Ugryzienie pchły
Pchły należą do pasożytów zewnętrznych, które żerują na skórze swego żywiciela. Są charakterystyczne dla ssaków oraz ptaków. Ich spłaszczone ciała i silne, długie odnóża pomagają w szybkiej zmianie żywiciela. Samica może złożyć nawet do 500 jaj, które ukryte są w ciemnych zakamarkach domu.
Pchły żywią się krwią. Dzięki kłująco-ssącym narządom gębowym są w stanie wypić nawet 20-krotnie więcej krwi, niż wynosi ich waga. Pozostawiają na skórze czerwone, swędzące punkciki.
Ludzka pchła
Najpospolitsze gatunki pcheł charakterystyczne są dla ludzi, szczurów, kotów i psów. Człowiekowi nie zagraża jedynie pchła ludzka. Posiadanie zwierząt domowych wiąże się z ryzykiem zarażenia od pcheł chorobą odzwierzęcą.
W ludzkim środowisku pchły najbardziej upodobały sobie miękkie meble, takie jak kanapy, łóżka i fotele, zasłony, dywany oraz wykładziny. Pchły uwielbiają domowy klimat – można się na nie natknąć nawet zimą.
Ugryzienie pchły - choroby
Pchły mogą przenosić na człowieka niebezpieczne choroby. Ugryzienie pchły wywołać może takie choroby jak dżuma, dur plamisty i tularemia. Pchły są też nosicielami tasiemca psiego oraz karłowatego.
- dżuma - czarna śmierć: odpowiedzialne za rozwój dżumy w średniowieczu były nie tyle szczury, co pchły żerujące na ssakach. Pasożyty zarażały najpierw gryzonie, te z kolei przenosiły chorobę na człowieka. Pchła towarzyszy człowiekowi od bardzo dawna – odnajdywano ją m.in. w egipskich piramidach.
- tyfus szczurzy - choroba odzwierzęca: inną, zagrażającą życiu chorobą jest dur lub inaczej tyfus plamisty. Podobnie jak w przypadku dżumy, w jej rozprzestrzenianiu pomagają gryzonie. Głównym winowajcą pozostają jednak pchły, które przenoszą niebezpieczne bakterie. Tę odmianę tyfusu nazywa się szczurzą. Tyfus szczurzy wywołują przenoszone przez pchły pasożyty zwane riketsjami. Znajdują się w wydalanym przez pchły kale. Do ciała dostają się przez drapanie skóry, na której znajdują się chorobotwórcze pasożyty ludzkie. Tyfus jest wciąż powszechny w Afryce oraz Azji.
- tularemia – choroba zakaźna: Odpowiedzialna za tularemię bakteria powoduje obrzęk węzłów chłonnych i może doprowadzić posocznicy (sepsy). Do zakażenia dochodzi poprzez skórę lub błony śluzowe, kontakt z tkanką zakażonych bakterią zwierząt, poprzez ukąszenie bądź też wdychanie zakażonego kurzu.
- tasiemiec – nieproszony gość: Pchła bywa również przekaźnikiem między człowiekiem a tasiemcem psim oraz karłowatym. Pierwszy z nich jest często spotykany w Europie, USA, Japonii czy Chinach. Drugi z tasiemców charakterystyczny jest natomiast dla ciepłych, suchych regionów, w których do zakażeń najczęściej występuje wśród dzieci.
Jak się pozbyć pcheł w domu?
Co zrobić, gdy mamy już pchły w domu? Skuteczną metodą w walce z pchłami jest stosowanie środków owadobójczych w aerozolu lub proszku. By pozbyć się pcheł z pomieszczeń, skuteczne może okazać się wypranie tkanin, dywanów i pledów w wodzie z dodatkiem octu.
Codzienne czynności, takie jak odkurzanie, również przyczynią się do zmniejszenia żyjącej w domu populacji pcheł. Ważne, by odkurzać również trudno dostępne miejsca, a także dywany, wykładziny, kanapy czy legowiska, na których często przebywają zwierzęta.
Preparat na pchły
Skuteczne w zwalczaniu pcheł są specjalne środki do mycia zwierząt, na przykład szampony, pudry lub obroże przeciwpchelne. Mają one jednak ograniczone działanie. W sprzedaży dostępne są również preparaty na pchły w aerozolu, które rozpylić można na sierści zwierzęcia.
Przy ich stosowaniu pojawia się jednak niekiedy problem - część zwierząt nie lubi, gdy są czymś spryskiwane. Przez to aplikacja aerozolu może być utrudniona.
Walkę z pchłami prowadzić można również za pomocą tabletek. Dzięki substancją w nim zawartym, pchły giną po ugryzieniu zwierzęcia.
