Reklama
Niedobór witaminy D3
Niedobór witaminy D3 jest niezaprzeczalnie niekorzystny dla ludzkiego organizmu. Witamina D należy do steroidowych organicznych związków chemicznych, której podstawowym zadaniem jest regulacja i kontrola stężenia wapnia i fosforu we krwi oraz wspomaganie pracy układu krążenia. Tym samym, witamina D jest odpowiedzialna za prawidłowy rozwój i mineralizację kości. Kluczowe znaczenie odgrywają dwie formy witaminy D:
- witamina D2 (ergokalcyferol) - naturalnie występujący w organizmach roślinnych/drożdżach;
- witamina D3 (cholekalcyferol) - naturalnie występujący w organizmach zwierzęcych.
Witamina D3 syntetyzowana jest w głębszych warstwach skóry, w wyniku ekspozycji ciała na promieniowanie słoneczne (promieniowanie ultrafioletowe) lub w mniejszym stopniu z pożywienia. Obie postacie witaminy D, zarówno witamina D2, jak i witamina D3 podlegają w organizmie człowieka przemianom do związków, których działanie przypomina funkcje hormonów. Ale to witamina D3 ma kluczowe znaczenie dla zdrowia człowieka, bowiem jest zdecydowanie bardziej skuteczna w podwyższaniu poziomu witaminy D w organizmie, niż witamina D2.
Zbyt niski poziom witaminy D3 powoduje występowanie wielu chorób przewlekłych, mogą to być:
- dolegliwości serca,
- schorzenia związane z pogorszeniem stanu kości,
- oraz choroby autoimmunologiczne.
Naukowcy z Uniwersytetu Ulster (Wielka Brytania) udowodnili, że niedostatek witaminy D jest przyczyną nieprawidłowego funkcjonowania systemu immunologicznego.
W konsekwencji osoby o niskim stężeniu witaminy D we krwi m.in. szybciej wchłaniają z powietrza trujący ołów. W przypadku niedostatecznej ilości witaminy D pojawiają się bóle kostne i mięśniowe. U dzieci może to prowadzić do rozwoju krzywicy, a u dorosłych osteoporozy. Kości stają się bardziej podatne na złamania i uszkodzenia mechaniczne. Osłabieniu komórek mięśniowych towarzyszą bolesne skurcze. Obniżony poziom witaminy D w znacznym stopniu przyśpiesza także proces starzenia.
Objawy niedoboru witaminy D3
Witamina D to jedna z niewielu witamin, której źródłem jest nie tylko pożywienie. Organizm potrafi wytwarzać ją sam. Nazywana jest witaminą słoneczną, ponieważ w największych ilościach produkowana jest w skórze pod wpływem promieni słonecznych. W naszej strefie geograficznej możemy w ten sposób pozyskiwać witaminę D w miesiącach od kwietnia do września.
W pozostałym okresie jej synteza jest minimalna, dlatego szczególnie w miesiącach jesienno-zimowych powinniśmy zadbać o odpowiednią suplementację. W tym czasie nasz układ odpornościowy jest bardziej osłabiony, a to z kolei przyczynia się do częstszych zachorowań. Inne objawy ostrzegawcze przy braku witaminy D to:
- chroniczne przemęczenie,
- stany poirytowania,
- dolegliwości nerwicowe,
- bezsenność,
- nastroje depresji psychicznej,
- krótkowzroczność,
- wypadanie zębów.
Objawy braku witaminy D u dorosłych
Niedobór witaminy D3 u dorosłych objawia się przede wszystkim dość boleśnie w obrębie układu kostnego, ale również w obszarze całego organizmu. Skutkami niedoboru witaminy D3 u dorosłych stają się:
- osteomalacja – rozmiękczanie kości;
- osteoporoza - zrzeszotnienie kości;
- łamliwość kości;
- zwyrodnienia w obrębie układu kostnego;
- zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego;
- dolegliwości ze strony mięśni;
- osłabienie organizmu;
- spadek odporności;
- stany zapalne skóry;
- zwiększona podatność na próchnicę, choroby przyzębia, wypadanie zębów;
- pogorszenie słuchu;
- zapalenie spojówek;
- podwyższone ciśnienie tętnicze krwi.
Ponadto niedobór witaminy D3 zwiększa ryzyko chorób autoimmunologicznych, przede wszystkim cukrzycy, choroby Leśniowskiego-Crohna, nowotworu pęcherza moczowego, piersi, jelita grubego, okrężnicy i jajnika. Niedobór witaminy D3 może również prowadzi do chorób serca. Z badań wynika, iż niższe stężenie witaminy D3 w surowicy krwi można zaobserwować u osób cierpiących na stwardnienie rozsiane i chorobę Parkinsona.
Zanim pojawią się konkretne schorzenia, warto zwrócić uwagę na nietypowe objawy niedoboru witaminy D3, które mogą być sygnałem zbyt niskiego poziomu tej witaminy. Należą do nich:
- bóle mięśni;
- skurcze mięśni;
- ogólne osłabienie;
- problemy ze snem;
- bóle stawów;
- stan permanentnego zmęczenia;
- bóle głowy;
- przygnębienie, ze samopoczucie psychiczne;
- trudności z koncentracją;
- podatność na alergie;
- częste przeziębienia i infekcje.
Reklama
Niedobór witaminy D3 u dzieci
Niedobór witaminy D3 ma negatywny wpływ na stan układu kostnego, dlatego tak istotne jest dbanie o odpowiedni poziom witaminy D3 u dzieci w fazie wzrostu. Witamina D wspomaga prawidłowy rozwój organizmu od najmłodszych lat. Przede wszystkim odgrywa kluczową rolę we wchłanianiu wapnia, potrzebnego do rozwoju zdrowych, mocnych kości i zębów. Odpowiedni poziom witaminy D3 chroni dziecięce kości przed łamliwością a zęby przed próchnicą i mikrourazami. Niedobór witaminy D3 u dzieci może prowadzić do rozwoju krzywicy oraz słabości mięśni.
Niedobór witaminy D3 u niemowląt może się objawiać nadmiernie płaską główką z tyłu i wypukłymi guzami na czole. Ponadto opóźnia się proces zrastania ciemiączka. Niedobór witaminy D3 u małych dzieci może skutkować wspomnianą już wcześniej krzywicą, a słabość mięśni objawia się pod postacią tzw. żabiego brzuszka, który podczas leżenia na plecach sprawia wrażenie jakby rozlewał się na boki.
Objawy niedoboru witaminy D3 u niemowląt i małych dzieci to m.in.:
- krzywica,
- spowolnienie wzrostu,
- opóźnione ząbkowanie,
- słabość mięśni bądź nadmierne napięcie mięśniowe,
- nerwowość,
- spadek odporności i częstsze infekcje dróg oddechowych,
- możliwe zaparcia.
Niedobór witaminy D3 u dzieci może również prowadzić do chorób autoimmunologicznych, cukrzycy, spadku odporności, czy przyczynić się do rozwoju niektórych nowotworów.
Reklama
Jakie są skutki niedoboru witaminy D3?
Brak witaminy D3 w organizmie skutkuje też złym nastrojem, brakiem energii oraz problemami z koncentracją, zarówno dorośli jak i dzieci skarżą się na trudności w nauce i pracy. Czujemy się permanentnie zmęczeni, ospali i apatyczni. Mamy mniejszą motywację do podejmowania jakichkolwiek aktywności, a przez to z większym pesymizmem patrzymy w przyszłość.
W przypadku wystąpienia objawów niedoboru witaminy D3 trzeba skutecznie uzupełniać poziom „słonecznej witaminy” w organizmie. Wszyscy jesteśmy w takim samym stopniu narażeniu na niedobór, dlatego w miarę możliwości powinniśmy kontrolować poziom witamin we krwi. Osoby przebywające stale w zamkniętych pomieszczeniach, powinny szczególnie pamiętać o sprawdzaniu zawartości i pokrywaniu swojego zapotrzebowania na tą ważną substancję.
Do poważniejszych skutków niedoboru witaminy D3 można zaliczyć choroby układu kostnego, dolegliwości w obrębie mięśni, dolegliwości sercowe, stany depresyjne, podatność na choroby immunologiczne i niektóre nowotwory.
Jak szybko uzupełnić niedobór witaminy D3?
Leczenie niedoboru witaminy D3 uzależnione jest od konkretnego przypadku, w tym poziomu witaminy w organizmie, przyczyny niedoboru i wieku pacjenta. W celu uzupełnienia niedoborów witaminy D3 w organizmie zaleca się przede wszystkim:
- zwiększenie ekspozycji na światło słoneczne - w miarę możliwości i z zachowaniem zasad bezpieczeństwa;
- wzbogacenie diety o produkty bogate w witaminę D3;
- w niektórych przypadkach suplementację preparatami zawierającymi witaminę D3.
Odpowiedni poziom witaminy D jest niezwykle ważny, dlatego jeśli występują niedobory należy je niezwłocznie uzupełnić. Oprócz zbilansowanej diety można sięgnąć po preparaty, pomagające pozbyć się niedoborów. Co ważne, dawka powinna być dopasowana do wieku i indywidualnych potrzeb. Jeśli odpowiedniego szukasz preparatu kliknij tutaj.
Reklama
Przyczyny niedoboru witaminy D
Witamina D3 nie bez powodu nazywana jest witaminą „słoneczną”, dlatego główną przyczyną jej niedoboru jest niedostateczna ekspozycja na światło słoneczne. Na niedobór witaminy D3 wpływać mogą również niektóre choroby wątroby, nerek, stany zapalne, zaburzenia wchłaniania lub aktywacji witaminy D oraz przyjmowanie konkretnych leków. Chociaż pozyskiwanie witaminy D3 z pożywienia jest mniejsze niż z promieniowania słonecznego, to warto również zwrócić uwagę na dietę i uzupełniać niedobory jedząc ryby, sery, jaja, czy mleko.