Kolka jelitowa u dorosłych
Kolka jelitowa u dorosłych nie jest zjawiskiem tak powszechnym, jak u dzieci w wieku niemowlęcym, ma też inną patogenezę oraz objawy. W przypadku dorosłych pacjentów, kolkę jelitową należy definiować jako nagły, napadowy ból brzucha, zazwyczaj jednostronny (najczęściej występuje po lewej stronie, w odróżnieniu od kolki wątrobowej, lokującej się po stronie prawej).
Objaw ten jest następstwem gwałtownego skurczu mięśni gładkich jelita, do którego dochodzi:
- po jedzeniu,
- w czasie nadmiernego wysiłku fizycznego,
- na skutek zaburzeń chorobowych i czynnościowych.
Kolka jelitowa u dorosłych sama w sobie nie jest dolegliwością groźną dla funkcjonowania ustroju, jednak skala doznań bólowych jest tak duża, iż schorzenie to częstokroć wymaga leczenia oraz wdrożenia daleko idących działań profilaktycznych.
Objawy kolki jelitowej u dorosłych
Objawy kolki jelitowej u dorosłych stosunkowo łatwo jest zdiagnozować w czasie wywiadu lekarskiego.
W odróżnieniu od niemowląt, u których kolka manifestuje się głównie poprzez niepokój, drażliwość, płacz, wzdęcie brzuszka i nadpobudliwość ruchową, u osób dorosłych dolegliwość ta wiąże się z takimi symptomami jak.
- bardzo silny ból brzucha, zazwyczaj po lewej stronie, pod linią żeber. Ból ma charakter kłujący i napadowy,
- nudności, wymioty, biegunka, czasem zaparcia,
- zaburzenia łaknienia,
- znaczne napięcie oraz zwiększenie objętości brzucha wskutek nagromadzenia gazów jelitowych,
- częste puszczaniegazów jelitowych, przynoszące doraźną ale krótkotrwałą ulgę.
Przyczyny kolki jelitowej u dorosłych
Przyczyny kolki jelitowej u dorosłych są zróżnicowane.
Najczęściej wymienia się takie czynniki, jak:
- Niewłaściwa dieta, bogata w produkty tłuste, smażone, ciężkostrawne i wzdymające, takie jak czerwone mięso, rośliny strączkowe, słodycze i inne.
- Jedzenie zbyt szybkiei łapczywe, powodujące zasysanie powietrza, a także nieprawidłowe rozdrabnianie pokarmu zębami, wskutek czego dłużej zalega on w układzie trawiennym (problem ten może dotyczyć też osób mających niepełne uzębienie)
- Schorzenia, zaburzenia oraz wady układu pokarmowego, w tym:
- refluks żołądkowo-jelitowy,
- choroba wrzodowa żołądka,
- wrzodziejące zapalenie jelit,
- zespół jelita drażliwego,
- uchyłkowatość jelit,
- niedrożność jelit,
- zaburzenia trawienia,
- zaparcia,
- zaburzenia występowania flory bakteryjnej w jelitach,
- zmiany nowotworowe.
- Alergie pokarmowe, w szczególności na białka znajdujące się w mleku krowim.
- Nietolerancje pokarmowe, w tym w szczególności nietolerancja laktozy.
- Obecność ciał obcych w przewodzie pokarmowym.
- Wysiłek fizyczny powodujący nadmierne napięcie mięśni.
- Ciąża i związany ze wzrostem macicy ucisk na jelita.
Ile trwa kolka jelitowa u dorosłych?
O ile problem został ujęty w ramy czasowe w przypadku niemowląt (przynajmniej 3 godziny, 3 razy w tygodniu, przez 3 tygodnie), o tyle u pacjentów dorosłych kwestia ta traktowana jest w sposób umowny, a czas występowania objawów nie jest kryterium diagnostycznym.
Kolka jelitowa może trwać kilka sekund i ograniczyć się do pojedynczych ukłuć, ale też męczyć pacjenta przez długie godziny, nawracając przez wiele dni, miesięcy, a nawet lat. Dużo w tej materii zależeć będzie od tego, czy podjęte będzie leczenie oraz wdrożone zostaną działania profilaktyczne.
Leczenie kolki jelitowej u dorosłych
Leczenie kolki jelitowej u dorosłych zakłada zarówno stosowanie środków farmakologicznych, jak też modyfikację stylu życia, a zwłaszcza modelu żywienia się oraz aktywności fizycznej.
Jeżeli chodzi o leki na kolkę jelitową u dorosłych, zalecane są:
- Leki rozkurczowe (spazmolityczne), powodujące rozluźnienie mięśni gładkich, takie jak:
- drotaweryna i papaweryna (alkaloidy izochinolinowe)
- butylobromek hioscyny (alkaloid tropanowy)
- trimebutyna (syntetyczny agonista obwodowych receptorów opioidowych)
- Probiotyki,regulujące skład bakteryjnej flory jelit.
Dodatkowo leczenie można wspomóc stosując zioła o działaniu przeciwskurczowym, do których należą między innymi rumianek, mięta, melisa i koper włoski. W leczeniu kolki jelitowej u dorosłych niezwykle istotna jest też profilaktyka.
Tym, co każdy pacjent może zrobić, aby złagodzić częstotliwość i natężenie dolegliwości bólowych, jest:
- rezygnacja z potraw tłustych i wzdymających, a także m.in. napojów gazowanych,
- jedzenie w umiarkowanych ilościach, regularnych odstępach (co 2-3 godziny) oraz niedużym tempie, z dokładnym przegryzaniem i przeżuwaniem, bez rozmawiania w trakcie (sprzyja to zasysaniu powietrza),
- regularne wypróżnianie się, a w razie zaparć, przyspieszanie i usprawnianie perystaltyki jelit,
- nie nadużywanie leków powodujących podrażnienia przewodu pokarmowego, zwłaszcza niesteroidowych leków przeciwzapalnych,
- nie noszenie zbyt ciasnych ubrań, zwłaszcza spodni, nie zaciskanie paska,
- odpoczynekpo posiłku, nie wykonywanie gwałtownych ruchów, a w szczególności – rezygnacja z aktywności sportowej w na przestrzeni przynajmniej 60-90 minut po jedzeniu.
