Z czego jest miód nawłociowy?
Miód nawłociowy należy do najrzadszych, a przy tym najszlachetniejszych smakowo oraz wartościowych pod względem właściwości prozdrowotnych, ze wszystkich tego typu produktów. Wytwarzany jest z nawłoci pospolitej (Solidago virgaurea L.), rośliny zwanej zwyczajowo mimozą polską, złotnikiem lub złotą dziewicą, wywodzącej się z Ameryki Północnej, zaliczanej do rodziny astrowatych, ze względu na swój ekspansywny charakter do niedawna uważany za chwast.
Słodki, lecz z wyczuwalnymi nutami kwaskowatości i goryczy, o złocistej barwie, kremowej konsystencji i zapachu przypominającym lukrecję, miód z nawłoci znajduje szereg zastosowań kulinarnych, ale też terapeutycznych. Używany może być w profilaktyce oraz wspomagająco w leczeniu infekcji bakteryjnych górnych dróg oddechowych. Doskonale sprawdza się też w między innymi przypadku stanów zapalnych dróg moczowych, alergii oraz problemów krążeniowych.
Reklama
Jak powstaje miód z nawłoci?
Nawłoć kwitnie późnym latem, na przełomie sierpnia i września. Roślina obradza wówczas w liczne, drobne, żółte kwiaty o intensywnym zapachu, stanowiącym silny wabik dla pszczół. Pobierają one nektar a następnie znoszą do pobliskich uli.
Choć jednak roślina ta porasta pola i nieużytki w ogromnych ilościach i sama w sobie jest bardzo wydajna, uzyskanie z niej większych ilości miodu jest trudne ze względu na późny okres kwitnienia - na przełomie lata i jesieni pszczoły koncentrują się już na przygotowaniach do zimy. Dlatego miód z nawłoci nie jest wytwarzany na dużą skalę. Stanowi to o jego wyjątkowości, ale też przekłada się na ograniczoną dostępność.
Reklama
Właściwości miodu nawłociowego
Właściwości miodu nawłociowego zostały dobrze poznane. W około 70-75 procentach składa się on z łatwo redukowanych cukrów prostych – fruktozy i glukozy, z delikatną przewagą tej drugiej. Nie odbiega pod tym względem od pozostałych odmian miodów. Jeśli chodzi o wielocukry, ich udział także jest na standardowym poziomie poniżej 1 procenta, przy czym najważniejszym z nich jest sacharoza.
Oprócz tego w składzie miodu z nawłoci wyróżnić można między innymi:
- białka,
- saponiny,
- flawonoidy (kwercetyna, rutyna),
- olejki eteryczne,
- kwasy organiczne,
- surowce mineralne,
- witaminy.
Wartość kaloryczna miodu nawłociowego to około 305-320 kcal/100 gramów gotowego produktu. Jedna łyżka stołowa dostarcza około 45 kilokalorii. Indeks glikemiczny wynosi około 55, produkt ten – choć stanowi dobry zamiennik cukru - może więc być spożywany przez diabetyków jedynie w śladowych ilościach. Krystalizacja miodu nawłociowego przebiega bardzo szybko, lecz nie wpływa wydatnie na jego smak.
Reklama
Właściwości lecznicze miodu nawłociowego
Właściwości zdrowotne miodu nawłociowego związane są między innymi ze znaczną zawartością flawonoidów. Kwercetyna blokuje reakcje zapalne, hamuje syntezowanie histaminy, dlatego wykazuje działanie hamujące reakcje alergiczne. Rutyna z kolei jest substancją wzmacniającą i uszczelniającą naczynia krwionośne, dzięki czemu zapobiega powstawaniu nieestetycznych pajączków na nogach.
Substancja ta spowalnia też utlenianie witaminy C, zwiększając skuteczność jej działania (dlatego zaleca się ich wspólne stosowanie). Ma właściwości antyoksydacyjne – zwalczając działanie wolnych rodników spowalnia procesy starzenia się skóry, hamuje reakcje zapalne, zapobiega powstawaniu zmian nowotworowych.
Reklama
Zastosowanie miodu nawłociowego
Miód nawłociowy znajduje zastosowanie w profilaktyce i terapii wielu schorzeń oraz zaburzeń funkcjonowania organizmu.
Na co pomaga miód nawłociowy? Wymienić w tym kontekście można działanie na:
- infekcje górnych dróg oddechowych, także o charakterze bakteryjnym;
- kamica nerkowa, zapalenie pęcherza oraz inne infekcje dróg moczowych;
- problemy z krążeniem w obrębie kończyn dolnych;
- nadciśnienie tętnicze;
- reakcje alergiczne wewnątrzustrojowe oraz skórne;
- oznaki nadmiernego starzenia się skóry;
- osłabienie odporności;
Reklama
Jak spożywać miód nawłociowy?
Jak stosować miód nawłociowy? Ze względu na doskonały smak, nadaje się on do jedzenia bezpośrednio z łyżki, po nałożeniu na kromkę chleba lub jako dodatek do ciast, batonów, jogurtów. Może też być stosowany zamiast cukru do herbaty, należy jedynie pamiętać, że powinien być dodawany po znacznym wystudzeniu napoju (poniżej 40 stopni Celsjusza), tak by zachować wszystkie właściwości biochemiczne.
Zalecane dzienne spożycie dla osób dorosłych i zdrowych to 15-40 gramów, w stanach chorobowych okresowo może miodu nawłociowego jeść więcej, nawet do 100 gramów na dobę. Ze względu na znaczną ilość glukozy oraz względnie wysoki indeks glikemiczny, nie jest to produkt wskazany dla diabetyków.
Reklama
Cena miodu nawłociowego
Ceny miodów uzależnione są od walorów smakowych oraz skali produkcji i związanej z tym dostępności. Ze względu na małe upowszechnienie oraz wysoką ocenę pod kątem możliwych zastosowań kulinarnych, miód nawłociowy należy do najdroższych na rynku.
Cena 1 kilograma w tym przypadku mieści się w przedziale od 40 do nawet 60 złotych. Liczyć się też trzeba z tym, że produkty tego typu nie są szeroko dystrybuowane. Trudno je znaleźć w ofercie hipermarketów, a tym bardziej małych sklepów spożywczych. Dostępne są przede wszystkim w pasiekach oraz sklepach wąsko specjalizujących się w sprzedaży miodu.
