Reklama
Obniżona temperatura
Prawidłowa ciepłota ciała zdrowego dorosłego człowieka mieści się w przedziale 36,6 – 37 stopni Celsjusza. Obniżona temperatura to taka, która wynosi poniżej 36,6 ale powyżej 35 stopni. Wartości jeszcze niższe określane są mianem hipotermii, czyli wychłodzenia organizmu.
Lekko obniżona temperatura sama w sobie nie jest zjawiskiem groźnym dla zdrowia i życia, może jednak być objawem wielu ciężkich schorzeń, zwłaszcza jeśli utrzymuje się przez dłuższy czas. Przed wyciągnięciem wniosków w pierwszej kolejności należy jednak sprawdzić prawidłowość odczytów, używając do tego celu innego termometru (urządzenia elektroniczne mają tendencję do zaniżania wyników).
Istotne jest też miejsce pomiaru (pod pachą) oraz jego technika (termometr powinien być dobrze przyciśnięty do ciała). Warto też zmierzyć temperaturę o różnych porach dnia, pamiętając że o poranku jest ona z reguły niższa niż wieczorem, nawet o 0,5 stopnia Celsjusza.
Reklama
Przyczyny obniżonej temperatury
Co oznacza obniżona temperatura? Przyczyny są zróżnicowane. Najczęściej w tym kontekście wymienia się osłabienie odporności, skutkujące brakiem adekwatnych reakcji ze strony układu immunologicznego.
Należy pamiętać, że umiarkowana gorączka w przypadku infekcji jest stanem pożądanym, świadczącym o tym, że organizm podjął walkę z zagrożeniem. Jeśli temperatura nie rośnie, a choroba się rozwija, oznacza to że bakterie lub wirusy bezproblemowo kolonizują ustrój. Niemal na pewno wydłuży to czas infekcji, rośnie też ryzyko powikłań.
Ale niska temperatura ciała może mieć też inne podłoże. Wymienić w tym kontekście należy:
- zaburzenia neurologiczne, związane między innymi z uszkodzeniem bądź nieprawidłową pracą podwzgórza – kluczowego dla procesów termoregulacji ośrodka w mózgu, a także powstałe w wyniku udaru, chorób neurodegeneracyjnych, stwardnienia rozsianego;
- zaburzenia hormonalne, związane na przykład z fazami cyklu miesięcznego u kobiet, ale też niedoczynnością ośrodków endokrynnych, takich jak tarczyca, przysadka, kora nadnerczy;
- zaburzenia metaboliczne, w przebiegu takich schorzeń jak cukrzyca czy niewydolność nerek;
- niedożywienie, niedokrwistość (anemia)
Reklama
Obniżona temperatura przy przeziębieniu
Obniżona temperatura przy przeziębieniu występuje z dwóch zasadniczych powodów. Pierwszy, to niedobory odporności – wówczas pacjent w ogóle nie odczuwa gorączki, co pozornie świadczyć może o lekkim przebiegu choroby, w istocie jednak częściej jest świadectwem słabości organizmu.
Sytuacja druga, to spadek temperatury w wyniku zażycia leków bądź naturalnych środków przeciwgorączkowych, powodujących silne poty. Pocenie się jest jednym z najważniejszych mechanizmów termoregulacyjnych, z których korzysta organizm w celu zachowania równowagi. Należy jednak pamiętać, że będzie on skuteczny tylko wtedy, gdy dojdzie do odparowania wilgoci z powierzchni ciała.
Tym samym efektywność w zbijaniu gorączki będzie niewielka u pacjenta szczelnie otulonego grubą kołdrą.
Reklama
Obniżona temperatura u dzieci
Obniżona temperatura u dzieci może być wynikiem jednego z wymienionych wyżej problemów zdrowotnych, często jednak stanowi konsekwencję naturalnej niedojrzałości organizmu, w tym przede wszystkim niedostatecznego wykształcenia mechanizmów termoregulacyjnych oraz odpornościowych.
Objaw ten należy skonsultować z lekarzem, jednak przy braku innych symptomów nie należy się nim zawczasu przesadnie martwić. Tego typu anomalie zdarzają się przede wszystkim w okresie noworodkowym i niemowlęcym.
Z drugiej strony wiele dzieci w tym czasie regularnie ma temperaturę podwyższoną o kilka dziesiątych stopnia w stosunku do norm przyjętych dla osób dorosłych i również nie stanowi to przyczynku do wszczynania alarmu.
Reklama
Obniżona temperatura przed okresem
Nie jest też niczym niepokojącym lekko obniżona temperatura przed okresem u kobiet. Pod koniec fazy lutealnej, na około 2 dni przed rozpoczęciem krwawienia ciepłota ciała wyraźnie się obniża, co ma związek ze spadkiem stężenia progesteronu.
Po ustaniu krwawienia, temperatura znów wzrasta (średnio o około 0,5 stopnia Celsjusza) i utrzymuje się na tym poziomie przez mniej więcej 2 tygodnie. Przyczyny termoregulacyjnego działania progesteronu nie zostały do końca wyjaśnione. Jedna z najczęściej przywoływanych hipotez zakłada, iż ma to związek z oddziaływaniem progesteronu na syntezę ważnego neuroprzekaźnika, jakim jest noradrenalina, czyli jeden z hormonów stresu.
Uwaga: wahania temperatury w cyklu miesięcznym nie powinny mieć miejsca u kobiet stosujących antykoncepcję hormonalną, jako że w ich przypadku jest wstrzymany proces owulacji.
Reklama
Obniżona temperatura ciała po lekach antystresowych
Obniżona temperatura ciała często jest też wynikiem zażywania środków przeciwlękowych. Wymienić w tym kontekście można między innymi popularną benzodiazepinę, czyli lek o działaniu uspokajającym, wyciszającym, nasennym, tłumiącym lęki.
Inną grupę medykamentów wpływających na stałe obniżenie ciepłoty ciała stanowią beta-blokery, czyli substancje przyjmowane w leczeniu nadciśnienia. Oczywiście spadek temperatury odnotowuje się u osób, które nadużywają niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), na co dzień stosowanych przede wszystkim w celu łagodzenia bólu różnego pochodzenia, ale mających też silne działanie przeciwgorączkowe.
Reklama
Co robić w przypadku obniżonej temperatury?
Co robić, gdy obniżona temperatura utrzymuje się przez dłuższy czas, albo jest stale powtarzającym się elementem w przypadku kolejnych infekcji? Niezbędna jest konsultacja lekarska i w razie konieczności wykonanie szeregu badań.
Określić należy między innymi:
- stężenie hormonów, w szczególności produkowanych przez tarczycę, takich jak TSH, FT3 i FT4;
- poziom białych krwinek (leukocytów) oraz przeciwciał (immunoglobulin IgA i IgG) we krwi;
- poziom glukozy w osoczu pod kątem wykluczenia lub potwierdzenia cukrzycy;
Jeżeli problemem są niedobory odporności, należy zadbać o wzmocnienie układu immunologicznego. W aptekach dostępne są różnego typu stymulanty, często bazujące na substancjach czynnych pochodzenia naturalnego.
Bardziej wskazane jednak jest zwrócenie uwagi na codzienną dietę, a także wzmożenie aktywności fizycznej na świeżym powietrzu.
