Toradiur, 5 mg, tabletki, 30 szt.

Działanie i właściwości

Toradiur jest lekiem moczopędnym. Obniża również ciśnienie krwi. Należy do grupy leków zwanych diuretykami pętlowymi.

Wskazanie do stosowania leku Toradiur

Toradiur stosuje się w celu leczenia oraz zapobiegania nawrotom:

• zatrzymania płynów w tkankach (obrzęków) i (lub)
• zatrzymania płynów w jamach ciała (przesięków),

które mogą wystąpić w związku z zaburzeniami czynności serca (osłabienie mięśnia sercowego); oraz w leczeniu nadciśnienia pierwotnego, obrzęków pochodzenia nerkowego lub wątrobowego oraz obrzęku płuc.

Dawkowanie. Ile i jak często przyjmować lek Toradiur?

O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli

Nadciśnienie pierwotne

Zalecana dawka początkowa to ½ tabletki (2,5 mg torasemidu) leku Toradiur na dobę. Działanie przeciwnadciśnieniowe rozpoczyna się w pierwszym tygodniu stosowania, pełne działanie lecznicze osiągane jest po upływie do 12 tygodni leczenia. W przypadku braku normalizacji ciśnienia po upływie 12 tygodni leczenia dawką ½ tabletki (2,5 mg torasemidu) na dobę, dawkę można zwiększyć do 1 tabletki (5 mg torasemidu) na dobę. Nie należy zwiększać dawki ponad jedną tabletkę (5 mg torasemidu) leku Toradiur na dobę, ponieważ nie spowoduje to dalszego obniżenia ciśnienia krwi.

Obrzęki i przesięki

Zalecana dawka początkowa to 1 tabletka (5 mg torasemidu) na dobę. Zazwyczaj taka sama dawka jest stosowana także jako dawka podtrzymująca. W przypadku niezadowalającego działania leku oraz w zależności od stanu pacjenta, lekarz może zwiększyć dawkę do 2 tabletek (10 mg torasemidu) na dobę lub maksymalnie do 4 tabletek (20 mg torasemidu) na dobę.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

Leczenie powinno być prowadzone ze szczególną ostrożnością, z uwagi na możliwość zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie jest wymagane modyfikowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Dzieci

Nie powinno się stosować leku Toradiur u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, z uwagi na brak dostatecznych danych dotyczących stosowania leku Toradiur u dzieci i młodzieży. 

Sposób podania i czas trwania leczenia

Tabletki należy przyjmować rano, popijając niewielką ilością płynu. Lek można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Tabletka ma linię podziału i można ją dzielić na równe dawki.

Jak długo przyjmować lek Toradiur?

O długości terapii lekiem Toradiur decyduje lekarz prowadzący.

Zażycie zbyt dużej dawki leku lub jej pominięcie

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Toradiur, może spowodować:

• nasilone wydalanie moczu, potencjalnie niebezpieczne, z utratą płynów i elektrolitów;
• zaburzenia świadomości;
• stan splątania;
• spadek ciśnienia krwi;
• zapaść krążeniową;
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, który zaleci odpowiednie postępowanie.

Zastosowanie za małej dawki zmniejsza skuteczność leku. Również pominięcie dawki leku Toradiur prowadzi do zmniejszenia skuteczności. Może to się objawiać m.in. następującymi dolegliwościami:

• zwiększenie masy ciała;
• zwiększone zatrzymanie wody w organizmie (obrzęki).

Należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę. Nie należy jednak przyjmować pominiętej dawki, jeśli zbliża się pora przyjęcia następnej dawki leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

Leku Toradiur nie należy przyjmować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na torasemid lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent ma uczulenie na leki o zbliżonej budowie chemicznej do torasemidu (pochodne sulfonylomocznika);
• w niewydolności nerek (z bezmoczem);
• w ciężkich zaburzeniach czynności wątroby (śpiączka wątrobowa lub stan przedśpiączkowy);
• w przypadku niskiego ciśnienia krwi (niedociśnienie);
• w przypadku zmniejszenia objętości krwi krążącej (hipowolemia);
• w przypadku obniżonego stężenia sodu lub potasu we krwi (hiponatremia, hipokalemia);
• w zaburzeniach opróżniania pęcherza moczowego (np. spowodowanych rozrostem gruczołu krokowego);
• w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane i skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, Toradiur może wywoływać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane wymienione poniżej, należy powiadomić o tym niezwłocznie lekarza. Lekarz oceni nasilenie objawów i zadecyduje, jakie badania należy wykonać. W przypadku działania niepożądanego, które wystąpi nagle i ma ciężki przebieg, należy natychmiast porozumieć się z lekarzem. Jest to bardzo ważne, ponieważ niektóre działania niepożądane mogą zagrażać życiu.

Lekarz zadecyduje, jakie analizy należy wykonać i czy można kontynuować leczenie. Jeśli wystąpią jakiekolwiek reakcje nadwrażliwości (np. ciężka alergiczna reakcja skórna), leku Toradiur nie można zastosować ponownie.

Często (występują u 1 do 10 osób na 100):

• Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej (zasadowica metaboliczna).
• Kurcze mięśni (zwłaszcza na początku leczenia).
• Podwyższenie stężenia kwasu moczowego, glukozy i lipidów we krwi (triglicerydy, cholesterol).
• Niedobór potasu (hipokaliemia), przy jednoczesnym stosowaniu diety ubogopotasowej, wymiotach, biegunce, nadużyciu środków przeczyszczających, jak również u pacjentów z przewlekłymi zaburzeniami czynności wątroby).
• W zależności od stosowanej dawki i czasu leczenia, mogą wystąpić zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, w szczególności zmniejszenie objętości krwi krążącej (hipowolemia), utrata potasu i sodu: hipokaliemia i (lub) hiponatremia.
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. utrata apetytu, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunki, zaparcia), szczególnie na początku leczenia.
• Zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych (gamma-GT) we krwi.
• Bóle i zawroty głowy, uczucie zmęczenia, osłabienie (zwłaszcza na początku leczenia).

Niezbyt często (występują u 1 do 10 osób na 1 000):

• Podwyższone stężenie mocznika i kreatyniny (składnik mięśni) we krwi.
• U pacjentów z zaburzeniami oddawania moczu (np. z powodu przerostu gruczołu krokowego), może nastąpić zatrzymanie moczu. W takich przypadkach oddawanie moczu jest utrudnione albo niemożliwe.
• Suchość w jamie ustnej.
• Drętwienie i uczucie zimna w kończynach (parestezje).

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000):

• Zmniejszona liczba krwinek (krwinek czerwonych i białych) oraz płytek krwi.
• Reakcje alergiczne, na przykład świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło, ciężkie alergiczne reakcje skórne.
• W przypadku podawania dożylnego, w pojedynczych przypadkach nie można wykluczyć wystąpienia ostrych, a nawet potencjalnie śmiertelnych reakcji nadwrażliwości (wstrząs anafilaktyczny).
• Powstawanie zakrzepów krwi w naczyniach (komplikacje zakrzepowo-zatorowe).
• Stany splątania.
• Niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie).
• Zaburzenia w krążeniu wieńcowym lub mózgowym (w tym niedokrwienie mięśnia sercowego i mózgu). Stany te mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca (arytmia), uczucia ucisku w obrębie klatki piersiowej (dławica piersiowa), ostrego zawału mięśnia sercowego lub nagłej utraty przytomności (omdlenia).
• Zapalenie trzustki.
• Zaburzenia widzenia.
• Szumy uszne.
• Utrata słuchu.

Stosowanie leku Toradiur z jedzeniem i piciem

Spożycie posiłku nie ma wpływu na działanie leku Toradiur.
Tabletki należy przyjmować rano, popijając niewielką ilością płynu. Lek można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku.

Lek Toradiur a alkohol

W trakcie leczenia lekiem Toradiur nie należy spożywać alkoholu.

Lek Toradiur a prowadzenie pojazdów

Toradiur może zmieniać czas reakcji oraz upośledzać zdolność do prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn lub pracy na wysokości.

Dotyczy to zwłaszcza:

• początkowego okresu leczenia;
• czasu po zwiększeniu dawki;
• okresu po zmianie leku;
• okresu po rozpoczęciu dodatkowego leczenia innym lekiem;
• w przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Toradiur może być stosowany w okresie ciąży tylko jeśli lekarz uzna to za konieczne. Użyta może być jedynie najniższa dawka.
Brak jest wystarczającej wiedzy dotyczącej wpływu leku Toradiur na nienarodzone dzieci.
Jeżeli pacjentka planuje ciążę lub zajdzie w ciążę w czasie leczenia lekiem Toradiur, powinna niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Jeśli pacjentka nie jest pewna, czy jest w ciąży, należy wykonać test ciążowy.

Karmienie piersią

Leku Toradiur nie należy stosować w czasie karmienia piersią, ponieważ nie wiadomo, czy nie przenika on do mleka kobiecego. Jeżeli zastosowanie tego leku w czasie laktacji jest konieczne, należy zaprzestać karmienia piersią.

Stosowanie z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Stosowanie leku Toradiur może mieć wpływ na działanie poniżej wymienionych leków

• Leki obniżające ciśnienie krwi, zwłaszcza inhibitory konwertazy angiotensyny: podawanie inhibitorów konwertazy angiotensyny jednocześnie lub bezpośrednio po leczeniu torasemidem może spowodować gwałtowne obniżenie ciśnienia krwi. W przypadku braku pewności, czy stosowany lek należy do inhibitorów ACE, należy zapytać lekarza lub farmaceuty.
• Teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy): Toradiur może nasilać działanie teofiliny.
• Leki o działaniu kuraryzującym: wzrost działania zwiotczającego mięśnie.
• Leki przeciwcukrzycowe: Toradiur może osłabiać działanie leków przeciwcukrzycowych.
• Leki przeciwbólowe i przeciwreumatyczne: w przypadku stosowania dużych dawek salicylanów, torasemid może nasilać ich działanie toksyczne na ośrodkowy układ nerwowy.
• Leki stosowane w leczeniu zaburzeń krążenia (epinefryna i norepinefryna): Toradiur może osłabiać działanie tych leków.

Na działanie leku Toradiur mają wpływ następujące leki

• Probenecyd (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej): może hamować moczopędne i przeciwnadciśnieniowe działanie torasemidu.
• Niektóre leki przeciwzapalne (np. indometacyna, kwas acetylosalicylowy): leki te mogą hamować moczopędne i przeciwnadciśnieniowe działanie torasemidu.
• Kolestyramina (lek obniżający stężenia cholesterolu): jednoczesne stosowanie kolestyraminy może zmniejszać wchłanianie leku Toradiur z przewodu pokarmowego i przez to osłabiać jego działanie.

W trakcie leczenia wysokimi dawkami, Toradiur może prowadzić do nasilenia następujących działań niepożądanych

• Uszkodzenie słuchu oraz nerek powodowane przez antybiotyki aminoglikozydowe (np. kanamycyna, gentamycyna, tobramycyna) stosowane w leczeniu infekcji.
• Uszkodzenie słuchu oraz nerek powodowane przez cisplatynę (stosowaną w leczeniu nowotworów).
• Uszkodzenie nerek powodowane przez cefalosporyny (antybiotyki stosowane w leczeniu infekcji).

Pozostałe interakcje leku Toradiur z innymi lekami

• Zmniejszenie stężenia potasu, spowodowane przez Toradiur może nasilić działania niepożądane jednocześnie przyjmowanych glikozydów naparstnicy (stosowane w leczeniu niewydolności serca).
• Leki przeczyszczające mogą zwiększać utratę potasu powodowaną przez Toradiur.
• Hormony kory nadnerczy (mineralo- i glikokortykoidy, np. kortyzon), jednocześnie stosowane z lekiem Toradiur mogą zwiększać utratę potasu.
• Jednoczesne przyjmowanie leku Toradiur wraz z solami litu (stosowane w leczeniu nagłych zmian nastroju oraz w różnych rodzajach depresji), może powodować zwiększenie stężenia litu w surowicy i w ten sposób nasilać działanie uszkadzające serce i nerki.

Co zawiera lek? Skład

Substancją czynną leku jest torasemid w dawce 5 mg.

Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Ważne informacje i ostrzeżenia przed użyciem

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Toradiur należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Z powodu braku odpowiednich wyników badań, leku Toradiur nie należy stosować w następujących przypadkach:

• dna moczanowa;
• poważne zaburzenia rytmu serca, kiedy uderzenia serca są spowolnione;
• zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej;
• pacjenci przyjmujący jednocześnie sole litu (leki stosowane w zaburzeniach nastroju i depresji);
• pacjenci przyjmujący niektóre antybiotyki w leczeniu infekcji, takie jak aminoglikozydy, cefalosporyny;
• pacjenci z zaburzeniami morfologii krwi, np. małopłytkowość lub niedokrwistość u pacjentów bez zaburzeń czynności nerek;
• pacjenci z zaburzeniami czynności nerek spowodowanymi substancjami szkodliwymi dla nerek.

Jak przechowywać lek Toradiur?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.