Reklama
Megapar - skład
1 tabl. musująca zawiera 500 mg paracetamolu. Preparat zawiera sód oraz sorbitol.
Reklama
Megapar - działanie
Paracetamol działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo w wyniku hamowania biosyntezy prostaglandyn. Paracetamol źle się wchłania w żołądku, ale dobrze w jelicie cienkim w związku z większą powierzchnią i pojemnością wchłaniania. Wodorowęglan sodu jest substancją pomocniczą przyspieszającą opróżnianie żołądka i rozpuszczanie się paracetamolu, a w wyniku tego przyspieszającą wchłanianie paracetamolu i działanie przeciwbólowe. Wodorowęglan sodu wpływa na stopień opróżniania żołądka zależnie od stężenia osiągając maksymalne działanie w stężeniach bliskich izotonicznemu.Ze względu na szybsze wchłanianie, działanie paracetamolu w tabletkach musujących może wystąpić szybciej w porównaniu ze zwykłymi tabletkami zawierającymi paracetamol. Po przyjęciu doustnym paracetamol wchłania się szybko i całkowicie. Maksymalne stężenie leku wosoczu jest osiągane po upływie 30 do 60 minut po podaniu. Wiązania z białkami są słabe. Paracetamol jest głównie metabolizowanyw wątrobie. Paracetamol jest wydalany głównie z moczem. Mniej niż 5% leku ulega wydalaniu w postaci niezmienionej. Okres półtrwania paracetamolu wynosi około od 1 do 4 h.
Reklama
Megapar - wskazania
Ból różnego pochodzenia o umiarkowanym nasileniu, np. ból głowy, w tym migrena i ból napięciowy, ból zębów, nerwoból, ból kręgosłupa, ból reumatyczny i mięśniowy, ból menstruacyjny, ból gardła. Gorączka i ból związane z przeziębieniem lub grypą.
Reklama
Megapar - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na paracetamol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroba alkoholowa. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek.
Reklama
Megapar - ostrzeżenia
Nie zaleca się długotrwałego lub częstego stosowania leku. Pacjentów należy poinformować, aby nie przyjmowali leku jednocześnie z innymi preparatami zawierającymi w składzie paracetamol. Przyjęcie jednorazowo wielokrotnej dawki dobowej paracetamolu może prowadzić do ciężkiego uszkodzenia wątroby (w takich przypadkach nie występuje utrata przytomności), co może zakończyć się przeszczepieniem wątroby lub zgonem. Należy jednak natychmiast zasięgnąć porady medycznej. Długotrwałe stosowanie może mieć szkodliwy wpływ, chyba że odbywa się pod nadzorem lekarskim. U młodzieży leczonej paracetamolem w dawce 60 mg/kg na dobę, nie należy jednocześnie stosować innych leków przeciwgorączkowych, chyba że paracetamol okaże się nieskuteczny. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z umiarkowanym i ciężkim zaburzeniem czynności nerek, łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby (w tym zespół Gilberta), ciężką niewydolnością wątroby (Child-Pugh>9), ostrym zapaleniem wątroby, u pacjentów jednocześnie leczonych innymi preparatami, które mają wpływ na czynność wątroby, u pacjentów z niedoborem G-6-PD, niedokrwistością hemolityczną, z niedoborem reduktazy methemoglobinowej, regularnie pijących alkohol, odwodnieniem lub w przypadku długotrwałego niedożywienia, anoreksją, z niskim wskaźnikiem masy ciała (BMI). Należy zachować ostrożność podczas stosowania u pacjentów w stanach obniżonego poziomu glutationu (takich jak posocznica). Stosowanie paracetamolu może zwiększyć ryzyko wystąpienia kwasicy metabolicznej. Niebezpieczeństwo przedawkowania jest większe u pacjentów z poalkoholową niewydolnością wątroby przebiegającą bez marskości. Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów z przewlekłym alkoholizmem. W takich przypadkach nie powinno się stosować dawki większej niż 2 g na dobę. Nie powinno się spożywać alkoholu podczas stosowania leku. U pacjentów astmatycznych, wrażliwych na kwas acetylosalicylowy należy zachować ostrożność podczas stosowania paracetamolu, gdyż u mniej niż 5% badanych pacjentów zgłoszono niewielki skurcz oskrzeli po podaniu paracetamolu (reakcja krzyżowa). W razie wystąpienia wysokiej temperatury lub objawów wtórnego zakażenia, lub w przypadku utrzymywania się objawów, należy zgłosić się do lekarza. W razie przedawkowania należy bezzwłocznie zasięgnąć porady medycznej, nawet jeśli samopoczucie pacjenta jest dobre, ze względu na ryzyko wystąpienia nieodwracalnego uszkodzenia wątroby. Lek zawiera 131 mg sorbitolu w każdej tabletce musującej, pacjenci z dziedziczną nietolerancją fruktozy nie mogą przyjmować tego preparatu. Należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie preparatów zawierających fruktozę (lub sorbitol) oraz pokarmu zawierającego fruktozę (lub sorbitol). Sorbitol zawarty w preparacie może wpływać na biodostępność innych, podawanych równocześnie drogą doustną, preparatów. Lek zawiera ok. 502,02 mg sodu w 1 tabletce, co odpowiada 25,1% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Maksymalna dawka dobowa tego preparatu pokrywa 200,81 % zalecanej przez WHO dziennej całkowitej normie spożycia sodu. Preparat o dużej zawartości sodu, należy to wziąć pod uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z małą zawartością sodu.
Reklama
Megapar - ciąża
Tak jak inne leki paracetamol powinien być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią w razie zdecydowanej konieczności. Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że paracetamol nie powoduje anomalii rozwojowych ani nie jest toksyczny dla płodów i noworodków. Paracetamol można stosować podczas ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie jak najkrótszy czas i jak najrzadziej. Po podaniu doustnym, paracetamol przenika do mleka ludzkiego w niewielkich ilościach. Dotychczas nie doniesiono o występowaniu działań niepożądanych związanych z karmieniem piersią. Preparat może być stosowany w dawkach terapeutycznych podczas karmienia piersią.
Reklama
Megapar - efekty uboczne
Rzadko: zaburzenia związane z płytkami krwi, zaburzenia związane z komórkami macierzystymi; reakcje alergiczne (wykluczając obrzęk naczynioruchowy); depresja (nieokreślona), splątanie, halucynacje; drżenie (nieokreślone), ból głowy (nieokreślony); zaburzenia widzenia; obrzęk; krwotok (nieokreślony), ból brzucha (nieokreślony), biegunka (nieokreślona), nudności, wymioty; zaburzenia czynności wątroby, niewydolność wątroby, martwica wątroby, żółtaczka; świąd, wysypka, pocenie się, plamica, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka; zawroty głowy (wykluczając zawroty pochodzenia błędnikowego), złe samopoczucie, gorączka, uspokojenie polekowe, interakcje zlekami (nieokreślone); przedawkowanie i zatrucie. Bardzo rzadko: małopłytkowość, leukopenia, neutropenia, niedokrwistość hemolityczna; hipoglikemia; hepatotoksyczność; ropomocz jałowy (zmętnienie moczu) i działania niepożądane pochodzenia nerkowego; reakcja nadwrażliwości (wymagająca przerwania leczenia). Częstość nieznana: rumień wielopostaciowy, obrzęku krtani, wstrząs anafilaktyczny, niedokrwistość, zaburzenia czynności wątroby i zapalenia wątroby, zaburzenia czynności nerek (ciężka niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, krwiomocz, bezmocz), działania niepożądane ze strony układu żołądkowo-jelitowego oraz zawroty głowy pochodzenia błędnikowego. Zgłaszano przypadki występowania skurczu oskrzeli w trakcie przyjmowania paracetamolu, ale jego wystąpienie jest bardziej prawdopodobne u astmatyków wrażliwych na kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ. Bardzo rzadko zgłaszano ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielania się naskórka, ostra uogólniona osutka krostkowa).
Megapar - interakcje
Leki hepatotoksyczne mogą zwiększać możliwość kumulacji i przedawkowania paracetamolu. Działanie hapatotoksyczne paracetamolu może być zwiększane przez leki indukujące enzymy mikrosomalne wątroby, takie jak barbiturany. Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, tj. niektóre leki nasenne lub przeciwpadaczkowe (np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina) oraz ryfampicyna może prowadzić do uszkodzenia wątroby nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu. Probenecyd powoduje niemal dwukrotne zmniejszenie klirensu paracetamolu przez hamowanie jego połączeń z kwasem glukoronowym. Należy rozważyć zmniejszenie dawki paracetamolu w przypadku stosowania jednoczesnego leczenia probenecydem. Łączne podawanie paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek. Salicylamid może wydłużać czas połowicznej eliminacji paracetamolu. Metoklopramid i domperidon przyspieszają szybkość wchłaniania paracetamolu. Kolestyramina zmniejsza szybkość wchłaniania paracetamolu. Jednoczesne stosowanie paracetamolu (4 g na dobę przez co najmniej 4 dni) z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi może prowadzić do nieznacznego zachwiania wartości INR. W takim przypadku, należy szczególnie kontrolować wartości INR podczas leczenia skojarzonego i po jego zakończeniu. Przeciwzakrzepowe działanie warfaryny i kumaryn może być nasilone w wyniku długotrwałego regularnego stosowania paracetamolu ze zwiększonym ryzykiem występowania krwawień; przyjmowanie sporadycznych dawek nie ma znaczącego wpływu. Izoniazyd zmniejsza klirens paracetamolu, co w następstwie może prowadzić do nasilenia jego działania i/lub toksyczności, przez hamowanie jego metabolizmu wątrobowego. Zmniejszenie dostępności biologicznej lamotryginy, z możliwym zmniejszeniem jej działania, ze względu na możliwą indukcję metabolizmu wątrobowego. Wpływ na badania laboratoryjne: Stosowanie paracetamolu może być przyczyną niemiarodajnych wyników w testach określających stężenie kwasu moczowego (metoda z kwasem fosfowolframowym) oraz stężenia cukru we krwi (metoda oksydaza-peroksydaza).
Megapar - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 1 do 2 tabl. co 4-6 h do 3 razy na dobę, w sumie nie więcej niż 3,0 g paracetamolu. Jednak w przypadku nasilonego bólu dawkę dobową można zwiększyć do maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 4,0 g paracetamolu (tj. 8 tabletek). Dzieci i młodzież. Młodzież w wieku od 12 do 15 lat o mc. od 41-50 kg: w razie konieczności 1 tabl., dawkę można powtarzać co 6 h, nie częściej niż co 4 h. Nie wolno przekraczać dawki 4 tabl. na dobę. Młodzież w wieku od 16-18 lat o mc. powyżej 50 kg: dawkowanie takie samo jak u dorosłych. Dawkę ustala się według masy ciała i wieku. Dawka pojedyncza wynosiod 10 od 15 mg/kg mc. Maksymalna dawka dobowa nie może przekroczyć 60 mg/kg mc. Szczególne grupy pacjentów. W przypadku niewydolności nerek dawkę należy zmniejszyć: CCr 10-50 ml/min - 500 mg co 6 h; CCr <10 ml/min - 500 mg co 8 h. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub z zespołem Gilberta należy zmniejszyć dawkę leku lub wydłużyć odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami. W następujących sytuacjach maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 60 mg/kg mc./dobę (nie powinna przekroczyć 2 g/dobę): u dorosłych o mc. <50 kg; występowanie łagodnej do umiarkowanej niewydolności wątroby, zespołu Gilberta (rodzinna żółtaczka niehemolityczna); odwodnienie; długotrwałe niedożywienie; przewlekły alkoholizm. Nie zaleca się stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Sposób podania. Tabletki należy rozpuścić w pełnej szklance wody, pozwolić na całkowite rozpuszczenie, po czym wypić przygotowany roztwór. Stosowanie paracetamolu z jedzeniem i piciem nie wpływa na skuteczność preparatu. Szybkość wchłaniania zmniejsza się w przypadku przyjmowania paracetamolu wraz z posiłkiem. Częstość podania. Leku nie powinno się stosować częściej niż co 6 h, a w żadnym wypadku nie częściej niż co 4 h. U młodzieży lek należy podawać w regularnych odstępach, również w nocy; najlepiej co 6 h, poza tym nie częściej niż co 4 h. Jeśli ból utrzymuje się dłużej niż 5 dni lub gorączka występuje przez czas dłuższy niż 3 dni, ulega nasileniu lub pojawiają się inne objawy, należy przerwać leczenie i zasięgnąć porady lekarza. Bez konsultacji z lekarzem leku nie należy stosować regularnie dłużej niż przez 3 dni.
Megapar - uwagi
Paracetamol nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
