Reklama
Czym jest grzybica układu pokarmowego?
Grzyby z rodzaju Candida Albicans obecne są w jelitach każdego człowieka. Ich ilość oraz szybkość, z jaką się namnażają, u osób zdrowych regulowane jest przez działanie innych bakterii.
Niekiedy jednak – na skutek stanu chorobowego – równowaga ta zostaje zachwiana, a grzybów przybywa zbyt szybko. Wówczas mówi się o grzybicy układu pokarmowego.
Do nadmiernego namnażania drożdżaków przyczynia się obniżenie odporności organizmu, zatem najbardziej narażeni są na nie pacjenci:
- po antybiotykoterapii,
- po chemioterapii,
- po innych terapii zaburzających pracę układu immunologicznego,
- cierpiący na inne choroby obniżające odporność, np. AIDS.
Na grzybicę układu pokarmowego chorują nie tylko dorośli, ale również dzieci (a nawet niemowlęta). U dziecka najczęściej umiejscawia się ona w jamie ustnej i gardle. Objawia się białym nalotem na języku, obrzękiem, zaczerwienieniem i brakiem apetytu.
Przyczyny grzybicy przewodu pokarmowego
Zewnętrzne czynniki będące najczęstszą przyczyną grzybicy układu pokarmowegoto:
- zanieczyszczenia i toksyny,
- stosowanie niektórych leków – antybiotyków, leków steroidowych czy antykoncepcyjnych,
- przewlekły stres,
- osłabienie organizmu, np. podczas miesiączki u kobiet,
- niewłaściwa dieta, przede wszystkim produkty zawierające dużo cukru,
- niedożywienie,
- niektóre choroby przewlekłe: nowotwory, cukrzyca, choroby tarczycy, choroby hematologiczne itd.,
- niektóre choroby przewodu pokarmowego.
Reklama
Objawy grzybicy przewodu pokarmowego
Grzybica układu pokarmowego zwana inaczej kandydozą układu pokarmowegojest dość trudna do zdiagnozowania, ponieważ daje objawy takie same, jak wiele innych chorób jelit czy żołądka:
- bóle brzucha,
- zmieniająca się konsystencja wydalanej treści – od biegunki po zaparcia, czasem występujące naprzemiennie,
- wzdęcia, gazy, uczucie pełności,
- nudności i wymioty,
- swędzenie i zmiany skórne w okolicach odbytu,
- wzrost lub spadek masy ciała,
- biały nalot w jamie ustnej i na języku,
- nieprzyjemny zapach z ust,
- suchość w ustach i przełyku,
- zgaga,
- zaburzenia metaboliczne,
- krwawienie z przewodu pokarmowego.
Objawy grzybicy przewodu pokarmowego są mało charakterystyczne, dlatego często przed postawieniem diagnozy, lekarz kieruje pacjenta na odpowiednie badania pozwalające dokładnie ustalić przyczynę dolegliwości.
Warto też zwrócić uwagę na to, że objawy są zróżnicowane, w zależności od tego, jaki fragment przewodu objęty jest stanem chorobowym. Najłatwiej stwierdzić grzybicę jamy ustnej, ponieważ jej symptomy widoczne są gołym okiem. Kiedy jednak drożdżaki zaatakują żołądek lub jelita, konieczne będzie wykonanie badań obrazowych.
Diagnostyka grzybicy układu pokarmowego
Kiedy lekarz rodzinny podejrzewa u pacjenta drożdżycę układu pokarmowego, przeważnie kieruje go do specjalisty – gastrologa, który z kolei zleca szczegółowe badania pozwalające określić, jakie grzyby powodują chorobę i gdzie dokładnie jest ona umiejscowiona.
Wyróżnia się bowiem grzybicę:
- jamy ustnej,
- przełyku,
- żołądka,
- jelit,
- narządów płciowych,
- odbytu.
Jak wykryć grzybicę układu pokarmowego? Podstawą diagnostyki są badania endoskopowe (przede wszystkim gastroskopia i kolonoskopia) z pobraniem wycinków miejsc zaatakowanych przez drożdżaki.
W przypadku grzybicy jamy ustnej wystarczy pobranie wymazu. Pobrane próbki poddawane są badaniom laboratoryjnym celem ustalenia, jakie grzyby się namnożyły oraz jaka jest ich ilość.
Reklama
Leczenie grzybicy układu pokarmowego
Leczenie grzybicy układu pokarmowego była długotrwałe. Jego przebieg zależy przede wszystkim od tego, gdzie dokładnie umiejscowiła się choroba oraz ile grzybów się namnożyło.
W przypadku grzybicy jamy ustnej często stosowane jest leczenie miejscowe. Nystatyną leczy się często zakażenia o łagodnym przebiegu, flukonazolem – o przebiegu cięższym. Leki te bywają również stosowane w przypadku grzybicy żołądka i jelit, może natomiast zmienione być dawkowanie i sposób ich podawania.
W przypadku grzybicy przewodu pokarmowego o ciężkim przebiegu konieczne bywa zastosowanie antybiotyków, te jednak jeszcze bardziej obniżają odporność organizmu na infekcje, dlatego konieczna jest jednoczesna terapia probiotykowa.
Grzybica układu pokarmowego powinna być zawsze leczona zgodnie z zaleceniami lekarza specjalisty. Leki bez recepty lub leczenie ziołami może jedynie wspierać terapię, jednak również powinno zostać bezwzględnie skonsultowane z gastroenterologiem.
Leczenie kandydozy musi być zawsze wspierane przestrzeganiem odpowiedniej diety.
Dieta przy grzybicy układu pokarmowego
Bez stosowania właściwej diety leczenie drożdżycy układu pokarmowego może okazać się całkiem nieskuteczne. Najważniejsze jest wyeliminowanie ze spożywanych pokarmów cukrów prostych.
Pacjent ze stwierdzoną kandydozą musi zrezygnować z:
- wyrobów cukierniczych,
- słodyczy,
- owoców takich jak: banany, gruszki, jabłka,
- soków owocowych,
- słodkich produktów mlecznych, np. jogurtów,
- słodkich napojów gazowanych,
- produktów mącznych – białego chleba i makaronu.
Dieta podczas leczenia grzybicy powinna natomiast obfitować w:
- produkty mleczne bez cukru (jogurty naturalne, maślankę, kefir, sery),
- produkty bogate w białko – jajka, białe mięso, ryby.
Produkty te skutecznie przywracają właściwą florę bakteryjną układu pokarmowego i wspomagają hamowanie namnażania się grzybów.
