Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗

Roztwór Ringera

Spis treści

Reklama

Roztwór Ringera - skład

1000 ml roztworu zawiera 8,6 g chlorku sodu, 0,3 g chlorku potasu i 0,33 g chlorku wapnia. Stężenia elektrolitów: sód 147 mmol/l, potas 4,0 mmol/l, wapń 2,2 mmol/l, chlorki 156 mmol/l. Osmolarność teoretyczna 309 mOsm/l, kwasowość miareczkowa <0,3 mmol/l. pH 5,0-7,0.

Reklama

Roztwór Ringera - działanie

Roztwór do rozcieńczania leków i elektrolitów. Posiada skład elektrolitowy podobny do składu płynu zewnątrzkomórkowego. Jest stosowany do korygowania zaburzeń elektrolitowych i przywracania równowagi kwasowo-zasadowej. Elektrolity podaje się aby osiągnąć lub utrzymać prawidłową sytuację osmotyczną zarówno w przestrzeni zewnątrz- jak i wewnątrzkomórkowej. Ze względu na stosunkowo wysokie stężenie chlorków roztwór ma łagodne działanie zakwaszające. Podawany Roztwór Ringera bezpośrednio uzupełnia przestrzeń śródmiąższową, która stanowi około 2/3 przestrzeni poza komórkowej. Jedynie 1/3 podanej objętości pozostaje wewnątrz naczyń. Tak więc podanie roztworu wywołuje krótkotrwały efekt hemodynamiczny.

Reklama

Roztwór Ringera - wskazania

Uzupełnianie płynów i elektrolitów w zasadowicy hipochloremicznej, utrata chlorków, odwodnienie izotoniczne i hipotoniczne, krótkotrwałe uzupełnienie objętości wewnątrznaczyniowej, rozcieńczalnik dla zgodnych koncentratów elektrolitów i leków.

Reklama

Roztwór Ringera - przeciwwskazania

Nie podawać pacjentom w stanie przewodnienia.

Reklama

Roztwór Ringera - ostrzeżenia

Roztwór może być stosowany pod warunkiem zachowania szczególnej ostrożności w następujących przypadkach: odwodnienie hipertoniczne, hiperkaliemia, hipernatremia, hiperchloremia, niewydolność nerek z tendencją do hiperkaliemii oraz zaburzenia, w przypadku których zalecane jest ograniczenie spożycia sodu, takie jak: niewydolność serca, obrzęki uogólnione, obrzęk płuc, nadciśnienie, rzucawka, ciężka niewydolność nerek. Należy kontrolować stężenia elektrolitów w surowicy i bilans wodny. Jeśli roztwór ma być podawany metodą ciśnieniową (z zastosowaniem np. mankietu ciśnieniowego lub pompy infuzyjnej), przed rozpoczęciem infuzji należy zadbać o całkowite usunięcie powietrza z pojemnika i układu infuzyjnego.

Reklama

Roztwór Ringera - ciąża

Roztwór Ringera można podawać podczas ciąży i karmienia piersią, lecz należy zachować ostrożność w przypadku rzucawki.

Reklama

Roztwór Ringera - efekty uboczne

Podczas podawania może wystąpić hiperchloremia.

Roztwór Ringera - interakcje

Roztwór po zmieszaniu z lekami zawierającymi: szczawiany, fosforany, węglany lub dwuwęglany może powodować ich wytrącenie. W roztworze nie rozcieńczać leków i substancji wykazujących niezgodności z rozpuszczalnikiem.

Roztwór Ringera - dawkowanie

Wlew dożylny. Dawkę dobową dobiera się indywidualnie zależnie od stanu klinicznego, wieku i masy ciała pacjenta. Maksymalna dawka dobowa u dorosłych do 40 ml/kg mc./24 h. Dzieci i osoby w podeszłym wieku - wg indywidualnych potrzeb.  Sposób podania. Szybkość wlewu nie powinna przekraczać 5 ml/kg mc./h, co odpowiada 1,7 kropli/kg mc./minutę.
Ogólne wytyczne dotyczące podawania płynów ustrojowych i elektrolitów. Podaż płynów na poziomie 30 ml/kg mc. pokrywa tylko fizjologiczne podstawowe zapotrzebowanie na płyny. Pacjenci w okresie pooperacyjnym oraz wymagający intensywnej terapii mają zwiększone zapotrzebowanie na płyny związane z ograniczoną zdolnością nerek do zagęszczania moczu oraz zwiększonym wydalaniem metabolitów, dlatego konieczne jest zwiększenie podaży płynów do ok. 40 ml/kg mc./dobę. Dodatkowe straty (spowodowane gorączką, biegunką, przetokami, wymiotami, itp.) muszą być wyrównywane poprzez jeszcze wyższą, indywidualnie dobraną podaż płynów. W każdym przypadku aktualne i indywidualne zapotrzebowanie na płyny musi być związane z monitorowaniem diurezy, osmolarności surowicy i moczu, i określeniem substancji wydalonych. Podstawowa podaż najważniejszych kationów sodu i potasu wynosi odpowiednio około 1,5 – 3 mmol/kg mc./dobę i 0,8-1,0 mmol/kg mc./ dobę. Podczas infuzji aktualne zapotrzebowanie zależy od odpowiedniego określenia równowagi elektrolitowej oraz od określonego badaniami laboratoryjnymi stężenia w surowicy.

Roztwór Ringera - uwagi


Podobne leki
Injectio Glucosi 5% et Natrii chlorati 0,9% 1:1 Baxter
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius
Injectio Glucosi 5% et Natrii chlorati 0,9% 2:1 Baxter
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 1:1 Fresenius

Reklama

Czym się różni odporność swoista od nieswoistej?
Sprawdź!