Solifurin, 10 mg, tabletki powlekane, opakowanie zawierające 30 sztuk.

Działanie i właściwości

Substancja czynna leku Solifurin należy do grupy leków cholinolitycznych. Leki te zmniejszają aktywność nadreaktywnego pęcherza moczowego. Takie działanie pozwala na dłuższe odstępy w korzystaniu z toalety i zwiększa ilość moczu utrzymywanego w pęcherzu.

Wskazanie do stosowania leku Solifurin

Solifurin stosuje się w leczeniu objawów pęcherza nadreaktywnego. Należą do nich: 

• parcie naglące, czyli epizody niespodziewanej, pilnej potrzeby oddania moczu,
• częstomocz,
• nietrzymanie moczu, związane z tym, że chory nie zdążył skorzystać z toalety.

Dawkowanie. Ile i jak często przyjmować lek Solifurin?

O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.

Dorośli

Zwykle stosuje się dawkę 5 mg na dobę, chyba że lekarz zaleci stosowanie dawki 10 mg na dobę.

Dzieci

Nie należy stosować leku Solifurin u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Sposób podania i czas trwania leczenia

Podanie doustne. Tabletki nie należy rozgniatać.

Jak długo przyjmować lek Solifurin?

W przypadku przerwania przyjmowania leku Solifurin objawy pęcherza nadreaktywnego mogą powrócić lub nasilić się. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem, jeśli rozważa się przerwanie leczenia. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zażycie zbyt dużej dawki leku lub jej pominięcie

• W przypadku przyjęcia zbyt wielu tabletek leku Solifurin lub jeśli Solifurin przypadkowo połknie dziecko, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Objawy przedawkowania mogą być następujące: ból głowy, suchość w jamie ustnej, zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, omamy (halucynacje), nadmierne pobudzenie, napady drgawek (konwulsje), trudności w oddychaniu, przyspieszone bicie serca (tachykardia), gromadzenie się moczu w pęcherzu (zatrzymanie moczu) oraz rozszerzone źrenice.
• Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki. W przypadku pominięcia dawki leku, należy przyjąć kolejną dawkę tak szybko, jak to możliwe, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki. Nie należy stosować leku częściej niż raz na dobę. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

• jeśli pacjent ma uczulenie na solifenacynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent nie może oddać moczu lub nie może opróżnić pęcherza moczowego (zatrzymanie moczu);
• jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia żołądka lub jelit (toksyczne rozdęcie okrężnicy, powikłanie związane z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy);
• u pacjenta chorującego na chorobę mięśni nazywaną miastenią, która może powodować znaczne osłabienie niektórych mięśni;
• jeśli u pacjenta występuje jaskra z wąskim kątem przesączania (zwiększone ciśnienie płynu w gałce ocznej przebiegające ze stopniową utratą wzroku);
• jeśli u pacjenta wykonywane są zabiegi hemodializy;
• u pacjenta z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby;
• jeśli u pacjenta z ciężkimi chorobami nerek lub chorobami wątroby o umiarkowanym nasileniu jednocześnie stosowane są leki, które mogą opóźniać wydalanie leku Solifurin z organizmu (np. ketokonazol). Informacje na ten temat przekaże lekarz lub farmaceuta.

Działania niepożądane i skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, Solifurin może wywoływać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów.

Należy natychmiast powiadomić lekarza lub zgłosić się do najbliższego szpitala, jeśli wystąpi: atak alergii lub ciężka reakcja skórna (np. powstawanie pęcherzy i złuszczanie naskórka).

U niektórych pacjentów przyjmujących bursztynian solifenacyny zgłaszano obrzęk naczynioruchowy (postać alergii skórnej, która powoduje obrzęk tkanki tuż pod powierzchnią skóry) z obrzękiem dróg oddechowych (trudności w oddychaniu). Jeżeli u pacjenta wystąpi obrzęk naczynioruchowy, należy natychmiast przerwać leczenie lekiem Solifurin i wdrożyć odpowiednie leczenie i (lub) stosować środki zaradcze.

Solifurin może powodować inne, wymienione poniżej działania niepożądane. 

Częstość występowania działań niepożądanych.

Bardzo często:

• uczucie suchości w jamie ustnej.

Często:

• niewyraźne widzenie.
• zaparcie.
• nudności.
• niestrawność z objawami takimi jak: uczucie pełnego żołądka, ból brzucha, odbijanie się, nudności, zgaga, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej.

Niezbyt często:

• zakażenie układu moczowego, zapalenie pęcherza moczowego.
• senność.
• zaburzenia odczuwania smaku.
• zespół suchego oka.
• suchość w jamie nosowej.
• refluks żołądkowo-przełykowy (zgaga).
• suchość w gardle.
• suchość skóry.
• trudności w oddawaniu moczu.
• zmęczenie.
• obrzęki kończyn dolnych.

Rzadko:

• zaleganie dużej ilości twardego stolca w okrężnicy, zatkanie (niedrożność) okrężnicy.
• trudność z oddaniem moczu pomimo wypełnionego pęcherza (zatrzymanie moczu).
• zawroty głowy, bóle głowy.
• wymioty.
• świąd, wysypka.

Bardzo rzadko:

• omamy (halucynacje), splątanie.
• pokrzywka.

Częstość nieznana:

• zmniejszony apetyt, zwiększony poziom potasu we krwi, który może powodować zaburzenia rytmu serca.
• zwiększone ciśnienie w gałce ocznej.
• zmiany w EKG, nieregularne bicie serca (Torsade de Pointes), odczuwalne bicie serca, przyspieszone bicie serca.
• zaburzenia głosu.
• zaburzenia czynności wątroby.
• osłabienie siły mięśniowej.
• zaburzenia czynności nerek.

Stosowanie leku Solifurin z jedzeniem i piciem

Solifurin można przyjmować podczas jedzenia lub niezależnie od posiłków.

Lek Solifurin a alkohol

Brak informacji o jednoczesnym stosowaniu leku Solifurin z alkoholem.

Lek Solifurin a prowadzenie pojazdów

Solifurin może powodować niewyraźne widzenie, rzadziej senność i uczucie zmęczenia. Jeśli występują takie działania niepożądane nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać żadnych urządzeń mechanicznych.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

• Nie należy przyjmować leku Solifurin podczas ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.
• Nie należy przyjmować leku Solifurin podczas karmienia piersią, gdyż solifenacyna przenika do mleka matki.
• Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Stosowanie z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Szczególnie istotne jest, aby poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje:

• inne leki cholinolityczne, gdyż stosowanie takiego leku razem z lekiem Solifurin może prowadzić do nasilenia zarówno działania terapeutycznego, jak i działań niepożądanych obu leków;
• leki z grupy agonistów receptorów cholinergicznych, gdyż mogą one osłabiać działanie leku Solifurin;
• leki wzmagające perystaltykę przewodu pokarmowego, takie jak metoklopramid i cyzapryd, gdyż Solifurin może osłabiać ich działanie;
• leki takie jak ketokonazol, rytonawir, nelfinawir, itrakonazol, werapamil, diltiazem, gdyż spowalniają one metabolizm leku Solifurin;
• leki takie jak ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, gdyż mogą one przyspieszać metabolizm leku Solifurin;
• leki takie jak bisfosfoniany, gdyż mogą one powodować lub zaostrzać zapalenie przełyku.

Co zawiera lek? Skład

Substancją czynną leku jest solifenacyny bursztynian. Każda tabletka powlekana leku Solifurin zawiera 10 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 7,5 mg solifenacyny.

Pozostałe składniki to:

• Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, skrobia żelowana, kukurydziana, magnezu stearynian.
• Otoczka Opadry Pink 02F240016: hypromeloza 5cP, tytanu dwutlenek (E171), makrogol 8000, talk, żelaza tlenek żółty (E172).

Ważne informacje i ostrzeżenia przed użyciem

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Solifurin, należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli pacjent ma trudności z opróżnianiem pęcherza moczowego (zwężenie drogi odpływu moczu z pęcherza moczowego) lub z oddawaniem moczu (słaby strumień moczu). W takim przypadku ryzyko gromadzenia się moczu w pęcherzu (zatrzymania moczu) jest dużo większe;
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia drożności przewodu pokarmowego (zaparcia);
• jeśli istnieje ryzyko spowolnienia pracy przewodu pokarmowego (perystaltyki). Informacje na ten temat przekaże lekarz;
• jeśli występują ciężkie zaburzenia czynności nerek;
• jeśli występują zaburzenia czynności wątroby o umiarkowanym nasileniu;
• jeśli u pacjenta występuje rwący ból żołądka (przepuklina rozworu przełykowego) lub zgaga;
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia układu nerwowego (neuropatia autonomicznego układu nerwowego).

Jak przechowywać lek Solifurin?

• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
• Oznaczenia na blistrze: Lot: numer serii. EXP: termin ważności.
• Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
• Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się zmianę koloru lub widoczne oznaki zepsucia.
• Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.