Tego nie jedz po operacji wyrostka. Kliknij tutaj!
Tego nie jedz po operacji wyrostka. Kliknij tutaj!
Tego nie jedz po operacji wyrostka. Kliknij tutaj!

Mirtazapine Teva - skład i dawkowanie. Jak działa?

Mirtazapine Teva jest lekiem przeciwdepresyjnym stosowanym w czasie ciężkich epizodów tej choroby. Jest podawany pod postacią tabletek powlekanych, z których każda zawiera 30 miligramów mirtazapiny. Leku nie należy stosować jednocześnie z inhibitorami MAO.
Spis treści

Skład leku Mirtazapine Teva

1 tabl. powl. zawiera 30 mg mirtazapiny.

Reklama

Jakie jest działanie leku?

Lek przeciwdepresyjny. Nasila neuroprzekaźnictwo noradrenergiczne oraz serotoninergiczne w o.u.n. za pośrednictwem receptorów 5-HT1, poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów α2 oraz postsynaptycznych receptorów 5-HT2 i 5-HT3.

Działanie antagonistyczne w stosunku do receptorów H1 uważane jest za podstawę uspokajającego działania mirtazapiny.

Aktywność antycholinergiczna mirtazapiny jest znikoma, a w dawkach terapeutycznych lek nie ma wpływu na układ krążenia. Po podaniu doustnym lek dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego (biodostępność około 50%), osiągając Cmax po ok. 2 h.

Pokarm nie wpływa na farmakokinetykę mirtazapiny. Około 85% leku wiąże się z białkami osocza. Średni T0,5 wynosi 20-40 h; sporadycznie obserwowano wydłużone okresy półtrwania - do 65 h, a także krótsze. Stan stacjonarny osiągany jest po 3-4 dniach.

Mirtazapina jest metabolizowana w wątrobie (z udziałem cytochromu P-450: CYP2D6, CYP1A2, CYP3A4). Lek wydalany jest z moczem i kałem. Klirens mirtazapiny może być zmniejszony u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby.

Reklama

Wskazania do stosowania leku

Leczenie epizodów dużej depresji.

Reklama

Jakie są przeciwwskazania do stosowania Mirtazapine Teva?

Nadwrażliwość na mirtazapinę lub pozostałe składniki preparatu. Nie należy stosować jednocześnie z inhibitorami MAO.

Reklama

Ostrzeżenia przed zażywaniem leku

Leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat (brak długoterminowych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania, głównie wzrostu, dojrzewania, rozwoju poznawczego i behawioralnego oraz zwiększone ryzyko wystąpienia wrogości i zachowań samobójczych w tej grupie wiekowej).

Wszystkich pacjentów leczonych preparatem należy obserwować pod katem wystąpienia myśli i zachowań samobójczych (szczególnie we wczesnym okresie powrotu do zdrowia i po zmianie dawki leku).

Dotyczy to zwłaszcza pacjentów w wieku poniżej 25 lat oraz pacjentów z zachowaniami lub myślami samobójczymi w wywiadzie. Podczas stosowania preparatów przeciwdepresyjnych u pacjentów ze schizofrenią lub innymi zaburzeniami psychotycznymi może wystąpić nasilenie objawów psychotycznych oraz myśli paranoidalnych.

W czasie leczenia fazy depresyjnej w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym może nastąpić zmiana fazy na maniakalną.

Pacjentów z manią lub hipomanią w wywiadzie należy dokładnie obserwować - należy przerwać leczenie w przypadku wystąpienia objawów maniakalnych.

Mirtazapinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z: padaczką lub organicznym uszkodzeniem mózgu (u pacjentów z drgawkami w wywiadzie leczenie mirtazapiną należy rozpoczynać ostrożnie; leczenie należy przerwać, jeśli u pacjenta wystąpią drgawki lub zwiększy się częstość występowania drgawek); zaburzeniami czynności wątroby lub nerek; chorobami serca (np. zaburzeniami przewodzenia, dławicą piersiowa, niedawno przebytym zawałem mięśnia sercowego); niedociśnieniem tętniczym; cukrzycą (może zaistnieć konieczność zmiany dawki insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych); ryzykiem hiponatremii (osoby w podeszłym wieku lub jednocześnie leczone preparatami, które powodują hiponatremię); zaburzeniami oddawania moczu (np. rozrostem gruczołu krokowego), ostrą jaskrą z wąskim kątem przesączania i zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym.

Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku. Należy zachować ostrożność, stosując mirtazapinę w skojarzeniu z lekami o działaniu serotoninergicznym (ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego). Leczenie należy przerwać, jeśli wystąpią objawy zahamowania czynności szpiku kostnego lub żółtaczka.

Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Reklama

Mirtazapine Teva a ciąża

Ograniczone dane dotyczące stosowania mirtazapiny u kobiet w ciąży nie wykazują zwiększonego ryzyka wad wrodzonych. Należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania mirtazapiny kobietom w ciąży.

Jeżeli preparat jest przyjmowany w czasie ciąży lub krótko przed porodem zaleca się obserwację noworodka pod kątem wystąpienia objawów odstawienia. Mirtazapina jest wydzielana do mleka kobiecego w bardzo niewielkich ilościach.

Decyzja, czy należy kontynuować lub zaprzestać karmienia piersią lub kontynuować czy zaprzestać leczenia preparatem powinna być podjęta po uwzględnieniu korzyści wynikających z karmienia piersią dla dziecka i korzyści terapii preparatem dla kobiety.

Reklama

Efekty uboczne stosowania Mirtazapine Teva

  • Bardzo często: zwiększenie masy ciała, senność, uspokojenie, ból głowy, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zwiększenie apetytu.
  • Często: ospałość, zawroty głowy, drżenie, nudności, biegunka, wymioty, wykwity skórne, ból stawów, mięśni, pleców, niedociśnienie ortostatyczne, obrzęki obwodowe, zmęczenie, nietypowe sny, splątanie, lęk, bezsenność.
  • Niezbyt często: parestezje, zespół niespokojnych nóg, omdlenie, osłabienie czucia w obrębie jamy ustnej, niedociśnienie, koszmary senne, mania, pobudzenie, omamy, niepokój psychoruchowy (w tym akatyzja, hiperkineza).
  • Rzadko: mioklonie, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych.

Ponadto: zahamowanie czynności szpiku kostnego (granulocytopenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, trombocytopenia, eozynofilia), drgawki, zespół serotoninowy, parestezje w obrębie jamy ustnej, obrzęk warg, hiponatremia, myśli samobójcze, zachowania samobójcze, zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego, zwiększenie aktywności γ-GT.

Nagłe przerwanie leczenia po długotrwałym podawaniu leku może czasami powodować objawy odstawienne (ból i zawroty głowy, pobudzenie, lęk, nudności), które ustępują samoistnie.

Interakcje Mirtazapine Teva z innymi lekami

Mirtazapiny nie należy stosować jednocześnie z inhibitorami MAO oraz w ciągu 2 tyg. po zaprzestaniu ich podawania. Również w odwrotnej sytuacji, stosowanie inhibitora MAO można rozpocząć 14 dni po odstawieniu mirtazapiny.

Skojarzone podawanie mirtazapiny z innymi lekami o działaniu serotoninergicznym (L-tryptafan, tryptany, tramadol, linezolid, SSRIs, wenlafaksyna, sole litu i preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego - Hypericum perforatum) może prowadzić do objawów związanych z zespołem serotoninowym - należy zachować ostrożność.

Mirtazapina może nasilać działanie uspokajające benzodiazepin i innych leków uspokajających, leków przeciwpsychotycznych, przeciwhistaminowych o działaniu uspokajającym, opioidów - należy zachować ostrożność. Nasila hamujące działanie alkoholu na o.u.n.

Podczas skojarzonego stosowania z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi zaleca się kontrolowanie wartości INR.

Leki indukujące metabolizm wątrobowy (np. karbamazepina, fenytoina, ryfampicyna) zmniejszają stężenie mirtazapiny we krwi - może być konieczne zwiększenie dawki mirtazapiny; po odstawieniu induktora, może być konieczne zmniejszenie dawki mirtazapiny.

Leki hamujące metabolizm wątrobowy (np. ketokonazol - silny inhibitor CYP3A4, inne azolowe leki przeciwgrzybicze, cymetydyna - słaby inhibitor CYP1A2, 2D6 i 3A4 oraz inhibitory proteazy HIV, erytromycyna, nefazodon) zwiększają stężenie mirtazapiny we krwi - należy zachować ostrożność i rozważyć zmniejszenie dawki mirtazapiny.

Nie obserwowano interakcji farmakokinetycznych podczas przyjmowania mirtazapiny z paroksetyną, amitryptyliną, rysperydonem, litem.

Dawkowanie leku Mirtazapine Teva

Doustnie. Dorośli: dawka początkowa wynosi 15-30 mg na dobę. Dawka podtrzymująca wynosi 15-45 mg na dobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek mogą wymagać zmniejszenia zalecanych dawek leku.

U pacjentów w podeszłym wieku modyfikacja dawkowania nie jest konieczna. Działanie leku występuje zazwyczaj po 1-2 tyg. stosowania.

Leczenie odpowiednią dawką powinno zapewnić pozytywną odpowiedź w ciągu 2-4 tyg. Jeśli odpowiedź jest niewystarczająca, dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej. Jeśli nie zaobserwowano odpowiedzi w ciągu kolejnych 2-4 tyg. leczenia maksymalną dawką, należy stopniowo przerwać leczenie.

Po uzyskaniu optymalnego działania klinicznego oraz ustąpieniu objawów depresji, leczenie należy kontynuować przez około 6 mies.
Lek można przyjmować w pojedynczej dawce bezpośrednio przed snem; można również podawać w 2 dawkach podzielonych (jedna dawka rano i druga, większa - wieczorem).

Tabletki należy połykać bez przeżuwania, popijając płynem. Tabletki 30 mg można dzielić na połowy.

Lek należy odstawiać stopniowo w celu uniknięcia objawów odstawiennych. Mirtazapina może zaburzać koncentrację i czujność, szczególnie na początku leczenia - należy unikać prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn podczas leczenia preparatem.

Podczas leczenia należy unikać picia alkoholu.

Czytaj również

Podobne leki
Coaxil – dawkowanie, skład. Kiedy zaczyna działać?
Efectin - działanie i skutki uboczne. Kiedy występuje poprawa?
Lerivon - skład i działanie. Jaka dawka na sen?
Remeron

Reklama

Żywność specjalnego przeznaczenia medycznego
Dowiedz się co to!