Reklama
Vinpocetine Espefa - skład
1 tabl. zawiera 5 mg lub 10 mg winpocetyny. Tabletki zawierają laktozę.
Reklama
Vinpocetine Espefa - działanie
Winpocetyna wpływa pozytywnie na metabolizm tkanki mózgowej poprzez poprawę mikrokrążenia. Zwiększa zużycie glukozy i tlenu, a przez to wytwarzanie ATP. Zwiększa tolerancję komórek nerwowych na hipoksję. Winpocetyna wpływa na przekaźnictwo noradrenaliny i serotoniny. Hamując fosfodiesterazy w komórkach ścian naczyń powoduje zwiększenie stężeń cAMP i cGMP, i w konsekwencji zwiotczenie mięśni gładkich oraz rozszerzenie naczyń krwionośnych. Poprawia mikrokrążenie w mózgu bez wywoływania efektu podkradania. Hamuje w sposób zależny od dawki kanały sodowe, przez co wykazuje działanie neuroprotekcyjne i przeciwdrgawkowe. Lek jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego (ok. 60%), obecność treści pokarmowej zwiększa wchłanianie, Cmax we krwi uzyskiwane jest po 0,8-1,5 h, biologiczny T0,5 wynosi 4,83±1,29 h. W organizmie lek ulega metabolizmowi (głównie w wątrobie) do kwasu apowinkaminowego, wydalanego głównie w postaci wolnej z moczem (60%) i z kałem (40%).
Reklama
Vinpocetine Espefa - wskazania
Leczenie uzupełniające zaburzeń czynności ośrodkowego układu nerwowego związanych z przewlekłymi zaburzeniami krążenia mózgowego u osób w podeszłym wieku oraz zaburzeń wzroku, słuchu i zawrotów głowy o podłożu naczyniowym.
Reklama
Vinpocetine Espefa - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stwierdzenie lub podejrzenie krwawienia wewnątrzmózgowego (ostra faza udaru krwotocznego). Zaburzenia rytmu serca. Rozpoznanie choroby niedokrwiennej serca. Kobiety w ciąży, planujące ciążę oraz karmiące piersią. Dzieci.
Reklama
Vinpocetine Espefa - ostrzeżenia
Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć inne przyczyny zaburzeń czynności mózgu. Ostrożnie stosować u pacjentów z niedociśnieniem lub niedociśnieniem ortostatycznym. Zaleca się kontrolę zapisu EKG u pacjentów z zespołem wydłużonego odcinka QT lub stosujących dodatkowy lek powodujący wydłużenie odcinka QT. Ze względu na zawartość laktozy lek nie powinien być stosowany u pacjentów z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Vinpocetine Espefa - ciąża
Stosowanie u kobiet w ciąży, planujących ciążę oraz w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.
Reklama
Vinpocetine Espefa - efekty uboczne
Tabl. 5 mg. Niezbyt często: częstoskurcz lub skurcze dodatkowe serca, zmiany w EKG (obniżenie odcinka ST, wydłużenie odcinka QT), obniżenie ciśnienia krwi. Rzadko: zgaga, bóle brzucha, nudności, bezsenność, ból i zawroty głowy, osłabienie. Bardzo rzadko: skórne reakcje alergiczne, zmniejszenie ilości białych krwinek, obniżenie hematokrytu i poziomu hemoglobiny we krwi obwodowej, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Tabl. 10 mg. Niezbyt często: zaburzenia snu (bezsenność, senność), zawroty i ból głowy, osłabienie (objawy te mogą być związane z chorobą podstawową), zmiany ciśnienia krwi (głównie obniżenie ciśnienia krwi), uderzenia krwi do głowy, nudności, zgaga i suchość w jamie ustnej, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, alergiczne odczyny skórne, obniżenie odcinka ST, wydłużenie odcinka QT, częstoskurcz i dodatkowy skurcz serca. Rzadko: niedociśnienie tętnicze, bóle brzucha, leukopenia. Bardzo rzadko: obniżenie hematokrytu i poziomu hemoglobiny we krwi obwodowej.
Vinpocetine Espefa - interakcje
Lek może nasilać działanie leków obniżających ciśnienie krwi (np. α-metylodopy), dlatego podczas takiej terapii skojarzonej zaleca się regularną kontrolę ciśnienia krwi. Należy zachować ostrożność podając winpocetynę jednocześnie z lekami działającymi na OUN, jak również z lekami przeciwarytmicznymi i przeciwzakrzepowymi.
Vinpocetine Espefa - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: początkowo 5-10 mg 3 razy na dobę, po posiłkach; dawka podtrzymująca: 5 mg 3 razy na dobę. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek nie ma konieczności zmiany dawkowania. Lek należy podawać regularnie.
Vinpocetine Espefa - uwagi
Brak badań dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn - decyzję o możliwości wykonywania tych czynności powinien podjąć lekarz.
