Reklama
Czym jest neomycyna?
Neomycyna jest antybiotykiem aminoglikozydowym. Wykazuje działanie bakteriobójcze, co oznacza, że nie tylko hamuje proces rozwoju komórek bakteryjnych, ale i ostatecznie zwalcza drobnoustroje chorobotwórcze.
Przede wszystkim stosowana jest w przypadku obecności takich bakterii, jak:
- prątki gruźlicy,
- bakterie Gram-ujemne (szczególnie pałeczki, wyjątek stanowią jedynie Haemophilus),
- Staphylococcus aureus (czyli gronkowiec złocisty).
Neomycyna nie działa zaś na bakterię Pseudomonas aeruginosa (pałeczka ropy błękitnej). Oczywiście bardzo ważne dla skuteczności terapii antybakteryjnej jest stężenie neomycyny w miejscu zakażenia.
Substancję tę przyjmuje się z przepisu lekarza, jest na receptę. Jest dostępna w postaci tabletek, maści (na skórę lub do oczu) oraz aerozolu. Przyjmuje się ją dojelitowo (rzadziej) oraz stosuje miejscowo. Lek z neomycyną nie powinien wchłaniać się do krwi, ponieważ krążąc w krwiobiegu może być toksyczny dla ustroju.
Reklama
Jakie jest zastosowanie neomycyny?
Jakie przeznaczenie ma neomycyna? Maść, aerozol, czy tabletki z tą substancją wykazują skuteczność w walce przede wszystkim z ostrym lub przewlekłym zapaleniem spojówek oraz stanem zapalnym powiek.
Neomycyna do oczu jest też stosowana w przypadku owrzodzenia rogówki, które zostało już zdiagnozowane. Inne zastosowanie tego preparatu to neomycyna na rany, jednak nie powinno się nakładać tego środka na krwawiące obrażenia skórne. Rezultaty leczenia obserwuje się w ropnym zapaleniu skóry wywołanym gronkowcem (np. czyraczność, liszajec gronkowcowy), czy w powikłaniach chorób skóry (np. wywodzących się od alergii). Ponadto neomycynę przepisuje się na odmrożenia i odparzenia skóry. Co więcej działa także na encefalopatię wątrobową. Antybiotyk jest też używany do wyjałowienia przewodu pokarmowego przed zabiegami chirurgicznymi obejmującymi jelita.
Wzrost bakterii jelitowych po zastosowaniu tej substancji czynnej zostaje zatrzymany w ciągu 48-72 godzin. Substancja wchłania się z przewodu pokarmowego w około 3 procentach. Neomycyna jest wydalana wraz z moczem i – w znikomej ilości – z kałem.
Reklama
Dawkowanie neomycyny
Neomycyna występuje w formie aerozolu, tabletek oraz maści. Maść z neomycyną jest przepisywana głównie na problemy skórne oraz oczne. Tak maść, jak i aerozol nie powinny być stosowane na duże połacie skóry. Należy też unikać smarowania preparatu na uszkodzoną powierzchnię skóry, ponieważ wzrasta wówczas ryzyko przeniknięcia antybiotyku do krwi i pojawienia się niepożądanych objawów ogólnoustrojowych.
Neomycyna w tabletkach (stosowana doustnie) powinna być przyjmowana pod nadzorem lekarskim, gdyż tak aplikowany antybiotyk może wpłynąć na pogorszenie słuchu oraz funkcjonowanie nerek.
Dawkowanie ustala lekarz. Na ogół przyjmowanie antybiotyku z neomycyną przebiega w następujący sposób: 1 g co godzinę (x 4), potem 1 g co 4 godziny (przez 24 h). Neomycyna w maści zwykle podawana jest 3-5 razy dziennie.
Należy mieć świadomość, że bakteriobójcze działanie neomycyny ma miejsce jeszcze jakiś czas po wydaleniu leku z ustroju. Proces ten określa się jako efekt poantybiotykowy.
Reklama
Przeciwwskazania do stosowania neomycyny
Neomycyna nie może być stosowana przez każdą osobę. W pierwszej kolejności jej podaż jest wykluczona w przypadku osób wykazujących nadwrażliwość na antybiotyki aminoglikozydowe lub inne substancje obecne w leku.
Ponadtonie powinna być przyjmowana przez kobiety ciężarne oraz karmiące piersią ze względu na to, że substancja ta wchłania się przez łożysko i mleko kobiece, a może być szkodliwa dla płodu.
Innymi przeciwwskazaniami do stosowania neomycyny są takie sytuacje jak:
- schorzenia nerek,
- choroby nerwowo-mięśniowe,
- parkinsonizm.
Należy zachować szczególną ostrożność z aplikowaniem antybiotyku miejscowo w przypadku występowania owrzodzeń żylakowatych, sączących się ran i innych zmian chorobowych na skórze. Ponadto należy przemyśleć stosowanie i dawkowanie neomycyny u dzieci (w szczególności u noworodków i wcześniaków), osób starszych, a także u pacjentów borykających się z zaburzeniami pracy nerek.
Reklama
Skutki uboczne neomycyny
Neomycyna może wywołać objawy niepożądane. Najczęściej obserwowane skutki uboczne to m.in.:
- nudności,
- biegunka,
- wysypka,
- swędzenie skóry,
- osłabienie organizmu,
- spadek masy ciała.
Miejscowo może też dojść do podrażnienia skóry, czyli np. do zaczerwienienia, obrzęku, wyprysku, itp. Jeśli lek jest stosowany w sposób przewlekły, może powodować nadwrażliwość. Natomiast aplikowany na duży obszar skóry lub np. na otwarte rany może przenikać do krwi i uszkadzać słuch oraz czynność nerek.
W przypadku zażywania neomycyny do oczu, może wystąpić przejściowe łzawienie, zaczerwienienie oczu, pieczenie, a nawet problemy z widzeniem.
W razie wystąpienia niepokojących oznak po zażyciu neomycyny należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem oraz w razie konieczności odstawić lek (lekarz prawdopodobnie zmieni antybiotyk na inny lub zaleci odmienną dawkę preparatu).
Neomycyna bez recepty nie jest dostępna, powinno się ją stosować wyłącznie na zlecenie lekarskie.
Reklama
Leki i preparaty zawierające neomycynę
