Termin angiologia pochodzi od greckich słów – „angeion” (naczynie) i „logos” (nauka). Jest to z pewnością jedna z najmłodszych dziedzin medycyny, która leczy naczynia krwionośne i limfatyczne. Specjalista ten współpracuje z innymi lekarzami, których wspomaga przy rozpoznawaniu schorzeń o podłożu zaburzeń naczyniowych.
Reklama
Kto to jest angiolog? Jest to lekarz specjalizujący się w chorobach żył, tętnic i naczyń limfatycznych. Specjaliści angiolodzy diagnozują wiele schorzeń i wspierają lekarzy z innych gałęzi medycyny. To rzadka specjalizacja, niewielu absolwentów medycyny decyduje się na tego typu zawód medyczny.
Diagnostyka u angiologa rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu medycznego i badania fizykalnego, czyli dokładnego obejrzenia kończyn pacjenta. Lekarz przeprowadza badania specjalistyczne, którym celem jest sprawdzenie stanu żył.
Do podstawowych badań należą:
- badanie ultrasonograficzne (USG Dopplera),
- flebografia wstępująca, polegająca na podaniu do żyły środka cieniującego, czyli kontrastu (pacjent znajduje się w pozycji leżącej),
- flebografia zstępująca, polegająca na podaniu do żyły kontrastu, gdy pacjent znajduje się w pozycji pionowej,
- oznaczenie D-dimerów we krwi, które powstają w trakcie rozkładu zakrzepów w organizmie.
Reklama
Kiedy udać się do angiologa?
Angiolodzy bardzo często współpracują z innymi specjalistami – flebologiem, chirurgiem naczyniowym, immunologiem czy diabetologiem. Działanie angiologa łączy ze sobą wiedzę nawet kilku specjalizacji. Kiedy warto zasięgnąć opinii specjalisty angiologii? Pacjenci powinni wiedzieć, iż nawet z pozoru niepołączone z niewydolnością żył objawy mogą być sygnałem poważnych chorób układu krążenia.
Do najczęściej występujących należą:
- nasilające się bóle kończyn,
- obrzęki, najczęściej zlokalizowane wokół kostek, na podudziu lub całym udzie,
- zwiększone zaczerwienienie skóry,
- uczucie nadmiernego ciepła w okolicach żył,
- uczucie tzw. ciężkich nóg,
- częste skurcze kończyn,
- nadmierne wypełnienie żył,
- gorączka i tachykardia,
- bóle w klatce piersiowej, pojawiające się szczególnie mocno nawet po niewielkim wysiłku,
- zadyszka, czyli dość częste i szybkie „męczenie”,
- zimne kończyny,
- słabo wyczuwalny puls na udzie lub ramieniu,
- trudności w koncentracji.
W zaawansowanym stadium każdej z chorób żył, tętnic czy naczyń limfatycznych światło tętnic ulega zdecydowanemu zmniejszeniu i pojawiają się objawy, które pacjent bardziej kojarzy z chorobami serca niż żył. Nie zawsze zadyszka czy brak oddechu przy wysiłku musi oznaczać dolegliwości kardiologiczne. Często jest to poważny sygnał o postępującej chorobie żył.
Reklama
Czym się zajmuje angiolog?
Angiolog lekarz zajmuje się 2 grupami chorób układu naczyniowego - tętnic i żył.
W ramach tych dwóch grup najczęściej spotykanymi schorzeniami angiologicznymi są:
- pajączki,
- żylaki,
- obrzęki limfatyczne,
- przewlekła niewydolność żylna,
- zakrzepica żył,
- stopa cukrzycowa,
- zatorowość płucna,
- miażdżyca,
- uszkodzenia naczyń krwionośnych,
- zaburzenia ukrwienia kończyn,
- nowotwory układu krążenia,
- zespoły uciskowe,
- zespół Raynauda.
Leczenie chorób żył i tętnic jest z reguły długotrwałe, wymagające także dużego zaangażowania ze strony pacjenta. Forma leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby. Początkowe stadium choroby wymaga często zamknięcia naczynek za pomocą lasera lub ostrzykiwania, czyli skleroterapii. Zaawansowane stadia chorób doprowadzają do konieczności przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego.
Angiolog nie jest chirurgiem, a to oznacza, iż swoich pacjentów leczy zachowawczo, zlecając środki farmakologiczne i mniej inwazyjne zabiegi lecznicze, takie jak terapia uciskowa, baroterapia czy terapia zimnem. Istnieje zdecydowana różnica pomiędzy angiologiem a chirurgiem naczyniowym. Ten pierwszy leczy głównie patologie naczyniowe i nie przeprowadza zabiegów chirurgicznych. W sytuacji konieczności takiego zabiegu kieruje swojego pacjenta do chirurga naczyniowego.
Ważną rolą każdego angiologa jest promowanie działań profilaktycznych, mających na celu zapobieganie schorzeniom żył i naczyń krwionośnych.
Lekarze motywują pacjentów do przestrzegania w tym zakresie podstawowych zasad, takich jak:
- aktywność fizyczna,
- unikanie „siedzącego” trybu życia,
- unikanie zakładania „nogi na nogę”,
- noszenie raczej płaskiego obuwia,
- utrzymywanie prawidłowej wagi,
- stosowanie diety bogatej w warzywa i owoce,
- odpuszczanie długich gorących kąpieli,
- częste „relaksowanie” nóg, czyli unoszenie ich na wysokość powyżej serca na kilka minut kilkakrotnie w ciągu dnia.
Reklama
Angiologia NFZ
Przed wizytą u angiologia trzeba udać się do lekarza POZ, który wystawia skierowanie do specjalisty, jeśli uzna taką potrzebę i konieczność. Bezpłatna wizyta u angiologa jest możliwa tylko w takiej poradni czy przychodni, która posiada podpisana umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenie tego typu usług medycznych.
Publiczny system ochrony zdrowia oparty jest na zasadzie indywidualnych skierowań do lekarzy i tylko w przypadkach, określonych przez przepisy prawa ten obowiązek nie jest konieczny. Wizyta w poradni naczyń krwionośnych wymaga takiego skierowania, czyli dokumentu uprawniającego do wizyty u lekarza specjalisty w ramach ubezpieczenia zdrowotnego, gwarantowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia, zgodnie z Ustawą z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U.2019.1373 z dnia 2019.07.24).
Czas oczekiwania na wizytę w ramach ubezpieczenia zdrowotnego jest dość długi. Niektórzy pacjenci decydują się na wizyty prywatne, aby jak najszybciej zasięgnąć opinii specjalisty i wdrożyć odpowiednie leczenie. W tych przypadkach trzeba liczyć się z koniecznością wydania od 100 do 300 zł za konsultację i ponoszenia dodatkowych kosztów za indywidualne badania.
