słońca, pogoda często się zmienia, a dostęp do świeżych owoców i warzyw będących źródłem witamin, jest ograniczony.
Jak można się zarazić?
Do zarażenia anginą wirusową dochodzi drogą kropelkową. Co to znaczy? Otóż w ślinie, wydzielinie z dróg oddechowych, ale również w wydychanym przez chorego powietrzu znajdują się cząsteczki wirusa, które mogą bezpośrednio przeniknąć do organizmu drugiej osoby. Jeśli jednak tak się nie dzieje, „rozsiewane” cząsteczki osiadają na rozmaitych przedmiotach, które później są dotykane przez innych i w tek sposób także może dojść do zakażenia.
Dzieci są bardziej narażone na zakażenie, ponieważ mają słabiej jeszcze wykształconą odporność nabytą i częściej przebywają w dużych skupiskach rówieśniczych, co sprzyja przenoszeniu zarazków. Sprzyja mu również brak odpowiedniej higieny, charakterystyczny dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Dotykanie zanieczyszczonych przedmiotów i późniejsze jedzenie nieumytymi rękami to świetna okazja dla patogenów, by się rozprzestrzeniać na kolejne osoby.
Reklama
Jakie są objawy anginy wirusowej?
Jak już zostało wspomniane – biały nalot pojawiający się na gardle i migdałkach to charakterystyczny objaw anginy bakteryjnej. Jakie są natomiast objawy anginy wirusowej u dzieci i dorosłych pacjentów? Przede wszystkim jest to silny ból gardła, któremu zwykle towarzyszy obrzęk i krwiste zaczerwienienie błony śluzowej. Oprócz objawów w obrębie samego gardła mogą występować:
- gorączka,
- kaszel,
- katar,
- ból głowy,
- złe ogólne samopoczucie,
- ból mięśni i stawów.
Objawy mogą się nieco różnić w zależności od wirusa, który wywołał chorobę. Np. przy anginie adenowirusowej występują czasami objawy ze strony układu pokarmowego, takie jak biegunka czy ból brzucha. Rynowirusy częściej wywołują typowe objawy przeziębienia, jak kaszel czy nieżyt nosa. Jeśli chodzi o anginę, zwykle jednak pierwszym i najbardziej charakterystycznym objawem jest silny ból gardła, utrudniający lub wręcz uniemożliwiający swobodne przełykanie.
Angina wirusowa u dziecka – jak odróżnić objawy?
Jaka jest różnica między anginą wirusową a bakteryjną? Przy bakteryjnym zakażeniu paciorkowcem objawy są zwykle bardziej nasilone i gwałtowniej się rozwijają, niż w przypadku wirusa. Gorączka zwykle jest wyższa, a ból gardła silniejszy. Co ważne – anginie bakteryjnej nie towarzyszą inne objawy przeziębienia, takie jak nieżyt nosa czy kaszel, natomiast przy wirusowej zdarzają się często. Angina wirusowa u dziecka może także dawać objawy ze strony układu pokarmowego, co przy zakażeniu bakteryjnym się nie zdarza. Jak odróżnić anginę wirusową od infekcji dróg oddechowych? Tu różnicą najbardziej charakterystyczną jest to, że silny ból gardła, a także jego przekrwienie i obrzęk są przy anginie objawami dominującymi, podczas gdy przy infekcjach dróg oddechowych pojawiają się z mniejszym natężeniem i jedynie towarzyszą kaszlowi.
Ile trwa angina wirusowa?
Jak już zostało wspomniane, angina wirusowa ma postać ostrą. Jak długo trwa? Z reguły objawy utrzymują się przez kilka dni. Dzieci chorują przeważnie od 3 do 7 dni, po których ból gardła i inne symptomy stopniowo ustępują. Powikłania po anginie nie są zjawiskiem częstym, dlatego ustąpienie objawów zazwyczaj oznacza koniec choroby. Nie oznacza jednak, że pacjent już nie zaraża. Jak długo cząsteczki wirusa obecne są w organizmie? Anginą chory zaraża już na kilka dni przed pojawieniem się pierwszym symptomów i aż kilkanaście dni po ich całkowitym ustąpieniu. Jeśli w rodzinie jest kilkoro dzieci i jedno zachoruje na anginę, pozostałych domowników warto dodatkowo uodparniać (np. podając im witaminy) nawet przez 2-3 tygodnie, by nie doszło do zarażenia wirusem. Objawy anginy paciorkowcowej zwykle utrzymują się nieco krócej niż wirusowej (około 3-4 dni).
Reklama
Leczenie anginy wirusowej
Czym leczyć anginę wirusową? Czy stosuje się na nią antybiotyk? Powszechnie wiadomo, że antybiotyki nie zwalczają wirusów, dlatego przy zakażeniu tymi patogenami zwykle zaleca się leczenie objawowe. Organizm samodzielnie pozbywa się wirusa anginy w ciągu kilku czy kilkunastu dni, jednak ważne jest, by niwelować dokuczliwe objawy i w ten sposób wspomagać organizm w procesie zdrowienia.
Początek treści sponsorowanej
Ból i gorączka u dzieci, to oznaka stanu zapalnego, który towarzyszy wielu infekcjom. Temperatura zdarza się również przy bólu ucha czy ząbkowaniu. Warto wówczas zastosować lek, który w swoim składzie zawiera ibuprofen. Należy zwrócić uwagę również na przyjazną formę podania, np. syrop oraz lubiany przez dziecko smak. Kliknij tutaj i sprawdź lek przeciwbólowy dla dzieci.
Koniec treści sponsorowanejLeczenie anginy wirusowej bez antybiotyków opiera się na niwelowaniu bólu gardła, gorączki oraz innych dolegliwości bólowych (głowy czy mięśni). U dzieci można w tym celu stosować leki zaliczanie do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), w tym popularny ibuprofen. Niweluje on ból, obniża temperaturę, a w dodatku hamuje rozwój stanu zapalnego. Antybiotyk na anginę wirusową stosuje się wyłącznie wtedy, gdy występuje nadkażenie bakteryjne lub współistnieje infekcja bakteryjna. Objawów choroby u dzieci nigdy nie wolno lekceważyć i należy konsultować je z pediatrą, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. Niekiedy konieczne jest podawanie leków na receptę celem uniknięcia groźnych dla zdrowia powikłań.
Jakie domowe sposoby są pomocne przy anginie wirusowej?
Na ból gardła przy anginie stosuje się zwykle środki farmaceutyczne w postaci sprayów, płynów do płukania lub tabletek do ssania. Zawsze należy stosować je zgodnie z zaleceniami lekarza lub producenta, w związku z czym nie można ich przyjmować dowolnie często. Kiedy ból jest nasilony i utrudnia normalne funkcjonowanie, terapię można wspierać domowymi sposobami, szczególnie u dzieci starszych.
Domowe sposoby na anginę wirusową to przede wszystkim płukanie gardła naturalnymi substancjami o działaniu odkażającym i przeciwzapalnym – np. wodą z solą czy ziołowymi naparami (rumiankiem czy szałwią). Choremu zawsze zaleca się też odpoczynek i odpowiednie nawadnianie organizmu, szczególnie w przypadku podwyższonej temperatury ciała. Przy gorączce można też stosować chłodne okłady na czoło lub inne partie ciała. Kiedy anginie towarzyszy nieżyt nosa, sprawdzą się inhalacje parowe lub płukanie zatok roztworem soli fizjologicznej.