Wstrząśnienie mózgu - jakie są objawy wstrząsu mózgu

Aby mówić o wstrząśnieniu mózgu, utrata przytomności nie może być dłuższa niż 6 godzin. Dodatkowo jako następstwo urazu występują również nudności, wymioty i ból głowy, który utrzymuje się najdłużej spośród wymienionych objawów.

Reklama

Objawy wstrząsu mózgu (wstrząśnienia mózgu)

Do objawów wstrząśnienia mózgu (zwanego potocznie wstrząsem mózgu) należą:

• utrata przytomności (najczęściej < 1 godziny, ale maksymalnie 6 godzin),
• niepamięć wsteczna (nie pamiętasz okoliczności wypadku, nie wiesz, w jaki sposób znalazłeś się w danej sytuacji/miejscu),
• ból głowy,
• nudności,
• wymioty,
• zawroty głowy,
• zaburzenia świadomości,
• zaburzenia snu (od bezsenności do senności),
• nadwrażliwość na hałas i światło.

Reklama

Objawy wstrząśnienia mózgu - sprawdź

Aby stwierdzić czy doszło u ciebie do wstrząśnienia mózgu, odpowiedz na poniższe pytania:

1. Czy doszło u mnie do urazu głowy? tak/nie
2. Czy doszło do pourazowej utraty przytomności? tak/nie
3. Czy po odzyskaniu świadomości wystąpiły zaburzenia pamięci = nie pamiętałeś/aś, co działo się tuż przed urazem, nie wiedziałeś/aś, co się stało, skąd i dlaczego znalazłeś/aś się w danym miejscu, sytuacji.
4. Czy odczuwam nudności, wymioty?
5. Czy odczuwam ból głowy?
6. Czy mam zawroty głowy?
7. Czy przed upadkiem odczuwam kołatania serca, nierówne bicie serca?
8. Czy często miewam omdlenia?
9. Czy przed utratą przytomności odczuwam ból w klatce piersiowej?
10. Czy choruję na cukrzycę?
11. Czy podczas omdlenia/upadku świadkowie zdarzenia widzieli drgawki, prężenia, ślinotok?
12. Czy podczas upadku bezwiednie oddaję mocz lub stolec?

Najważniejszym pytaniem jest pytanie numer 2. Jeśli odpowiedziałeś/aś twierdząco na pytanie 2, a w szczególności w pytaniach 2 i 3, oznacza to, że najprawdopodobniej doszło u ciebie do wstrząśnienia mózgu. Zgłoś się do lekarza!

Sam uraz głowy może być również skutkiem, a nie przyczyną utraty przytomności (np. upadłeś/aś na skutek omdlenia). Jeśli omdlenia zdarzają ci się często, jeśli jesteś młodym dorosłym lub zażywasz leki hipotensyjne (przeciwnadciśnieniowe), jesteś osobą w podeszłym wieku, lub przed omdleniu odczuwasz zaburzenia pracy serca: zgłoś się do lekarza w celu wyjaśnienia przyczyny omdleń.

Jeśli na którekolwiek z pytań od 7 do 11 czytelnik odpowiedział twierdząco, nie świadczy to o wstrząśnieniu mózgu, ale jest to objaw innych poważnych chorób, takich jak zaburzenia pracy serca, choroba wieńcowa, cukrzyca czy padaczka i należy udać się do lekarza!

Za przyczynę wystąpienia wstrząśnienia mózgu przyjmuje się chwilowe wyłączenie dróg nerwowych odpowiadających za pobudzanie wzgórza i kory mózgowej oraz utrzymywanie świadomości. W warunkach normalnych za utrzymywanie stanu czuwania odpowiada tzw. układ siatkowaty wstępujący. Na skutek urazu następuje przemijające zaburzenie jego czynności.

Jeśli doznałeś/aś urazu głowy i wskutek uderzenia nastąpiła utrata przytomności z niepamięcią wsteczną, konieczne jest szybkie zgłoszenie się do lekarza, na oddział ratunkowy lub wezwanie karetki. Dodatkowo mogą wystąpić nudności, wymioty, silny ból głowy, zaburzenia równowagi. Najprawdopodobniej konieczne będzie pozostanie w szpitalu, wykonanie badań i obserwacja następstw urazu.

Twór siatkowaty to system neuronów, które koordynują pracę centralnego systemu nerwowego. Składa się z włókien zstępujących i wstępujących.

Włókna nerwowe zstępujące tworzą układ siatkowaty zstępujący. Mogą one modulować, czyli odbierać lub blokować bodźce czuciowe, dochodzące do mózgu z poszczególnych części ciała i ruchowe, wychodzące z mózgu na obwód ciała.

Włókna wstępujące tworzą układ siatkowaty wstępujący i odpowiadają za stymulowanie ośrodków mózgowych, odpowiadając za stany snu i czuwania. Na skutek urazu następuje przemijające zaburzenie czynności układu siatkowatego wstępującego.

Reklama

Wstrząs mózgu (wstrząśnienie mózgu) u dziecka

Dzieci, jak mało kto, narażone są na ciągłe upadki, uderzenia i kontuzje, w tym na urazy głowy. To właśnie te ostatnie mogą powodować wstrząśnienie mózgu u dziecka (zwane potocznie, choć błędnie, wstrząsem mózgu). Jednak rozpoznanie poważnych konsekwencji takiego urazu głowy u malucha nie zawsze jest proste. Wynika to z faktu, iż objawy wstrząśnienia mózgu u dziecka często występują dopiero po jakimś czasie, nawet po kilku dniach. Należy więc bacznie obserwować dziecko od momentu doznania urazu, do czasu oddania go w ręce lekarza oraz sprawdzić czy dziecko:

• ma widoczne rany, siniaki, stłuczenia;
• jest przytomne;
• oddycha;
• krwawi;
• nie doznało urazu kręgosłupa;

Trzeba zwrócić uwagę na inne niepokojące objawy. Reakcji natychmiastowej wymagają objawy omdlenia oraz poważnych uszkodzeń ciała.

Czytaj również: Krwiak mózgu - podtwardówkowy i nadtwardówkowy

U dzieci można wyróżnić różne stopnie wstrząśnienia mózgu, których jednak nie określa się od razu, a po jakimś czasie. I tak wymienia się wstrząśnienie:

• I stopnia – objawy występują do 15 minut,
• II stopnia – objawy występują po dłuższym czasie niż 15 minut,
• III stopnia – objawom towarzyszy utrata przytomności, która może trwać nawet kilka sekund.

Niezależnie od stopnia objawów, dziecko, które w wyniku urazu głowy doznało wstrząśnienia mózgu powinno być pod opieką i obserwacją lekarza.

Reklama

Objawy wstrząsu mózgu (wstrząśnienia mózgu) u dziecka

Do objawów wstrząśnienia mózgu u dzieci należą:

• utrata przytomności – nie dłuższa niż 30 minut;
• wymioty i nudności;
• zaburzenia pamięci;
• zaburzenia równowagi;
• zaburzenia wzroku;
• zaburzenia słuchu;
• ból głowy;
• rozdrażnienie;
• problemy ze snem;
• nadwrażliwość na światło i hałas

Objawy wstrząśnienia mózgu u małych dzieci i niemowląt:

• wymioty i nudności,
• problemy ze snem – od bezsenności po ospałość;
• drgawki;
• rozdrażnienie i długi płacz;
• zaburzenia równowagi;
• inne nietypowe zachowania.

Po wstrząśnieniu mózgu u dziecka może wystąpić tzw. zespół powstrząśnieniowy. Charakteryzuje się on długim czasem utrzymywania się po urazie bólów głowy, problemów z pamięcią i koncentracją, zawrotów głowy, czy rozdrażnieniem.

Reklama

Wstrząs mózgu (wstrząśnienie mózgu) - leczenie

Osoba, która doznała urazu głowy i podejrzewa się u niej wstrząśnienie mózgu, powinna pozostać pod obserwacją i opieką lekarza. W celu wyeliminowania ewentualnych groźnych powikłań pourazowych konieczne jest wykonanie badań (RTG głowy, tomografię komputerową głowy bądź rezonans magnetyczny).

Leczenie wstrząśnienia mózgu ma na celu zniesienie objawów.

1. Ból głowy – leczenie przeciwbólowe.
2. Wymioty – środki przeciwwymiotne.
3. Zawroty głowy – pozostawanie w pozycji leżącej. Ewentualnie środki zapobiegające zawrotom głowy.
4. Dodatkowo pacjent powinien dużo odpoczywać, pozostawać w cichym pomieszczeniu, nie nadwyrężać wzroku.

Nawet po ustąpieniu objawów należy przez jakiś czas obserwować osobę, która doznała wstrząśnienia mózgu, na wypadek pojawienia się ewentualnych późniejszych powikłań. Objawy wstrząśnienia powinny ustąpić w ciągu kilku dni, jeśli nudności, wymioty i ból głowy utrzymują się nadal, konieczna jest dokładniejsza diagnostyka, gdyż może to świadczyć o krwawieniu śródmózgowym.

Reklama

Wstrząśnienie mózgu odszkodowanie

Odszkodowanie bądź zadośćuczynienie za wstrząśnienie mózgu (i tym samym jego wysokość), będzie uzależnione m.in. od tego:

• jaki uszczerbek na zdrowiu powstał w wyniku doznanego urazu;
• jak długo trwało leczenie (pobyt w szpitalu, późniejsze leczenie);
• jakie były koszty badań, diagnozy i leczenia;
• na jak długo poszkodowany został wyłączony z pracy zarobkowej;
• jakich doznał innych krzywd w wyniku urazu.

Reklama

Wstrząśnienie mózgu - badania

RTG czaszki

1. Jest to badanie szybkie, niedrogie, niebolesne.
2. Badanie polegające na przechodzeniu przez głowę pacjenta promieni rentgenowskich. Wysyłane przez lampę promieniowanie X jest pochłaniane przez tkanki badanego I rzutowane na prostopadłą płaszczyznę z detektorem tych promieni.
3. Przed badaniem należy zgłosić: ostatnio wykonywane zdjęcia rentgenowskie oraz w przypadku kobiet – ciążę. U kobiet będących w drugiej połowie cyklu miesiączkowego (po owulacji), u których zaistniała możliwość zapłodnienia, badanie nie powinno być wykonywane.
4. Dawki wykorzystywane obecnie podczas wykonywania zdjęć są bardzo małe oraz skoncentrowane na prześwietlanym obszarze ciała. Mimo to zawsze należy prosić technika o ołowiany fartuch ochronny. Promienie rentgenowskie nie przechodzą przez ołów, dzięki temu można uchronić resztę ciała przed napromieniowaniem.

W celu wykluczenia ciężkich następstw urazu lub chorób centralnego systemu nerwowego lekarz może zalecić wykonanie tomografii komputerowej głowy.

Tomografia komputerowa głowy

1. Badanie to pozwala na uzyskanie warstwowych zdjęć czaszki. Podobnie jak RTG wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie. Aby wykonać tego typu obrazy, lampa rentgenowska oraz kaseta z kliszą rentgenowską są w zsynchronizowanym ruchu, podczas gdy pacjent pozostaje nieruchomy.
2. Opis badania: Tomograf komputerowy składa się ze stołu, na którym układany jest pacjent, obręczy (w której znajduje się lampa rentgenowska oraz detektory promieniowania) oraz konsoli programującej badanie. Wspomniana obręcz jest dużej średnicy i stosunkowo małej szerokości, dlatego osoby obawiające się małych przestrzeni nie powinny się czuć zaniepokojone.
3. Pacjent proszony jest o ułożenie się na stole, który podczas badania będzie przesuwał się w kierunku wnętrz obręczy. Podczas badania pacjent jest instruowany o sposobie zachowania się.
4. Przed badaniem należy zgłosić: ostatnio wykonywane zdjęcia rentgenowskie oraz w przypadku kobiet – ciążę. U kobiet będących w drugiej połowie cyklu miesiączkowego (po owulacji), u których zaistniała możliwość zapłodnienia, badanie nie powinno być wykonywane.

Jeśli wymaga tego badanie, pacjentowi podany zostaje kontrast – może być podawany dożylnie lub do jamy ciała. W przypadku wstrząśnienia mózgu obrazy tomografii komputerowej nie wykazują żadnych nieprawidłowości.

Rezonans magnetyczny (MRI)

1. Jest to metoda umożliwiająca uzyskanie bardzo dokładnych obrazów, odpowiadających przekrojom przez ludzkie ciało – w tym przypadku przez głowę pacjenta.
2. Badanie jest w zupełności bezpieczne. Pacjent nie jest narażony na żadne szkodliwe dla zdrowia promieniowanie.
3. Urządzenie to można nazwać potężnym magnesem. W badaniu wykorzystuje się silne pole elektromagnetyczne.
4. Rezonans magnetyczny wizualnie przypomina tomograf komputerowy. Pacjent kładzie się na ruchomym stole, następnie wsuwany jest do cylindrycznego urządzenia, w którym odbywa się badanie. Badanie trwa około godziny. Przez cały ten czas należy leżeć nieruchomo. Podczas badania może być bardzo głośno, słyszalne mogą być różne dźwięki o różnej częstotliwości, nie należy się tego obawiać.
5. Jeśli to wymagane, podczas badania może zostać podany kontrast dożylnie lub do jamy ciała.
6. Przed badaniem pacjent zostaje poproszony o rozebranie się, najczęściej do bielizny, należy pozbyć się wszystkich elementów metalowych, zdjąć biżuterię, zegarek.
7. Ze względu na wykorzystanie pola magnetycznego się badania nie można wykonać u osób posiadających wszczepione metalowe implanty wewnątrz ciała – np. stenty wewnątrznaczyniowe, rozrusznik serca, sztuczne zastawki serca, zespolenia wewnątrzszpikowe kości, po wymianach stawu biodrowego, kolanowego, implanty stabilizujące kręgosłup (po operacjach skoliozy).
8. Osoby cierpiące na klaustrofobię powinny zgłosić to przed badaniem, ponieważ wewnątrz cylindra jest dość ciasno.
9. Przed badaniem pacjent jest proszony o wypełnienie karty, w której zawarte są wyżej wymienione informacje, ale najlepiej poinformować lekarza zlecającego badanie o przechodzonych operacjach lub o obawach związanych z małymi przestrzeniami.

Narażenie na uraz głowy:

• wypadki samochodowe.
• prace budowlane,
• prace na wysokościach,
• uprawianie sportów, w których jest duże narażenie na uraz głowy (hokej, futbol, jazda na rowerze, wspinaczka) bez kasku ochronnego,
• uprawianie sportów ekstremalnych.

Czytaj również:

• Fenyloketonuria u dorosłych - dziedziczenie, objawy, leczenie i dieta
• Akromegalia i gigantyzm - przyczyny, objawy, powikłania i leczenie
• 7 fascynujących faktów o mózgu  
• Międzybłoniak opłucnej - rokowania, gdzie leczyć, czas przeżycia