Badanie VDRL to inaczej tzw. mikroskopowy test kłaczkowania, który jest w stanie wykryć chorobę około 5-6 tygodnia od momentu zakażenia. Test na kiłę pozwala:
- zdiagnozować chorobę – zaleca się osobom, które miały bliski kontakt z osobą zakażoną;
- kontrolować przebieg leczenia kiły – osobom przyjmującym antybiotyki zaleca się monitorowanie obecności bakterii krętka bladego w organizmie;
- stosować profilaktykę, zwłaszcza w czasie ciąży - kobiety spodziewające się dziecka powinny poddać się badaniu w pierwszym trymestrze oraz na końcu trwania ciąży (ok. 37 tygodnia), test VDRL jest obowiązkowy i refundowany przez NFZ.
Badania VDRL przebiega tak, jak normalne badanie krwi, nic nie odróżnia go od standardowej morfologii, w czasie której pobierana jest próbka krwi z żyły łokciowej. W surowicy wykrywane są przeciwciała, których obecność potwierdza zakażenie krętkiem bladym. Do testu nie trzeba się specjalnie przygotowywać, pacjent nie musi być nawet na czczo. Cena badania jest zależna od laboratorium, w jakim jest wykonywane, jednak zwykle nie przekracza kilkunastu złotych. Wynik, czyli odczyn VDRL będzie znany po upływie nie więcej niż jednego dnia.
- Zobacz: Objawy i metody leczenia kiły
Wyniki badania na odczyn VDRL
Wynik ujemny - pojawia się u osób zdrowych, świadczy on o braku zakażenia wywołanego obecnością bakterii krętka bladego.
Wynik dodatni - wskazuje na posiadanie choroby zakaźnej, jednak nie jest on jednoznaczną informacją potwierdzającą zachorowanie na syfilis.
Skuteczność testu VDRL jest jednak ograniczona, ponieważ w dużej mierze zależy od etapu rozwoju choroby. O badaniu tym mówi się, że jest testem nieswoistym. Jego pozytywny wynik nie musi oznaczać zakażenia syfilisem. Dodatni odczyn może świadczyć także o takich chorobach jak:
- borelioza,
- toczeń rumieniowaty,
- HIV,
- niektóre rodzaje zapalenia płuc,
- malaria.
Nawet u 2% badanych zdarzają się odczyny VDRL pozytywnie fałszywe. W takich sytuacjach zaleca się dodatkowe, specjalistyczne testy. Wynik badania VDRL zawsze należy potwierdzić innym testem, np. FTA (ang. Fluoroscent Treponemal Antibody), wykorzystywanym do weryfikacji dodatnich lub niejednoznacznych wyników przesiewowych w celu zdiagnozowania kiły!
Przykład: Ujemny wynik testów VDRL i FTA, wykonanych po 5 miesiącach po zdarzeniu stwarzającym ryzyko infekcji, wyklucza kiłę. W tym przypadku test FTA jest badaniem weryfikującym, a jego ujemny wynik jest gwarancją braku bakterii krętka bladego w organizmie.
Diagnostyka kiły – pozostałe testy
Inne badania stosowane w celu zdiagnozowania kiły to również testy wykonywane z surowicy krwi. Są to testy serologiczne kiły, mi.in.: makroskopowy test kłaczkowania USR, FTA-ABS - test immunofluoroscencji krętków, TPHA - test hemaglutynacji, a także TPI - test Nelsona. Jednak badanie VDRL wyparło stosowane wcześniej odczyn Wassermana oraz odczyn Kolmera.
Przeczytaj także:
- Kiła, czyli syfilis - jak skutecznie leczyć?
- Odczyn Wassermana, czyli badanie w kierunku kiły
- Kiła w ciąży oraz kiła wrodzona u dzieci - diagnoza i leczenie
- 10 chorób, których wstydzimy się najbardziej
Oceń artykuł
(liczba ocen 16)
