Reklama
Eliptus - skład
1 tabl. powl. zawiera 250 mg, 500 mg, 750 mg lub 1000 mg lewetyracetamu.
Reklama
Eliptus - działanie
Lek przeciwpadaczkowy - pochodna pirolidonu. Mechanizm działania lewetyracetamu nadal nie jest w pełni poznany, wydaje się być różny od sposobu działania dostępnych obecnie leków przeciwpadaczkowych. Wyniki badań in vitro i in vivo wskazują, że lewetyracetam nie zmienia podstawowych właściwości komórki ani prawidłowych procesów neurotransmisji. Badania in vitro wykazały, że lewetyracetam wpływa na stężenie Ca2+ w neuronach, częściowo hamując prądy Ca2+ typu N oraz ograniczając uwalnianie jonów Ca2+ zmagazynowanych wewnątrz neuronów. Dodatkowo częściowo znosi indukowane przez cynk i beta-karboliny hamowanie prądów bramkowanych przez GABA i glicynę. Lewetyracetam wywołuje ochronę przed drgawkami w wielu zwierzęcych modelach napadów padaczkowych częściowych i pierwotnie uogólnionych, nie działa drgawkotwórczo. Główny metabolit jest nieaktywny. Działanie przeciwdrgawkowe u ludzi, zarówno w padaczce z napadami częściowymi jak i uogólnionymi, potwierdziło szeroki zakres farmakologicznego profilu działania lewetyracetamu. Po podaniu doustnym lewetyracetam szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie we krwi po 1,3 h po podaniu. Stężenie w stanie stacjonarnym osiągane jest po 2 dniach, w przypadku schematu dawkowania 2 razy na dobę. Mniej niż 10% leku wiąże się z białkami osocza. U ludzi, lewetyracetam nie jest metabolizowany w znacznym stopniu. Główny szlak metabolizmu (24% dawki) stanowi enzymatyczna hydroliza grupy acetamidowej. T0,5 u osób dorosłych wynosi 7+/- 1 h i nie zmienia się w zależności od dawki, drogi podania lub po podaniu wielokrotnym. Lek jest wydalany głównie z moczem (średnio 95%), a tylko nieznaczna ilość z kałem. U osób w podeszłym wieku okres półtrwania wydłuża się o około 40% (10-11 h). Po podaniu pojedynczej dawki (20 mg/kg mc.) dzieciom (6-12 lat) chorym na padaczkę okres półtrwania lewetyracetamu wynosi 6 h. Po podaniu wielokrotnym dawki (20-60 mg/kg mc./dobę) dzieciom z padaczką (4-12 lat) lewetyracetam był szybko wchłaniany. Stężenie maksymalne we krwi występowało 0,5-1 h po podaniu. T0,5 wynosił około 5 h.
Reklama
Eliptus - wskazania
Monoterapia w leczeniu napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych u pacjentów w wieku od 16 lat z nowo rozpoznaną padaczką. Terapia wspomagająca: w leczeniu napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych u dorosłych, dzieci i niemowląt w wieku od 1 miesiąca z padaczką; w leczeniu napadów mioklonicznych u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat z młodzieńczą padaczką miokloniczną; w leczeniu napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat z idiopatyczną padaczką uogólnioną.
Reklama
Eliptus - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lewetyracetam, związki pochodne pirolidonów lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Eliptus - ostrzeżenia
Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby zaleca się ocenę czynności nerek. U pacjentów leczonych lekami przeciwpadaczkowymi opisywano przypadki samobójstw, prób samobójczych oraz myśli i zachowań samobójczych; należy monitorować pacjentów pod względem występowania depresji i (lub) myśli oraz zachowań samobójczych i rozważyć odpowiednie leczenie. Preparat w postaci tabletek nie jest dostosowany do podawania niemowlętom i dzieciom w wieku poniżej 6 lat. Dostępne dane dotyczące stosowania u dzieci nie sugerują wpływu na wzrost i dojrzewanie, jednak długotrwały wpływ na uczenie się, inteligencję, wzrost, funkcje endokrynologiczne, dojrzewanie i potencjalny wpływ na płodność pozostają nieznane. Bezpieczeństwo i skuteczność u niemowląt w wieku poniżej 1. rż. nie zostały dokładnie zbadane (jedynie 35 niemowląt w wieku poniżej 1. rż. z napadami częściowymi otrzymywało preparat, 13 z nich było w wieku <6. mż.). Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku w monoterapii u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat.
Reklama
Eliptus - ciąża
Brak wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u kobiet w ciąży. Lek nie powinien być stosowany w czasie ciąży ani u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących antykoncepcji, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. W przypadku kobiet w ciąży stosujących lewetyracetam, należy zapewnić odpowiednie postępowanie kliniczne. Zaprzestanie leczenia przeciwpadaczkowego może spowodować zaostrzenie choroby, które może być szkodliwe dla matki i płodu. Lewetyracetam przenika do mleka kobiecego - karmienie piersią nie jest zalecane. Jednak, jeżeli konieczne jest leczenie podczas karmienia piersią, należy uwzględniając znaczenie karmienia piersią, rozważyć stosunek korzyści do ryzyka związany z leczeniem.
Reklama
Eliptus - efekty uboczne
Bardzo często: zapalenie błony śluzowej nosa i gardła; senność, bóle głowy. Często: jadłowstręt; depresja, wrogość/agresywność, lęk, bezsenność, nerwowość/drażliwość; drgawki, zaburzenia równowagi, zawroty głowy (pochodzenia ośrodkowego), ospałość, drżenie; zawroty głowy (pochodzenia błędnikowego); kaszel; ból brzucha, biegunka, dyspepsja, wymioty, nudności; wysypka; astenia/zmęczenie. Niezbyt często: małopłytkowość, leukopenia; zmniejszenie masy ciała, zwiększenie masy ciała; próby samobójcze, myśli samobójcze, zaburzenia psychotyczne, zaburzenia zachowania, omamy, uczucie złości, splątanie, napady paniki, chwiejność emocjonalna/wahania nastroju, pobudzenie; niepamięć, zaburzenia pamięci, zaburzenia koordynacji ruchów/ataksja, parestezje, zaburzenia koncentracji uwagi; podwójne widzenie, niewyraźne widzenie; nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych; łysienie, wyprysk, świąd; osłabienie mięśni, ból mięśni; urazy. Rzadko: infekcje, pancytopenia, neutropenia, samobójstwo, zaburzenia osobowości, zaburzenia myślenia; choreoatetoza, dyskineza, hiperkinezja; zapalenie trzustki; niewydolność wątroby, zapalenie wątroby; martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy.
Eliptus - interakcje
Lek nie wywiera wpływu na stężenie we krwi innych stosowanych aktualnie leków przeciwpadaczkowych (fenytoiny, karbamazepiny, kwasu walproinowego, fenobarbitalu, lamotryginy, gabapentyny i prymidonu), a powyższe leki przeciwpadaczkowe nie wpływają na farmakokinetykę lewetyracetamu. Probenecyd - lek hamujący wydzielanie w kanalikach nerkowych - podawany w dawce 500 mg 4 razy na dobę, zmniejsza klirens nerkowy głównego metabolitu lewetyracetamu, nie wpływając jednak na klirens lewetyracetamu. Należy się spodziewać, że inne leki wydalane na drodze aktywnego wydzielania kanalikowego mogą również zmniejszać klirens nerkowy tego metabolitu. Lewetyracetam w dawce dobowej 1000 mg nie wpływał na farmakokinetykę doustnych środków antykoncepcyjnych (etynyloestradiolu i lewonorgestrelu). Lewetyracetam w dawce dobowej 2000 mg nie wpływał na farmakokinetykę digoksyny i warfaryny; czas protrombinowy pozostawał niezmieniony. Jednoczesne stosowanie z digoksyną, doustnymi środkami antykoncepcyjnymi oraz z warfaryną nie wpływało na farmakokinetykę lewetyracetamu. Brak danych dotyczących wpływu leków zobojętniających na wchłanianie lewetyracetamu. Pokarm nie zmieniał stopnia wchłaniania lewetyracetamu, ale szybkość wchłaniania była nieznacznie zmniejszona. Brak danych dotyczących interakcji lewetyracetamu z alkoholem.
Eliptus - dawkowanie
Doustnie: dawka dobowa jest podawana w 2 równo podzielonych dawkach. Monoterapia: Dorośli i młodzież od 16 lat: zalecana dawka wstępna wynosi 250 mg 2 razy na dobę i po 2 tyg. stosowania powinna być zwiększona do początkowej dawki terapeutycznej wynoszącej 500 mg 2 razy na dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, dawkę dobową można zwiększyć co 2 tyg. o 250 mg 2 razy na dobę do maksymalnej 1500 mg 2 razy na dobę. Terapia wspomagająca: Dorośli i młodzież (w wieku 12-17 lat) o mc. 50 kg lub powyżej: początkowa dawka wynosi 500 mg 2 razy na dobę (podawanie tej dawki można rozpocząć w pierwszym dniu leczenia). W zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, dawkę dobową można zwiększyć do 1500 mg 2 razy na dobę. Dawkowanie można zmieniać, zwiększając lub zmniejszając dawkę dobową o 500 mg 2 razy na dobę, co 2-4 tyg. Niemowlęta i dzieci w wieku od 6 do 23 miesięcy, dzieci (2-11 lat) i młodzież (w wieku 12-17 lat) o mc. poniżej 50 kg: początkowa dawka wynosi 10 mg/kg mc. 2 razy na dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, dawkę dobową można zwiększyć do 30 mg/kg mc. 2 razy na dobę. Zmiany dawkowania nie powinny przekraczać zmniejszania lub zwiększania dawki o 10 mg/kg mc. 2 razy na dobę co 2 tyg. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę. Niemowlęta w wieku od 1 mies. do <6 mies. oraz dzieci o mc. 20 kg lub mniejszej - stosować roztwór doustny.
U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek dawkę dobową ustala się indywidualnie w zależności od klirensu kreatyniny: klirens >80 ml/min/1,73 mm2 - 500-1500 mg 2 razy na dobę; klirens 50-79 ml/min/1,73 m2 - 500-1000 mg 2 razy na dobę; klirens 30-49 ml/min/1,73 m2 - 250-750 mg 2 razy na dobę; klirens <30 ml/min/1,73 m2 - 250-500 mg 2 razy na dobę; schyłkowa niewydolność nerek i pacjenci dializowani - 500-1000 mg raz na dobę (pierwszego dnia leczenia zalecana jest dawka początkowa 750 mg; po dializie zalecana jest dawka uzupełniająca 250-500 mg). Dostosowanie dawkowania u niemowląt i dzieci od 6 do 23 mż., dzieci i młodzieży o mc. mniejszej niż 50 kg z zaburzoną czynnością nerek: klirens >80 ml/min/1,73 mm2 - 10-30 mg/kg mc. 2 razy na dobę; klirens 50-79 ml/min/1,73 m2 - 10-20 mg/kg mc. 2 razy na dobę; klirens 30-49 ml/min/1,73 m2 - 5-15 mg/kg mc. 2 razy na dobę; klirens <30 ml/min/1,73 m2 - 5-10 mg/kg mc. 2 razy na dobę; schyłkowa niewydolność nerek i pacjenci dializowani - 10-20 mg/kg mc. raz na dobę (pierwszego dnia leczenia zalecana jest dawka nasycająca 15 mg/kg mc.; po dializie zalecana jest dawka uzupełniająca 5-10 mg/kg mc.). U pacjentów z niewielkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby nie ma potrzeby dostosowania dawki; u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby zaleca się ocenę czynności nerek przed wyborem odpowiedniej dawki - zaleca się zmniejszenie podtrzymującej dawki dobowej o 50%, w przypadkach, gdy klirens kreatyniny wynosi <60 ml/min/1,73 mm2.
Preparat należy przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku, popijając wystarczającą ilością płynu.
Eliptus - uwagi
W przypadku, jeśli leczenie preparatem ma być zakończone, zgodnie z aktualną praktyką kliniczną zaleca się stopniowe odstawianie preparatu (tj. dorośli i młodzież o mc. powyżej 50 kg: zmniejszanie dawki o 500 mg 2 razy na dobę co 2-4 tyg.; niemowlęta powyżej 6 mż., dzieci i młodzież o mc. poniżej 50 kg: zmniejszanie dawki nie powinno przekroczyć redukcji o 10 mg/kg mc. 2 razy na dobę co 2 tyg.; niemowlęta (do 6 mż.): zmniejszanie dawki nie powinno przekroczyć redukcji o 7 mg/kg mc. 2 razy na dobę, co 2 tyg.). Z powodu możliwości różnic w osobniczej wrażliwości, na początku leczenia lub podczas zwiększania dawki, u niektórych pacjentów może wystąpić senność lub inne objawy ze strony o.u.n. - zaleca się ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
