Reklama
Skąd się bierze chrypa u dziecka?
Chrypa jest zaburzeniem działania fałdów (strun) głosowych krtani, a więc jednego z górnych odcinków dróg oddechowych, łączącego gardło z tchawicą.
Dysfunkcja ta powoduje:
- obniżenie i zmatowienie głosu,
- trudności w artykulacji dźwięków,
- uczucie dyskomfortu.
Przyczyny występowania tzw. dysphonii są zróżnicowane. Chrypa u dziecka w większości przypadków jest manifestacją niegroźnej infekcji, w przebiegu której proces zapalny obejmuje krtań lub gardło, a związany z tym obrzęk wpływa na pracę strun głosowych. Schorzenia tego typu zazwyczaj mają podłoże wirusowe, rzadziej bakteryjne.
Chrypa jest wówczas tylko jednym z licznych objawów, bynajmniej nie najbardziej dotkliwym i charakterystycznym (pozostałe to m.in. podwyższona ciepłota ciała, ból gardła, nieżyt nosa, dreszcze, uczucie rozbicia). Chrypa u niemowlaka często jest też objawem mechanicznego podrażnienia krtani na skutek długotrwałego, intensywnego płaczu (potocznie mówi się wówczas o „zdarciu gardła”).
Reklama
Kiedy chrypka u dziecka jest groźna?
Jeśli chrypka u dziecka utrzymuje się dłużej, niż przez tydzień, nie jest powiązana z płaczem ani nie towarzyszą jej typowe symptomy infekcyjne, przyczyna zaburzenia może być poważniejsza i wymagająca wdrożenia zaawansowanego leczenia lub podjęcia systemowych działań profilaktycznych.
W grę wchodzą:
- reakcja alergiczna, wywoływana przez stale unoszący się w mieszkaniu kurz, sierść zwierząt, pyłki kwitnących roślin etc;
- astma, czyli dychawica oskrzelowa – przewlekła choroba zapalna górnych dróg oddechowych. Typowe jej objawy, to świszczący oddech oraz kaszel i uczucie duszności;
- refluks żołądkowo-przełykowy, w wyniku którego dochodzi do cofania się zakwaszonych treści pokarmowych w górę układu pokarmowego. Obok chrypki pojawia się przede wszystkim uczucie palenia w gardle;
- przewlekłe zapalenie zatok, w przebiegu którego przez gardło, krtań i przełyk nieustannie spływa patologiczna wydzielina wydobywająca się z komór okalających jamę nosową;
- podrażnienie przez dym papierosowy, substancje chemiczne wykorzystywane np. do czyszczenia mieszkania, zanieczyszczenia unoszące się w powietrzu atmosferycznym;
- zaleganie ciała obcego w krtani (np. mała zabawka, twardy pokarm itd.);
- uszkodzenie nerwów lub mięśni krtani, nieprawidłowy przepływ powietrza;
- choroby nowotworowe. U małych dzieci minimalne jest ryzyko raka krtani (występuje głównie u dorosłych palaczy), możliwy jednak jest np. chłoniak Hodgkina, zajmujący między innymi tak zwane śródpiersie.
Przewlekła chrypka u dziecka zawsze powinna stanowić źródło zaniepokojenia i wskazanie do konsultacji lekarskiej.
Reklama
Co na chrypkę u dziecka?
Jakie środki zaradcze należy stosować w przypadku wystąpienia tego typu objawu? Co podać na chrypkę u dziecka? Wszystko zależy od podłoża, na jakim występuje zaburzenie, a także wieku małego pacjenta oraz innych objawów współtowarzyszących.
Co zaleca się w przypadku infekcji wirusowej?
- Dbać o właściwe nawilżenie krtani, poprzez podawanie dużych ilości płynów, ale też utrzymywanie prawidłowej wilgotności powietrza w pomieszczeniu (między 40 a 60 procent) – można w tym celu stosować nawilżacze, zimą zaś na kaloryferach wiesza się mokre ręczniki lub pojemniki z wodą.
- Zgodnie z zaleceniami lekarza, stosować leki OTC na chrypę i podrażnienia gardła, dostosowane do wieku dziecka (w syropie lub pastylkach), a także środki przeciwwirusowe oraz przeciwzapalne. W przypadku infekcji bakteryjnych niezbędne może być użycie dostępnych na receptę antybiotyków.
- Wykonywać inhalacje ziołowe, a w przypadku dzieci powyżej 6. roku życia także płukanki na bazie m.in. szałwii; idealnie sprawdza się również siemię lniane do picia lub płukania, które zabezpiecza krtań i gardło powlekającym śluzem.
Reklama
Leczenie chrypki u dziecka o podłożu alergicznym
Jak leczyć chrypkę u dziecka? Jeśli jest wywołana reakcją układu odpornościowego na kontakt z alergenem, bazuje się przede wszystkim na działaniach profilaktycznych oraz eliminacyjnych, a dopiero w dalszej kolejności wykorzystuje się dostępne środki farmakologiczne.
Stwierdzając alergię u dziecka, należy:
- ograniczyć do minimum kontakt z substancją uczulającą. W praktyce, w zależności od rodzaju alergenu, konieczne może być: regularne odkurzanie mieszkania, pozbycie się dywanów i koców, będących idealnymi siedliskami dla roztoczy kurzu, szczelne zamykanie okien w okresie kwitnienia określonych roślin;
- unikać przebywania na dworze, jeśli źródłem alergii są pyłki drzew lub traw (zwłaszcza wiosna, zgodnie z kalendarzem kwitnienia), ewentualnie zakładać dziecku maseczkę ochronną z filtrem;
- w razie konieczności, pod kontrolą lekarza, stosować dobrane do wieku i typu alergii leki przeciwhistaminowe oraz glikokortykosteroidy. Opcją terapeutyczną jest też tak zwane odczulanie, polegające na długotrwałym podawaniu kontrolowanych dawek alergenu w celu oswajania organizmu z daną substancją.
Reklama
Leki na chrypę u dziecka z astmą i refluksem
Jeżeli chodzi o leki na chrypę u dziecka chorującego na astmę, stosuje się środki dwojakiego typu, podawane wziewnie za pomocą specjalnych inhalatorów.
Są to:
- leki rozkurczające i rozszerzające oskrzela, ułatwiające oddychanie;
- glikokortykosteroidy - leki przeciwzapalne;
Lekarstwa te pozwalają „kontrolować” astmę, ograniczając liczbę oraz natężenie objawów, skutecznie łagodząc jej objawy.
W przypadku zaburzenia, jakim jest refluks żołądkowo-przełykowy, standardy postępowania różnią się w zależności od wieku małego pacjenta. U dzieci przed ukończeniem 1 roku życia, refluks ma zazwyczaj charakter fizjologiczny – jest naturalnym zjawiskiem związanym z niedoskonałością nie w pełni wykształconego układu pokarmowego.
W takiej sytuacji jedynym sposobem działania jest układanie dziecka w pozycji sprzyjającej swobodnemu ulewaniu się pokarmu po spożyciu posiłku. Jeśli jednak refluks przybiera charakter patologiczny (a za taki przyjmuje się wszystkie przypadki występowania u dzieci starszych niż 1 rok), wdrożyć należy leczenie farmakologiczne.
W użyciu są dobrane stosownie do wieku:
- inhibitory pompy protonowej, które hamują wytwarzanie kwasu solnego w żołądku;
- leki antyhistaminowe II generacji, także blokujące produkcję soków żołądkowych;
- leki prokinetyczne, usprawniające motorykę jelit i przyspieszające prawidłowe opróżnianie żołądka.
