Reklama
Sympramol - skład
1 tabl. drażowana zawiera 50 mg dichlorowodorku opipramolu. Preparat zawiera laktozę, sacharozę i benzoesan sodu (E 211).
Reklama
Sympramol - działanie
Preparat jest trójpierscieniową pochodną dibenzoazepiny. Wykazuje działanie uspokajające, przeciwlękowe i poprawiające nastrój. Wykazuje duże powinowactwo do receptorów sigma (typ 1 i typ 2) i działa antagonistycznie na receptory histaminowe typu 1. Powinowactwo do receptorów serotoninowych typu 2A, dopaminowych typu 2 i receptorów a-adrenergicznych jest mniejsze. Opipramol posiada małą aktywność antycholinergiczną i nie hamuje wychwytu zwrotnego serotoniny czy noradrenaliny. Opipramol poprzez receptory sigma moduluje układ NMDA. Po podaniu doustnym wchłania się szybko i całkowicie. Częściowy metabolizm do dehydroksyetyloopipramolu zachodzi podczas pierwszego przejścia przez wątrobę. W 91% wiąże się z białkami osocza. T0,5 w fazie eliminacji wynosi ok. 11 h.
Reklama
Sympramol - wskazania
Zaburzenia lękowe uogólnione i zaburzenia występujące pod postacią somatyczną.
Reklama
Sympramol - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na dichlorowodorek opipramolu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, przeciwbólowymi lub psychotropowymi. Ostre zatrzymanie moczu. Ostre delirium. Nieleczona jaskra z wąskim kątem przesączania. Rozrost gruczołu krokowego z zaleganiem moczu. Niedrożność porażenna jelit. Wcześniej istniejący blok przedsionkowo-komorowy wyższego stopnia lub rozproszone nadkomorowe i komorowe zaburzenia przewodzenia. Jednoczesne leczenie inhibitorami MAO.
Reklama
Sympramol - ostrzeżenia
Ostrożnie stosować u pacjentów z wcześniej istniejącym blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia lub innymi zaburzeniami przewodzenia - należy często wykonywać badania EKG. Bardzo rzadko mogą wystąpić zmiany w obrazie krwi (neutropenia, agranulocytoza), dlatego podczas leczenia opipramolem należy kontrolować morfologię krwi, szczególnie, gdy u pacjenta wystąpi gorączka, infekcje grypopodobne, lub ból gardła. Jeżeli wystąpią reakcje alergiczne skóry, leczenie opipramolem należy zakończyć. Podczas długotrwałego leczenia zaleca się, aby badać czynność wątroby. Preparat nie jest przeznaczony dla dzieci do 6 rż. Lek zawiera laktozę i sacharozę. Z tego powodu nie powinien być przyjmowany przez pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nietolerancją fruktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. Lek zawiera 0,100 mg benzoesanu sodu w jednej tabletce.
Reklama
Sympramol - ciąża
W ciąży, szczególnie w I trymestrze, opipramol powinien być zalecany tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie wskazane. Opipramol nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią, ponieważ substancja czynna w niewielkich ilościach przenika do mleka matki. Jeśli stosowanie preparatu jest bezwzględnie wskazane, należy przerwać karmienie piersią.
Reklama
Sympramol - efekty uboczne
Często: szczególnie na początku leczenia może wystąpić zmęczenie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, uczucie zatkanego nosa, niedociśnienie i ortostatyczne spadki ciśnienia. Niezbyt często: zawroty głowy, senność, zaburzenia oddawania moczu, zaburzenia akomodacji, drżenie, zwiększenie masy ciała, uczucie pragnienia, tachykardia, palpitacje, zaparcia, okresowo zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, skórne reakcje nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka), zaburzenia ejakulacji, zaburzenia erekcji. Rzadko: zmiany parametrów krwi, szczególnie leukopenia, stany pobudzenia, bóle głowy, parestezje, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku: stany splątania i delirium, szczególnie związane z nagłym odstawieniem lub długotrwałym stosowaniem dużych dawek opipramolu; pobudzenie, pocenie się, zaburzenia snu, stany zapaści, zaburzenia przewodzenia, nasilenie istniejącej niewydolności serca, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zaburzenia smaku, porażenna niedrożność jelit, szczególnie w przypadku nagłego odstawienia opipramolu lub długotrwałego leczenia dużymi dawkami: nudności, wymioty; obrzęki, zatrzymanie moczu, mlekotok. Bardzo rzadko: agranulocytoza, mózgowe napady drgawkowe, zaburzenia motoryczne (akatyzja, dyskinezy), ataksja, polineuropatie, nagła jaskra, stany lękowe, ciężkie zaburzenia czynności wątroby, po długotrwałym leczeniu żółtaczka i przewlekłe uszkodzenie wątroby, wypadanie włosów.
Sympramol - interakcje
Leczenie opipramolem nie wyklucza zastosowania terapii skojarzonej z neuroleptykami, lekami nasennymi i uspokajającymi (np. benzodiazepinami). Należy jednak wziąć pod uwagę, że podczas skojarzonego leczenia może nasilić się kilka specyficznych efektów, zwłaszcza ośrodkowe działanie hamujące. To samo dotyczy sedacji po znieczuleniu ogólnym. Działanie szczególnie silnych leków antycholinergicznych, takich jak leki stosowane w chorobie Parkinsona i fenotiazyny, może ulec nasileniu. Jednoczesne leczenie inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i opipramolem może prowadzić do addytywnego wpływu tych leków na układ serotoninergiczny. W przypadku stosowania fluoksetyny i fluwoksaminy może wystąpić zwiększenie stężeń w osoczu trójpierścieniowych leków psychotropowych i związane z tym nasilenie działań niepożądanych. Jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę opipramolu. Jednoczesne stosowanie z alkoholem może powodować senność. Przed rozpoczęciem leczenia opipramolem, co najmniej 14 dni wcześniej, należy odstawić inhibitory MAO. Tak samo, opipramol należy odstawić przed włączeniem do leczenia inhibitorów MAO. Jednoczesne stosowanie ß-adrenolityków, leków przeciwarytmicznych klasy Ic, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz leków wpływających na mikrosomalny układ enzymów wątrobowych może prowadzić do zmiany stężenia w osoczu zarówno tych leków jak i opipramolu. Barbiturany i leki przeciwdrgawkowe mogą zmniejszać stężenie opipramolu w osoczu, a zatem i zmniejszać działanie terapeutyczne opipramolu. Jednoczesne podawanie neuroleptyków (np. haloperydol, rysperydon) może zwiększać stężenie opipramolu w osoczu. Jeśli to konieczne, należy dokonać odpowiedniej zmiany.
Sympramol - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: zwykle 50 mg dichlorowodorku opipramolu rano i w południe oraz 100 mg dichlorowodorku opipramolu wieczorem. W zależności od skuteczności i tolerancji leku przez pacjenta, dawkę można zmniejszyć do 50 mg lub 100 mg dichlorowodorku opipramolu i podawać raz na dobę, na noc lub dawkę można zwiększyć do 100 dichlorowodorku opipramolu i podawać do 3 razy na dobę. Dzieci powyżej 6 rż.: 3 mg dichlorowodorku opipramolu/kg mc. Ponieważ doświadczenie w stosowaniu opipramolu u dzieci jest niewielkie, to zalecenia dotyczące dawkowania należy traktować tylko jako wskazówkę. Preparat należy stosować regularnie przez co najmniej 2 tyg.; zalecany średni czas leczenia wynosi 1-2 mies. Sposób podania. Tabletki należy popijać płynem (wodą, sokiem owocowym).
Sympramol - uwagi
Preparat może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, zwłaszcza w skojarzeniu z alkoholem.
