Reklama
Objawy niedoboru cynku
Pierwszym z objawów, które może świadczyć o tym, że prawdopodobnie w organizmie są niewystarczające ilości cynku, może być spadek odporności, utrata apetytu lub wypadanie włosów.
Do dodatkowych objawów zwiastujących niedobory cynku w organizmie należą:
- trądzik,
- słabe paznokcie,
- częste infekcje, zapalenia płuc, oskrzeli,
- drażliwość,
- wzmożony apetyt na słodycze,
- nadmierne pocenie się,
- biegunki,
- chudnięcie, pomimo zmiany ilości spożywanych kalorii,
- pogorszenie samopoczucia - uczucie zasłabnięcia, apatia,
- problemy z koncentracją i pamięcią,
- obniżone libido,
- pogorszenie się widzenia.
Reklama
Po co nam cynk?
Ten pierwiastek, choć może wydawać się niepozorny, jest naprawdę potrzebny do tego, by prawidłowo się rozwinąć, a także utrzymywać dobre samopoczucie. Cynk odpowiada za prawidłowe stężenie witaminy A. Jest również niezbędny osobom starającym się o dziecko, gdyż:
- wspomaga prawidłowy poziom libido,
- polepsza płodność,
- reguluje u kobiety miesiączki.
Ten pierwiastek jest również niezbędny osobom starszym, gdyż wspomaga zapamiętywanie, sprawność intelektualną. Pomaga w prawidłowej kurczliwości mięśni oraz bierze udział w procesie mineralizacji kości.
Reklama
Niedobór cynku u dzieci
Nie tylko osobom w wieku produkcyjnym oraz starszym potrzebny jest cynk. Dzięki niemu małe dzieci prawidłowo się rozwijają i rosną. Niedobory cynku mogą prowadzić do zbyt niskiego wzrostu dzieci. Brak prawidłowego poziomu cynku w organizmie dziecka może również skutkować problemami reumatycznymi i bólami stawów, a także rozwinięciem się cukrzycy. Jeśli we wczesnych latach, dziecku permanentnie brakuje cynku, istnieje ryzyko zachorowania na choroby układu nerwowego w późniejszych latach.
Dlatego tak ważne jest by zapewnić dziecku odpowiedni ilości cynku już od pierwszych dni życia. W grupie niemowlaków, potrzebujących największego stężenia cynku są wcześniaki, których jelita nie są w stanie absorbować tyle pierwiastków niezbędnych do wzrostu, co niemowlakom urodzonym w terminie. Dzieci do 3 miesiąca życia potrzebują cynku w dużych ilościach, o czym może świadczyć kilku krotnie wyższe stężenie cynku w mleku matki niż w jej krwi.
Zapewniając dziecku odpowiednia ilość tego pierwiastka, przyczyniamy się do prawidłowego wzrostu dziecka ale również jego rozwoju neurologicznego. Jak rozpoznać, że dziecku może brakować cynku?
Objawami mogą być:
- biegunki,
- wypryskowe zapalenie skóry,
- gorsze gojenie się ran,
- wypadanie włosów,
- pęcherzykowe zapalenie skóry wokół ust, szyi, palców czy genitaliów.
Reklama
Jak uzupełniać niedobór cynku?
Najlepszym sposobem na suplementację cynku jest odpowiednia dieta, pełna warzyw owoców i chudego mięsa. Kluczową kwestią jest unikanie produktów wysoko przetworzonych o wysokim indeksie glikemicznym, czyli cukrów prostych, które niszczą cynk.
Produktami bogatymi w cynk są głównie produkty pochodzenia zwierzęcego:
- ryby,
- jaja,
- wątroba,
- ostrygi (zawierają bardzo dużo cynku).
Osoby, które nie jadają mięsa lub są na diecie roślinnej, potrzebują o niemalże 50% więcej cynku niż osoby, które jedzą produkty odzwierzęce. Takie osoby powinny zrezygnować z dużych ilości ziemniaków, pieczywa razowego i pszennego oraz owoców - te produkty bowiem mają niemalże zerowe ilości cynku.
Powinny za to często sięgać po:
- grzyby shitake,
- boczniaki, pieczarki, kurki,
- warzywa strączkowe,
- sałata radicchio,
- pestki dyni,
- sezam,
- tofu.
Może się zdarzyć, że sam cynk z produktów spożywczych nie wystarczy. Wtedy należy sięgnąć po suplementację. Dzienne spożycie cynku waha się między 4 a 15 mg. Osoby dorosłe i nastolatkowie potrzebują go analogicznie więcej (proporcjonalnie do masy ciała) niż niemowlęta. Tym ostatnim jednak niezmiernie ważne jest by dostarczać odpowiednią ilość cynku nie tylko od samego urodzenia ale również podczas ciąży, wtedy to rozpoczyna się jego zapotrzebowanie na ten pierwiastek.
Niedobory cynku mogą mieć spore konsekwencje w późniejszych etapach życia, dlatego warto dbać o zbilansowaną, zróżnicowaną dietę pełną produktów roślinnych, ale także odzwierzęcych. Jeśli ktoś świadomie rezygnuje z pewnych rodzajów produktów, powinien również świadomie zastępować ich wartości odżywcze innymi.
