Rdzeń kręgowy człowieka
Rdzeń kręgowy należy do ośrodowy układ nerwowy znajduje się w kanale kręgowym i krzyżowym. Ma on kształt wydlużonego walca, nieco spłaszczonego, wygiętego odpowiednio do wygięć kręgosłupa, o średnicy 9-13mm i długości ok. 45 cm.
Zaczyna się na wysokości otworu wielkiego czaszki, na jej podstawie a kończy się stożkowato, tzw. stożkiem rdzeniowym (conus medullaris) na wysokości pierwszego lub drugiego kręgu lędźwiowego. Stożek rdzeniowy przechodzi w cienkie pasmo tworzące nić końcową (filum terminale).
Reklama
Budowa rdzenia kręgowego
Rdzeń kręgowy możemy podzielić na 31 par odcinków, tzw. neuromerów:
- 8 szyjnych (C1-C8),
- 12 piersiowych (Th1-Th12),
- 5 kręgów lędźwiowych (L1-L5),
- 5 krzyżowych (S1-S5) ,
- 1 guziczny (C1),
z którymi łączą się analogiczne nerwy rdzeniowe wychodzące przez odpowiednie otwory międzykręgowe. Ponieważ otwory są przesunięte względem rdzenia ku dołowi, nerwy biegną na znacznej przestrzeni wewnątrz kanału kręgowego zanim osiągną właściwy punkt wyjścia. Zespół tych nerwów, otaczających nić końcową, nosi nazwę ogona końskiego (cauda equina).
Budowa nerwów rdzeniowych
Nerwy rdzeniowe łącząc się ze sobą tworzą sploty nerwów rdzeniowych. Do najważniejszych należą:
- splot szyjny (plexus cervicalis),
- ramienny (plexus brachialis),
- lędźwiowy (plexus lumbalis),
- krzyżowy (plexus sacralis).
Rdzeń kręgowy pośredniczy w przekazywaniu pobudzeń czuciowych z obwodu do mózgu oraz bodźców wykonawczych z mózgu do nerwów obwodowych.
Czytaj więcej:
