Portal rezerwacyjny umożliwiający dokonywanie rezerwacji produktów w wybranej aptece w całej Polsce.
Przetwarzanie...
x
Wybierz aptekę
Moja apteka
exclamation-circle
x
location-marker Użyj lokalizacji
Wybierz lokalizację

Dilzem Retard, 90 mg, 30 tabletek

nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, dławica piersiowa, diltiazem

Dostępne

Cena przy rezerwacji w aptece:
tooltip
Cena maksymalna, po której produkt zostanie sprzedany w aptece
Odbiór osobisty | Gwarancja dostępności!

Działanie i właściwości

Dilzem Retard należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia. Leki te działają na mięśnie gładkie naczyń, mają też silny wpływ na mięsień sercowy. 

Wskazanie do stosowania leku Dilzem Retard

Lek Dilzem Retard jest wskazany w leczeniu:

  • choroby niedokrwiennej serca pod postacią:
    • dusznicy bolesnej stabilnej
    • dusznicy bolesnej niestabilnej
    • dusznicy bolesnej naczynioskurczowej (postać Prinzmetala)
  • nadciśnienia tętniczego.

Dawkowanie. Ile i jak często przyjmować lek Dilzem Retard?

O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.

W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Poniższy schemat dawkowania zalecany jest dla osób dorosłych.

Dorośli

Poniższy schemat dawkowania zalecany jest dla osób dorosłych.

Choroba niedokrwienna serca


Dwa razy na dobę 1 tabletka leku Dilzem Retard (co odpowiada 180 mg diltiazemu chlorowodorku na dobę).


Jeżeli zachodzi potrzeba, dawka leku może być zwiększona do 360 mg na dobę. W przypadku długotrwałego leczenia z zadowalającym efektem klinicznym, zaleca się sprawdzanie, co 2-3 miesiące, czy możliwe jest zmniejszenie dawki leku.



Nadciśnienie tętnicze


Dwa razy na dobę 1 tabletka o przedłużonym uwalnianiu leku Dilzem Retard (co odpowiada 180 mg diltiazemu chlorowodorku na dobę).


W razie konieczności dawka leku może być zwiększona do maksymalnej dawki 360 mg na dobę.


W przypadku wystąpienia zadowalającego efektu przeciwnadciśnieniowego, lekarz może rozważyć zmniejszenie dawki leku.

Stosowanie leku Dilzem Retard u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby

Lek Dilzem Retard wymaga ostrożnego stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

Stosowanie leku Dilzem Retard u pacjentów w podeszłym wieku

Lek Dilzem Retard wymaga ostrożnego stosowania u pacjentów w podeszłym wieku.

Dzieci

Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania leku w tej grupie pacjentów nie zostały ocenione.

Sposób podania i czas trwania leczenia

Tabletki należy przyjmować w całości, przed posiłkami, popijając wystarczającą ilością płynu (np. jedna szklanka wody).

Jak długo przyjmować lek Dilzem Retard?

O długości stosowania leku Dilzem Retard decyduje lekarz.

Zażycie zbyt dużej dawki leku lub jej pominięcie

Przedawkowanie leku Dilzem Retard może prowadzić do ciężkiego niedociśnienia tętniczego, w tym do wstrząsu, bradykardii (zmniejszenia częstości pracy serca), niewydolności serca, bloku przedsionkowo-komorowego lub do zaburzeń czynności nerek.


W przypadku zażycia większej dawki leku Dilzem Retard niż zalecana, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. W zależności od występujących objawów lekarz zastosuje odpowiednie leczenie.


W przypadku, gdy pacjent zapomni przyjąć lek Dilzem Retard, powinien przyjąć go tak szybko jak to możliwe, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki. W takim przypadku należy przyjąć kolejną dawkę o wyznaczonej porze. Nie należy przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

Nie należy stosować leku Dilzem Retard w następujących przypadkach:

  • jeśli pacjent ma uczulenie na diltiazemu chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
  • u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego, z wyjątkiem osób z wszczepionym czynnym stymulatorem komorowym;
  • u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym II lub III stopnia, z wyjątkiem osób z wszczepionym czynnym stymulatorem komorowym;
  • u pacjentów z ciężką bradykardią (mniej niż 40 uderzeń serca na minutę);
  • u pacjentów z niewydolnością lewej komory serca z zastojem płucnym;
  • u pacjentów przyjmujących jednocześnie dantrolen we wlewie dożylnym;
  • u pacjentów przyjmujących leki zawierające iwabradynę, stosowane w leczeniu niektórych chorób serca;
  • u pacjentów przyjmujących leki zawierające lomitapid, stosowany w leczeniu dużego stężenia cholesterolu.

Działania niepożądane i skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, może wywoływać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów.  

Należy przerwać stosowanie leku Dilzem Retard i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:

  • Obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w połykaniu, pokrzywka i trudności w oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy) o częstości nieznanej.
  • Niezwykle ciężka reakcja alergiczna z wysypką skórną, zwykle w postaci pęcherzy lub owrzodzeń w jamie ustnej i na oczach, a także innych błonach śluzowych, np. narządach płciowych (zespół Stevensa-Johnsona) o częstości nieznanej.
  • Ciężkie, rozległe uszkodzenie skóry (złuszczanie naskórka i powierzchniowych błon śluzowych) (toksyczna nekroliza naskórka) o częstości nieznanej.

Pozostałe działania niepożądane:

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób):

  • Opuchlizna nóg.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):

  • Ból głowy, zawroty głowy.
  • Blok przedsionkowo-komorowy (rodzaj arytmii), kołatanie serca, spowolnione bicie serca (bradykardia).
  • Uderzenia gorąca.
  • Zaparcie, trudności w trawieniu (niestrawność), ból brzucha, nudności.
  • Wysypka skórna.
  • Opuchlizna stawów.
  • Brak energii (astenia), zmęczenie, złe samopoczucie.

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób):

  • Nerwowość, trudności z zasypianiem (bezsenność).
  • Obniżenie ciśnienia krwi przy gwałtownym wstawaniu, z zawrotami głowy lub bez nich (niedociśnienie).
  • Wymioty, biegunka.
  • Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi.

Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 osób):

  • Suchość błony śluzowej jamy ustnej.
  • Podrażnienie i swędzenie skóry (pokrzywka).

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

  • Zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość).
  • Zmniejszony apetyt, zwiększone stężenie cukru we krwi (hiperglikemia).
  • Zmiany nastroju, w tym depresja, dezorientacja, omamy, zmiany osobowości i wzorców snu.
  • Zaburzenia ruchowe (zespół pozapiramidowy), utrata pamięci (amnezja), uczucie mrowienia lub pieczenia (parestezje), ospałość, senność, przejściowa utrata przytomności (omdlenia), drżenie, nagłe i mimowolne drganie mięśnia lub grupy mięśni.
  • Leniwe oko (częściowa utrata wzroku w jednym oku lub obu oczach), podrażnienie oka.
  • Dzwonienie w uszach (szum w uszach).
  • Przerwanie lub zmiana sygnału elektrycznego w sercu (blok zatokowo-przedsionkowy, zahamowanie zatokowe), trudności w pompowaniu krwi w sercu (zastoinowa niewydolność serca), przyspieszone bicie serca (tachykardia), nieprawidłowe skurcze serca (dodatkowe skurcze), nieregularne bicie serca (arytmia), ból lub ucisk w klatce piersiowej (dławica piersiowa).
  • Zapalenie naczyń krwionośnych.
  • Trudności w oddychaniu (duszność), krwawienie z nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa.
  • Zapalenie dziąseł (hiperplazja dziąseł).
  • Zapalenie wątroby (choroba zapalna wątroby), zmiany w wątrobie (ziarniniakowa choroba wątroby).
  • Wrażliwość na światło (nadwrażliwość na światło), rumień wielopostaciowy (ciężka choroba skóry charakteryzująca się czerwonymi plamami i pęcherzami), pocenie się, złuszczające zapalenie skóry (zaczerwienienie skóry, swędzenie, wypadanie włosów) i ostre uogólnione wysiękowe krostkowe zapalenie skóry (nagła wysypka z towarzyszącą gorączką, z tworzeniem się krost lub zmian na powierzchni skóry, które charakteryzują się tym, że są małe, zaognione, wypełnione ropą i przypominają pęcherze), małe czerwone plamki na skórze (wybroczyny), swędzenie (świąd).
  • Ból stawów, ból mięśni.
  • Konieczność oddawania moczu w nocy (nykturia), częstsze oddawanie moczu (wielomocz).
  • Powiększenie piersi u mężczyzn (ginekomastia), zaburzenia czynności seksualnych.
  • Trudności w chodzeniu.
  • Podwyższona aktywność fosfokinazy kreatynowej (CPK) w badaniach krwi, przyrost masy ciała.
  • Stan, w którym układ odpornościowy organizmu atakuje prawidłową tkankę, powodując objawy, takie jak zapalenie stawów, utrata energii i wysypki skórne (tzw. zespół toczniopodobny).

Stosowanie leku Dilzem Retard z jedzeniem i piciem

Tabletki należy przyjmować w całości, przed posiłkami, popijając wystarczającą ilością płynu (np. jedna szklanka wody).

Lek Dilzem Retard a alkohol

Brak informacji o jednoczesnym stosowaniu leku Dilzem Retard z alkoholem.

Lek Dilzem Retard a prowadzenie pojazdów

Na podstawie zebranych działań niepożądanych, tj. zawroty głowy (często), złe samopoczucie (często), zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona, jednak nie przeprowadzono żadnych badań.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.


Stosowanie leku Dilzem Retard jest przeciwwskazane w okresie ciąży, jak również u kobiet w okresie rozrodczym niestosujących skutecznych metod antykoncepcji.


W przypadku konieczności stosowania leku Dilzem Retard u kobiet w czasie karmienia piersią należy zastosować inny sposób karmienia dziecka.

Stosowanie z innymi lekami

Dilzem Retard może nasilać działanie innych leków przyjmowanych w tym samym czasie.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

  • Lit - jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard może powodować ryzyko nasilenia działania neurotoksycznego litu.
  • Pochodne azotanów - jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard może powodować nasilenie działania hipotensyjnego i ryzyko omdlenia (działanie rozszerzające naczynia krwionośne).
  • Teofilina - jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard może powodować zwiększenie stężenia teofiliny we krwi.
  • Leki blokujące receptory alfa-adrenergiczne - jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard antagonistów receptorów alfa-adrenergicznych może wywołać lub nasilić niedociśnienie, dlatego stosowanie tego skojarzenia można rozważyć wyłącznie pod warunkiem ścisłego monitorowania ciśnienia tętniczego.
  • Amiodaron, digoksyna - jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard może powodować zwiększenie ryzyka wystąpienia bradykardii, dlatego w trakcie stosowania, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku i w przypadku stosowania dużych dawek należy zachować ostrożność.
  • Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne: jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard może powodować zaburzenia rytmu serca (wyraźna bradykardia, blok zatokowy), zaburzenia przewodzenia zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo-komorowego oraz niewydolność serca.
  • Inne leki przeciwarytmiczne - jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard może powodować dodatkowe ryzyko nasilenia działań niepożądanych ze strony serca.
  • Karbamazepina - jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard może powodować zwiększenie stężenia karbamazepiny we krwi.
  • Ryfampicyna - jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard może powodować ryzyko zmniejszenia stężenia diltiazemu chlorowodorku w osoczu.
  • Cymetydyna, ranitydyna - jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard może powodować zwiększenie stężenia diltiazemu w osoczu.
  • Cyklosporyna - jednoczesne stosowanie z lekiem Dilzem Retard może powodować zwiększenie stężenia cyklosporyny we krwi, dlatego w przypadku skojarzonego leczenia zaleca się zmniejszanie dawki cyklosporyny, monitorowanie czynności nerek, kontrolowanie stężenia cyklosporyny we krwi i dostosowanie dawki.
  • Leki zmniejszające aktywność układu odpornościowego (syrolimus, temsyrolimus, ewerolimus).
  • Leki zawierające lomitapid stosowane w leczeniu dużego stężenia cholesterolu. Diltiazem może zwiększać stężenie lomitapidu, co może prowadzić do zwiększenia prawdopodobieństwa wystąpienia i ciężkości działań niepożądanych związanych z wątrobą.

Co zawiera lek? Skład

Substancją czynną leku jest diltiazemu chlorowodorek. Każda tabletka zawiera 90 mg diltiazemu chlorowodorku.

Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, olej rycynowy uwodorniony, kwas stearynowy, karmeloza sodowa, magnezu stearynian, hypromeloza, tytanu dwutlenek, talk, makrogol 6000, olej silikonowy.

Ważne informacje i ostrzeżenia przed użyciem

Przed rozpoczęciem stosowania leku Dilzem Retard należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

  • w przypadku wystąpienia zaburzeń czynności lewej komory serca, bradykardii lub bloku przedsionkowo-komorowego I stopnia należy zachować ostrożność;
  • w przypadku zastosowania znieczulenia ogólnego należy poinformować lekarza o stosowaniu leku Dilzem Retard, gdyż może on nasilać zaburzenia kurczliwości, przewodzenia i automatyzmu mięśnia sercowego, a także działanie rozszerzające naczynia krwionośne leków stosowanych do znieczulenia;
  • w przypadku pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby możliwe jest zwiększenie stężenia diltiazemu w osoczu, dlatego też pacjenci powinni pozostać pod ścisłą obserwacją lekarza; szczególnie należy kontrolować częstość akcji serca;
  • w przypadku pacjentów, u których występuje ryzyko niedrożności jelit należy zachować ostrożność, gdyż lek Dilzem Retard hamuje motorykę przewodu pokarmowego. Resztki produktu w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu mogą pojawić się w kale pacjenta; fakt ten nie ma jednak znaczenia klinicznego;
  • jeśli u pacjenta w przeszłości występowała niewydolność serca, wystąpiły nowe objawy duszności, spowolnione bicie serca lub niskie ciśnienie krwi. Ponieważ odnotowano przypadki uszkodzenia nerek u pacjentów z takimi stanami, lekarz może zalecić monitorowanie czynności nerek.

Stosowanie leku Dilzem Retard może wiązać się ze zmianami nastroju, w tym z depresją.

Lek Dilzem Retard zawiera laktozę jednowodną

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek Dilzem Retard zawiera sód

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę o przedłużonym uwalnianiu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Jak przechowywać lek Dilzem Retard?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.


Bez specjalnych wymagań dotyczących przechowywania.


Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.


Termin ważności (EXP) oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.


Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.