Reklama
Przyczyny grzybicy u dzieci
Bezpośredni czynnik wywołujący grzybicę to zakażenie grzybami. U dzieci, podobnie jak w przypadku dorosłych, zazwyczaj infekcje grzybicze wywołane są przez dermatofity, które atakują wierzchnią warstwę naskórka, paznokcie i włosy.
Mogą one bytować w różnych miejscach, np. w ziemi, a także na zwierzętach i na ludziach.
Do zakażenia może więc dojść poprzez bezpośredni kontakt z inną zakażoną osobą, np.:
- kontakt fizyczny,
- korzystanie z rzeczy zakażonej osoby, obuwia, ręczników.
Znaną odmianą jest również grzybica odzwierzęca u dzieci. Do jej rozwoju może dojść w wyniku kontaktu z odchodami, np. kur albo gołębi, ale też bezpośredniego kontaktu ze zwierzakiem domowym.
Okazuje się, że nawet 20% kotów może być nosicielami bezobjawowej grzybicy kociej, dlatego tak istotne jest przestrzeganie zasad higieny po zabawie z mruczącym przyjacielem.
Źródłem zakażenia oczywiście może też być grzybica u psa, która nierzadko też ma postać utajoną. Jeżeli jednak zauważysz u swojego zwierzaka zmiany grzybicze, udaj się z nim czym prędzej do weterynarza, który zaproponuje dalsze kierunki działań.
Zakażenie może też być spowodowane przez grzyby:
- pleśniowe - prowadzą do grzybicy narządów wewnętrznych;
- drożdżopodobne - drożdżaki u dzieci zazwyczaj są umiejscowione na błonach śluzowych i w fałdach skórnych.
Dolegliwość zwykle kojarzona jest z niewystarczającą higieną. To zaledwie część prawdy, ponieważ ta choroba może też mieć związek np. z obniżoną odpornością:
- po przyjmowaniu antybiotyków - antybiotykoterapia to jedna z przyczyn grzybicy skóry u dzieci. Rozwój choroby ma tu związek m.in. ze zubożeniem mikrobiomu jelitowego, co przekłada się na większą podatność na zachorowanie. Aby dziecko uniknęło zakażenia, należy pamiętać o włączeniu probiotyków i unikaniu nadmiaru cukrów w diecie. Grzybica przy antybiotyku u dzieci ma zazwyczaj formę drożdżycy. Kandydoza, bo tak też określa się tę chorobę, to efekt wzmożonej kolonizacji jelit przez drożdżaki;
- w przebiegu choroby przewlekłej, np. cukrzycy albo choroby autoimmunologicznej;
- związaną z niedoborami witaminowymi oraz mineralnymi;
- towarzyszącą anemii.
Co ciekawe, drożdżyca u dziecka może mieć też związek z uszkodzeniem bariery jelitowej występującej podczas przyjmowania preparatów żelaza.
Coraz częściej dostrzega się też relację pomiędzy kandydozą a występowaniem:
- celiakii,
- choroby Leśniowskiego-Crohna,
- zespołu jelita nadwrażliwego.
Natomiast drożdżyca u niemowlaka to często efekt przeniesienia grzybów np. z dróg rodnych podczas porodu albo piersi. w trakcie karmienia.
Bardziej podatne na zakażenia są również te dzieci, które borykają się z uszkodzeniami naskórka. Podłożem, które sprzyja zakażeniu u dzieci jest wilgotne środowisko, z którym możemy spotkać się na basenach, w saunach albo w łazience.
Korzystanie z takich przestrzeni bez odpowiedniego zabezpieczenia, np. w postaci klapek, może być bezpośrednią przyczyną grzybicy paznokci u dzieci. Rozwojowi tej dolegliwości sprzyja również pierwotne zakażenie grzybicze skóry. Wówczas nieleczona infekcja może przenieść się również na paznokcie.
Reklama
Gdzie najczęściej pojawia się grzybica u dzieci?
Grzybicę u dzieci można charakteryzować także przez pryzmat konkretnego miejsca, w którym zmiany chorobowe są ulokowane. Zdaniem dr med. Doroty Jenerowicz i lek. med. Adriany Polańskiej najczęściej spotykana jest grzybica skóry głowy u dzieci. To przykład grzybicy powierzchniowej.
Warto tu nadmienić, że spotykanymi odmianami są również grzybice narządów wewnętrznych, zlokalizowane wewnątrz organizmu. Takim przykładem jest np. grzybica układu pokarmowego u dzieci.
Grzybica może dotyczyć skóry gładkiej i tułowia dziecka. Pojawi się więc:
- na twarzy,
- między palcami,
- u rąk,
- u stóp i nóg,
- na pupie,
- na miejscach intymnych.
Grzybica stóp u dzieci to często wyzwanie dla podologów i dermatologów. Dotyczy zazwyczaj nie tylko skóry, choć zmiany chorobowe mogą pojawić się tam w pierwszej kolejności, ale też paznokci. Grzybica paznokci u dzieci to nierzadko powikłanie po zakażeniu skórnym.
Powszechnie występującym rodzajem tej choroby jest grzybica jamy ustnej u dzieci najmłodszych, tj. noworodków i niemowląt. Może dotyczyć ona języka, ale też policzków i innych części wewnątrz ust.
Według dr n.med. Magdaleny Neuman-Polaniec choroba może dotyczyć od 1 do 37 proc. maluszków.
Zazwyczaj zmiany grzybicze w ustach są nazywane pleśniawkami. To określenie to odwołanie do budowy tych problemów. Zakażenie następuje najczęściej w trakcie porodu, gdy dziecko zaraża się grzybami zawartymi w florze bakteryjnej matki. Takie zakażenia zazwyczaj są wywołane przez grzyby Candida albicans.
Reklama
Objawy grzybicy u dzieci
Świąd, białe plamy na skórze to klasyczne objawy grzybicy u dzieci. To właśnie z nimi choroba jest często kojarzona. Tymczasem, symptomy przy grzybicy mogą być też nieco inne.
Zatem, jak wygląda grzybica u dzieci? Początkowo pociecha może odczuwać pieczenie skóry, któremu towarzyszy:
- zaczerwienienie,
- łuszczenie skóry,
- w przebiegu grzybicy potnicowej u dzieci - pęcherze z wydzieliną ropną.
Z kolei objawy grzybicy paznokci u dzieci to m.in. zmiana:
- koloru paznokcia na żółtawy, brązowy do szarego włącznie,
- wytrzymałości płytki - paznokcie stają się kruche i łamliwe,
- struktury płytki - staje się pofałdowana, grubsza niż zwykle.
Stosunkowo łatwa do rozpoznania jest grzybica jamy ustnej, która charakteryzuje się pleśniawkami i nadżerkami w ustach.
Dotyczy zazwyczaj niemowląt i noworodków. Ich obecności może towarzyszyć ból, dziecko nierzadko odmawia przyjmowania pokarmu, by nie podrażnić zmiany, co zwiększa ryzyko np. jego odwodnienia.
Znacznie trudniej rozpoznać grzybicę układu pokarmowego, np. wywołaną antybiotykoterapią i mało urozmaiconym mikrobiomem.
Objawy grzybicy przewodu pokarmowego u dzieci, zazwyczaj kandydozy to:
- wciąż powracające infekcje górnych dróg oddechowych,
- inny rytm wypróżnień niż dotychczas,
- odparzenia w okolicy odbytu,
- rumień pieluszkowy - to częsty objaw grzybicy odbytu u dzieci najmłodszych,
- gazy o niezwykle nieprzyjemnym zapachu,
- bóle brzucha.
Jednocześnie tego typu symptomy mogą mieć związek z inną chorobą układu pokarmowego, dlatego nie należy diagnozować dziecka samodzielnie, a najlepiej udać się do lekarza z jego przypadłościami.
Reklama
Czym leczyć grzybicę u dzieci?
Utarło się, że grzybicę leczy lekarz dermatolog. Jednak dotyczy to tylko tych typów grzybicy, które ulokowane są na skórze lub na paznokciach. Chcąc wyleczyć grzybicę narządów wewnętrznych, trzeba zgłosić się do internisty albo endokrynologa.
Leki na grzybicę skóry u dzieci wydawane tylko na receptę zawierają w swoim składzie:
- frukonazol,
- itrakonazol,
- worykonazol.
Czym leczyć grzybicę wewnętrzną? Terapia może tu opierać się na przyjmowaniu środków zawierających m.in.: mykafunginę albo amfoterycynę B.
Czym leczyć grzybicę skóry u dziecka samodzielnie? Leczenie grzybicy skóry u dzieci może też przebiegać w zaciszu domowym, jeżeli zmiany są nieduże i wiemy, jakie konkretnie środki przyjmować, by leczyć tę przypadłość.
Wiele leków przeciwgrzybiczych dla dzieci dostępnych jest bez recepty. W ich składzie znajdują się m.in. cyklopiroks.
W leczeniu grzybicy stóp u dzieci sięgnąć można po:
- płyny,
- kremy,
- maści,
- zasypki,
- spray’e.
Z kolei grzybicę paznokci można zwalczać z pomocą specjalnych lakierów. Terapia grzybicy po antybiotyku wymaga także wsparcia układu pokarmowego poprzez stosowanie różnego rodzaju probiotyków, które urozmaicą mikrobiom jelitowy.
Leczenie grzybicy jamy ustnej u dzieci wymaga prócz leków o działaniu przeciwgrzybiczym, zwykle przepisywanych przez lekarza, także zmiany nawyków żywieniowych.
Odpowiednia dieta jest uboga w cukry proste. Powinna też zawierać niewiele węglowodanów, jednak nie może prowadzić do niedoborów pokarmowych.
Chcąc leczyć grzybicę odzwierzęcą u dzieci trzeba również zadbać o stan swojego pupila. Wyleczenie grzybicy u niego zabezpieczy przed ponownym zakażeniem Twojej pociechy.
Maść na grzybicę dla dzieci
Chcąc wyleczyć opisywaną chorobę, warto sięgać po preparaty i leki przeciwgrzybicze stosowane miejscowo. Przykładem jest maść przeciwgrzybicza dla dzieci, które można otrzymać na receptę lub zdobyć w aptece bez recepty.
Znacznie szybszym sposobem na rozpoczęcie leczenia choroby jest oczywiście maść na grzybicę dla dzieci bez recepty.
Można po nią sięgnąć np. wówczas, gdy dostęp do lekarza jest bardzo utrudniony, a kolejki ciągną się miesiącami. Niekiedy też specjalista może podjąć decyzję o leczeniu dolegliwości za pomocą środka bez recepty.
Czego szukać w żelach i krem na grzybice dla dzieci? Taka maść musi posiadać substancje czynne, o charakterze antygrzybiczym. Może to być chociażby połączenie cyklopiroksu z olaminą.
Taka maść na grzybice skóry dla dzieci sprzyja zwalczaniu zakażeń wywołanych dermatofitami, a także wykazuje działanie przeciwzapalne, co przekłada się na zmniejszenie ryzyka dodatkowych nadkażeń o podłożu bakteryjnym.
Reklama
Domowe sposoby na grzybicę u dzieci
Co można jeszcze stosować na grzybicę u dzieci? Istnieje wiele metod, które są uznawane za domowe sposoby na grzybicę u dzieci na stopach i innych częściach ciała, np. paznokciach.
Wymienić tu można stosowanie okładów z:
- wyciągu z grejpfruta,
- olejku z drzewa herbacianego,
- czosnku,
- rozmarynu,
- aloesu,
- proszku do pieczenia,
- płynu do płukania ust,
- chmielu.
Czy są to metody skuteczne? Wciąż brakuje pełnej gamy badań, które potwierdzałyby ich skuteczność w zwalczaniu zmian o charakterze grzybiczym. Dotyczy to chociażby różnych wyciągów z ziół czy owoców.
Choć przykładowo olejek z drzewa herbacianego ma wpływ antygrzybiczy, to jednak poleca się go bardziej w profilaktyce zakażeń. Natomiast w starciu z chorobą jego działanie może okazać się niewystarczające.
Terapia grzybicy musi być konsekwentna i trwać co najmniej kilka tygodni, inaczej zmiany szybko nawracają. Nie należy przerywać leczenia, tylko dlatego, że zmiany ustąpią. Grzybica może wówczas szybko powrócić.
Zamiast więc stawiać na domowe sposoby leczenia grzybicy paznokci i innych typów grzybicy u dzieci, np.:
- samodzielne ścieranie zmian pilnikiem,
- ścieranie skóry pumeksem,
co może prowadzić do zranień, znacznie rozsądniejszym rozwiązaniem jest postawienie na specyfiki z apteki.
Wiele środków otrzymasz bez recepty, dlatego teoretycznie korzystanie ze wsparcia lekarza okazuje się przy małych zmianach nieobowiązkowe.
Jednocześnie, trzeba mieć świadomość, że objawy choroby można łatwo pomylić z innymi, np. z łuszczycą. Aby mieć pewność, że to rzeczywiście grzybica niezbędne są badania zlecone przez lekarza, np. test PCR lub badanie hodowlane.
Do specjalisty trzeba zgłosić się obowiązkowo, gdy zmiany pomimo samodzielnego leczenia aptecznego przybierają na sile lub środek zamiast pomagać wywołuje silne stany zapalne, pieczenie i ból.
Kontroli lekarskiej wymagają również te zmiany, które ulokowane są w bardzo wrażliwych miejscach, np. na twarzy czy w jamie ustnej.
Tego typu odmiany grzybicy nierzadko wymagają leczenia ogólnego, a nie miejscowego, stąd konieczność przyjmowania leków na receptę. Bardzo istotne jest też skontrolowanie stanu innych domowników. Może się okazać, że oni również są zakażeni i choroba będzie nawracać.
Oprócz wdrożenia leczenia, istotne są dodatkowe działania, w tym:
- dezynfekcja obuwia,
- wymiana pościeli i ręczników na czyste,
- dokładne wysprzątanie domu.
Ważna jest też profilaktyka związana z noszeniem własnego obuwia na basenie czy zabezpieczanie wszelkich ran, które mogłyby stać się bramą do zakażeń. Poza tym nie można zapominać o podstawowej higienie.
Częste mycie rąk, zwłaszcza po zabawie czy kontakcie z innymi osobami, a także przed jedzeniem, powinno być stałym rytuałem każdego dziecka. Takie zasady warto wpajać najmłodszym już od pierwszych lat życia.
