Reklama
Simulect - skład
1 fiolka zawiera 20 mg bazyliksymabu.
Reklama
Simulect - działanie
Bazyliksymab jest mysio-ludzkim przeciwciałem monoklonalnym (IgG1κ) (chimerą), skierowanym przeciwko łańcuchowi α-receptora dla interleukiny-2 (antygen CD25), który w czasie odpowiedzi na działanie antygenu ulega ekspresji na powierzchni limfocytów T. Bazyliksymab z dużym powinowactwem wybiórczo wiąże się z antygenem CD25 na aktywowanych limfocytach T, przejawiając wysokie powinowactwo do receptora dla interleukiny-2 (IL-2R). W ten sposób blokuje przyłączenie interleukiny-2, stanowiące decydujący sygnał do proliferacji limfocytów T w komórkowej odpowiedzi immunologicznej towarzyszącej odrzucaniu aloprzeszczepu. Całkowite i stałe blokowanie receptora dla interleukiny-2 utrzymuje się tak długo, jak długo stężenie bazyliksymabu w surowicy wynosi >0,2 µg/ml (co zwykle następuje do 4-6 tyg. po podaniu). Jeżeli stężenie leku zmniejszy się poniżej tego poziomu, ekspresja antygenu CD25 w ciągu 1-2 tyg. powraca do wartości sprzed leczenia. Bazyliksymab nie działa supresyjnie na szpik kostny. Po podaniu dożylnym Cmax osiąga we krwi w ciągu 30 min; ulega związaniu wyłącznie z aktywowanymi limfocytami oraz makrofagami/monocytami. T0,5 wynosi 7,2+/-3,2 dnia.
Reklama
Simulect - wskazania
Zapobieganie ostremu odrzucaniu przeszczepu po de novo allogenicznej transplantacji nerki u dorosłych i dzieci (1-17 lat). Jest przeznaczony do jednoczesnego stosowania z leczeniem immunosupresyjnym cyklosporyną w postaci mikroemulsji i kortykosteroidami u pacjentów z panelem przeciwciał reaktywnych poniżej 80% lub w trójlekowej podtrzymującej terapii immunosupresyjnej, w skład której wchodzą: cyklosporyna w postaci mikroemulsji, kortykosteroidy oraz azatiopryna lub mykofenolan mofetylu.
Reklama
Simulect - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancje pomocniczą. Ciąża i okres karmienia piersią.
Reklama
Simulect - ostrzeżenia
Preparatu nie wolno podawać dopóki nie ma całkowitej pewności, że pacjent zostanie poddany transplantacji i równoczesnej immunosupresji. Nie wykazano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku w zapobieganiu ostremu odrzucaniu allogenicznych transplantacji narządów litych z wyjątkiem nerek. W kilku badaniach klinicznych z udziałem niewielkiej grupy pacjentów po przeszczepie serca ciężkie działania niepożądane dotyczące serca, takie jak zatrzymanie serca, trzepotanie przedsionków i kołatania serca były zgłaszane częściej po zastosowaniu bazyliksymabu niż innych leków indukcyjnych. Leczenie immunosupresyjne, włączając leczenie z zastosowaniem kombinacji leków zwiększa skłonność do zakażeń, w tym zakażeń oportunistycznych, zakażeń prowadzących do zgonów oraz posocznic: ryzyko zwiększa się wraz z całkowitą siłą immunosupresji. Jeśli wystąpi reakcja ciężkiej nadwrażliwości, leczenie musi być przerwane i nie należy podawać kolejnych dawek. Należy zachować ostrożność rozpoczynając leczenie u pacjentów, którzy wcześniej przyjmowali ten lek, ponieważ w pewnej podgrupie pacjentów istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości. Do grupy tej należą pacjenci, u których po pierwszym podaniu leku, przedwcześnie przerwano podawanie drugiego leku immunosupresyjnego z powodu, np. zaniechania transplantacji lub ze względu na wczesną utratę przeszczepu. U niektórych z tych pacjentów, po ponownym podaniu preparatu przed kolejnym przeszczepieniem obserwowano ostre reakcje nadwrażliwości. Pacjenci po transplantacji otrzymujący leczenie immunosupresyjne skojarzone, w tym bazyliksymab lub bez bazyliksymabu, są w grupie podwyższonego ryzyka rozwoju chorób proliferacyjnych układu chłonnego (LPDs), takich jak chłoniak oraz zakażeń oportunistycznych (m.in. zakażenie wirusem cytomegalii - CMV). Podczas leczenia preparatem, należy unikać stosowania żywych atenuowanych szczepionek. Szczepionki nieaktywne mogą być podawane pacjentom z immunosupresją, jednak odpowiedź na szczepienie może zależeć od stopnia immunosupresji u danego pacjenta, dlatego szczepienie podczas terapii bazyliksymabem może być mniej skuteczne. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na fiolkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (39 mg) potasu na fiolkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od potasu”.
Reklama
Simulect - ciąża
Preparat jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Bazyliksymab może wywierać niebezpieczne działanie imminosupresyjne w okresie ciąży oraz na noworodki karmione piersią. Bazyliksymab jest IgG1 i należy oczekiwać, że będzie przenikał do mleka. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia i do 16 tyg. po okresie leczenia.
Reklama
Simulect - efekty uboczne
Nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy w ilości działań niepożądanych związanych z leczeniem między grupą otrzymującą bazyliksymab i grupą otrzymującą placebo. Najczęściej (>20%) obserwowano: zaparcie, zakażenia układu moczowego, ból, nudności, obrzęki obwodowe, nadciśnienie tętnicze, niedokrwistość, ból głowy, hiperkaliemię, hipercholesterolemię, powikłania ze strony rany pooperacyjnej, zwiększenie masy ciała, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, hipofosfatemię, biegunkę i zakażenia górnych dróg oddechowych. U dzieci najczęściej występowały: zakażenia układu moczowego, nadmierne owłosienie, zapalenie błony śluzowej nosa, podwyższona temperatura ciała, nadciśnienie, zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia wirusowe, posocznica i zaparcie. Całkowita częstość występowania nowotworów złośliwych wśród pacjentów otrzymujących bazyliksymab i grupie kontrolnej była podobna. Całkowita częstość występowania i stopień ciężkości zakażeń wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych wśród pacjentów leczonych bazyliksymabem lub placebo w skojarzeniu z dwu- lub trójlekową terapią immunosupresyjną były porównywalne między obiema grupami. Ponadto obserwowano występujące z nieznaną częstością reakcje nadwrażliwości/reakcje anafilaktyczne, takie jak wysypka, pokrzywka, świąd, kichanie, sapanie, skurcz oskrzeli, duszność, obrzęk płucny, niewydolność serca, niedociśnienie tętnicze, tachykardia, niewydolność oddechowa, zespół przesiąkania włośniczek oraz zespół uwalniania cytokin.
Simulect - interakcje
Nie należy oczekiwać żadnych interakcji metabolicznych z innymi lekami ponieważ bazyliksymab jest immunoglobuliną. W trakcie badań klinicznych oprócz cyklosporyny w postaci mikroemulsji, steroidów, azatiopryny i mykofenolanu mofetylu podawano, bez zwiększania ilości działań niepożądanych, działające układowo leki przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwbólowe, β-adrenolityki, antagonistów wapnia i leki moczopędne. Zastosowanie bazyliksymabu nie wyklucza późniejszego leczenia za pomocą preparatów zawierających mysie przeciwciała antylimfocytowe. U pacjentów otrzymujących bazyliksymab, u których wystąpiło ostre odrzucanie przeszczepu, stosowano przeciwciała (OKT3 lub globulina antytymocytarna/globulina antylimfocytarna (ATG/ALG), bez zwiększenia częstości działań niepożądanych lub zakażeń. W połączeniu z trójlekową terapią immunosupresyjną, zawierającą azatioprynę lub mykofenolan mofetylu, całkowity klirens bazyliksymabu był zmniejszony średnio o 22% kiedy do cyklosporyny w postaci mikroemulsji i kortykosteroidów dołączono azatioprynę oraz o 51% kiedy do cyklosporyny w postaci mikroemulsji i kortykosteroidów dołączono mykofenolan mofetylu, nie obserwowano zwiększenia ilości działań niepożądanych.
Simulect - dawkowanie
Dożylnie w postaci bolusu lub 20-30 min. infuzji. Lek powinien być przepisywany jedynie przez lekarzy mających doświadczenie w terapii immunosupresyjnej po przeszczepieniu narządu. Podawanie preparatu powinno być prowadzone pod nadzorem wykwalifikowanego personelu medycznego, w ośrodkach mających laboratorium oraz oddział intensywnej opieki wyposażony w środki do leczenia ciężkich reakcji nadwrażliwości. Preparat stosuje w skojarzeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi (cyklosporyna, kortykosteroidy, aztiopryna, mykofenolan mofetylu). Dorośli: całkowita dawka standardowa wynosi 40 mg (2 razy po 20 mg). Dzieci (1-17 lat): o mc. <35 kg zalecana dawka całkowita wynosi 20 mg (2 razy po 10 mg); o mc. ≥35 kg dawka całkowita wynosi 40 mg (2 razy po 20 mg). Pierwszą dawkę należy podać w ciągu 2 h przed zabiegiem transplantacji. Drugą dawkę należy podać 4 dni po transplantacji. Nie należy podawać drugiej dawki leku w przypadku ciężkiej reakcji nadwrażliwości lub powikłań pooperacyjnych, takich jak utrata przeszczepu. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności zmiany dawkowania.
Simulect - uwagi
Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Przechowywać i przewozić w stanie schłodzonym (2st.C - 8st.C).
