Reklama
Vamin - skład
1000 ml roztworu 14 EF (18 EF) zawiera: 12 g (16 g) L-alaniny, 8,4 g (11,3 g) L-argininy, 2,5 g (3,4 g) kwasu L-asparaginowego, 0,42 g (0,56 g) L-cysteiny i L-cystyny, 4,2 g (5,6 g) kwasu L-glutaminowego, 5,9 g (7,9 g) glicyny, 5,1 g (6,8 g) L-histydyny, 4,2 g (5,6 g) L-izoleucyny, 5,9 g (7,9 g) L-leucyny, 6,8 g (9 g) L-lizyny, 4,2 g (5,6 g) L-metioniny, 5,9 g (7,9 g) L-fenyloalaniny, 5,1 g (6,8 g) L-proliny, 3,4 g (4,5 g) L-seryny, 4,2 g (5,6 g) L-treoniny, 1,4 g (1,9 g) L-tryptofanu, 0,17 g (0,23 g) L-tyrozyny, 5,5 g (7,3 g) L-waliny. Wartość energetyczna 1000 ml roztworu 14 EF wynosi 1400 kJ (350 kcal), roztworu 18 EF - 1900 kJ (460 kcal). Osmolalność: 810 mOsm/kg H2O (14 EF), 1130 mOsm/kg H2O (18 EF); pH 5,6. Zawartość azotu: 13,5 g/l (14 EF), 18 g/l (18 EF). Całkowita zawartość aminokwasów roztworu 14 EF: 85 g/l, niezbędnych aminokwasów: 38,7 g; roztworu 18 EF 114 g/l, niezbędnych aminokwasów: 51,6 g.
Reklama
Vamin - działanie
Preparat do żywienia pozajelitowego, zawiera 18 egzogennych i endogennych aminokwasów.
Reklama
Vamin - wskazania
Źródło aminokwasów w żywieniu pozajelitowym dorosłych, szczególnie pacjentów z umiarkowanie zwiększonym zapotrzebowaniem na aminokwasy (Vamin 14 EF) lub ze znacznie zwiększonym zapotrzebowaniem na aminokwasy i/lub ograniczeniu przyjmowania płynów (Vamin 18 EF).
Reklama
Vamin - przeciwwskazania
Wrodzone zaburzenia metabolizmu aminokwasów. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Ciężka mocznica bez możliwości wykonania dializy.
Reklama
Vamin - ostrzeżenia
Dożylne podawanie aminokwasów może zwiększać wydalanie z moczem pierwiastków śladowych: miedzi a zwłaszcza cynku. Należy to brać pod uwagę podczas ustalania dawki pierwiastków śladowych, zwłaszcza w przypadku długotrwałego żywienia pozajelitowego.
Reklama
Vamin - ciąża
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania w ciąży (brak badań klinicznych). Istnieją jednak opublikowane dane dotyczące bezpiecznego podawania roztworów aminokwasów w okresie ciąży.
Reklama
Vamin - efekty uboczne
Mogą wystąpić: reakcje nadwrażliwości, przejściowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zakrzepowe zapalenie żył (w przypadku podawania preparatu do żyły obwodowej); rzadko - nudności. Zbyt szybki wlew dożylny może spowodować nudności, wymioty i pocenie (należy zmniejszyć szybkość infuzji lub ją przerwać).
Vamin - interakcje
Do preparatu można dodawać wyłącznie produkty lecznicze konieczne do żywienia pozajelitowego tj.: nośniki energii, elektrolity, pierwiastki śladowe i witaminy, których zgodność farmaceutyczna została udokumentowana.
Vamin - dawkowanie
Dożylnie we wlewie kroplowym. Dawkowanie indywidualne, zależnie od stanu odżywienia, nasilenia stresu metabolicznego i masy ciała pacjenta. Dorośli: brak lub niewielki stres metaboliczny i prawidłowy stan odżywienia - 0,1-0,15 g azotu/kg mc./dobę, umiarkowany stres metaboliczny z niedożywieniem lub bez niedożywienia - 0,15-0,2 g azotu/kg mc./dobę, ciężki katabolizm (m.in. oparzenie, posocznica, uraz) - 0,2-0,25 g azotu/kg mc./dobę. Zakres dawek 0,1-0,25 g azotu/kg mc./dobę odpowiada 7-18 ml/kg mc./dobę preparatu Vamin 14 EF lub 5-14 ml/kg mc./dobę preparatu Vamin 18 EF. U pacjentów otyłych, dawkę należy obliczać w oparciu o szacowaną, prawidłową masę ciała. Maksymalna szybkość wlewu: 1000 ml/8 h (około 2 ml/min).
Vamin - uwagi
