Reklama
Czym są wyprzenia drożdżakowe?
Skóra jest największym organem w ludzkim organizmie. Pełni ona funkcję ochronną wobec innych narządów, układów i tkanek i jako taka narażona jest na stały kontakt ze środowiskiem zewnętrznym, a co za tym idzie - również najwięcej uszkodzeń o charakterze mechanicznym.
Skóra również - jako ten organ najbardziej zewnętrzny - stale atakowana jest przez wszelkiego rodzaju szkodliwe drobnoustroje, co prowadzi do różnych jej dolegliwości.
Jednym ze schorzeń dermatologicznych, dotykających pacjentów w różnym wieku i różnej płci są wyprzenia skórne. Co to takiego? To zmiany o podłożu zapalnym, pojawiające się w miejscach, w których fałdy skóry stale się pocierają, co wynika z budowy ciała.
Jednym z rodzajów tej dolegliwości jest wyprzeń drożdżakowy. To stan powstały na skutek działania na skórę chorobotwórczych grzybów z rodziny candida albicans (czyli tych samych, które wywołują większość infekcji intymnych u kobiet).
Również zaliczany jest on do stanów zapalnych skóry, tyle że o podłożu grzybiczym. W ustanowionej przez WHO Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 wyprzenia oznaczone są symbolem L30.4 i należą do grupy L30 - Inne postacie zapalenia skóry. Wyprzenie drożdżakowe nie jest w Klasyfikacji osobno wyszczególnione.
Reklama
Skąd się biorą wyprzenia drożdżakowe?
Wyprzenia drożdżakowe powstają na skutek wnikania chorobotwórczych grzybów w warstwy skóry, na skutek jej osłabienia lub mechanicznego uszkodzenia.
Skąd się biorą? Drożdżaki stale bytują na powierzchni skóry, jednak gdy jest ona odporna i zdrowa, grzyby te nie wykazują szkodliwej aktywności.
Skąd się więc biorą wyprzenia drożdżakowe? Otóż w miejscach ciepłych i wilgotnych, czyli pomiędzy fałdami skóry, często dochodzi do otarć, podrażnień, drobnych ran.
Uszkodzenia takie to przyczyny, dla których drożdżakom łatwo jest wniknąć w warstwy naskórka i skóry i rozpocząć namnażanie, co prowadzi do stanów zapalnych.
Warto pamiętać, że wilgotne i ciepłe środowisko również sprzyja namnażaniu drobnoustrojów i ich chorobotwórczej aktywności. U kogo wyprzenia skóry występują najczęściej?
Czynnikami zwiększającymi ryzyko ich powstawania są:
- nadpotliwość,
- otyłość,
- cukrzyca,
- zaburzenia hormonalne,
- niedostateczna higiena,
- stosowanie niektórych leków (np. hormonów czy leków immunosupresyjnych),
- długotrwała antybiotykoterapia,
- AIDS,
- ogólny spadek odporności.
Reklama
Jak wyglądają i gdzie występują wyprzenia drożdżakowe?
Jak już zostało wspomniane, wyprzenia skórne powstają w ciepłych i wilgotnych miejscach, w których fałdy skóry ulegają ciągłemu pocieraniu.
Najczęściej więc stwierdza się u pacjentów wyprzenia drożdżakowe:
- pachwin - w tym miejscu do otarcia skóry może dojść również na skutek noszenia ciasnej bielizny, uszytej ze sztucznego materiału lub wykończonej materiałem szorstkim,
- odbytu - a dokładnie jego okolic, czyli miejsca pomiędzy ocierającymi się pośladkami; do otarć w tych okolicach prowadzi niekiedy noszenie stringów,
- pod piersiami - tu również ocierają się nachodzące na siebie fałdy skóry, ale tep.np. ciasny lub szorstki biustonosz,
- pod pachami - do wystąpienia wyprzeń w tym rejonie częściej dochodzi latem, w okresach wzmożonej potliwości,
- międzypalcowe - szczególnie palce u stóp pocierają się wzajemnie, co prowadzi do powstawania wyprzeń w przestrzeniach pomiędzy nimi; ryzyko jest większe podczas noszenia ciasnego, nieprzewiewnego obuwia.
Jak wyglądają wyprzenia drożdżakowe? W miejscach objętych zmianami skóra zwykle jest zaczerwieniona, podrażniona, a przypadku infekcji grzybiczej - również charakterystycznie lśniąca.
Reklama
Objawy wyprzeń drożdżakowych
Jakie - oprócz charakterystycznego błyszczenia się - są objawy skórne przy zakażeniu Candida albicans?
Do najważniejszych zalicza się:
- świąd - zlokalizowany w miejscu chorobotwórczego działania grzybów, może mieć charakter uporczywy, niekiedy towarzyszy mu również pieczenie, zwiększona tkliwość lub bolesność,
- łuszczenie skóry - podrażniona, uszkodzona skóra nadmiernie się łuszczy, ponieważ grube warstwy naskórka obumierają na skutek chorobotwórczej aktywności grzybów,
- plamy na skórze - przeważnie białe, jeśli stan ma podłoże grzybicze,
- nadżerki - czyli ubytki w strukturze skóry lub samego naskórka, powstałe na skutek uszkodzeń mechanicznych i działania drobnoustrojów,
- maceracja naskórka - jego uszkodzenie powstałe w efekcie długotrwałego działania środowiska wilgotnego,
- strupki i wysięki - kiedy uszkodzona tkanka zaczyna się zabliźniać i goić, powstają strupki.
To, jak długo objawy się utrzymują, zależy od indywidualnej odporności skóry oraz leczenia. Jeśli terapia zostanie podjęta szybko - po zaobserwowaniu pierwszych objawów - mogą one ustąpić już po kilku dniach.
Reklama
Leczenie wyprzeń drożdżakowych. Co pomaga?
Wyprzenia drożdżakowe nie są groźne, jednak gdy pozostają nieleczone, mogą się rozprzestrzeniać, a związane z nimi dolegliwości pogłębiają się.
Początek treści sponsorowanej
Produkt, który w swoim składzie zawiera cyklopiroksolaminę - działa grzybobójczego, ma silne właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Stosowanie odpowiedniego szamponu przeciwłupieżowego zwalcza i zapobiega nawrotom łupieżu, łojotoku, towarzyszącego im świądu skóry oraz odpowiednio wpływa na wygląd włosów. Kliknij tutaj i dowiedz się więcej o produkcie.
Koniec treści sponsorowanejJak leczyć zmiany o podłożu grzybiczym? Leczenie opiera się zwykle na stosowaniu środków o działaniu miejscowym - żeli, kremów, maści.
Te na wyprzenia wywołane drożdżakami zawierają substancje przeciwgrzybicze, np. cyklopiroksolaminę, hamujące ich namnażanie i zmniejszające chorobotwórczą aktywność.
Wiele spośród leków na wyprzenia drożdżakowe do stosowania miejscowego dostępnych jest w aptekach bez recepty.
Jeśli jednak ich stosowanie nie przynosi spodziewanych rezultatów, należy niezwłocznie udać się do lekarza.
Co jeszcze pomaga na wyprzenia skórne? Czy można skorzystać z domowych sposobów, by zniwelować objawy?
Metody domowe nie powinny zastępować leczenia, ale mogą je skutecznie wspierać. Należą do nich przede wszystkim: odpowiednia higiena oraz zapewnienie miejscom zmienionym swobodnego dostępu powietrza.
