Coryol 3,125 mg, tabletki, opakowanie zawierające 30 sztuk.

Działanie i właściwości

Coryol zawiera substancję czynną o nazwie karwedylol. Należy on do grupy leków zwanych lekami beta-adrenolitycznymi.

Wskazanie do stosowania leku Coryol

Coryol jest stosowany w leczeniu:

• Przewlekłej niewydolności serca.
• Wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego).
• Dławicy piersiowej (ból lub dyskomfort w klatce piersiowej występujący, kiedy serce nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu).

Coryol działa poprzez zwiotczenie i rozszerzenie naczyń krwionośnych. Pomaga to obniżyć ciśnienie krwi.

• W przypadku przewlekłej niewydolności serca ułatwia on sercu pompowanie krwi do organizmu.
• W przypadku dławicy piersiowej pozwala on zatrzymać ból w klatce piersiowej.

Oprócz leku Coryol lekarz może dodatkowo przepisać pacjentowi inne leki pomagające leczyć jego chorobę.

Dawkowanie. Ile i jak często przyjmować lek Coryol?

O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.

Dorośli

Przewlekła niewydolność serca:

W przypadku stosowania w niewydolności serca leczenie lekiem Coryol powinien rozpocząć lekarz specjalista.

• Tabletki należy przyjmować o tej samej porze razem z posiłkiem.
• Zazwyczaj dawka początkowa to jedna tabletka 3,125 mg dwa razy na dobę przez dwa tygodnie.
• Lekarz będzie następnie stopniowo zwiększał dawkę, w ciągu kilku tygodni (do 25 mg dwa razy na dobę).
• U pacjentów o masie ciała powyżej 85 kg (187 funtów) dawka może zostać zwiększona do 50 mg dwa razy na dobę.

Wysokie ciśnienie tętnicze krwi:

• Zazwyczaj dawka początkowa to 12,5 mg raz na dobę przez dwa dni.
• Po dwóch dniach dawka wynosi zwykle 25 mg jeden raz na dobę.
• Jeśli ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane, lekarz może powoli zwiększać dawkę w ciągu kilku tygodni do 50 mg na dobę.
• W przypadku pacjentów w wieku podeszłym do kontrolowania ciśnienia krwi wystarcza często dawka 12,5 mg na dobę.

Dławica piersiowa:

Dorośli

• Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 12,5 mg dwa razy na dobę przez dwa dni.
• Po dwóch dniach dawka wynosi zwykle 25 mg dwa razy na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku

• Lekarz zadecyduje o dawce początkowej oraz najlepszej dawce do przyjmowania długotrwałego.
• Zazwyczaj dawka maksymalna wynosi 50 mg na dobę, podawana w dawkach podzielonych.

Dzieci

Lek Coryol nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat.

Sposób podania i czas trwania leczenia

Podanie doustne.

Jak długo przyjmować lek Coryol?

W przypadku przerwania przyjmowania leku Coryol na dłużej niż dwa tygodnie należy porozmawiać z lekarzem. Nie wolno przerywać stosowania leku Coryol bez konsultacji z lekarzem. Lekarz może zdecydować o stopniowym odstawianiu leku Coryol w ciągu od 1 do 2 tygodni.

Zażycie zbyt dużej dawki leku lub jej pominięcie

• Po przyjęciu większej dawki leku Coryol niż zalecana lub po przyjęciu leku Coryol przez inną osobę należy porozmawiać z lekarzem lub udać się do szpitala. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku. W przypadku przyjęcia większej liczby tabletek niż zalecana mogą wystąpić następujące objawy: spowolnienie akcji serca, zawroty głowy lub uczucie pustki w głowie, spłycenie oddechu, sapanie lub silne zmęczenie.
• W przypadku pominięcia dawki leku należy ją zażyć zaraz po przypomnieniu sobie. Jednakże, jeśli zbliża się pora kolejnej dawki, dawkę pominiętą należy pominąć. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

• jeśli pacjent ma uczulenie na karwedylol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• w przypadku nasilenia niewydolności serca w ostatnim czasie (znaczne zatrzymywanie płynów lub trudności w oddychaniu, nawet w pozycji siedzącej) i przyjmowania dożylnie leków wspomagających pracę serca;
• jeśli u pacjenta w przeszłości wystąpiły trudności w oddychaniu związane z astmą lub z obturacyjną chorobą płuc;
• jeśli u pacjenta występują problemy dotyczące wątroby;
• jeśli u pacjenta występują pewne szczególne wady serca [zwane blokiem przedsionkowo-komorowym (AV) II lub III stopnia (chyba, że wszczepiono stały stymulator serca) lub blok zatokowo-przedsionkowy];
• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności serca (wstrząs kardiogenny);
• jeśli u pacjenta występuje bardzo wolna akcja serca;
• jeśli pacjent ma bardzo niskie ciśnienie krwi;
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia stężenia kwasów we krwi („kwasica metaboliczna”);
• jeśli u pacjenta występuje guz na jednym z nadnerczy („guz chromochłonny”), który nie jest leczony;
• jeśli u pacjenta występuje choroba zwana dławicą Prinzmetala (ból w klatce piersiowej występujący podczas spoczynku);
• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia tętnic obwodowych (tętnice zostały uszkodzone lub zablokowane i nie mogą rozprowadzać krwi);
• w przypadku dożylnego przyjmowania werapamilu lub diltiazemu.

W razie wątpliwości przed przyjęciem leku Coryol należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Działania niepożądane i skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, Coryol może wywoływać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• Zawroty głowy.
• Ból głowy.
• Uczucie osłabienia i zmęczenia.
• Problemy dotyczące serca. Do objawów należą: ból w klatce piersiowej, zmęczenie, spłycenie oddechu, obrzęki rąk i nóg.
• Niskie ciśnienie krwi. Do objawów należą: zawroty głowy lub uczucie „pustki w głowie”.

Zawroty głowy, ból głowy, osłabienie lub zmęczenie są zwykle łagodne, a ich wystąpienie jest najbardziej prawdopodobne na początku leczenia.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Zakażenia dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli), zapalenie płuc, zakażenia nosa i gardła (zakażenia górnych dróg oddechowych). Do objawów należą: sapanie, spłycenie oddechu, ucisk w klatce piersiowej i ból gardła.
• Zakażenia dróg moczowych, które mogą spowodować trudności z wydalaniem z organizmu wody.
• Mała liczba czerwonych krwinek (anemia). Do objawów należą: uczucie zmęczenia, blada skóra, uczucie trzepotania serca (palpitacje) oraz spłycenie oddechu.
• Zwiększenie masy ciała.
• Wzrost stężenia cholesterolu (potwierdzony badaniem krwi).
• Utrata kontroli stężenia cukru we krwi u osób z cukrzycą.
• Przygnębienie.
• Omdlenia.
• Problemy ze wzrokiem, ból lub suchość oczu w wyniku wytwarzania mniejszej ilości łez.
• Spowolnienie akcji serca.
• Zawroty głowy lub uczucie „pustki w głowie” po wstaniu.
• Zatrzymywanie płynów. Do objawów należą: uogólniony obrzęk ciała, obrzęk części ciała (np.: dłoni, stóp, kostek i nóg) oraz wzrost ilości krwi w organizmie.
• Problemy z krążeniem krwi w rękach i nogach. Do objawów należą: zimne dłonie i stopy, bladość, mrowienie i ból palców oraz ból nóg nasilający się przy chodzeniu.
• Problemy z oddychaniem.
• Nudności lub wymioty.
• Biegunka.
• Niestrawność.
• Ból, prawdopodobnie w obrębie dłoni i stóp.
• Problemy dotyczące nerek, w tym zmiana częstości oddawania moczu.
• Nadciśnienie tętnicze.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• Zaburzenia snu.
• Mrowienie lub drętwienie dłoni lub stóp.
• Problemy dotyczące skóry, w tym wysypki, które mogą obejmować duże powierzchnie ciała, pokrzywka, świąd i sucha skóra.
• Wypadanie włosów.
• Zaburzenia erekcji.
• Zaparcia.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• Mała liczba płytek krwi. Do objawów należą: zasinienia i krwawienia z nosa.
• Obrzęk błony śluzowej nosa (uczucie zatkania nosa).
• Suchość w jamie ustnej.
• Objawy grypopodobne.
• Zaburzenia oddawania moczu.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• Mała liczba białych krwinek. Do objawów należą: zakażenia jamy ustnej, dziąseł, gardła i płuc.
• Reakcje alergiczne (nadwrażliwości). Do objawów mogą należeć: trudności z oddychaniem lub przełykaniem spowodowane nagłym obrzękiem gardła lub twarzy lub obrzęk dłoni, stóp i kostek lub ciężkie reakcje skórne.
• Problemy dotyczące wątroby potwierdzone badaniami krwi.
• Niektóre kobiety mogą mieć trudności z kontrolowaniem pęcherza moczowego podczas oddawania moczu (nietrzymanie moczu). Stan ten ulega zwykle poprawie po przerwaniu leczenia.
• Mogą wystąpić ciężkie choroby skóry (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczna rozpływna martwica naskórka). Zaczerwienienie, często związane z pęcherzami, może pojawić się na skórze lub błonach śluzowych, takich jak wnętrze jamy ustnej, okolice narządów płciowych lub powieki. Mogą one początkowo wyglądać jak okrągłe plamy, często z centralnymi pęcherzami, które mogą prowadzić do rozległego złuszczania się skóry i mogą zagrażać życiu. Te poważne reakcje skórne są często poprzedzone bólem głowy, gorączką i bólami ciała (objawy grypopodobne).

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Lek Coryol może także spowodować rozwój oznak cukrzycy u osób z bardzo łagodną postacią cukrzycy (,,cukrzyca utajona").
• Istnieją doniesienia o omamach u pacjentów przyjmujących lek Coryol.
• Może wystąpić nadmierne pocenie się (nadpotliwość).

Stosowanie leku Coryol z jedzeniem i piciem

• Należy unikać jednoczesnego lub natychmiastowego przyjmowania leku Coryol z grejpfrutem lub sokiem grejpfrutowym. Grejpfrut lub sok grejpfrutowy mogą prowadzić do zwiększenia stężenia substancji czynnej karwedylolu we krwi i powodować nieprzewidywalne działania niepożądane.
• Lek należy przyjmować z posiłkiem.

Lek Coryol a alkohol

Nie należy pić alkoholu podczas przyjmowania leku Coryol. Może to spowodować za małe zmniejszenie ciśnienia krwi i zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Lek Coryol a prowadzenie pojazdów

Podczas przyjmowania leku Coryol mogą wystąpić zawroty głowy. Najbardziej prawdopodobne jest to na początku leczenia, w przypadku zmiany dawkowania lub po wypiciu alkoholu. W takiej sytuacji nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Jeśli podczas przyjmowania leku Coryol wystąpią inne problemy, które mogą wywierać niekorzystny wpływ na prowadzenie pojazdów lub obsługę maszyn, należy porozmawiać z lekarzem.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

• O ile lekarz nie zaleci inaczej, leku Coryol nie należy stosować w czasie ciąży, planowania ciąży lub karmienia piersią.
• Nie należy karmić piersią podczas przyjmowania leku Coryol.

Stosowanie z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to także leków wydawanych bez recepty i leków ziołowych. Wynika to z faktu, że lek Coryol może wpływać na działanie innych leków, a niektóre inne leki mogą wpływać na działanie leku Coryol.

W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków:

• inne leki stosowane w chorobach serca lub wysokim ciśnieniu krwi, w tym: diuretyki, antagoniści kanału wapniowego (np. diltiazem, werapamil) lub leki regulujące nieregularne bicie serca (np. amiodaron oraz digoksynę);
• leki powodujące zmniejszenie stężenia amin katecholowych (np. rezerpina oraz inhibitory monoaminooksydazy (MAOI), takie jak izokarboksyd i fenelzyna [stosowane w leczeniu depresji]), fluoksetyna i paroksetyna (stosowana w leczeniu depresji);
• leki przeciwcukrzycowe, takie jak insulina lub metformina;
• klonidyna (stosowana w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, migreny oraz uderzeń gorąca podczas menopauzy);
• ryfampicyna (stosowana w leczeniu zakażeń);
• cymetydyna (stosowana w leczeniu niestrawności, zgagi i wrzodów żołądka);
• cyklosporyna lub takrolimus (stosowana po przeszczepach narządów);
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ);
• estrogeny (stosowane w hormonalnej terapii zastępczej);
• kortykosteroidy (stosowane w celu zmniejszenia stanu zapalnego lub reakcji alergicznych);
• ergotamina (stosowana w leczeniu migreny);
• leki rozszerzające oskrzela (stosowane w leczeniu ucisku w klatce piersiowej i duszności związanej z astmą lub innymi chorobami układu oddechowego).

Co zawiera lek? Skład

Substancją czynną leku jest karwedylol. Każda tabletka zawiera 3,125 mg karwedylolu.

Pozostałe składniki leku to:

• laktoza jednowodna,
• sacharoza,
• krospowidon,
• powidon K25,
• krzemionka koloidalna bezwodna,
• magnezu stearynian.

Ważne informacje i ostrzeżenia przed użyciem

Przed rozpoczęciem stosowania leku Coryol należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

• u pacjenta występuje niestabilna czynność układu sercowo-naczyniowego po zawale serca;
• u pacjenta występują problemy dotyczące nerek;
• u pacjenta występuje cukrzyca (duże stężenie cukru we krwi);
• pacjent nosi soczewki kontaktowe;
• pacjent ma problemy dotyczące naczyń krwionośnych (choroba naczyń obwodowych);
• pacjent w przeszłości miał problemy dotyczące tarczycy;
• u pacjenta w przeszłości wystąpiła ciężka reakcja alergiczna (np. nagły obrzęk powodujący trudności w oddychaniu lub przełykaniu, obrzęk dłoni, stóp i kostek lub ciężka wysypka);
• u pacjenta występuje alergia lub pacjent poddawany jest leczeniu odczulającemu;
• pacjent ma zaburzenia krążenia krwi w palcach dłoni i stóp (objaw Raynauda);
• u pacjenta po przyjęciu leków beta-adrenolitycznych wystąpiła łuszczyca;
• u pacjenta występuje dławica piersiowa nazywana dławicą piersiową typu Prinzmetala;
• u pacjenta stwierdzono słaby metabolizm debryzochiny (substancja, która oddziałując na nerwy obniża ciśnienie krwi); lekarz będzie uważnie kontrolował pacjenta na początku leczenia.

Jeśli któraś z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta bądź lub w razie wątpliwości, przed przyjęciem leku Coryol należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Jak przechowywać lek Coryol?

• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
• Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.