Hydrochlorothiazide Aurovitas, 12,5 mg, tabletki, 30 sztuk

Działanie i właściwości

Lek Hydrochlorothiazide Aurovitas należy do grupy zwanej lekami moczopędnymi. Leki moczopędne zwiększają ilość wody wydalanej z moczem.

Wskazanie do stosowania leku Hydrochlorothiazide Aurovitas

Lek Hydrochlorothiazide Aurovitas jest stosowany u dorosłych w leczeniu:

• zatrzymania płynów w tkankach powodującego opuchliznę (obrzęk), w wyniku chorób serca, wątroby lub nerek;
• wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia). W takim przypadku można go przepisać jako jedyny lek lub razem z innym lekiem.

Dawkowanie. Ile i jak często przyjmować lek Hydrochlorothiazide Aurovitas?

O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.

W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Obrzęki: Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 50 mg do 100 mg hydrochlorotiazydu na dobę. Dawka podtrzymująca wynosi zwykle 25 mg do 50 mg hydrochlorotiazydu na dobę.

Wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie tętnicze): Dawki obecnie zalecane w nadciśnieniu tętniczym wynoszą 12,5 lub 25 mg na dobę.

Osoby w podeszłym wieku: W leczeniu pacjentów w podeszłym wieku (65 lat i starszych) należy zwrócić uwagę na możliwe ograniczenie czynności nerek.

Dzieci

Brak doświadczenia ze stosowaniem u dzieci i młodzieży.

Dlatego hydrochlorotiazydu nie należy podawać dzieciom i młodzieży.

Sposób podania i czas trwania leczenia

Podanie doustne.
Tabletki należy połykać popijając wystarczającą ilością płynu.
Ten lek można przyjmować niezależnie od posiłków.
Tabletki można podzielić na równe dawki.

Częstotliwość podawania

Ten lek ma działanie moczopędne (pacjent częściej oddaje mocz). Biorąc to pod uwagę, najlepiej nie przyjmować ostatniej dawki późno w ciągu dnia, aby uniknąć budzenia się w nocy.
Jeśli pacjent stosuje tabletki raz na dobę, należy przyjąć je rano.

Jak długo przyjmować lek Hydrochlorothiazide Aurovitas?

O długości stosowania leku Hydrochlorothiazide Aurovitas decyduje lekarz.

Zażycie zbyt dużej dawki leku lub jej pominięcie

Jeśli wystąpią nudności, senność, skurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca (nieregularne bicie serca), niskie ciśnienie krwi (rozpoznawane poprzez zawroty głowy), splątanie lub zaburzenia układu moczowego, natychmiast należy skontaktować się z lekarzem.

W przypadku pominięcia dawki należy ją przyjąć tak szybko, jak to możliwe. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki, ale kontynuować leczenie zgodnie z zaleceniami.

Nie należy przerywać leczenia lekiem Hydrochlorothiazide Aurovitas, chyba że tak zaleci lekarz. Jeśli pacjent przerwie leczenie, jego ciśnienie krwi zwiększy się ponad normę.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

Kiedy nie stosować leku Hydrochlorothiazide Aurovitas

• jeśli pacjent ma uczulenie na hydrochlorotiazyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent nie może oddać moczu (występuje bezmocz);
• jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenie czynności nerek.

Działania niepożądane i skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, Hydrochlorothiazide Aurovitas może wywoływać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów.

Działania wymagające przerwania leczenia:

W przypadku reakcji na światło słoneczne (reakcja skórna) należy przerwać leczenie i udać się do lekarza lub na oddział ratunkowy w szpitalu.

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):

• Zwiększenie stężenia lipidów we krwi (hiperlipidemia).
• Zmniejszenie stężenia potasu we krwi (hipokaliemia).

Często (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 osób):

• Swędząca wysypka (pokrzywka) i inne wykwity skórne.
• Utrata apetytu, nudności, wymioty, biegunka.
• Obniżenie ciśnienia krwi podczas wstawania z pozycji leżącej.
• Trudności z osiągnięciem lub utrzymaniem erekcji (impotencja).
• Obniżenie stężenia magnezu we krwi (hipomagnezemia).
• Obniżenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia).
• Zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia).

Niezbyt często (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 osób):

• Ostra niewydolność nerek (znaczne zmniejszenie wydalania moczu).

Rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1000 osób):

• Pogorszenie cukrzycy.
• Zwiększona wrażliwość na światło słoneczne.
• Dyskomfort w jamie brzusznej, zaparcia.
• Zaburzenie czynności wątroby, któremu może towarzyszyć zażółcenie oczu i skóry.
• Nieregularne bicie serca.
• Ból głowy.
• Zawroty głowy z uczuciem wirowania.
• Zaburzenia snu.
• Smutek (depresja).
• Mrowienie lub drętwienie rąk lub stóp (parestezje).
• Zaburzenia widzenia.
• Podwyższone stężenie cukru we krwi.
• Cukier w moczu.
• Zwiększone stężenie wapnia we krwi (hiperkalcemia).
• Mała liczba krwinek płytkowych krwi we krwi, niekiedy z krwawieniem lub zasinieniem pod skórą (małopłytkowość).

Bardzo rzadko (mogą dotyczyć 1 na 10 000 osób):

• Wysypka na twarzy, ból stawów, dolegliwości mięśni, gorączka (toczeń rumieniowaty).
• Zapalenie naczyń krwionośnych z objawami takimi jak wysypka, purpurowo-czerwone plamy na skórze, gorączka (martwicze zapalenie naczyń).
• Ciężka reakcja skórna powodująca wysypkę, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy na wargach, oczach lub jamie ustnej, łuszczenie się skóry, gorączka (toksyczna martwica naskórka).
• Reakcja alergiczna (reakcja nadwrażliwości).
• Ostra niewydolność oddechowa (objawy obejmują ciężką duszność, gorączkę, osłabienie i splątanie).
• Silny ból brzucha (zapalenie trzustki).
• Zahamowanie czynności szpiku kostnego powodujące zmniejszenie liczby czerwonych krwinek i (lub) zbyt niską liczbę krwinek białych i płytkowych.
• Uszkodzenie czerwonych krwinek powodujące bladość, zmęczenie, duszność, ciemne zabarwienie moczu (niedokrwistość hemolityczna).
• Brak lub niska liczba białych krwinek może powodować gorączkę, ból gardła lub afty w jamie ustnej, częstsze infekcje (leukopenia lub możliwe objawy agranulocytozy).
• Zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej powodujące dezorientację, zmęczenie, skurcze mięśni i kurcze, szybkie oddychanie (zasadowica hipochloremiczna).

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Niewystarczające wytwarzanie różnych krwinek przez szpik kostny (supresja szpiku kostnego).
• Znaczne zmniejszenie wydalania moczu (możliwe objawy zaburzeń nerek).
• Ciężka choroba skóry powodująca wysypkę, zaczerwienienie skóry, powstawanie pęcherzy na wargach, oczach lub jamie ustnej, łuszczenie się skóry, gorączka (rumień wielopostaciowy).
• Gorączka.
• Skurcze mięśni.
• Osłabienie (astenia).
• Nagłe osłabienie wzroku na odległość (ostra krótkowzroczność), osłabienie wzroku lub ból oczu na skutek podwyższonego ciśnienia (możliwe objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko – nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką - lub ostrej jaskry zamkniętego kąta).
• Rak skóry i warg (nieczerniakowy rak skóry).

Stosowanie leku Hydrochlorothiazide Aurovitas z jedzeniem i piciem

Podczas leczenia tym lekiem należy wypijać wystarczającą ilość płynów.

Ze względu na zwiększoną utratę potasu należy stosować dietę bogatą w potas (np. banany, warzywa, orzechy).

Ten lek można przyjmować niezależnie od posiłków.

Lek Hydrochlorothiazide Aurovitas a alkohol

Nie należy pić alkoholu podczas przyjmowania leku, ponieważ może on powodować niedociśnienie ortostatyczne (nagły spadek ciśnienia krwi powodujący zawroty głowy związany ze zmianą pozycji, np. wstawaniem).

Jest to szczególnie istotne na początku leczenia, gdy zwiększa się dawkę, lek jest zmieniany lub przyjęty łącznie z alkoholem.

Lek Hydrochlorothiazide Aurovitas a prowadzenie pojazdów

Lek Hydrochlorothiazide Aurovitas ma niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nawet jeśli jest stosowany zgodnie z zaleceniami, lek ten może wpływać na reakcje pacjenta.

W związku z tym zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn lub pracy w lokalizacjach bez solidnego wsparcia może być ograniczona.

Jest to szczególnie istotne na początku leczenia, gdy zwiększa się dawkę, lek jest zmieniany lub przyjęty łącznie z alkoholem.

Ciąża i karmienie piersią

Ciąża

Ogólnie, lekarz zaleci przyjęcie innego leku zamiast leku Hydrochlorothiazide Aurovitas, ponieważ nie jest on zalecany w czasie ciąży, z wyjątkiem rzadkich przypadków, w których nie można zastosować innego leczenia.
Ten lek przenika przez łożysko, a jego stosowanie po trzecim miesiącu ciąży może poważnie zaszkodzić dziecku.

Karmienie piersią

Hydrochlorotiazyd przenika do mleka kobiecego. Nie należy przyjmować tego leku podczas karmienia piersią, chyba, że zaleci to lekarz.

Stosowanie z innymi lekami

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje, ostatnio przyjmował lub może przyjmować inne leki.

Może istnieć potrzeba, by lekarz zmienił dawkę i (lub) zastosował inne środki ostrożności, jeśli pacjent przyjmuje inne leki, zwłaszcza jeśli przyjmuje którykolwiek z poniższych:

• lit (lek stosowany w chorobach psychicznych), ponieważ jego połączenie z hydrochlorotiazydem może powodować przedawkowanie litu;
• leki obniżające ciśnienie krwi lub stosowane w chorobach serca [np. leki moczopędne, inhibitory ACE takie jak ramipryl, antagoniści angiotensyny II (jak walsartan), digoksyna, azotany i tym podobne];
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, lęk, schizofrenia (np. leki przeciwdepresyjne, przeciwlękowe, leki przeciwpsychotyczne, neuroleptyki);
• leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca (np. hydrochinidyna, dizopiramid, amiodaron, dronedaron, sotalol, digoksyna);
• leki stosowane w leczeniu bólu lub stanów zapalnych, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, np. ibuprofen) i aspiryna;
• karbamazepina lub okskarbamazepina (stosowane w leczeniu padaczki);
• drażniące środki przeczyszczające i inne środki przeczyszczające;
• kortykosteroidy;
• desmopresyna (stosowana w cukrzycy lub zaburzeniach urologicznych);
• żywice chelatujące (substancje stosowane głównie w leczeniu wysokiego stężenia lipidów we krwi);
• domperydon (zapobiegający nudnościom i wymiotom);
• leki stosowane w leczeniu malarii (np. halofantryna, lumefantryna);
• leki stosowane w reakcjach alergicznych (np. mizolastyna, mekwitazyna);
• antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń (np. amfoterycyna B, erytromycyna, lewofloksacyna, moksyfloksacyna, spiramycyna);
• jodowe środki kontrastowe (stosowane w badaniach obrazowych);
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń prostaty (alfuzosyna, doksazosyna, prazosyna, sylodosyna, tamsulosyna, terazosyna);
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji;
• leki stosowane w chorobie Parkinsona (agoniści dopaminy, lewodopa);
• baklofen (w leczeniu sztywności mięśni występującej w chorobach takich jak stwardnienie rozsiane);
• tabletki zawierające wapń lub inne suplementy wapnia;
• metadon (w leczeniu uzależnienia od niektórych substancji czynnych);
• leki stosowane w leczeniu niektórych nowotworów (wandetanib, toremifen);
• winkamina (stosowana w leczeniu zaburzeń neurologicznych związanych ze starzeniem się);
• cyklosporyna (stosowana po przeszczepie narządu, w leczeniu chorób autoimmunologicznych lub ciężkich chorób reumatycznych albo dermatologicznych).

Co zawiera lek? Skład

Substancją czynną leku jest hydrochlorotiazyd.

Hydrochlorothiazide Aurovitas, 12,5 mg, tabletki
Każda tabletka zawiera 12,5 mg hydrochlorotiazydu.

Innymi składnikami są:
Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, wapnia wodorofosforan dwuwodny, skrobia żelowana, kukurydziana, skrobia, kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna i magnezu stearynian.

Ważne informacje i ostrzeżenia przed użyciem

Przed rozpoczęciem stosowania leku Hydrochlorothiazide Aurovitas należy poinformować lekarza lub farmaceutę:

• jeśli w przeszłości po przyjęciu hydrochlorotiazydu u pacjenta występowały problemy z oddychaniem lub płucami (w tym zapalenie płuc lub gromadzenie się płynu w płucach). Jeśli po przyjęciu leku Hydrochlorothiazide Aurovitas u pacjenta wystąpi ciężka duszność lub trudności z oddychaniem, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną;
• jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba nerek lub wątroby;
• jeśli u pacjenta występuje zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczyń krwionośnych zaopatrujących nerki lub jedyną nerkę);
• jeśli pacjent ma cukrzycę (wysokie stężenie cukru we krwi);
• jeśli pacjent ma wysokie stężenie cholesterolu lub triglicerydów;
• jeśli u pacjenta występuje choroba zwana „toczniem rumieniowatym” (zwana także „toczniem” lub „SLE");
• jeśli u pacjenta występuje niskie stężenie potasu we krwi (z objawami lub bez takich objawów, jak osłabienie mięśni, skurcze mięśni lub nieprawidłowe bicie serca);
• jeśli u pacjenta występuje niskie stężenie sodu we krwi (z objawami takimi jak zmęczenie, splątanie, skurcze mięśni lub skurcze lub bez nich);
• jeśli u pacjenta stwierdzono zwiększenie stężenia wapnia we krwi (z objawami takimi jak nudności, wymioty, zaparcia, bóle brzucha, częste oddawanie moczu, pragnienie, osłabienie mięśni lub skurcze);
• jeśli u pacjenta występują napady dny moczanowej (złogi kryształów kwasu moczowego w stawach);
• jeśli wystąpi osłabienia wzroku lub ból oczu. Mogą być to objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko (nadmierne nagromadzenie płynu między naczyniówką a twardówką) lub zwiększenie ciśnienia we wnętrzu oka - mogą one wystąpić w przedziale od kilku godzin do tygodnia od przyjęcia leku Hydrochlorothiazide Aurovitas. W przypadku braku leczenia może to prowadzić do trwałych zaburzeń widzenia. Jeśli pacjent miał wcześniej uczulenie na penicylinę lub sulfonamid, może być bardziej narażony na rozwój tej choroby;
• jeśli u pacjenta występują alergie lub astma;
• jeśli u pacjenta występują reakcje skórne, takie jak wysypka po ekspozycji na słońce;
• jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki;
• jeśli pacjentka jest w ciąży lub zamierza zajść w ciążę;
• jeśli u pacjenta stwierdzono raka skóry lub jeśli podczas leczenia wystąpią nieoczekiwane zmiany skórne. Leczenie hydrochlorotiazydem, szczególnie długotrwałe stosowanie dużych dawek, może zwiększać ryzyko niektórych rodzajów raka skóry i warg (nieczerniakowy rak skóry). Należy chronić skórę przed promieniami słonecznymi i promieniami UV podczas przyjmowania leku Hydrochlorothiazide Aurovitas.

U osób przewlekle nadużywających leków moczopędnych może wystąpić zespół pseudo-Barttera wraz z zatrzymaniem wody w tkankach organizmu (obrzęk).

Podczas leczenia tym lekiem należy wypijać wystarczającą ilość płynów. Ze względu na zwiększoną utratę potasu należy stosować dietę bogatą w potas (np. banany, warzywa, orzechy).

Ekspozycja na światło słoneczne lub solarium

Jeśli z powodu przyjmowania tego leku u pacjenta wystąpiły reakcje na światło słoneczne, a lekarz postanowił kontynuować leczenie, należy chronić skórę przed słońcem i nie wolno używać kabin do opalania UV.

Badania krwi

Lekarz może zalecić pacjentowi regularne badania krwi podczas leczenia, w celu monitorowania czynności nerek a zwłaszcza kontroli stężenia sodu, potasu, wapnia, cukru (glukozy) i kwasu moczowego we krwi.

Osoby w podeszłym wieku (65 lat i starsze)

W leczeniu pacjentów w podeszłym wieku należy zwrócić uwagę na możliwe ograniczenia czynności nerek.

Lek Hydrochlorothiazide Aurovitas zawiera laktozę

Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Jak przechowywać lek Hydrochlorothiazide Aurovitas?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po skrócie EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.

Blister należy przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.