Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗

Carvilex

Spis treści

Reklama

Carvilex - skład

1 tabl. powl. zawiera 6,25 mg, 12,5 mg lub 25 mg karwedilolu.

Reklama

Carvilex - działanie

Nieselektywny β-bloker rozszerzający naczynia krwionośne, który zmniejsza naczyniowy opór obwodowy w wyniku selektywnego blokowania receptorów α1-adrenergiczych oraz hamuje układ renina-angiotensyna na skutek nieselektywnego blokowania receptorów β-adrenergicznych. Nie wykazuje wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej; działa stabilizująco na błony komórkowe. Karwedilol jest mieszaniną racemiczną dwóch stereoizomerów: oba enancjomery wykazują działanie blokujące receptory α-adrenergiczne; nieselektywne blokowanie receptorów adrenergicznych β1 i β2 przypisuje się enancjomerowi S(-). W badaniach na zwierzętach (in vitro i in vivo) oraz w niektórych typach komórek ludzkich (in vitro) wykazano właściwości przeciwutleniające karwedilolu. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym obniżenie ciśnienia nie powoduje jednoczesnego zwiększenia oporu obwodowego, jak w przypadku wybiórczych β-blokerów. Częstość akcji serca zmniejsza się nieznacznie; objętość wyrzutowa pozostaje bez zmian. Przepływ krwi przez nerki, czynność nerek i opór obwodowy się nie zmieniają. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym karwedilol zwiększa stężenie noradrenaliny we krwi. W długotrwałym leczeniu u pacjentów z dławicą piersiową karwedilol przeciwdziałał niedokrwieniu i zmniejszał nasilenie bólu; ponadto zmniejszał obciążenie wstępne i następcze komór serca. U pacjentów z niewydolnością lewej komory lub zastoinową niewydolnością serca karwedilol wykazuje korzystny wpływ na hemodynamikę oraz frakcję wyrzutową i wymiary lewej komory. Karwedilol nie wykazuje ujemnego wpływu na profil lipidów i na stężenie elektrolitów we krwi. Całkowita biodostępność karwedilolu po podaniu doustnym wynosi ok. 25%. Maksymalne stężenie we krwi występuje po ok. 1 h. Wiąże się z białkami osocza w 98-99%. Jest metabolizowany w wątrobie, częściowo do aktywnych metabolitów. Średni T0,5 wynosi 6-10 h. Wydalany jest głównie z żółcią, w mniejszym stopniu z moczem.

Reklama

Carvilex - wskazania

Nadciśnienie tętnicze samoistne. Przewlekła stabilna dławica piersiowa. Leczenie wspomagające stabilnej niewydolności serca o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim.

Reklama

Carvilex - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na karwedilol lub pozostałe składniki preparatu. Niewydolność serca (IV stopnia wg NYHA), wymagająca stosowania dożylnych leków inotropowych. Przewlekła obturacyjna choroba płuc z obturacją oskrzeli. Klinicznie istotne zaburzenie czynności wątroby. Astma oskrzelowa. Blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst.. Ciężka bradykardia (<50/min). Wstrząs kardiogenny. Zespół chorego węzła zatokowego (w tym blok zatokowo-przedsionkowy). Ciężka hipotonia (ciśnienie skurczowe <85 mm Hg). Kwasica metaboliczna. Dławica Prinzmetala. Nieleczony guz chromochłonny. Ciężkie obwodowe zaburzenia krążenia tętniczego. Jednoczesne dożylne stosowanie werapamilu lub diltiazemu. Okres karmienia piersią.

Reklama

Carvilex - ostrzeżenia

Leczenie pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca należy rozpoczynać gdy stan pacjenta jest stabilny przez co najmniej 4 tyg. stosowania leczenia standardowego. Stan pacjentów z niewyrównaną niewydolnością serca należy ustabilizować. Pacjenci z ciężką niewydolnością serca, niedoborem elektrolitów lub hipowolemią, w podeszłym wieku lub z niskim początkowym ciśnieniem tętniczym krwi powinni być obserwowani przez ok. 2 h po podaniu pierwszej dawki i po zwiększeniu dawki, ze względu na możliwość wystąpienia niedociśnienia tętniczego. U pacjentów z niewydolnością serca i niskim ciśnieniem tętniczym (skurczowe ciśnienie <100 mm Hg), chorobą niedokrwienną serca, uogólnioną miażdżycą i (lub) niewydolnością nerek obserwowano w czasie leczenia karwedilolem przemijające pogorszenie czynności nerek - u tych pacjentów okresie zwiększania dawki leku należy kontrolować czynność nerek; jeśli wystąpi znaczne pogorszenie czynności nerek, dawkę karwedilolu należy zmniejszyć lub przerwać stosowanie leku. U pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, którzy nie przyjmują leków doustnych ani wziewnych, karwedilol można stosować tylko w przypadku, gdy spodziewane korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem związanym z leczeniem - pacjenci wymagają monitorowania na początku leczenia i w czasie zwiększania dawki. Karwedilol może maskować objawy ostrej hipoglikemii. U pacjentów z cukrzycą i współistniejącą niewydolnością serca, stosowanie karwedilolu może zaburzyć kontrolę glikemii (wskazana regularna kontrola stężenia glukozy). Karwedilol może maskować objawy nadczynności tarczycy. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi reakcjami nadwrażliwości w wywiadzie lub u pacjentów odczulanych (β-adrenolityki zwiększają wrażliwość na alergeny i nasilają reakcje anafilaktyczne), chorobami naczyń obwodowych, zespołem Raynauda lub blokiem przedsionkowo-komorowym Ist.. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z łuszczycą (ryzyko nasilonych reakcje skórnych). Preparatu nie należy stosować (niedostateczne doświadczenie kliniczne) u pacjentów z niestabilnym lub wtórnym nadciśnieniem tętniczym, hipotonią ortostatyczną, ostrą chorobą zapalną serca, istotnym hemodynamicznie zwężeniem zastawek serca lub drogi odpływu z serca, schyłkowym stadium choroby tętnic obwodowych oraz u pacjentów leczonych jednocześnie antagonistą receptora α1-adrenergicznego lub agonistą receptora α2-adrenergicznego. Pacjenci w podeszłym wieku mogą być bardziej wrażliwi na działanie karwedilolu i powinni być szczególnie starannie monitorowani. Pacjentów wolno metabolizujących debryzochinę należy starannie obserwować podczas rozpoczynania leczenia. Ze względu na zawartość laktozy preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania karwedilolu u dzieci i młodzieży.

Reklama

Carvilex - ciąża

Nie zaleca się stosowania karwedilolu w okresie ciąży. Lek można stosować w ciąży jedynie w przypadku, gdy spodziewana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu i (lub) noworodka. Leczenie należy przerwać 2-3 dni przed spodziewanym porodem. Jeśli nie jest to możliwe, należy obserwować noworodka przez pierwsze 2-3 dni. Lek jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Reklama

Carvilex - efekty uboczne

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca mogą wystąpić: bardzo często (≥1/10) - hipergilkemia, obrzęki obwodowe, hiperwolemia, zatrzymanie płynów, zaburzenia widzenia, obrzęki (uogólnione, obwodowe, narządów płciowych), bradykardia, hipotonia ortostatyczna, nudności, biegunka, wymioty; często (≥1/100 do <1/10) - łagodna trombocytopenia, zawroty głowy; niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - zaparcie; rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000) - omdlenie, całkowity blok przedsionkowo-komorowy, zaostrzenie niewydolności serca, osłabienie czynności nerek. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i dławicą piersiową mogą wystąpić: bardzo często (≥1/10) - zawroty i ból głowy, zmniejszone wydzielenie łez, bradykardia, hipotonia ortostatyczna, ból kończyn, zmęczenie; często (≥1/100 do <1/10) - hipercholesterolemia, nudności, ból brzucha, biegunka; rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) - łagodna trombocytopenia, leukopenia, obrzęki obwodowe, zaburzenia snu, depresja, parestezje, omdlenie, niewydolność krążenia obwodowego, przekrwienie błony śluzowej nosa, zaparcie, wymioty, osłabienie czynności nerek, zwiększenie aktywności transaminaz we krwi, reakcje skórne (wysypka alergiczna, pokrzywka, świąd i reakcja przypominająca liszaj płaski), zmiany łuszczycowe; bardzo rzadko (≥1/10 000, w tym pojedyncze przypadki) - zaburzenia widzenia, podrażnienie oczu, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia oddawania moczu, impotencja, dławica piersiowa, blok przedsionkowo-komorowy, zaostrzenie objawów u pacjentów cierpiących na chromanie przestankowe lub zespół Raynauda, duszność typu astmatycznego u pacjentów z grupy ryzyka. Leki β-adrenolityczne mogą również powodować ujawnienie utajonej cukrzycy, zaostrzenie jawnej cukrzycy oraz zaburzenia kontroli glikemii. Podczas leczenia karwedilolem rzadko mogą wystąpić łagodne zaburzenia gospodarki węglowodanowej.

Carvilex - interakcje

Podczas jednoczesnego doustnego stosowania karwedilolu i diltiazemu, werapamilu i (lub) amiodaronu mogą wystąpić zaburzenia przewodnictwa - w przypadku jednoczesnego stosowania karwedilolu z tymi lekami lub lekami przeciwarytmicznymi klasy I należy kontrolować zapis EKG oraz wartość ciśnienia tętniczego. Podczas jednoczesnego stosowania leków przeciwarytmicznych z klasy Ia i Ic podawanych dożylnie istnieje ryzyko niewydolności serca. Jednoczesne stosowanie rezerpiny, guanetydyny, metyldopy, guanfacyny i inhibitorów MAO (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B) może prowadzić do dodatkowego zmniejszenia częstości pracy serca - zalecana jest kontrola czynności życiowych. Stosowanie dihydropirydyn i karwedilolu należy prowadzić pod ścisłą kontrolą lekarską, ze względu na odnotowane występowanie niewydolności serca i ciężkiego niedociśnienia tętniczego. Azotany nasilają działanie hipotensyjne karwedilolu. W przypadku jednoczesnego stosowania karwedilolu i digoksyny u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym może zwiększać się stężenie digoksyny we krwi (nawet o 16%) - należy kontrolować stężenie digoksyny we krwi. Karwedilol nasila działanie stosowanych jednocześnie leków przeciwnadciśnieniowych lub leków, których działaniem niepożądanym jest nadciśnienie tętnicze (barbiturany, fenotiazyny, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, leki rozszerzające naczynia) oraz działanie alkoholu. Obserwowano zwiększenie stężenia cyklosporyny - zalecane jest kontrolowanie stężenia cyklosporyny. Karwedilol nasila działanie insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych - należy regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi. W przypadku jednoczesnego stosowania karwedilolu i klonidyny, karwedilol należy odstawić kilka dni przed stopniowym zmniejszaniem dawek klonidyny. Leki stosowane w czasie znieczulenia ogólnego mogą nasilić działanie inotropowo ujemne i obniżające ciśnienie tętnicze krwi. Leki z grupy NLPZ, estrogeny i kortykosteroidy zmniejszają działanie przeciwnadciśnieniowe karwedilolu. Leki zwiększające aktywność enzymów wątrobowych (np. ryfampicyna, barbiturany) mogą zmniejszać stężenie karwedilolu we krwi, natomiast leki hamujące aktywność enzymów wątrobowych (np. cymetydyna, ketokonazol, fluoksetyna, haloperydol, werapamil, erytromycyna) zwiększają stężenie karwedilolu we krwi. Łączne stosowanie karwedilolu z sympatykomimetykami zwiększa ryzyko nadciśnienia i nasilonej bradykardii. Z ergotaminą występuje nasilone działanie zwężające naczynia. Z lekami blokującymi przewodnictwo nerwowo-mięśniowe występuje zwiększenie działania blokującego przewodnictwo nerwowo-mięśniowe.

Carvilex - dawkowanie

Doustnie. Nadciśnienie tętnicze samoistne: zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg raz na dobę przez pierwsze 2 dni. Następnie leczenie można kontynuować dawką 25 mg raz na dobę. W razie potrzeby dawkę można w dalszym ciągu stopniowo zwiększać w odstępach co najmniej 2-tygodniowych do maksymalnej zalecanej dawki dobowej 50 mg w 2 dawkach. Preparat może być stosowany w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, szczególnie z tiazydowymi lekami moczopędnymi. U pacjentów w podeszłym wieku zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg raz na dobę, dawkę można stopniowo zwiększać w odstępach co najmniej 2-tygodniowych. Przewlekła stabilna dławica piersiowa: zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg 2 razy na dobę przez pierwsze 2 dni leczenia. Następnie jest zalecane stosowanie dawki 25 mg 2 razy na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększać w odstępach co najmniej 2-tygodniowych do maksymalnej zalecanej dawki dobowej 100 mg w 2 dawkach. U pacjentów w podeszłym wieku zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg 2 razy na dobę przez 2 dni; leczenie należy kontynuować stosując maksymalną zalecaną dawkę 25 mg 2 razy na dobę. Niewydolność serca: dawkowanie musi być ustalane indywidualnie i ściśle kontrolowane przez lekarza w okresie stopniowego zwiększania dawki. Preparat jest stosowany w leczeniu skojarzonym z preparatami moczopędnymi, inhibitorami ACE, preparatami naparstnicy i (lub) lekami rozszerzającymi naczynia. Pacjent powinien znajdować się w stabilnym stanie klinicznym (bez zmiany NYHA, bez hospitalizacji z powodu niewydolności serca), terapia podstawowa musi być ustalona z co najmniej czterotygodniowym wyprzedzeniem do rozpoczęcia leczenia karwedilolem. Dodatkowo, pacjent powinien mieć zmniejszoną frakcję wyrzutową lewej komory serca, częstość serca powinna wynosić >50 uderzeń/min, a skurczowe ciśnienie krwi >85 mm Hg. Dawka początkowa wynosi 3,125 mg 2 razy na dobę przez 2 tyg. Jeśli pacjent toleruje tę dawkę, można ją stopniowo zwiększać do dawki 6,25 mg 2 razy na dobę, zachowując co najmniej 2-tygodniowe odstępy, a następnie do dawki 12,5 mg 2 razy na dobę i 25 mg 2 razy na dobę. Dawkę należy zwiększać do największej dawki tolerowanej przez pacjenta. Maksymalna zalecana dawka wynosi 25 mg 2 razy na dobę u pacjentów o mc. <85 kg oraz 50 mg 2 razy na dobę u pacjentów o mc. >85 kg, pod warunkiem, ze niewydolność serca nie jest ciężka. Zwiększenie dawki do 50 mg 2 razy na dobę powinno być prowadzone ostrożnie, pod ścisłym nadzorem lekarza. Podczas stopniowego zwiększania dawki należy regularnie kontrolować czynność nerek, masę ciała, ciśnienie tętnicze krwi, częstość i miarowość akcji serca. W przypadku, gdy przerwa w leczeniu karwedilolem jest dłuższa niż 2 tyg., leczenie należy rozpocząć od dawki 3,125 mg 2 razy na dobę, a następnie stopniowo zwiększać dawkę zgodnie z ww. zaleceniami. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby może być konieczne dostosowanie dawkowania.
Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku, jedynie pacjentom z niewydolnością serca zaleca się przyjmowanie tabletek z posiłkiem.

Carvilex - uwagi

Nie należy nagle przerywać stosowania karwedilolu, szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Preparat należy odstawiać stopniowo, w ciągu 14 dni (np. poprzez zmniejszanie dawki dobowej o połowę co 3 dni). Karwedilol może zmniejszać ilość wydzielanych łez, co może utrudniać korzystanie z soczewek kontaktowych. Lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych.


Podobne leki
Dilatrend
Vivacor
Coryol
Carvetrend

Reklama

Czym się różni odporność swoista od nieswoistej?
Sprawdź!