Reklama
Hermafrodytyzm u ludzi
Hermafrodytyzm u ludzi, czyli obojnactwo polega na wytworzeniu się jeszcze przed urodzeniem narządów płciowych żeńskich jak i męskich. Według starych zapisków m.in. Platona wynika, że hermafrodytyzm w naturze występował kiedyś nader często i był zaliczany do trzeciej płci. Obecnie natomiast traktowane jest jako anomalia i jest tematem tabu.
Choć niektóre statystyki mówią, że dzieci z obojnactwem rodzi się więcej niż dzieci z zespołem Downa i hermafrodytyzm u człowieka występuje w stosunku 1:500, to ludzie urodzeni o takim biologizmie klasyfikowani są jako wynaturzenia, które w okresie życia trzeba ukierunkować płciowo. Tak zazwyczaj dzieje się tuż po urodzeniu, kiedy lekarz decyduje (czasami po prostu zdając się na własną intuicję), które z narządów staną się dominujące w przyszłości. Nierzadko rodzi to u takich osób dramaty życiowe, czy powody do frustracji, gdyż od zawsze czują się i zachowują inaczej niż ich rówieśnicy i tej samej (w przypadku hermafrodyty) deklarowanej płci. Często, faktycznie dominująca płeć ujawnia się u takich osób dopiero w okresie pokwitania.
Czytaj także: Hipogonadyzm hipergonadotropowy i wtórny - objawy i leczenie
Reklama
Hermafrodytyzm - narządy płciowe
W hermafrodytyzmie najczęściej (bo spotykane są przypadki mieszania się tych klasyfikacji) wyróżnia się:
- hermafrodytyzm prawdziwy - występuje rzadko i charakteryzuje się obecnością zarówno jądra jak i jajnika, często występują po jednej ze stron. Wewnętrzne i zewnętrzne narządy płciowe są zwykle obojnacze, ale mogą być męskie albo żeńskie w zależności odaktywności hormonalnej jądra w okresie płodowym.
- hermafrodytyzm rzekomy żeński - występuje kiedy osoba posiada wewnętrzne narządy żeńskie, ale zewnętrzne wyglądają jak u mężczyzny. Obok wewnętrznych narządów płciowych żeńskich występują zewnętrzne narządy płciowe podobne do męskich, np. przerośnięta łechtaczka. Osoby z tym typem hermafrodytyzmu najczęściej identyfikują się z płcią żeńską, mogą jednak chętniej wchodzić w męską rolę płciową i wyrażać seksualne zainteresowanie kobietami.
- hermafrodytyzm rzekomy męski - występuje kiedy osoba posiada wewnętrzne narządy płciowe mężczyzny, a zewnętrzne żeńskie.
Należy pamiętać, że nie można mylić hermafrodytyzmu z psychicznym poczuciem przynależności do drugiej płci, czyli transseksualizmem - czucie się kobietą podczas występowania męskich narządów i na odwrót, czy transwestytyzmem - ochotą na ubieranie się w stroje płci przeciwnej i zachowywanie się w charakterystyczny dla nich sposób, w celu uzyskania satysfakcji psychicznej czy seksualnej.
Hermafrodytyzm - co to?
Hermafrodytyzm to występowanie obu narządów płciowych (zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych, w różnym stopniu i kompilacji) u ludzi, zwierząt czy innych organizmów żywych. Przyczyną hermafrodytyzmu są zaburzenia w strukturze oraz liczbie występujących chromosomów, najczęściej obojnactwo objawia się w występowaniu niezbyt wyraźnie zróżnicowanych narządów płciowych żeńskich i męskich przy również niekoniecznie jasno zróżnicowanych narządach wewnętrznych.
Przeczytaj czym jest aseksualizm
Operacje narządów płciowych u hermafrodyty praktykuje się od lat 70. (pierwsza operacja w Ameryce), a w Polsce dopiero od 10 lat. W Polsce istnieją organizacje zrzeszające hermafrodyty. Wiele z nich uważa, że poddawanie takich osób operacjom wyrządza więcej szkód niż korzyści i osoby, które urodziły się z narządami obu płci, powinny zostać traktowane jako trzecia oddzielna płeć. Takiej klasyfikacji dokonało Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Handlu w Austrii w 2003 roku wydając paszport tamtejszej obywatelce, która przez kilka miesięcy walczyła o dokument dla osoby o obu płciach, nie kategoryzując do płci męskiej lub żeńskiej, gdyż według niej byłoby to zakłamanie rzeczywistości.
Sprawdź:
