Odruch Landaua jest jednym z podstawowych odruchów, jakie lekarz pediatra sprawdza podczas rutynowych badań małych dzieci. Fizjologiczne i neurologiczne odruchy są bezwarunkowymi reakcjami na bodźce zewnętrzne i pozwalają ocenić rozwój dziecka oraz sprawdzić, jak funkcjonuje jego układ nerwowy poza łonem matki.
Gdy odruchy nie występują, reakcja dziecka na bodźce jest nie prawidłowa lub gdy odruchy z czasem nie wygasają, możemy mieć do czynienia z poważnymi zaburzeniami w rozwoju dziecka, w tym miedzy innymi z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego.
Reklama
Co daje odruch Landaua
Odruch Landaua jest jednym z ważniejszych odruchów, które przygotowują dziecko do prawidłowego opanowania pozycji pionowej, stania i chodzenia, bo wspomaga rozwój mięśni pleców i mięśni tylnej części nóg, tzw. prostowników. Podczas badania dziecko nie tylko unosi głowę, ale także klatkę piersiową, co ułatwia skoordynowanie ruchów ramion i dłoni. Rozwija się w ten sposób nie tylko koordynacja górnej i dolnej części ciała, ale także widzenie przestrzenne i słuch. Odruch Landaua w prosty sposób pozwala też ocenić lekarzowi, czy dobrze funkcjonuje błędnik niemowlęcia.
Zobacz wideo: Jak kąpać, przewijać i szczepić niemowlaka?
Reklama
Na czym polega odruch Landaua?
Lekarz badający odruchu Landaua u noworodka, kładzie dziecko brzuchem na swojej dłoni i sprawdza, jak jest ułożona jego główka, jaka jest krzywizna tułowia i stopień zgięcia kończyn. Między 1. a 6. tygodniem życia, gdy zdrowe dziecko jest trzymane w ten sposób, jego głowa nieznacznie opada, tułów jest lekko zgięty w dół, zgięte są też nogi i ręce.
Między 7. tygodniem życia a 3 miesiącem dziecko powoli wyciąga szyję do góry, tułów i kark powoli się prostują, głowa prostuje się do linii barków, ręce i nogi nadal są zgięte. W kolejnej fazie, około 6. miesiąca życia, szyja jest wyprostowana, tułów jest wyciągnięty, a kręgosłup znajduje się w linii środkowej.
Nogi są zgięte w kolanach i biodrach pod kątem 90 stopni, ręce nadal pozostają zgięte, a dłonie są otwarte. W 7. miesiącu nogi nadal zginają się pod kątem 90 stopni w kolanach, ale prostują się w biodrach, głowa unosi się coraz wyżej a plecy wyginają się łukowo do góry.
Reklama
Odruch Landaua nieprawidłowości
Nieprawidłowości w odruchu Landaua świadczą o wielu chorobach. U dziecka z obniżonym napięciem mięśniowym, czyli u tzw. dziecka wiotkiego, w trakcie sprawdzania odruchu Landaua nóżki i raczki zwisają bezwładnie, głowa opada, a tułów wygina się w łuk ku dołowi. U dziecka takiego nie dochodzi do kolejnych faz rozwoju odruchu.
Zobacz wideo: Badanie stawów biodrowych u noworodka
U dzieci z encefalopatią w trakcie badania odruchu Landaua dochodzi do bardzo silnego odrzucanie głowy do tyłu, a w przypadku mózgowego porażenia dziecięcego i innych schorzeń układu nerwowego, odruch ten w ogóle nie występuje.
Zahamowanie rozwoju odruchu Landaua powoduje, że dziecko ma problem z koordynacją napięcia mięśniowego, można u niego zaobserwować efekt zamkniętych kolan, który utrudnia mu skłony do przodu. Zazwyczaj dzieci takie nie są mniej ruchliwe i nie potrafią koncentrować się na szczegółach.
Reklama
Kiedy zanika odruch Landaua?
Odruch Landaua zanika około 3. roku życia (czasem w wieku 3 i pół roku), kiedy dziecko potrafi stać już stabilnie na dwóch nóżkach i sprawnie się porusza. Gdy jednak w tym czasie odruch Landaua nadal występuje, może spowodować liczne zaburzenia w rozwoju. Dziecko takie nie będzie potrafiło uginać nóg w trakcie chodzenia, biegania i skakania, pojawią się u niego niezgrabne ruchy dolnej połowy ciała. Odruch Landaua, który nie został wygaszony często powoduje występowanie choroby lokomocyjnej i dużych trudności organizacyjnych.
