Reklama
Strach przed snem
Somnifobia - lub inaczej hipnofobia - to lęk, któremu towarzyszą paniczne obawy przed zaśnięciem oraz śnieniem. Somnifobia ma długotrwały i wyniszczający charakter, uważana jest obecnie za jedną z chorób cywilizacyjnych. Ma bardzo negatywny wpływ na prawidłowe funkcjonowanie organizmu i dotyka coraz więcej osób.

- trudności z zasypianiem,
- częstych przebudzeń nocnych,
- wczesnego budzenia w godzinach porannych związanych ze stresem bądź zmianą stref czasowych.
Przyczyny lęku przed snem
Somnifobię może wywołać wiele zależnych od siebie czynników. Najczęstszą przyczyną lęku przed snem jest stres pourazowy, związany z momentem zasypiania lub wchodzeniem w fazę śnienia. Oznacza to, że osoby dotknięte somnifobią mogły doświadczyć traumatycznego przeżycia w trakcie snu, zwłaszcza w dzieciństwie.
Inną przyczyną są nawracające koszmary senne i związany z nimi porażenie przysenne – czyli nagłe znieruchomienie ciała i niemożność wykonania ruchu, połączona z uczuciem duszności oraz trudnością z oddychaniem.
Fakt ten może wywołać paraliżujący lęk przed zaśnięciem. Przyczyną mogą być również nieprzyjemne sny, w których pojawia się poczucie zagrożenia. Do somnifobii doprowadza też nerwica lub depresja.
Objawy somnifobii
Objawy lęku przed snem mogą pojawić się jeszcze w ciągu dnia, podczas uczucia zmęczenia spowodowanego zaburzeniami snu. Przed zaśnięciem mogą pojawić się takie objawy, jak:
- drżenie ciała,
- wybuchy gorąca,
- kołatanie serca,
- nadmierna potliwość ciała,
- zawroty głowy,
- duszności,
- poczucie paniki.
Reklama
Czym grozi brak snu?
Osoba dotknięta somnifobią unika snu, początkowo doprowadza organizm jedynie do zmęczenia w ciągu dnia. Wraz z pogłębianiem problemu pojawiają się problemy z koncentracją, bóle głowy, rozdrażnienie, wrażliwość na światło. Odporność ulega znacznemu obniżeniu, osoba dotknięta somnifobią narażona jest więc w większym stopniu niż inne na infekcje.
Jeśli lęk przed snem utrzymuje się dłużej, może doprowadzić do problemów natury psychicznej, w tym depresji i nerwicy.
Brak snu ma poważne konsekwencje dla zdrowia, w skrajnych przypadkach może dojść do pojawienia się halucynacji, omdleń, chronicznego zmęczenia. To z kolei ma znaczący wpływ na życie prywatne oraz zawodowe osoby dotkniętej somnifobią.
Reklama
Leczenie somnifobii
Przyczyną bezsenności mogą być stresujące wydarzenia, zmiana trybu życia lub przemijające choroby somatyczne i infekcje. W przypadku sporadycznie pojawiających się problemów z bezsennością u osób dorosłych, można krótkotrwale zastosowywać środki nasenne dostępne bez recepty. Leki wspomagają proces zasypiania, niwelują częste budzenie się w nocy oraz wczesne budzenie się w godzinach porannych. Kliknij tutaj jeśli problem z zasypianiem dotyczy również Ciebie. Pamiętaj jednak, że utrzymujące się przez dłuższy czas lub nasilające problemy ze snem należy skonsultować się z lekarzem.
Należy mieć na uwadze to, by nie mylić somnifobii z bezsennością, której nie towarzyszy lęk przed zasypianiem. W leczeniu bardzo ważna jest pomoc psychologa.
Konieczne jest rozpoznanie przyczyny lęku, a następnie leczenie oparte na łagodzeniu strachu przed zasypianiem. Leki mogą wspomagać leczenie, a nigdy nie powinny stać się głównym sposobem na radzenie sobie z somnifobią.