DEPO-MEDROL, 40 mg/ml, zawiesina do wstrzykiwań, opakowanie zawiera 1 fiolkę

Działanie i właściwości

Substancja czynna leku Depo-Medrol, metyloprednizolonu octan, należy do grupy glikokortykosteroidów przeznaczonych do stosowania ogólnego i miejscowego.

Podobnie jak inne glikokortykosteroidy Depo-Medrol wpływa m.in. na:

• procesy zapalne i immunologiczne
• metabolizm węglowodanów, białek i tłuszczów
• układ krążenia
• układ sercowo-naczyniowy
• ośrodkowy układ nerwowy
• mięśnie szkieletowe
• tkankę kostną
• tkankę łączną
• skórę i błony śluzowe
• układ wewnątrzwydzielniczy
• czynność nerek

Wskazanie do stosowania leku DEPO-MEDROL

Lek Depo-Medrol powinien być stosowany w leczeniu objawowym, oprócz przypadków zaburzeń endokrynologicznych, kiedy jest stosowany jako leczenie substytucyjne.

Lek Depo-Medrol podaje się domięśniowo, dostawowo, do kaletki maziowej, okołostawowo, na zmianę chorobową, doodbytniczo.

A. Podanie domięśniowe

Zaburzenia endokrynologiczne:

• Pierwotna lub wtórna niedoczynność kory nadnerczy.
• Ostra niedoczynność kory nadnerczy.
• Wrodzony przerost nadnerczy.
• Hiperkalcemia w przebiegu choroby nowotworowej.
• Nieropne zapalenia tarczycy.

Choroby reumatyczne:

Leczenie wspomagające do krótkotrwałego stosowania (w czasie epizodu zaostrzenia lub pogorszenia stanu zdrowia) w przebiegu:

• pourazowej choroby zwyrodnieniowej stawów;
• zapalenia nadkłykcia;
• zapalenia błony maziowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów;
• ostrego nieswoistego zapalenia pochewki ścięgna;
• reumatoidalnego zapalenia stawów, w tym młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów (w niektórych przypadkach może być wymagane podawanie małych dawek jako leczenie podtrzymujące);
• łuszczycowego zapalenia stawów;
• ostrego dnawego zapalenia stawów;
• zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa;
• ostrego i podostrego zapalenia kaletki maziowej.

Układowe choroby tkanki łącznej:

W okresie zaostrzenia lub jako leczenie podtrzymujące w przebiegu:

• tocznia rumieniowatego układowego;
• układowego zapalenia wielomięśniowego i zapalenia skórno-mięśniowego;
• ostrego reumatycznego zapalenia mięśnia sercowego.
• Choroby dermatologiczne:
• pęcherzyca;
• pęcherzowe opryszczkowate zapalenie skóry;
• ciężka odmiana rumienia wielopostaciowego (zespół Stevensa-Johnsona);
• ciężka postać łojotokowego zapalenia skóry;
• złuszczające zapalenie skóry;
• ziarniniak grzybiasty;
• ciężka postać łuszczycy.

Choroby alergiczne:

Leczenie ciężkich lub uniemożliwiających normalne funkcjonowanie chorób alergicznych w przypadku, kiedy tradycyjne metody leczenia są nieskuteczne:

• astma oskrzelowa;
• reakcja nadwrażliwości na leki;
• wyprysk kontaktowy (kontaktowe zapalenie skóry);
• reakcje pokrzywkowe po transfuzji;
• atopowe zapalenie skóry;
• ostry nietowarzyszący infekcji obrzęk krtani (lekiem pierwszego wyboru jest adrenalina);
• choroba posurowicza.

Choroby oczu:

Ostre i przewlekłe procesy alergiczne i zapalne obejmujące oko i jego przydatki, takie jak:

• półpasiec oczny;
• reakcja nadwrażliwości na leki;
• zapalenie tęczówki, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego;
• zapalenie w obrębie przedniego odcinka oka;
• zapalenie naczyniówki i siatkówki;
• alergiczne zapalenie spojówek;
• rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka;
• alergiczne brzeżne owrzodzenia rogówki;
• zapalenie nerwu wzrokowego;
• zapalenie rogówki.

Choroby przewodu pokarmowego:

Wspomagająco w ostrej fazie choroby, w przebiegu:

• wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (leczenie układowe);
• choroba Crohna (leczenie układowe).

Choroby układu oddechowego:

• piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc, jednocześnie z odpowiednim chemioterapeutycznym leczeniem przeciwgruźliczym;
• objawowa sarkoidoza płuc;
• beryloza (pylica berylowa);
• zespół Loefflera niepoddający się leczeniu innymi lekami;
• zachłystowe zapalenie płuc.

Choroby krwi:

• wtórna małopłytkowość u dorosłych;
• niedobór erytroblastów w szpiku (erytroblastopenia);
• nabyta (autoimmunologiczna) niedokrwistość hemolityczna;
• wrodzona niedokrwistość hipoplastyczna.

Choroby nowotworowe:

• Leczenie paliatywne:
• białaczki i chłoniaków u dorosłych;
• ostrej białaczki u dzieci.

Obrzęki:

W celu wywołania diurezy albo remisji proteinurii (białkomoczu) w zespole nerczycowym:

• bez mocznicy;
• idiopatycznym;
• w przebiegu tocznia rumieniowatego.

Inne:

• Gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych przy obecności bloku podpajęczynówkowego lub w sytuacji zagrożenia blokiem podpajęczynówkowym z odpowiednim leczeniem przeciwgruźliczym.
• Włośnica z zajęciem układu nerwowego lub mięśnia sercowego.

B. Podanie dostawowe, Podanie do kaletki maziowej, Podanie okołostawowe

Depo-Medrol jest wskazany do krótkotrwałego podawania, jako terapia uzupełniająca w:

• zapaleniu błony maziowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów;
• zapaleniu nadkłykcia;
• reumatoidalnym zapaleniu stawów;
• ostrym nieswoistym zapaleniu pochewki ścięgna;
• ostrym i podostrym zapaleniu kaletki maziowej;
• pourazowej chorobie zwyrodnieniowej stawów;
• ostrym dnawym zapaleniu stawów.

C. Podanie na zmianę chorobową

Depo-Medrol jest wskazany do iniekcji bezpośrednio do zmian chorobowych w następujących stanach:

• keloidy;
• ograniczone miejscowo, przerostowe, nacieknięte, zapalne zmiany w przebiegu:
• liszaja płaskiego,
• łuszczycy plackowatej,
• ziarniniaka obrączkowatego,
• przewlekłego liszaja prostego (ograniczonego neurodermitu),
• toczeń rumieniowaty krążkowy (ogniskowy),
• łysienie plackowate,
• obumieranie tłuszczowate skóry.

Depo-Medrol może mieć również zastosowanie w leczeniu guzów torbielowatych, zapaleń rozcięgien lub zapaleń ścięgien (ganglionów).

D. Podanie doodbytnicze

wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Dawkowanie. Ile i jak często przyjmować lek DEPO-MEDROL?

O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.

Dorośli

A. PODANIE W CELU UZYSKANIA OGÓLNOUSTROJOWEGO DZIAŁANIA LEKU

Lekarz dostosuje odpowiednio dawkę leku podawaną domięśniowo, w zależności od ciężkości leczonego schorzenia i reakcji pacjenta na leczenie. Zazwyczaj zalecane dawki wynoszą od 40 mg do 120 mg.

B. PODANIE MIEJSCOWE (W CELU UZYSKANIA DZIAŁANIA MIEJSCOWEGO)

Leczenie lekiem Depo-Medrol nie eliminuje potrzeby zastosowania środków konwencjonalnych. Chociaż ta metoda leczenia prowadzi do złagodzenia objawów, nie zapewnia pod żadnym względem pełnego wyleczenia i hormon nie wpływa na przyczynę zapalenia.

Reumatoidalne zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów

Wielkość dawki do podania dostawowego zależy od wielkości stawu i ciężkości leczonego stanu u danego pacjenta. Zazwyczaj zalecane dawki mogą wynosić od 4 mg do 80 mg. W przypadkach schorzeń przewlekłych wstrzyknięcia można powtarzać w odstępach od jednego do pięciu lub więcej tygodni, zależnie od stopnia zmniejszenia objawów uzyskanego dzięki podaniu pierwszego wstrzyknięcia.

Zapalenie kaletki maziowej

Lekarz dostosuje odpowiednio dawkę leku podawaną do kaletki stawowej w zależności od przebiegu choroby i reakcji pacjenta na leczenie.

Pozostałe stany: ganglion, zapalenie ścięgna, zapalenie nadkłykcia

Lekarz dostosuje odpowiednio dawkę leku w zależności od ciężkości leczonego schorzenia i reakcji pacjenta na leczenie. Zazwyczaj zalecane dawki mogą wynosić od 4 mg do 30 mg. W leczeniu stanów nawracających lub przewlekłych konieczne może być powtórne wykonanie wstrzyknięcia. Każde wstrzyknięcie należy wykonać w warunkach jałowych.

Wstrzyknięcia w celu uzyskania działania miejscowego w leczeniu schorzeń skórnych

Lekarz dostosuje odpowiednio dawkę leku w zależności od ciężkości leczonego schorzenia i reakcji pacjenta na leczenie. Po oczyszczeniu skóry właściwym preparatem antyseptycznym, takim jak 70% alkohol, do zmiany wstrzykuje się od 20 do 60 mg metyloprednizolonu octanu. W przypadku większych zmian lekarz może zadecydować o konieczności podania dawek od 20 do 40 mg podzielonych na kilka kolejnych wstrzyknięć miejscowych. Należy unikać wstrzykiwania ilości, które mogą spowodować zmianę barwy skóry, ponieważ po ich podaniu może powstać niewielkie ognisko martwicy. Zazwyczaj lek podaje się w jednym do czterech wstrzyknięć. Długość okresów pomiędzy wstrzyknięciami zależy od rodzaju zmiany oraz od czasu trwania poprawy uzyskanej po pierwszym wstrzyknięciu.

C. PODANIE WE WLEWIE DOODBYTNICZYM

Lekarz dostosuje odpowiednio dawkę leku w zależności od ciężkości leczonego schorzenia i reakcji pacjenta na leczenie.

Podanie we wlewie doodbytniczym stosuje się w leczeniu uzupełniającym, w terapii niektórych pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Zazwyczaj stosowane dawki wynoszą od 40 mg do 120 mg w postaci wlewek doodbytniczych (np. 40 mg leku w objętości 30 do 300 ml wody) lub ciągłego wlewu doodbytniczego od trzech do siedmiu razy tygodniowo przez okres dwóch lub więcej tygodni. Lekarz zadecyduje również o stosowaniu innych uznanych środków terapeutycznych. 

Dzieci

U niemowląt i dzieci należy zmniejszyć zalecane dawki, jednak dawkowanie powinno raczej zależeć od ciężkości choroby niż od przeliczenia z dokładnym uwzględnieniem wieku lub masy ciała. Terapia hormonalna stanowi uzupełnienie leczenia konwencjonalnego, ale go nie zastępuje. 

U dzieci, u których stosuje się długotrwałe leczenie lekiem Depo-Medrol w podzielonych dawkach dobowych może dojść do zahamowania wzrostu. Stosowanie tego schematu leczenia należy ograniczyć do najcięższych wskazań.

Pacjenci powinni pozostawać pod ścisłą obserwacją medyczną. Niemowlęta i dzieci przyjmujące lek Depo-Medrol długoterminowo są szczególnie narażone na zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego.

Stosowanie wysokich dawek leku Depo-Medrol może powodować występowanie zapalenia trzustki u dzieci

Sposób podania i czas trwania leczenia

A. PODANIE W CELU UZYSKANIA OGÓLNOUSTROJOWEGO DZIAŁANIA LEKU

B. PODANIE MIEJSCOWE (W CELU UZYSKANIA DZIAŁANIA MIEJSCOWEGO) 

C. PODANIE WE WLEWIE DOODBYTNICZYM

Jak długo przyjmować lek Depo-Medrol?

Okres leczenia powinien być jak najkrótszy. Konieczne jest pozostawanie pacjenta pod obserwacją lekarską. 

Po podawaniu leku przez więcej niż kilka dni lekarz zadecyduje o stopniowym zmniejszeniu dawki lub o stopniowym odstawieniu leku. Jeżeli lekarz zadecyduje o zakończeniu przewlekłego leczenia, pacjent powinien przebywać pod ścisłą obserwacją. Jeżeli w przypadku przewlekłego schorzenia rozpocznie się okres samoistnej remisji, lek należy odstawiać stopniowo, pod kontrolą lekarza. W trakcie leczenia przewlekłego lekarz zleci regularne wykonywanie rutynowych badań dodatkowych. 

Zażycie zbyt dużej dawki leku lub jej pominięcie

Nie istnieje zespół kliniczny ostrego przedawkowania metyloprednizolonu octanu.

Długotrwałe stosowanie leku w dawkach często powtarzanych (raz na dobę lub kilka razy w tygodniu) może wywołać zespół Cushinga.

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

• jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• u pacjentów z uogólnionym zakażeniem grzybiczym
• dooponowo (dokanałowo)
• nadtwardówkowo
• dożylnie
• do nosa i do gałki ocznej, a także do innych miejsc (skóra pokrywająca czaszę, jama ustno-gardłowa, zwój klinowo-podniebienny)

Podawanie szczepionek żywych lub żywych atenuowanych jest przeciwwskazane w trakcie leczenia lekiem Depo-Medrol w dawkach powodujących działanie zmniejszające odporność (immunosupresyjne). 

Działania niepożądane i skutki uboczne

Podobnie jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Do możliwych działań niepożądanych występujących po podaniu leku Depo-Medrol należą:

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

• zakażenia oportunistyczne, zakażenia, zapalenie otrzewnej*, zakażenia w miejscu wstrzyknięcia
• leukocytoza (zwiększona liczba krwinek białych we krwi)
• nadwrażliwość na lek, reakcja anafilaktyczna – rodzaj reakcji alergicznej typu natychmiastowego po ponownej ekspozycji na alergen, reakcja anafilaktoidalna – reakcja natychmiastowa obejmująca cały organizm, która może wystąpić po pierwszym kontakcie z lekiem
• zespół Cushinga, zahamowanie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, zespół odstawienia steroidów
• kwasica metaboliczna, lipomatoza nadtwardówkowa, zatrzymanie sodu (gromadzenie sodu w organizmie), zatrzymanie płynów, alkaloza hipokaliemiczna (zasadowica z niskim stężeniem jonów potasu we krwi), dyslipidemia (nieprawidłowe stężenie w surowicy na czczo jednej lub więcej frakcji lipoprotein lub ich składu), pogorszenie tolerancji glukozy, zwiększone zapotrzebowanie na insulinę (lub doustne leki przeciwcukrzycowe u osób chorych na cukrzycę), gromadzenie się tkanki tłuszczowej w niektórych częściach ciała, zwiększenie łaknienia (co może prowadzić do zwiększenia wagi)
• zaburzenia afektywne (w tym nastrój depresyjny, nastrój euforyczny, chwiejność emocjonalna, uzależnienie od leków, myśli samobójcze), zaburzenia psychotyczne (w tym mania, urojenia, omamy, schizofrenia), zaburzenia psychiczne, zmiany osobowości, stan splątania, zaburzenia lękowe, wahania nastroju, nieprawidłowe zachowania, bezsenność, drażliwość
• zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego (z obecnością tarczy zastoinowej [łagodne nadciśnienie śródczaszkowe]), napady drgawkowe, amnezja, zaburzenia poznawcze, zawroty głowy, ból głowy
• chorioretinopatia (zaburzenia siatkówki i błony naczyniowej), ślepotat, zaćma, jaskra, wytrzeszcz, rzadko - nieostre widzenie
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
• zastoinowa niewydolność serca (u podatnych pacjentów)
• zwiększona krzepliwość krwi, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze
• uczucie ciepła i zaczerwienienie skóry (uderzenia gorąca)
• zator tętnicy płucnej, czkawka
• wrzody trawienne (z możliwą perforacją wrzodu trawiennego, krwawieniem z wrzodów trawiennych), perforacja jelit, krwawienie z żołądka, zapalenie trzustki, wrzodziejące zapalenie przełyku, zapalenie przełyku, rozdęcie brzucha, ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności
• metyloprednizolon może powodować uszkodzenie wątroby. Zgłaszano przypadki zapalenia wątroby i zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych (zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej i aminotransferazy asparaginowej)
• obrzęk naczynioruchowy, nadmierne owłosienie, wybroczyny punktowe, wylewy krwawe podskórne lub dotkankowe, zanik skóry, rumień, nadmierne pocenie się, rozstępy skórne, wysypka, świąd, pokrzywka, trądzik, przebarwienia skóry, utrata koloru skóry
• osłabienie mięśni, ból mięśniowy, miopatia, zanik mięśni, osteoporoza, martwica kości, złamania patologiczne, neuropatyczne zwyrodnienie stawów, bóle stawowe, zahamowanie wzrostu
• zaostrzenie bólu po wstrzyknięciu (przemijające nasilenie bólu w miejscu podania leku)
• nieregularne miesiączki
• jałowy ropień, zaburzone gojenie się ran, obrzęk obwodowy, uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, rozdrażnienie, reakcje w miejscu wstrzyknięcia
• zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, zmniejszenie tolerancji węglowodanów, zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zwiększenie stężenia wapnia w moczu, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zahamowanie reakcji w testach skórnych
• złamania kompresyjne kręgosłupa, zerwanie ścięgna

† Rzadkie przypadki ślepoty związanej z leczeniem podawanym wokół zmiany w okolicach twarzy i głowy.

* Zapalenie otrzewnej może być pierwszym objawem zaburzeń żołądka i jelit, takich jak perforacja, zaparcia lub zapalenie trzustki.

PODANIE MIEJSCOWE

Ze względu na zjawisko wchłaniania leku do krążenia ogólnego z miejsca podania, lekarz powinien obserwować pacjenta pod kątem wyżej wymienionych niepożądanych działań ogólnoustrojowych.

Miejscowe wstrzyknięcie leku może wywołać zanik skóry i tkanki podskórnej. Chociaż kryształy kortykosteroidów w skórze właściwej hamują reakcje zapalne, ich obecność może spowodować rozkład elementów komórkowych i zmiany fizykochemiczne substancji podstawowej tkanki łącznej.

Powstałe w ten sposób, rzadko spotykane zmiany skóry i (lub) tkanki podskórnej mogą powodować tworzenie się zagłębień skóry w miejscu wstrzyknięcia leku. Stopień nasilenia tej reakcji zależy od ilości wstrzykniętych kortykosteroidów. Do pełnej regeneracji dochodzi na ogół w ciągu kilku miesięcy lub po wchłonięciu wszystkich kryształów kortykosteroidu.

Stosowanie leku DEPO-MEDROL z jedzeniem i piciem

Ulotka nie zawiera wskazówek dotyczących przyjmowania leku Depo-Medrol w połączeniu z jedzeniem i napojami.

Lek DEPO-MEDROL a alkohol

Brak informacji o jednoczesnym stosowaniu leku Depo-Medrol z alkoholem.

Lek DEPO-MEDROL a prowadzenie pojazdów

Nie był badany wpływ leku Depo-Medrol na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Pacjenci, u których podczas stosowania leku Depo-Medrol występują zawroty głowy, zaburzenia widzenia i zmęczenie, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

W badaniach na zwierzętach wykazano, że lek Depo-Medrol ma działanie upośledzające płodność.

Niektóre badania na zwierzętach wykazały, że kortykosteroidy podawane matkom mogą powodować wystąpienie wad rozwojowych płodu.

Nie wydaje się jednak, aby lek Depo-Medrol podawany kobietom w ciąży powodował wady wrodzone u płodu. Dopóki nie zostaną przeprowadzone odpowiednie badania, dotyczące wpływu leku Depo-Medrol na procesy rozrodcze u ludzi, lek ten nie powinien być podawany kobietom ciężarnym, chyba że po dokonaniu dokładnej oceny stosunku korzyści do ryzyka dla matki i płodu.

Jeśli w czasie ciąży istnieje potrzeba przerwania przewlekłego stosowania leku Depo-Medrol powinno to być przeprowadzone stopniowo. W niektórych sytuacjach (np. w przypadku terapii zastępczej w leczeniu niewydolności kory nadnerczy) może być konieczna kontynuacja leczenia lub nawet zwiększenie dawki.

Kortykosteroidy łatwo przenikają przez barierę łożyskową. W jednym retrospektywnym badaniu, stwierdzono zwiększenie wystąpienia niskich mas urodzeniowych niemowląt, urodzonych przez matki otrzymujące kortykosteroidy. U ludzi, ryzyko wystąpienia niskiej masy urodzeniowej wykazuje zależność od podawanej dawki. Ryzyko to może być zmniejszone poprzez podawanie mniejszych dawek kortykosteroidów.

Niemowlęta urodzone przez pacjentki, które przyjmowały znaczne dawki leku Depo-Medrol w czasie ciąży powinny być dokładnie obserwowane i badane w kierunku niewydolności kory nadnerczy, pomimo że niewydolność kory nadnerczy noworodków wydaje się rzadko występować u niemowląt narażonych na kortykosteroidy w okresie życia płodowego.

U niemowląt urodzonych przez matki długotrwale stosujące kortykosteroidy w okresie ciąży obserwowano rozwój zaćmy.

Nie jest znany wpływ kortykosteroidów na przebieg porodu. Kortykosteroidy przenikają do mleka ludzkiego.

U dzieci karmionych piersią lek Depo-Medrol, który przeniknął do mleka matki, może hamować wzrost i wpływać na wytwarzanie endogennych glikokortykosteroidów. Lek ten może być stosowany przez kobiety karmiące piersią, tylko po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka u kobiety i niemowlęcia.

Stosowanie z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek Depo-Medrol może wpływać na działanie innych leków, a inne leki mogą wpływać na działanie leku Depo-Medrol.
Może być konieczne dostosowanie dawki leku Depo-Medrol przy jednoczesnym stosowaniu z następującymi lekami:

• leki przeciwbakteryjne: izoniazyd
• antybiotyk przeciwgruźliczy: ryfampicyna
• leki przeciwzakrzepowe (doustne)
• leki przeciwdrgawkowe: karbamazepina, fenobarbital, fenytoina
• leki antycholinergiczne: blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe
• leki zwiotczające, np. pankuronium, wenkuronium
• leki przeciwcukrzycowe
• leki przeciwwymiotne: aprepitant, fosaprepitant
• leki przeciwgrzybicze: itrakonazol, ketokonazol
• leki przeciwwirusowe: inhibitory proteazy HIV: indynawir i rytonawir
• inhibitor aromatazy: aminoglutetymid
• antagonista kanału wapniowego: diltiazem
• doustne środki antykoncepcyjne: etynyloestradiol/noretyndron
• sok grejpfrutowy
• leki immunosupresyjne: cyklosporyna, cyklofosfamid, takrolimus
• makrolidowe leki przeciwbakteryjne: klarytromycyna, erytromycyna, troleandomycyna
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): duże dawki kwasu acetylosalicylowego
• leki zmniejszające stężenie potasu

Co zawiera lek? Skład

Substancją czynną leku jest metyloprednizolonu octan. 1 ml zawiesiny do wstrzykiwań zawiera 40 mg metyloprednizolonu.
Pozostałe składniki to: makrogol 3350, sodu chlorek, mirystylo-gamma pikoliny chlorek, woda do wstrzykiwań, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) i kwas solny (do ustalenia pH).

Ważne informacje i ostrzeżenia przed użyciem

U pacjentów, u których występują wymienione poniżej schorzenia, leczenie lekiem Depo-Medrol powinno trwać jak najkrócej i wymagają oni specjalnej opieki lekarskiej podczas stosowania leku:

• Dzieci: u dzieci poddawanych długotrwałemu leczeniu lekiem Depo-Medrol w dobowych dawkach podzielonych może dochodzić do zahamowania wzrostu. Lekarz powinien ograniczyć stosowanie tego typu leczenia do najcięższych wskazań.
• Pacjenci z cukrzycą: leczenie lekiem Depo-Medrol może spowodować ujawnienie się cukrzycy utajonej lub zwiększenie zapotrzebowania na insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe.
• Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym: leczenie lekiem Depo-Medrol może spowodować nasilenie nadciśnienia tętniczego.
• Pacjenci z chorobami psychicznymi w wywiadzie: leczenie lekiem Depo-Medrol może spowodować pogorszenie istniejącej niestabilności emocjonalnej lub skłonności psychotycznych.
• Pacjenci z opryszczką oczną lub półpaścem ocznym z objawami ze strony gałki ocznej: leczenie lekiem Depo-Medrol może spowodować ryzyko perforacji rogówki. 5 Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem.

Jeśli u pacjenta występuje nadczynność tarczycy przed rozpoczęciem przyjmowania leku DepoMedrol należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Leku Depo-Medrol nie należy stosować jako fiolki wielodawkowej.

Po podaniu potrzebnej dawki należy wyrzucić wszelkie pozostałości zawiesiny.

Jak przechowywać lek DEPO-MEDROL?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.