Kobiety ze względu na anatomię narażone są na choroby związane z układem rozrodczym. Wpływa ona także na częstsze występowanie niektórych schorzeń niż u mężczyzn. Jak im zapobiegać?
Ginekolog to specjalista zajmujący się profilaktyką, diagnozowaniem i leczeniem chorób narządów płciowych. Regularne badanie ginekologiczne jest niezwykle ważne, aby na bieżąco reagować na zmiany pojawiające się w drogach rodnych.
Bardzo ważnym badaniem jest cytologia. Na podstawie pobranego śluzu z szyjki macicy określa się ryzyko wystąpienia nowotworu. Pierwszy raz należy wykonać ją po rozpoczęciu współżycia. Kobiety po 25 roku życia powinny powtarzać badanie cytologiczne przynajmniej raz na trzy lata, natomiast jeśli występuje podwyższone ryzyko nawet co pół roku.
Na każdej wizycie ginekologicznej powinno odbyć się również palpacyjne badanie piersi
i węzłów chłonnych, które pozwala na wykrycie ewentualnych zmian.
Antykoncepcja hormonalna również przepisywana jest przez ginekologa. Na podstawie dokładnego wywiadu oraz badania ginekologicznego wskazuje odpowiednie środki antykoncepcyjne.
Endometrioza to rozrost błony śluzowej macicy poza jej jamę. Wynika to z tego, iż śluzówka zamiast opuścić macicę wędruje w jej głąb. Najczęściej osiada w jajowodach, jajnikach, pochwie, a także w jelitach czy pęcherzu. Przyczyny endometriozy nie są znane, lecz najprawdopodobniej przyczynia się do niej działanie estrogenów.
Objawy endometriozy są następujące:
Leczenie endometriozy opiera się na łagodzeniu objawów i jest dostosowywane indywidualnie do każdej pacjentki. Często stosowana jest terapia hormonalna, która obniża poziom estrogenów, co łagodzi dolegliwości. U niektórych kobiet endnometrioza może powodować niepłodność.
Grzybica to infekcja pochwy wywołana drożdżakami Candida, które atakują organizm przy obniżonej odporności. Ponadto przyczynami grzybicy są:
Grzybicze zapalenie pochwy wywołuje następujące objawy:
Leczenie grzybicy wymaga stosowania dopochwowych globulek o działaniu przeciwgrzybiczym. Dodatkowo lekarz może zalecić stosowanie zewnętrznych maści
i kremów. Jeśli infekcja ma charakter przewlekły należy wprowadzić leczenie doustne.
Regularne wizyty u ginekologa są niezbędne aby zachować zdrowie układu rozrodczego. Pozwalają we wczesnych stadiach wykrywać wszelkie nieprawidłowości. Oprócz infekcji, często wykrywane są również:
Ze względu na to, że większość zmian może nie dawać specyficznych objawów, a ich wykrycie następuje dopiero w czasie badania ginekologicznego konieczna jest regularna profilaktyka. Zdiagnozowanie we wczesnym stadium zapewnia całkowite wyleczenie i zapobiega zezłośliwieniu zmian w obrębie dróg rodnych.
Rak jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów w Polsce. Należy pamiętać, że wczesne wykrycie zmian znacznie zwiększa powodzenie leczenia. Zatem na jakie nowotwory najczęściej chorują kobiety?
Menopauza jest ostatnim etapem w płodności kobiety. To ostatnia miesiączka, która kończy możliwość posiadania dzieci. Dlatego też nazywana jest przekwitaniem. Klimakterium wywołuje znaczne zmiany w organizmie ze względu na zaburzenie gospodarki hormonalnej. Przekwitanie najczęściej występuje w wieku 45-55 lat, jednak jest to indywidualna sprawa każdej kobiety.
Objawy menopauzy to:
Powyższe objawy mogą być uciążliwe i wpływać na codzienne funkcjonowanie. Można je łagodzić przy pomocy odpowiednich leków hormonalnych dobranych na podstawie badań. Jeśli jednak kobieta nie może stosować środków hormonalnych, lekarz może zalecić zażywanie roślinnych fitoestrogenów, jednak zioła mają słabsze działanie.
Zapalenie pęcherza jest częstym schorzeniem występującym u kobiet. Wynika to z anatomii, gdyż kobieca cewka moczowa jest znacznie krótsza od męskiej. Ułatwia to bakteriom dostanie się do pęcherza moczowego. Ponadto bliskie położenie jej sąsiedztwie pochwy
i odbytu również wpływa na gromadzenie się bakterii.
Zapalenie pęcherza objawia się przede wszystkim utrudnionym oddawaniem moczu, bólem oraz pieczeniem. Leczenie wymaga odpowiednich leków dobranych na podstawie wyników badań moczu.
Kolejnym, uciążliwym problemem kobiet jest nietrzymanie moczu. Najczęściej związane jest przebytymi ciążami (zwłaszcza mnogimi), które uszkadzają mięśnie krocza w czasie porodu. Ponadto w czasie menopauzy dochodzi i niedoborów hormonalnych, które dodatkowo wpływają na zwiotczenie mięśni.
Leczenie rozpoczyna się od ćwiczeń mięśni dna miednicy. Jeśli nie przynoszą rezultatów wprowadzane jest leczenie farmakologiczne. W ostateczności, gdy nietrzymanie moczu jest zaawansowane wykonuje się zabieg chirurgiczny.
Kobiety narażone są również na następujące choroby:
Niezwykle ważne są nie tylko badania profilaktyczne, ale także prowadzenie zdrowego trybu życia. Dieta powinna zawierać pięć pełnowartościowych posiłków, bogatych w błonnik oraz antyoksydanty. Ponadto nie może zabraknąć również aktywności sportowej dostosowanej do indywidualnych predyspozycji.
