Reklama
Przyczyny łupieżu białego
Łupież powszechnie jest kojarzony z drobnopłatkowym złuszczaniem się owłosionej skóry głowy. W dermatologii wyróżnia się jednak trzy podstawowe rodzaje łupieżu:
- zwykły (pityriasis simplex seborrhoica capillitii),
- tłusty (pityriasis seborrhoica),
- biały (pityriasis alba).
Występujący na owłosionej skórze głowy jest nazywany łupieżem zwykłym. Łupież biały dotyka skóry gładkiej i charakteryzuje się występowaniem białych, słabo odgraniczonych zmian barwnikowych. Natomiast łupież tłusty charakteryzuje się występowaniem żółtych, uwarstwionych strupów, a ponadto nadmiernym wydzielaniem łoju. Zmiany występują głównie na głowie i twarzy.
Przyczyny łupieżu białego nie są do końca znane. Wskazuje się jednak, że za rozwojem choroby stoją zaburzenia syntezy melaniny [Rycroft, Robertson, Wakelin].
Reklama
Objawy łupieżu białego
Podstawowym objawem łupieżu białego jest obecność na skórze słabo odgraniczonych, niewielkich plam w kolorze białym. Zmianom skórnym często towarzyszy niewielki stan zapalny o charakterze wyprysku, a zatem przebiegający z zaczerwieniem, świądem i złuszczaniem się naskórka.
Jeżeli chodzi o lokalizację, plamy występują głównie na twarzy, ale mogą też pojawiać się w innych miejscach na ciele – głównie na ramionach i dłoniach. Natomiast łupież biały na plecach czy głowie pojawia się bardzo rzadko.
Co bardzo istotne, ten rodzaj dermatozy najczęściej dotyka osoby o ciemniejszej karnacji. Ze względu na kolor zmian jest także bardziej widoczny na ciemniejszej skórze [Rycroft, Robertson, Wakelin].
Reklama
Leczenie łupieżu białego
Leczenie łupieżu białego polega głównie na łagodzeniu objawów. Lekarze zazwyczaj przepisują pacjentom miejscowe glikokortykosteroidy, które wykazują działanie przeciwzapalne. Maść na łupież biały może także zawierać inhibitory kalcyneuryny, które działają podobnie do kortykosteroidów, ale możne je stosować długotrwale. Glikokortykosteroidy przy długim stosowaniu mogą skutkować powstaniem zmian barwnikowych oraz trwałym rozszerzeniem naczyń krwionośnych.
Dodatkowo pacjentom zalecana jest pielęgnacja skóry emolientami, czyli preparatami kosmetycznymi, które zawierają mieszaninę tłuszczów, wchodzących w skład warstwy rogowej naskórka. Do takich tłuszczów należą ceramidy, wolne kwasy tłuszczowe czy cholesterol. Systematyczne stosowanie emolientów zmniejsza stan zapalny skóry, a dodatkowo nawilża ją oraz redukuje świąd.
Reklama
Łupież biały u dziecka
Co bardzo istotne, łupież biały występuje u dzieci. Schorzenie bardzo rzadko obserwuje się u dorosłych. Zwykle pierwsze zmiany skórne pojawiają się tuż po narodzinach i stopniowo ustępują. Zazwyczaj w okresie dojrzewania dochodzi do remisji choroby.
Mimo, że przyczyny łupieżu nie są znane, to fakt, że zmiany występują głównie u dzieci sprawia, że najbardziej prawdopodobna jest proweniencja genetyczna.
Łupież biały u dzieci bardzo często współwystępuje z atopowym zapaleniem skóry (AZS) – chorobą nieuleczalną, przebiegającą z okresami remisji. AZS ma złożoną patogenezę. Schorzenie rozwija się prawdopodobnie na podłożu czynników genetycznych przy współdziałaniu czynników środowiskowych. Choroba manifestuje się swędzącymi, łuszczącymi się zmianami skórnymi. Pierwsze objawy pojawiają się u dzieci do 5. roku życia.
Reklama
Czy łupież biały jest zaraźliwy?
Wiele osób zastanawia się, czy łupież biały jest zaraźliwy. Odpowiedź brzmi: nie. Białym łupieżem nie można się zarazić, podobnie jak zwykłym i tłustym. Warto jednak zaznaczyć, że niektóre osoby cierpią na powierzchowne grzybicze zakażenie skóry, wywołane grzybem drożdżopodobnym z gatunku Malassezia (najczęściej Malassezia furfur), które określa się mianem łupieżu pstrego.
Choroba objawia się występowaniem na skórze dobrze odgraniczonych plam w kolorze brązowym i żółtym. Zmiany najczęściej obserwuje się na karku, plecach i klatce piersiowej. Co istotne, grzyby wytwarzają kwas azelainowy, który przyczynia się do zablokowania syntezy melaniny. W efekcie objawem schorzenia mogą być zmiany podobne do tych, które występują w łupieżu białym.
Łupieżem pstrym można się zarazić, gdyż jest zakażeniem grzybicznym. Należy jednak zaznaczyć, że choroba jest zakaźna głównie dla dzieci oraz osób o obniżonej odporności.
Reklama
Łupież biały a bielactwo
Białe, słabo odgraniczone i złuszczające się plamy, będące podstawowym objawem łupieżu białego zalicza się do hipomelanoz (zmian spowodowanych niedoborem barwnika w skórze), podobnie jak bielactwo.
Bielactwo jest postępującym odbarwieniem skóry i włosów, spowodowanym brakiem melanocytów, czyli komórek pigmentowych, które wytwarzają melaninę. Przyczyna bielactwa nie jest do końca znana. Uważa się, że schorzenie ma podłoże autoimmunologiczne. Bielactwo objawia się występowaniem dobrze odgraniczonych, kredowobiałych i zwykle symetrycznych plam na powierzchniach wyprostnych ciała oraz na twarzy, zwłaszcza w okolicy ust. Lokalizacja zmian sprawia, że można pomylić łupież biały z bielactwem.
