Mirvedol, 10 mg, tabletki powlekane, 56 sztuk

Działanie i właściwości

Mirvedol zawiera substancję czynną chlorowodorek memantyny.

Lek ten należy do grupy leków przeciw otępieniu.

Utrata pamięci w chorobie Alzheimera spowodowana jest zaburzeniami przekazywania impulsów nerwowych przenoszących informacje w mózgu. W mózgu występują tzw. receptory kwasu N-metylo-D-asparaginowego (NMDA), które biorą udział w przekazywaniu sygnałów nerwowych istotnych dla procesu uczenia się oraz dla procesów zapamiętywania.

Mirvedol należy do grupy leków określanych mianem antagonistów receptorów NMDA. Mirvedol wpływając na receptory NMDA, poprawia przekazywanie impulsów nerwowych, a przez to pamięć.

Wskazanie do stosowania leku Mirvedol

Mirvedol jest stosowany w leczeniu pacjentów z chorobą Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego.

Dawkowanie. Ile i jak często przyjmować lek Mirvedol?

O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.

Dorośli

Zalecana dawka leku Mirvedol dla dorosłych i osób w podeszłym wieku wynosi 20 mg raz na dobę. W celu zredukowania ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, dawkę leku należy zwiększać stopniowo, według następującego schematu:

Zwykle dawkowanie rozpoczyna się od podawania połowy tabletki raz na dobę (1x5 mg) przez pierwszy tydzień leczenia. W drugim tygodniu dawkę zwiększa się do jednej tabletki raz na dobę (1x 10 mg) i do 1 i pół tabletki raz na dobę w trzecim tygodniu leczenia. Począwszy od czwartego tygodnia zwykle podaje się 2 tabletki raz na dobę (1 x 20 mg).

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek

U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, odpowiednie dawkowanie leku ustala lekarz prowadzący. W takim przypadku konieczne jest stałe monitorowanie czynności nerek, w określonych odstępach czasu, zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

Dzieci

Nie zaleca się stosowania leku Mirvedol u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia.

Sposób podania i czas trwania leczenia

• Lek Mirvedol należy przyjmować doustnie, raz na dobę.
• Aby leczenie było skuteczne, lek należy przyjmować regularnie, codziennie o tej samej porze każdego dnia. 
• Tabletki powinno się połykać, popijając wodą.
• Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Jak długo przyjmować lek Mirvedol?

Leczenie należy kontynuować tak długo, dopóki będzie ono przynosiło pozytywne efekty.

Lekarz prowadzący powinien regularnie oceniać przebieg leczenia.

Zażycie zbyt dużej dawki leku lub jej pominięcie

Na ogół przyjęcie zbyt dużej dawki leku Mirvedol nie powoduje zagrożenia dla zdrowia. W takim przypadku mogą wystąpić wzmożone objawy.

W wypadku znacznego przedawkowania leku Mirvedol, należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub innym lekarzem, gdyż może zaistnieć konieczność wdrożenia odpowiedniego postępowania.

Jeśli pacjent zapomni przyjąć lek, powinien przyjąć kolejną dawkę leku Mirvedol o zwykłej porze.

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

Nie należy stosować leku Mirvedol, jeśli pacjent ma uczulenie na memantynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Działania niepożądane i skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, Mirvedol może wywoływać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów.

Na ogół obserwowane działania niepożądane mają nasilenie od łagodnego do umiarkowanego.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż 1 na 10 pacjentów):

• Ból głowy, senność, zaparcia, podwyższenie poziomu enzymów wątrobowych, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, spłycenie oddechu, wysokie ciśnienie krwi i nadwrażliwość na lek.

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż 1 na 100 pacjentów):

• Zmęczenie, zakażenia grzybicze, splątanie, omamy, wymioty, nieprawidłowy chód, niewydolność serca i wykrzepianie krwi żylnej (zakrzepica/zakrzepy z zatorami).

Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• Napady padaczkowe.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Zapalenie trzustki, zapalenie wątroby i reakcje psychotyczne.

Choroba Alzheimera wiąże się z depresją, myślami samobójczymi i samobójstwem. U pacjentów leczonych memantyną zgłaszano takie przypadki.

Stosowanie leku Mirvedol z jedzeniem i piciem

Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Należy poinformować lekarza prowadzącego, jeśli pacjent zmienił ostatnio lub planuje zmienić zasadniczo sposób odżywiania (np. przejście z diety normalnej na ścisłą dietę wegetariańską) lub rozpoznano u pacjenta nerkową kwasicę cewkową (RTA, nadmierne stężenie kwaśnych substancji we krwi spowodowane słabą czynnością nerek) lub ciężkie zakażenia dróg moczowych (struktury, przez które przepływa mocz).

W powyższych przypadkach może być konieczne zmodyfikowanie dawkowania leku przez lekarza prowadzącego.

Lek Mirvedol a alkohol

Brak informacji o jednoczesnym stosowaniu leku Mirvedol z alkoholem.

Lek Mirvedol a prowadzenie pojazdów

Lekarz powinien poinformować pacjenta, czy choroba pozwala mu na bezpieczne prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Mirvedol może dodatkowo wpływać na szybkość reakcji, w wyniku czego prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn mogą być przeciwwskazane.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się podawania memantyny kobietom w ciąży.

Kobiety przyjmujące lek Mirvedol nie powinny karmić piersią.

Stosowanie z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach, przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności stosowanie leku Mirvedol może zmieniać działanie oraz powodować konieczność modyfikacji dawkowania przez lekarza prowadzącego, następujących leków:

• amantadyny, ketaminy, dekstrometorfanu;
• dantrolenu, baklofenu;
• cymetydyny, ranitydyny, prokainamidu, chinidyny, chininy, nikotyny;
• hydrochlorotiazydu (oraz wszystkich leków złożonych zawierających hydrochlorotiazyd);
• środków antycholinergicznych (substancji stosowanych zwykle w leczeniu zaburzeń ruchowych lub skurczów jelit);
• leków przeciwdrgawkowych (substancji stosowanych w zapobieganiu i przerywaniu napadów drgawkowych);
• barbituranów (substancji stosowanych głównie jako środki nasenne);
• agonistów dopaminergicznych (substancji takich jak L- dopa, bromokryptyna);
• neuroleptyków (substancji stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych);
• doustnych leków przeciwzakrzepowych.

W razie przyjęcia do szpitala, należy poinformować lekarza, że pacjent przyjmuje lek Mirvedol.

Co zawiera lek? Skład

Substancją czynną leku jest memantyny chlorowodorek.

Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg memantyny chlorowodorku, co odpowiada 8,31 mg memantyny.

Pozostałe składniki leku to:

• Rdzeń: celuloza mikrokrystaliczna (Typ 102 i Typ 101), kroskarmeloza sodu, krzemionka koloidalna bezwodna (E 551), magnezu stearynian (E470b).
• Otoczka Opadry White 03B28796: hypromeloza 6cP, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 400.

Ważne informacje i ostrzeżenia przed użyciem

Przed rozpoczęciem stosowania leku Mirvedol należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli u pacjenta występowały w przeszłości napady padaczkowe;
• jeśli pacjent przebył w ostatnim czasie zawał mięśnia sercowego (atak serca), lub cierpi na zastoinową niewydolność serca lub na niekontrolowane nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi).

W powyższych sytuacjach leczenie lekiem Mirvedol powinno być prowadzone pod ścisłą kontrolą lekarza prowadzącego, który regularnie będzie oceniał efekty prowadzonej terapii.

Podczas podawania memantyny pacjentom z zaburzeniem czynności nerek (problemy z nerkami), lekarz prowadzący powinien dokładnie monitorować czynność nerek i, jeśli to konieczne odpowiednio dostosowywać dawkowanie leku.

Należy unikać jednoczesnego stosowania takich leków jak amantadyna (do leczenia choroby Parkinsona), ketamina (stosowana zazwyczaj jako środek znieczulający), dekstrometorfan (stosowany zazwyczaj do leczenia kaszlu), a także innych leków z grupy antagonistów NMDA.

Jak przechowywać lek Mirvedol?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania leku.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.