Buscolysin, 20 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań, 10 ampułek

Działanie i właściwości

Buscolysin wykazuje podobną do atropiny aktywność parasympatykolityczną, jednak działając obwodowo pozbawiony jest ośrodkowych objawów jej oddziaływania. W stosunku do atropiny działa szybciej, ale krócej.

Buscolysin blokuje receptory muskarynowe, co powoduje zmniejszenie napięcia mięśni gładkich, osłabienie motoryki przewodu pokarmowego i wydzielania żołądkowego, znosi ponadto skurcze dróg żółciowych i moczowych.

Wskazanie do stosowania leku Buscolysin

• Ostre stany skurczowe przewodu pokarmowego: skurcze przełyku, wpustu i odźwiernika, zaparcie kurczowe, nadruchliwa dyskineza żółciowa.
• Zapalenie żołądka i dwunastnicy oraz wrzód żołądka i dwunastnicy.
• Kolka żółciowa.
• Ostre stany skurczowe dróg moczowych, zwłaszcza w przebiegu kamicy nerkowej, kolka nerkowa, bolesne parcie na pęcherz moczowy.
• Pomocniczo w diagnostyce radiologicznej przewodu pokarmowego i dróg moczowych, w badaniach endoskopowych i towarzyszących im zabiegom oraz po zabiegach operacyjnych.
• W położnictwie i ginekologii: skurcze kanału porodowego podczas porodu, połogowe zapalenie macicy, usuwanie łożyska, miesiączkowanie bolesne kurczowe, wspomagająco podczas aborcji (w początkowym etapie).

Dawkowanie. Ile i jak często przyjmować lek Buscolysin?

O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.

Lekarz prowadzący określa dobową dawkę leku Buscolysin w zależności od nasilenia objawów klinicznych oraz od towarzyszących schorzeń, jeśli takie występują.

Dorośli

Jedna ampułka (20 mg) domięśniowo lub dożylnie, w razie konieczności co 30 minut można podawać kolejne dawki.

Wstrzyknięcie dożylne powinno być wykonane „powoli”.

Maksymalna dawka dobowa u dorosłych wynosi 100 mg.

Dzieci

Dzieci powyżej 6 lat:

Buscolysin podawać domięśniowo lub powoli dożylnie w dawce 5-10 mg, dwa do czterech razy na dobę.

Sposób podania i czas trwania leczenia

Buscolysin należy podawać domięśniowo lub powoli dożylnie, a także jako dożylny wlew kroplowy.

Podanie domięśniowe u dzieci powyżej 6 roku życia, należy przeprowadzać powoli, przez co najmniej 1 minutę.

Jak długo przyjmować lek Buscolysin?

O długości stosowania leku Buscolysin decyduje lekarz.

Zażycie zbyt dużej dawki leku lub jej pominięcie

Należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Przedawkowanie leku, w zależności od stopnia zatrucia charakteryzuje się następującymi objawami: zaczerwienienie i suchość skóry, suchość błon śluzowych, rozszerzenie źrenic, zaburzenia rytmu serca, trudności w połykaniu, neuropsychiczne zaburzenia (majaczenie, omamy wzrokowe, pobudzenie i lęk, ataksja) aż do utraty przytomności, wysoka gorączka, zatrzymanie moczu, zapaść i śpiączka.

W przypadku przedawkowania leku, pacjenta należy hospitalizować i zastosować leczenie objawowe. Objawy przedawkowania leku zmniejsza podanie leków parasympatykomimetycznych, takich jak galantamina, fizostygmina.

W stanach ciężkiego zatrucia należy podać pacjentowi barbiturany i benzodiazepinę, oraz jeśli wskazane - reanimować chorego.

Ulotka nie określa sposobu postępowania w razie przeoczenia dawki leku.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

Nie należy przyjmować tego leku:

• Jeśli pacjent ma uczulenie na hioscynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku.
• Jeśli u pacjenta występuje:
  • nadwrażliwość na butylobromek hioscyny, atropinę lub którykolwiek składnik leku;
  • jaskra;
  • rozrost gruczołu krokowego z zatrzymaniem moczu;
  • przewężenie w obrębie przewodu pokarmowego;
  • zaburzenia rytmu serca (tachykardia);
  • dławica piersiowa;
  • niewydolność serca;
  • rozszerzenie okrężnicy.

Działania niepożądane i skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, Buscolysin może wywoływać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów.

Poniżej podano działania niepożądane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):

• Zaburzenia akomodacji oka.
• Tachykardia (serce bije szybciej niż zwykle).
• Zawroty głowy.
• Suchość w jamie ustnej, zaparcia.

Nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Wstrząs anafilaktyczny w tym przypadki śmiertelne, reakcje anafilaktyczne (ciężka reakcja alergiczna, która powoduje obrzęk twarzy lub gardła), duszność (trudności w oddychaniu), reakcje skórne (np. pokrzywka, wysypka, rumień, świąd) i inne reakcje nadwrażliwości.
• Rozszerzenie źrenic (rozszerzenie źrenicy oka), zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe.
• Obniżenie ciśnienia krwi, zaczerwienienie skóry.
• Zatrzymanie moczu.
• Zmniejszenie wydzielania potu.

Może wystąpić ból w miejscu wkłucia, szczególnie po podaniu domięśniowym.

Butylobromek hioscyny, substancja czynna produktu leczniczego Buscolysin, ze względu na swoją strukturę chemiczną (czwartorzędowy związek amoniowy) nie powinien przenikać do ośrodkowego układu nerwowego. Butylobromek hioscyny nie przenika bariery krew-mózg. Nie można jednak całkowicie wykluczyć, że po podaniu produktu leczniczego Buscolysin nie wystąpią zaburzenia psychiczne (np. dezorientacja).

Stosowanie leku Buscolysin z jedzeniem i piciem

Nie określono, czy lek Buscolysin można stosować razem z posiłkami i napojami.

Lek Buscolysin a alkohol

Ulotka nie określa możliwych interakcji między lekiem Buscolysin a spożyciem alkoholu.

Lek Buscolysin a prowadzenie pojazdów

Długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do zaburzeń akomodacji. Podczas leczenia preparatem Buscolysin nie należy zatem prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu, aż do uzyskania pełnej sprawności wzroku.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Badania eksperymentalne na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego działania preparatu na ciążę, rozwój zarodka/płodu, poród ani rozwój poporodowy.

W trakcie ciąży lek może być stosowany jedynie w przypadku wskazań medycznych, pod kontrolą lekarza, oraz jeżeli korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Substancja czynna leku częściowo przenika do mleka matki. Dlatego nie jest wskazane jego stosowanie w okresie karmienia piersią. Jeśli zastosowanie leku jest konieczne, należy zaprzestać karmienia piersią. Butylobromek hioscyny może także zmniejszać wydzielanie mleka ze względu na osłabione działanie gruczołów zewnątrzwydzielniczych.

Brak jest informacji na temat jakichkolwiek działań niepożądanych produktu na zdolność rozmnażania u zwierząt.

Stosowanie z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach lub o zamiarze zastosowania innych leków.

• preparaty cholinomimetyczne (pilokarpina - lek stosowany w leczeniu jaskry) oraz leki przeciwcholinoesterazowe (galantamina, fizostygmina, pirydostygmina - leki zwiększające neuroprzekaźnictwo), antagonizują (hamują) działanie butylobromku hioscyny,
• amantadyna (lek stosowany w chorobie Parkinsona), chinidyna (lek przeciwarytmiczny), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych), związki przeciwhistaminowe (leki przeciwalergiczne) oraz leki przeciw chorobie Parkinsona potęgują cholinolityczne działanie (działanie rozkurczające) butylobromku hioscyny,
• butylobromek hioscyny może osłabiać perystaltykę przewodu pokarmowego, co opóźnia wchłanianie i działanie farmakologiczne innych leków,
• działanie butylobromku hioscyny powoduje w konsekwencji wzmożone wchłanianie i wzrost stężenia digoksyny w surowicy (o ok. 1/3), co może prowadzić do względnego przedawkowania,
• jednoczesne przyjmowanie kortykosteroidów (leków o działaniu m.in. przeciwzapalnym) i butylobromku hioscyny prowadzi do zwiększonego ryzyka wzrostu ciśnienia śródgałkowego i prawdopodobieństwo rozwoju jaskry,
• wydalanie leku może być osłabione w wyniku stosowania środków alkalizujących mocz, m.in. cytrynianów, itp.
• równoczesne przyjmowanie butylobromku hioscyny z ketokonazolem (lek stosowany w leczeniu grzybicy) lub metoklopramidem (lek przeciwwymiotny) może prowadzić do zmniejszenia działania terapeutycznego tych ostatnich,
• jednoczesne podawanie inhibitorów MAO (leki przeciwdepresyjne) może hamować metabolizm leków antycholinergicznych, w tym butylobromku hioscyny, przez co nasila się ich działanie terapeutyczne i działania niepożądane.

Co zawiera lek? Skład

Substancją czynną leku jest hioscyny butylobromek.

Jedna ampułka 1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 20 mg hioscyny butylobromku (Hyoscini butylbromidum).

Pozostałe składniki leku to sodu chlorek i woda do wstrzykiwań.

Ważne informacje i ostrzeżenia przed użyciem

Należy skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Buscolysin.
Butylobromek hioscyny może powodować zatrzymanie moczu lub pogorszenie stanu klinicznego, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku z następującymi schorzeniami: rozrost gruczołu krokowego bez niedrożności, uropatia (utrudniony odpływ moczu) z niedrożności dróg moczowych, jak niedrożność szyi pęcherza spowodowana rozrostem gruczołu krokowego. W takim przypadku należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku.

Wskazana jest ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z niedrożnością mechaniczną przewodu pokarmowego różnego pochodzenia, zwężenie odźwiernika, rozszerzenie okrężnicy, bowiem podawanie leku może prowadzić do zastoju treści żołądkowo-jelitowej, wzdęć i zatrucia, co w konsekwencji prowadzi do zaostrzenia przebiegu wspomnianych schorzeń.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku u osób z chorobami serca, zwłaszcza arytmią serca (tachykardia, tachyarytmia).

Leku nie należy podawać pacjentom chorym na jaskrę z zamkniętym kątem przesączania oraz chorym z wysoką gorączką, z uwagi na to, iż butylobromek hioscyny działa hamująco na gruczoły potowe, jego stosowanie może spowodować przegrzanie organizmu ze wszystkimi jego konsekwencjami.

U pacjentów z objawami suchości w jamie ustnej, wysychającym nieżytem nosa, hipertonią (wzmożone napięcie mięśniowe), oraz nadczynnością tarczycy należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku.

W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów nadwrażliwości konieczne jest odstawienie leku.

Nie zaleca się podawania leku przez 24 godziny przed badaniem wydzielania kwasu żołądkowego.

Jak przechowywać lek Buscolysin?

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w temperaturze poniżej 25°C. Nie zamrażać. Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.