Reklama
Lizymax - skład
1 tabl. powl. zawiera 684 mg ibuprofenu z lizyną, co odpowiada 400 mg ibuprofenu.
Reklama
Lizymax - działanie
Lek z grupy NLPZ. Ibuprofen działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo i przeciwgorączkowo, w wyniku hamowania syntezy prostaglandyn i - w mniejszym stopniu - tromboksanu i prostacyklin. Przemijająco hamuje agregację płytek krwi. Po podaniu doustnym sól ibuprofenu z lizyną dysocjuje do formy kwasowej ibuprofenu oraz lizyny. Lizyna nie wykazuje działania farmakologicznego, natomiast umożliwia szybsze wchłanianie ibuprofenu - Cmax występuje już po 35 min od podania preparatu. Ibuprofen wiąże się w 99% z białkami osocza. Jest metabolizowany w wątrobie (hydroksylacja, karboksylacja, sprzęganie) do nieaktywnych metabolitów i wydalany jest głównie przez nerki, częściowo z żółcią. T0,5 w fazie eliminacji wynosi 1,8-3,5 h.
Reklama
Lizymax - wskazania
Faza ostrego bólu głowy w przebiegu migreny z aurą lub bez aury. Napięciowy ból głowy. Stany bólowe (np. ból pleców, ból zębów, bóle mięśni, bóle stawów, bolesne miesiączkowanie, nerwobóle). Ból w przebiegu przeziębienia i grypy. Gorączka różnego pochodzenia (między innymi w przebiegu grypy, przeziębienia lub innych chorób zakaźnych).
Reklama
Lizymax - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ibuprofen, inne NLPZ lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Reakcje nadwrażliwości w wywiadzie (np. astma, skurcz oskrzeli, zapalenie błony śluzowej nosa, pokrzywka) po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ. Choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy czynna lub nawracająca w wywiadzie, perforacja lub krwawienie, również występujące po zastosowaniu NLPZ. Naczyniowo-mózgowe lub inne czynne krwawienie. Zaburzenia krzepnięcia, skaza krwotoczna. Zaburzenia wytwarzania krwi o nieustalonym pochodzeniu, np. małopłytkowość. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek. Ciężka niewydolność serca (IV wg NYHA). III trymestr ciąży.
Reklama
Lizymax - ostrzeżenia
Ostrożnie stosować u pacjentów: z nadciśnieniem tętniczym i (lub) zaburzeniami czynności serca, zastoinową niewydolnością sera (ryzyko zatrzymania płynów i obrzęków); z zaburzoną czynnością wątroby; z zaburzoną czynnością nerek (ryzyko dalszego pogorszenia ich czynności); z zaburzeniami krzepnięcia lub leczonych lekami przeciwzakrzepowymi (ryzyko krwawienia); bezpośrednio po dużym zabiegu chirurgicznym; z toczniem rumieniowatym układowym lub mieszaną chorobą tkanki łącznej (ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych); z porfirią ostrą nawracającą; z czynną lub przebytą astmą oskrzelową oraz chorobami alergicznymi (ryzyko skurczu oskrzeli); z chorobami przewodu pokarmowego, takimi jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego i Crohna (ryzyko zaostrzenia choroby); w podeszłym wieku (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych); odwodnionych, zwłaszcza dzieci i młodzieży (ryzyko zaburzenia czynności nerek). Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego zwiększa się w przypadku stosowania dużych dawek NLPZ, u osób w podeszłym wieku, u osób z chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy w wywiadzie oraz u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienia (takie jak: doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwpłytkowe, w tym kwas acetylosalicylowy w małej dawce) - w tych grupach pacjentów należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę ibuprofenu, przez jak najkrótszy czas; należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami ochronnymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej). Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej i przez najkrótszy czas konieczny do złagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie w dużych dawkach (2400 mg/dobę) przez długi okres czasu może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawał serca lub udar); badania epidemiologiczne nie wykazują, aby przyjmowanie małych dawek ibuprofenu (np. ≤1200 mg/dobę) było związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych lub chorobą naczyń mózgu powinni być leczeni ibuprofenem bardzo ostrożnie; należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy zachować ostrożność przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Podczas długotrwałego stosowania należy w regularnych odstępach czasu kontrolować wskaźniki morfologii krwi oraz czynność nerek i wątroby. W wyniku długotrwałego stosowania leków przeciwbólowych mogą wystąpić bóle głowy, których nie należy leczyć zwiększonymi dawkami tego leku. Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna); ryzyko to może wzrosnąć w przypadku obciążenia fizycznego z utratą soli i odwodnieniem, z tego względu należy tego unikać. Lek może maskować objawy zakażenia i gorączki. Należy unikać stosowania ibuprofenu w przypadku ospy wietrznej (ryzyko nasilenia ciężkich powikłanych zakażeń skóry i tkanek miękkich). W związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ, szczególnie w pierwszym miesiącu stosowania mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne (włączając złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka), niektóre z nich śmiertelne. W związku ze stosowaniem ibuprofenu, zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP). Należy przerwać stosowanie ibuprofenu w razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego czy owrzodzenia, zaburzeń widzenia (wskazana konsultacja okulistyczna), a także po wystąpieniu pierwszych objawów nadwrażliwości, takich jak: wysypka skórna, zmiany na błonach śluzowych.
Reklama
Lizymax - ciąża
Nie stosować w I i II trymestrze ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne (ryzyko poronienia oraz występowania wad wrodzonych serca i wytrzewienia wskutek zastosowania inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnej ciąży; całkowite ryzyko wystąpienia sercowo-naczyniowych wad rozwojowych zwiększa się z poniżej 1% do około 1,5%; ryzyko zwiększa się wraz z dawką oraz czasem trwania leczenia). W przypadku konieczności stosowania ibuprofenu u kobiet planujących ciążę lub będących w I lub II trymestrze ciąży, należy stosować jak najmniejszą dawkę przez możliwie najkrótszy czas. W III trymestrze ciąży stosowanie ibuprofenu jest przeciwwskazane. Ibuprofen stosowany w III trymestrze ciąży może wywołać u płodu nadciśnienie płucne, przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego oraz zaburzenia czynności nerek, mogące przekształcać się w niewydolność nerek z małowodziem; u matki - zahamować czynność skurczową macicy; u matki i u płodu możliwe jest wystąpienie działania antyagregacyjnego przejawiającego się wydłużeniem czasu krzepnięcia. Ibuprofen i jego metabolity mogą w bardzo małej ilości przenikać do mleka kobiecego (0,0008% zastosowanej dawki). W przypadku krótkotrwałego przyjmowania ibuprofenu w dawkach stosowanych w leczeniu bólu i gorączki, szkodliwy wpływ na niemowlęta wydaje się mało prawdopodobny. Jeśli jednak zalecane jest dłuższe przyjmowanie ibuprofenu, należy rozważyć zakończenie karmienia piersią. Stosowanie ibuprofenu może zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację; działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.
Reklama
Lizymax - efekty uboczne
Poniższa lista obejmuje wszystkie znane działania niepożądane, które wystąpiły w trakcie leczenia ibuprofenem, również te u pacjentów z chorobami reumatycznymi, którzy byli leczeni długotrwale dużymi dawkami. Często: zgaga, ból brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, zaparcie, niewielkie krwawienia w przewodzie pokarmowym (w wyjątkowych przypadkach mogą powodować niedokrwistość). Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości (w tym: wysypka skórna, świąd, a także ataki astmy z możliwością zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi), ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, drażliwość, zmęczenie, zaburzenia widzenia, zapalenie błony śluzowej żołądka, owrzodzenie przewodu pokarmowego z możliwym krwawieniem i perforacją (działania niepożądane występujące w obrębie przewodu pokarmowego mogą doprowadzić do zgonu, szczególnie u osób w podeszłym wieku), zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jamy ustnej. Rzadko: szumy uszne. Bardzo rzadko: zaostrzenie stanów zapalnych związanych z zakażeniem (np. rozwój martwiczego zapalenia powięzi), objawy aseptycznego zapalenia opon mózgowych (u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi), zaburzenia układu krwiotwórczego (niedokrwistość, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza; pierwszymi objawami są: gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia jamy ustnej, objawy grypopodobne, znaczne zmęczenie, krwawienia z nosa i skóry), ciężkie ogólne reakcje nadwrażliwości (w tym: obrzęk twarzy, obrzęk języka, obrzęk krtani z wewnętrznym zwężeniem dróg oddechowych, zaburzenia układu oddechowego, kołatanie serca, spadek ciśnienia krwi, wstrząs), reakcje psychotyczne, depresja, kołatanie serca, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, obrzęk, nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, zapalenie przełyku, zapalenie trzustki, tworzenie się przeponopodobnych zwężeń w jelitach, zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby (zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania), niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, ciężkie zakażenia skóry i tkanki miękkiej skóry jako powikłania podczas ospy wietrznej, zmniejszenie wydalania mocznika, obrzęk (szczególnie u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym), niewydolność nerek, zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek (którym może towarzyszyć ostra niewydolność nerek), martwica brodawek (zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania), zwiększenie stężenia mocznika we krwi. Częstość nieznana: reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP). Stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę) może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu).
Lizymax - interakcje
Nie stosować w skojarzeniu z następującymi lekami: kwas acetylosalicylowy (ASA) - nasilenie działań niepożądanych, ponadto ibuprofen może konkurencyjnie hamować działanie małych dawek ASA polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi (nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczyć działanie kardioprotekcyjne małych dawek ASA; uważa się, że doraźne stosowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego); inne leki z grupy NLPZ, w tym selektywne inhibitory COX-2 - nasilenie działań niepożądanych. Ostrożnie stosować w skojarzeniu z następującymi lekami: leki przeciwzakrzepowe, np. warfaryna - nasilenie działania leków przeciwzakrzepowych; leki przeciwpłytkowe i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) - ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego; kortykosteroidy - ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego; leki hipotensyjne (β-blokery, inhibitory ACE, antagoniści receptora angiotensyny II) i moczopędne - zmniejszenie skuteczność diuretyków i innych leków hipotensyjnych oraz ryzyko pogorszenia czynności nerek, aż ostrej niewydolności nerek włącznie, zwłaszcza u pacjentów z istniejącymi zaburzeniami czynności nerek, odwodnionych, w podeszłym wieku (taka terapia skojarzona powinna być prowadzona bardzo ostrożnie, pacjentów należy odpowiednio nawodnić, ponadto należy rozważyć monitorowanie czynności nerek po włączeniu leczenia skojarzonego, a następnie okresowo); diuretyki oszczędzające potas - ryzyko hiperkaliemii; glikozydy nasercowe, fenytoina, lit - zwiększenie stężenia ww. leków we krwi (w przypadku krótkotrwałego stosowania ibuprofenu - 3 do 4 dni, kontrola stężenia ww. leków we krwi nie jest z reguły konieczna); metotreksat - zwiększenie stężenia metotreksatu we krwi i nasilenie jego toksyczności (szczególną ostrożność należy zachować 24 h przed lub po podaniu metotreksatu; u pacjentów leczonych dużymi dawkami metotreksatu należy unikać stosowania ibuprofenu; w przypadku stosowania małych dawek metotreksatu zalecana jest ostrożność - należy monitorować czynność nerek); cyklosporyna, takrolimus - ryzyko nefrotoksyczności; zydowudyna - ryzyko toksyczności hematologicznej (istnieją dane dotyczące zwiększonego ryzyka wylewu krwi do stawu oraz krwiaka u osób z hemofilią oraz zakażonych HIV otrzymujących jednocześnie zydowudynę i ibuprofen); antybiotyki chinolonowe - ryzyko drgawek; pochodne sulfonylomocznika - ryzyko zaburzenia kontroli glikemii (zaleca się kontrolę stężenia glukozy we krwi); probenecyd i sulfinpyrazon - opóźnienie wydalania ibuprofenu; baklofen - ryzyko wystąpienia działania toksycznego baklofenu; rytonawir - możliwe zwiększenie stężenia ibuprofenu we krwi; aminoglikozydy - zmiejszenie wydalanie aminoglikozydów przez ibuprofen; kaptopryl - hamowanie natriuretycznego działanie kaptoprylu przez ibuprofen; cholestyramina - opóźnione i zmniejszone (25%) wchłanianie ibuprofenu (leki należy podawać z kilkugodzinną przerwą); inhibitory CYP2C9- zwiększenie AUC ibuprofen, będącego substratem CYP2C9 (w przypadku stosowania silnych inhibitorów CYP2C9, takich jak worykonazol lub flukonazol, należy rozważyć zmniejszenie dawki ibuprofenu). Alkohol może nasilać działanie niepożądane ibuprofenu dotyczące przewodu pokarmowego i OUN.
Lizymax - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież w wieku >12 lat: dawka początkowa wynosi 200 mg lub 400 mg ibuprofenu (tj. 1/2-1 tabl.); następnie, w razie potrzeby 200 mg lub 400 mg ibuprofenu (tj. 1/2-1 tabl.) co 4-6 h. Maksymalna dawka dobowa wynosi 1200 mg ibuprofenu (tj. 3 tabl.). Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u osób w podeszłym wieku. U pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością wątroby lub nerek dawka powinna być jak najmniejsza i stosowana przez możliwie najkrótszy czas potrzebny do kontrolowania objawów; nie stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek. Lek nie jest przeznaczony dla dzieci <12 lat. Sposób podania. Tabletkę należy połykać, popijając odpowiednią ilością płynu. Tabletkę można podzielić na 2 równe dawki.
Lizymax - uwagi
Krótkotrwałe stosowanie ibuprofenu, zgodnie z zalecanym dawkowaniem nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
