Mój koszyk ()
Zaloguj się aby dokonać zakupu
Nie masz jeszcze konta ?
Załóż konto i korzystaj z wielu korzyści:
calcPageSize())"
/>
Dostępne
Selgres należy do grupy leków nazywanych selektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy typu B. Wybiórczo zmniejsza aktywność jednego z enzymów znajdujących się w mózgu (monoaminooksydazy typu B), który odpowiedzialny jest za rozkładanie dopaminy.
W wyniku działania leku dochodzi do zwiększenia ilości i wydłużenia czasu działania dopaminy w mózgu, a dzięki temu również do nasilenia i wydłużenia działania leków zawierających lewodopę, stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona (pozwala to na zmniejszenie dawek lewodopy średnio o około 30%).
Lek Selgres stosowany jest w leczeniu choroby Parkinsona i objawowego parkinsonizmu – we wczesnej fazie jako jedyny lek, w fazach późniejszych w skojarzeniu z lewodopą lub lewodopą i karbidopą.
O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.
Zazwyczaj stosowana dawka leku Selgres, to:
Pacjenci w podeszłym wieku:
Nie ma potrzeby zmiany dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek:
Brak danych na temat dostosowania dawki u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.
Lek należy stosować ostrożnie u osób z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.
Leku Selgres nie należy stosować u dzieci i młodzieży.
Podanie doustne.
Jak długo przyjmować lek Selgres?
O długości stosowania leku Selgres decyduje lekarz.
Przedawkowanie nie ma konkretnego obrazu klinicznego. Objawy przedawkowania mogą przypominać objawy obserwowane w przypadku nieselektywnych inhibitorów MAO (zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego i układu krążenia).
Objawy przedawkowania mogą narastać w ciągu 24 godzin i obejmować: pobudzenie, drżenie, naprzemienne niskie i wysokie ciśnienie krwi, zaburzenia oddychania lub niewydolność oddechową, nasilone skurcze mięśni, bardzo wysoką gorączkę, śpiączkę i drgawki.
Nie ma swoistego antidotum i leczenie powinno być objawowe.
W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku Selgres należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje:
W przypadku niezastosowania kolejnej dawki leku w wyznaczonym czasie należy zastosować ją jak najszybciej. Jednakże, jeśli zbliża się czas zastosowania następnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Nie należy stosować leku Selgres w następujących przypadkach:
Jeśli selegilina jest przepisana w z lewodopą, należy uwzględnić przeciwwskazania dotyczące lewodopy.
Podobnie jak inne leki, Selgres może wywoływać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów.
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 10 osób):
Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 100 osób):
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 1000 osób):
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
W leczeniu skojarzonym z lewodopą
Ponieważ selegilina wzmaga działanie lewodopy, działania niepożądane lewodopy (niepokój, hiperkineza, nieprawidłowe ruchy, pobudzenie, splątanie, halucynacje, niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia rytmu serca) mogą nasilić się w czasie terapii skojarzonej (zwykle lewodopa powinna być podawana z inhibitorem obwodowej dekarboksylazy).
Terapia skojarzona z zastosowaniem selegiliny może pozwolić na dalsze zmniejszenie dawki lewodopy (nawet o 30%).
Dotychczas nie stwierdzono, by przyjmowanie dużych ilości pokarmów zawierających tyraminę (m. in. długo dojrzewające sery, bób, drożdże, wędzone i marynowane mięso, drób oraz ryby, wędliny typu salami, przejrzałe owoce) w trakcie leczenia selegiliną w zalecanych dawkach powodowało zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (oznacza to, że selegilina nie wywołuje tzw. „efektu żółtego sera"). Dlatego nie są wymagane żadne ograniczenia dietetyczne.
Jednak w przypadku skojarzenia selegiliny z moklobemidem zalecane są ograniczenia dietetyczne (np. unikanie pokarmów z dużą zawartością tyraminy, takich jak sery dojrzewające i produkty drożdżowe) z powodu ryzyka wystąpienia tzw. „efektu żółtego sera", polegającego na nagłym zwiększeniu ciśnienia tętniczego krwi.
Należy unikać równoczesnego spożywania alkoholu.
Ponieważ selegilina może powodować zawroty głowy, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeśli w trakcie leczenia wystąpi u pacjenta takie działanie niepożądane.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie zaleca się stosowania leku Selgres w okresie ciąży i karmienia piersią.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach, przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również tych, które wydawane są bez recepty.
Sympatykomimetyki
Z powodu ryzyka nadciśnienia równoczesne podawanie selegiliny i sympatykomimetyków jest przeciwwskazane.
Narkotyczne leki przeciwbólowe
Równoczesne podawanie selegiliny oraz petydyny jest przeciwwskazane.
Nie należy jednocześnie stosować selegiliny i narkotycznych leków przeciwbólowych (w tym petydyny i meperydyny), z powodu ryzyka wystąpienia niedociśnienia lub nadciśnienia tętniczego oraz zaburzeń oddychania, śpiączki, drgawek, bardzo wysokiej gorączki, zapaści naczyniowej, a nawet śmierci.
Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny i inhibitory zwrotnego wychwytu noradrenaliny i serotoniny
Równoczesne podawanie selegiliny i leków SSRI (np. fluoksetyna) lub leków SNRI (wenlafaksyna) jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko wystąpienia splątania, łagodnych stanów maniakalnych, halucynacji i epizodów maniakalnych, pobudzenia, hiperrefleksji, niezborności, dreszczy, drżenia, drgawek, w tym drgawek klonicznych mięśni, ataksji, nadmiernej potliwości, biegunki, gorączki, nadciśnienia.
Leczenie selegiliną można rozpocząć nie wcześniej niż po 5 tygodniach od odstawienia fluoksetyny, natomiast leczenie fluoksetyną nie wcześniej niż po 14 dniach od odstawienia selegiliny.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Równoczesne stosowanie selegiliny i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (m. in. amitriptyliny i imipraminy) jest przeciwwskazane. U pacjentów przyjmujących jednocześnie trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i selegilinę sporadycznie zgłaszano nasilone toksyczne działanie na ośrodkowy układ nerwowy (zespół serotoninowy), czasem powiązane z nadciśnieniem, niedociśnieniem i nadmierną potliwością.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne można stosować nie wcześniej niż po upływie 14 dni od zaprzestania podawania selegiliny.
Inhibitory MAO
Równoczesne podawanie selegiliny i inhibitorów MAO może powodować zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego i układu krążenia.
Jednoczesne stosowanie selegiliny i nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy może spowodować wystąpienie znacznego niedociśnienia tętniczego.
Doustne środki antykoncepcyjne
Należy unikać równoczesnego podawania selegiliny i doustnych środków antykoncepcyjnych.
Równoczesne podawanie leków zawierających naparstnicę i (lub) leków przeciwzakrzepowych powinno odbywać się pod kontrolą lekarza.
Substancją czynną leku jest chlorowodorek selegiliny.
Pozostałe składniki leku to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna, magnezu stearynian.
Skład otoczki: krzemionka koloidalna, hypromeloza, sodu dokuzynian, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek żółty (E 172), hydroksypropyloceluloza, makrogol 400, makrogol 6000, talk.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Oto sekcja z najczęściej zadawanymi przez pacjentów pytaniami.