Reklama
Przyczyny bąbli na skórze
Bąble na skórze są pęcherzami wypełnionymi jałową (woda, osocze) lub patologiczną (na przykład ropną) treścią. Tego typu wykwity pojawiają się w przebiegu różnego rodzaju schorzeń infekcyjnych oraz alergicznych.
Do typowych przyczyn powstawania bąbli na ciele należą takie problemy zdrowotne, jak:
- opryszczka wywoływana przez wirusy HSV1 i HSV2,
- ospa wietrzna (wirus VZV),
- pęcherzyca,
- potnica,
- pokrzywka,
- wyprysk alergiczny,
- czyrak,
- choroba Duhringa,
- liszajec pęcherzowy lub zakaźny.
Reklama
Bąble na skórze jak po oparzeniu
Najczęstszą przyczyną powstawania bąbli na skórze są oparzenia. Do oparzenia może dojść w wyniku kontaktu skóry z wysoką temperaturą, promieniowaniem lub substancją żrącą. Bąble powstałe na skórze w skutek oparzenia, zazwyczaj są wypełnione płynem surowiczym, który ma na celu ochronę organizmu przed rożnymi zakażeniami. Z tego powodu nie należy ich przebijać.
Często oparzenia powstają przy gotowaniu, a jeśli czynność ta powtarzana jest przez nas codziennie - trudno o to, by bąble szybko i sprawnie się wygoiły. Zazwyczaj ich leczenie na dłoniach może trwać do ok. 2. a nawet 3. tygodni.
Bąble po oparzeniu różnią się wyglądem w zależności od tego, jaki czynnik je spowodował. Zazwyczaj takie bąble mają kilka milimetrów średnicy.
Reklama
Swędzące bąble na skórze wywołane wirusem HSV
Swędzące bąble na skórze i śluzówce,wywołane przez wirus opryszczki ludzkiej (Herpes Simplex Virus) lokują się w kilku charakterystycznych miejscach ciała. HSV1 infekuje:
- okolice warg,
- błony śluzowe jamy ustnej,
- spojówkę oraz rogówkę.
Sporadycznie zmiany skórne mogą pojawić się też na dłoniach, na szyi i za uszami, w okolicach nosa i na brodzie. Natomiast HSV2 manifestuje swoją obecność głównie w dolnych partiach ciała, w szczególności na skórze i śluzówce narządów płciowych – w tej odmianie zakażenie przenoszone jest drogą kontaktów seksualnych.
Bąble na skórze są białe, mogą się grupować w większe skupiska o nieregularnych kształtach, osadzone na wspólnym rumieniowym podłożu. W pierwszej kolejności bąble wypełniają się przezroczystym płynem surowiczym, później jednak gromadzi się w nich ropa. Na koniec twardnieją, zamieniając się w nieestetyczne, wysuszone strupy.
Pękając mogą tworzyć bolesne nadżerki. Objawom skórnym towarzyszy świąd i lekka bolesność. Infekcja rozwija się około 7 dni, a trwa d0 4 tygodni.
Reklama
Bąble na ciele w przebiegu ospy wietrznej
Ospa wietrzna wywoływana jest przez wirus VZV. Jest to jedna z najczęściej występujących chorób zakaźnych w Polsce, zwłaszcza u małych dzieci, w wieku przedszkolnym. Rocznie notuje się około 75 tysięcy zachorowań, zwłaszcza późną wiosną i wczesnym latem (jeszcze kilkanaście lat temu liczba ta przekraczała 150 tysięcy).
Choroba jest bardzo zakaźna. Przenosi się drogą kropelkową przez błony śluzowe jamy ustnej, jednak jej objawy dotykają znacznie większych połaci ciała.
Bolesne bąble na ciele w przebiegu ospy są tylko jednymi z kilku objawów skórnych, występujących kolejno po sobie. Choroba ujawnia się po około 14-dniowym okresie inkubacji, początkowo pod postacią plam na ciele. Te zamieniają się w grudki, a następnie w ich miejsce pojawiają się pęcherze.
Zanim choroba przeminie, na ciele pacjenta wykwintną jeszcze krosty, na koniec zaś pojawią się twarde strupy.
Niezwykle charakterystyczne jest rozlokowanie zmian – stanowią one małe punkciki rozrzucone na dużej powierzchni ciała, niczym gwiazdy na niebie. Ospa u dzieci jest względnie niegroźna, aczkolwiek może pozostawić po sobie ślad w postaci nieestetycznych blizn na twarzy.
Zdecydowanie poważniejsze konsekwencje możliwe są w przypadku zachorowań osób dorosłych – zaliczyć do nich można przede wszystkim cechujące się bardzo wysoką śmiertelnością ospowe zapalenie płuc. Uwaga – ospa wietrzna może nawrócić pod postacią półpaśca, czyli innej choroby spowodowanej przez ten sam wirus VZV.
Reklama
Bąble na skórze z płynem surowiczym
Bąble na skórze z płynem surowiczym mogą być objawem niezwykle groźnej, potencjalnie śmiertelnej choroby, jaką jest pęcherzyca. Schorzenie to zaliczane jest do dermatoz akantolitycznych.
Obejmuje skórę i błony śluzowe. Powodowana jest pojawieniem się w układzie krążenia oraz w przestrzeniach międzykomórkowych naskórka nieprawidłowych przeciwciał, skierowanych przeciwko białkom tzw. desmogleiny (Dsg 1 i Dsg3). Wyróżnia się kilka postaci pęcherzycy, z których najcięższą jest „zwykła”.
W jej przebiegu występują kolejno po sobie takie objawy, jak:
- nadżerka w obrębie błon śluzowych jamy ustnej, z czasem coraz bardziej bolesna;
- ekspansja nadżerki na błony śluzowe krtani, spojówek, narządów płciowych, odbytu;
- wystąpienie dużych i bolesnych bąbli na ciele, wypełnionych surowicą, z tendencją do samoistnego pękania;
- powstawanie sączących nadżerek na skórze, w miejscu rozerwanych pęcherzy;
- narastające pieczenie i świąd;
Tego typu zmiany skórne rozlewają się na coraz większej powierzchni, mogą obejmować też twarz i owłosioną skórę głowy.
Reklama
Ropne bąble na skórze
Bąble ropne na skórze wskazywać mogą nie tylko na jedną z postaci opryszczki, ale też tzw. czyraczność. Czyraki są objawem gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych.
W przebiegu infekcji w pierwszej kolejności na skórze pojawiają się niezwykle bolesne, czerwone, twarde i zbite guzki. Po kilku dniach pod ich powierzchnią zaczyna się zbierać ropna treść.
W dalszej kolejności dochodzi do samoczynnego pęknięcia zmiany skórnej i rozlania się jej zawartości. Wiąże się to z kolejną porcją doznań bólowych, a dodatkowo należy się liczyć z tym, że w miejscu rozerwania czyraka pozostanie głęboka, widoczna blizna.
Czyraki występują pojedynczo. Mogą się pojawić w każdym niemal miejscu, ale zwłaszcza na plecach, ramionach, pośladkach, klatce piersiowej, szyi. W ostatnim przypadku istnieje ryzyko poważnych powikłań, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych włącznie.
Innym schorzeniem, w przebiegu którego pojawiające się na skórze bąble wypełnione są ropą, jest choroba Duhringa. Jest to skórna postać celiakii, a więc skrajnej postaci nietolerancji glutenu. Mimo zupełnie odrębnej etiologii, zmiany skórne przypominają te, które pojawiają się u pacjentów chorych na opryszczkę.
Różni się jednak ich lokalizacja. W tym przypadku ropnie pojawiają się w takich miejscach, jak:
- kolana i łokcie,
- pośladki i lędźwie,
- okolice łopatek,
- twarz i owłosiona skóra głowy.
