Tractocile

Działanie

Konkurencyjny antagonista ludzkiej oksytocyny na poziomie receptorowym, powodujący zmniejszenie częstotliwości skurczów i napięcia mięśni macicy. W przypadku zagrażającego porodu wczesnego, w zalecanych dawkach, przeciwdziała skurczom macicy i indukuje jej stan spoczynkowy. Po zastosowaniu atozybanu ilość skurczów macicy zmniejsza się znacząco w ciągu 10 min, a osiągnięty stan spoczynkowy (≤ 4 skurcze/h) trwa przez 12 h. Po podaniu wlewu dożylnego w dawce 300 µg/min w czasie 6-12 h, stężenie leku we krwi stwierdzano w ciągu 1 h od rozpoczęcia wlewu. Lek wiąże się z białkami osocza w 46-48%. Jest metabolizowany w wątrobie. Przenika przez barierę łożyska i do mleka matki.

Wskazania

Hamowanie przedwczesnej czynności porodowej u dorosłych kobiet w ciąży, jeśli: w okresie 30 min występują co najmniej 4 regularne, trwające co najmniej 30 s skurcze macicy; rozwarcie szyjki macicy wynosi 1-3 cm (u pierworódek 0-3 cm), a skrócenie szyjki macicy ≥50%; wiek ciążowy wynosi od 24 do 33 pełnych tyg.; tętno płodu jest prawidłowe.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na atozyban lub pozostałe składniki preparatu. Wiek ciążowy poniżej 24 tyg. lub powyżej 33 pełnych tyg. Przedwczesne pęknięcie błon płodowych w ciąży trwającej powyżej 30 tyg. Zaburzenia tętna płodu. Przedporodowy krwotok maciczny wymagający natychmiastowego porodu. Rzucawka lub ciężki stan przedrzucawkowy, wymagający porodu. Wewnątrzmaciczna śmierć płodu. Podejrzenie zakażenia wewnątrzmacicznego. Łożysko przodujące. Przedwczesne oddzielenie łożyska. Każdy inny stan matki lub płodu, w którym podtrzymywanie ciąży jest niebezpieczne.

Środki ostrożności

Ze względu na brak doświadczenia lub ograniczone doświadczenie, lek należy stosować szczególnie ostrożnie jeśli nie można wykluczyć przedwczesnego pęknięcia błon płodowych, zaburzeń czynności wątroby lub nerek, ciąży mnogiej lub wieku ciążowego wynoszącego od 24 do 27 tyg., powtarzania terapii (do 3 powtórzeń) oraz wewnątrzmacicznego opóźnienia wzrostu płodu. Jako antagonista oksytocyny, atozyban może ułatwiać wiotczenie macicy i krwawienie poporodowe, dlatego też należy kontrolować stopień utraty krwi po porodzie.

Ciąża i laktacja

Preparat należy stosować jedynie w przypadku zagrażającego porodu przedwczesnego u kobiet w ciąży trwającej od 24 do 33 pełnych tyg. Jeśli w trakcie ciąży kobieta karmi piersią urodzone wcześniej dziecko, to w czasie leczenia atozybanem należy przerwać karmienie piersią, ponieważ uwalnianie oksytocyny podczas karmienia piersią może wzmagać kurczliwość macicy i może neutralizować efekt leczenia tokolitycznego.

Działania niepożądane

Bardzo często: nudności. Często: hiperglikemia, ból i zawroty głowy, tachykardia, niedociśnienie, uderzenia gorąca, wymioty, reakcja w miejscu wstrzyknięcia. Niezbyt często: bezsenność, świąd, wysypka, gorączka. Rzadko: reakcje nadwrażliwości, krwotok maciczny, atonia macicy.

Interakcje

W badaniach klinicznych nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji atozybanu z jednocześnie stosowanym betametazonem i labetalolem. Atozyban in vitro nie hamuje aktywności enzymów cytochromu P-450.

Dawkowanie

Leczenie preparatem powinien rozpoczynać i prowadzić lekarz doświadczony w leczeniu porodu przedwczesnego. Preparat podaje się dożylnie w 3 następujących po sobie fazach: dawkę początkową 6,75 mg (roztwór do wstrzykiwań) podaje się w bezpośrednim, trwającym co najmniej 1 min wstrzyknięciu dożylnym (bolus); zaraz potem stosuje się ciągły wlew dożylny (koncentrat do przygotowania roztworu do wlewu) w dawce 300 µg/min (dawka nasycająca) przez 3 h; po czym kontynuuje się wlew dożylny tego preparatu w dawce 100 µg/min (dawka podtrzymująca) w czasie do 45 h. Leczenie nie powinno trwać dłużej niż 48 h, a dawka całkowita nie powinna przekraczać 330,75 mg. Nie zaleca się stosowania więcej niż 3 ponownych cykli leczenia w okresie ciąży. Wlew dożylny należy przygotować poprzez rozpuszczenie koncentratu do przygotowania roztworu do wlewu w 0,9% roztworze NaCl, mleczanowym roztworze Ringera lub 5% roztworze glukozy.

Uwagi

W czasie stosowania preparatu zaleca się monitorowanie czynności skurczowej macicy i tętna płodu.